Latest stories

More stories

  • Αγαπητή «Α, μπα»: Update ιστορίας

    Αγαπητή Α,μπα και αγαπητοί σχολιαστές, σας ευχαριστώ θερμά για το χρόνο που ξοδέψατε για να απαντήσετε στα ερωτήματά μου. 1) Αλλάξαμε στέκι-πισίνα. Όχι επειδή βρήκαμε άλλη πισίνα όπου επιτρέπονται οι βουτιές (σωστά όλοι γνωρίζετε ότι απαγορεύονται οι βουτιές στις δημόσιες πισίνες), αλλά επειδή οι υπεύθυνοι πισίνας ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    -140 points
    Upvote Downvote

    34 Σχόλια

  • Αγαπητή «Α, μπα»: Update ιστορίας

    Επειδή παίζουν τα updates είπα να στείλω και εγώ τη συνέχεια της δικής μου ιστορίας. Πριν λίγο έλαβα μήνυμα από τη φίλη μας, ότι ο καλός της δεν αισθάνεται άνετα τελικά να κάνει παρέα με κάποιους που κάνουν παρέα και με τον πρώην της – εμάς. Η ίδια αισθάνεται να είναι στη μέση, καταλαβαίνει όμως τη θέση του ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    25 points
    Upvote Downvote

    18 Σχόλια

  • Η Μάνα των Μεταναστών: Η ιστορία πίσω από τη θρυλική φωτογραφία της Ντοροθέα Λαντζ

    Η ιστορία πίσω από την διάσημη φωτογραφία της Ντοροθέα Λαντζ, «Migrant Mother» έχει κινήσει το ενδιαφέρον ακαδημαϊκών και φωτογράφων. Σήμερα ένα ακόμη βιβλίο έρχεται να ρίξει φως σε άγνωστες λεπτομέρειες του πορτραίτου ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    5 points
    Upvote Downvote

    1 Comment

  • Τυρί: Μια εφεύρεση 7.500 χρόνων

    Το τυρί παρουσιάζει ασυναγώνιστη ευελιξία και καλύπτει όλα τα γούστα, κάθε παραλλαγή του έχει και τους φανατικούς της οπαδούς. Αλλά αν το σκεφτεί κανείς, πρόκειται για πολύ περίεργο κατασκεύασμα: ποιός σκέφτηκε πρώτος ότι θα ήταν καλή ιδέα να πήξει γάλα που κολυμπάει σε βακτήρια, για να φτιάξει κάτι τόσο δύσοσμο; Όπως φαίνεται, οι προϊστορικοί μας […] ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    28 points
    Upvote Downvote

    1 Comment

  • στόμαστομαστό

    Αφού άφησα το μωρό να χορτάσει, το πήρα στην αγκαλιά μου. Πάνω στην αλλαξιέρα ήταν ο μάρσιπος. Τον φόρεσα και το έβαλα μέσα. Τα χέρια μου βρήκαν από μόνα τους τις σωστές κινήσεις. Κρέμασα την τσάντα του στον ώμο κι έχωσα μέσα στα γρήγορα πάνες και ρουχαλάκια. Μετά ανέβηκα πάνω και γέμισα ένα σακ βουαγιάζ με ό,τι βρήκα μπροστά μου ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    42 points
    Upvote Downvote

    5 Σχόλια

  • στόμαστομαστό

    Πέρασαν έτσι τρία μερόνυχτα. Κατέβαινα στο μωρό κάθε τρεις ώρες, το τάιζα, το άλλαζα και μετά γυρνούσα στο σπίτι μου. Τότε νόμιζα ότι ήταν από διακριτικότητα, μην είμαι όλη την ώρα στα πόδια του ξένου ανθρώπου, μα τώρα ξέρω ότι ήταν από ενοχή: αναγνώρισα τη νέα μου εξάρτηση και προσπάθησα να την κρύψω πίσω από μια κάλπικη άνεση, από τον πατέρα κι από εμένα την ίδια ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    23 points
    Upvote Downvote

