To 1926 , η Λονδρέζα Violet Piercy γίνεται η πρώτη γυναίκα που τρέχει σε μαραθώνιο αναγνωρισμένο από τη Διεθνή Ένωση Ομοσπονδιών Στίβου, τερματίζοντας σε 3:40:22.
Ωστοσο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1928, όπου ανοίγουν πέντε αγώνες στίβου για γυναίκες, μετά από ψεύτικες αναφορές για πολλές γυναίκες που κατέρρευσαν στα 800 μέτρα, η ΔΟΕ απαγορεύει στις γυναίκες να τρέχουν περισσότερο από 200μ. Η απαγόρευση θα αρθεί μόνο στους Ολυμπιακούς του 1960.
Το 1967, μια γυναίκα δρομέας κατάφερε, αποκρύπτοντας το φύλο της στη δήλωση του ονόματός της ως “K.V. Switzer” να συμμετάσχει στον Μαραθώνιο της Βοστώνης, παρά το γεγονός ότι ήταν γυναίκα και ο Μαραθώνιος την εποχή εκείνη ήταν μόνο για άντρες αθλητές.
Η Kathrine Switzer έμεινε στην ιστορία στον Μαραθώνιο της Βοστώνης του 1967, όπου συμμετείχε ως η πρώτη γυναίκα που ολοκλήρωσε έναν αγώνα στον οποίο συμμετείχαν μόνο άνδρες.
…”Ήμουν έκπληκτη και μπερδεμένη. Ποτέ δεν έχω υπάρξει τόσο κοντά στη σωματική βία. Η δύναμη ήταν τρομακτική και σοκαρίστηκα με το πόσο ανήμπορη ένιωσα εγώ, ως δυνατή γυναίκα, απέναντί της.”
“Ο μαραθώνιος ήταν αγώνας ανδρών εκείνες τις μέρες. οι γυναίκες θεωρούνταν πολύ εύθραυστες για να το διαχειριστούν”, έγραψε σε ένα δοκίμιο η ίδια για τους New York Times το 2007.
Η ίδια δήλωσε ότι είχε προπονηθεί πολύ σκληρά και ήταν σίγουρη για τις δυνάμεις της. Τρέχοντας με τον σύζυγό της και τον προπονητή της, αυτό που την έσωσε από το να βγει από την πορεία της είναι μια σύντομη μάχη σώματος με τον υπεύθυνο του Μαραθωνίου, που κατέγραψαν όλες οι κάμερες της εποχής.
Τον ίδιο Μαραθώνιο έτρεξε και πάλι το 2017, ύστερα από 50 χρόνια σε ηλικία 70 ετών. Κατάφερε να τερματίσει και τις δυο φορές, το 1967 σε 4 ώρες και 20 λεπτά και το 2017, σε 4 ώρες και 44 λεπτά.
Τελικά επετράπη στις γυναίκες να συμμετάσχουν στον αγώνα του Μαραθωνίου μόλις το 1972.
Ο μαραθώνιος των γυναικών ενώθηκε με τους Ολυμπιακούς Αγώνες το 1984 και κέρδισε δημοτικότητα μέσω δρομέων όπως η Grete Waitz. Περισσότεροι από τους μισούς μαραθωνοδρόμους πλέον στις Ηνωμένες Πολιτείες είναι γυναίκες.
«Το 1967, λίγοι θα πίστευαν ότι το τρέξιμο μεγάλων αποστάσεων θα προσελκύσει κάποια μέρα εκατομμύρια γυναίκες, θα γίνει άθλημα στους Ολυμπιακούς Αγώνες και στους δρόμους των μεγάλων πόλεων, θα βοηθήσει στη αλλαγή των απόψεων της φυσικής ικανότητας των γυναικών και θα επαναπροσδιορίσει τους οικονομικούς ρόλους τους στους παραδοσιακούς πολιτισμούς, »Έγραψε η Switzer.
Η Switzer έχει αγωνιστεί σε