    4 Σχόλια

  • στόμαστομαστό

    Την επόμενη ακριβώς ημέρα ήταν που άκουσα το μωρό. Το κλάμα του έμπαινε στο σπίτι από τον φωταγωγό, επίμονο κι απελπισμένο. Μπορούσα να το δω με μελανιασμένο από την ένταση πρόσωπο να μένει για λίγες στιγμές βουβό, ίσα για να γυρίσει τις ανάσες, και μετά δώσ’ του ξανά να ουρλιάζει, δυνατά σαν σειρήνα. Πέρασαν δυο τρεις ώρες και δεν σταματούσε με τίποτα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    27 points
    Upvote Downvote

    7 Σχόλια

  • στόμαστομαστό

    Ο αποχωρισμός ωστόσο δεν σταμάτησε τη λειτουργία του κορμιού μου, που δούλευε στον αυτόματο: το στήθος μου είχε τουμπανιάσει, το γάλα κατέβαινε για να ταΐσει το ανύπαρκτο πια παιδί μου. Όταν ζήτησα το χάπι, η νοσοκόμα, αφού έκλεισε την πόρτα, μου είπε ότι, αντί να το σταματήσω, μπορούσα να το βγάζω και να τους το πουλάω ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    39 points
    Upvote Downvote

    6 Σχόλια

  • στόμαστομαστό

    Καλύτερα να τα πάρουμε από την αρχή. Όταν έμαθα για το “Γεννήτωρ”, είχα κλείσει ένα χρόνο άνεργη. Πριν δούλευα στα κοτόπουλα. Φορούσα τη στολή με το σκουφάκι και τα άρπαζα από την κορδέλα μαδημένα, τα έβαζα στο κουτί και τα τύλιγα στο σελοφάν με γρήγορες κινήσεις. Τα μάτια τους ήταν σα γυάλινες χάντρες. Προς το τέλος νόμιζα πως με κάρφωναν και σκιαζόμουν – σα να με κοιτούσε ο Λάσκος, με την προδοσία στο βλέμμα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    56 points
    Upvote Downvote

    12 Σχόλια

  • Οι μάνες είναι σαν τις Χώρες και οι κόρες σαν τις Πόλεις (μέρος 2ο)

    Η Ουρανία έμεινε λεχώνα πολύ περισσότερο από σαράντα μέρες, μέχρι να ξεπεταχτεί για τα καλά η Ζοζεφίνα. Όμως, στους πέντε κιόλας μήνες ξεκίνησε να εργάζεται κανονικά στη σχολή, με το μωρό πάντα μαζί της. Ο Σύλλογος Κυριών Τήνου, οι «καλές της νεράιδες», όπως τις αποκαλούσε, φρόντισε να της παραχωρήσει ένα ειδικό δωματιάκι μέσα στον χώρο της σχολής ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    18 points
    Upvote Downvote

  • Οι μάνες είναι σαν τις Χώρες και οι κόρες σαν τις Πόλεις (μέρος 1ο)

    Από την Τήνο στην Πόλη και ξανά πίσω, στις αρχές του 20ου αιώνα, μια γυναίκα ξεπερνά τα στεγανά της εποχής κι αναλαμβάνει την ευθύνη της ζωής της. Μια ιστορία για τη γυναικεία μετανάστευση από τις Κυκλάδες, στα πλούσια αστικά κέντρα του Ελληνισμού της εποχής ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    22 points
    Upvote Downvote

    3 Σχόλια

  • Σεξ, ψέματα και βιντεοκασέτες (μέρος 1ο)

    Ήμουν δεκαεπτά χρονών όταν έγινε το συμβάν. Ή, μάλλον, όταν δεν έγινε το συμβάν, αυτή είναι η πιο σωστή διατύπωση. Γιατί στη διάσημη βερσιόν του ήταν ψεύτικο, μια επινόηση της κακιάς στιγμής ενός κακού χαρακτήρα ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ

    -1 points
    Upvote Downvote

    36 Σχόλια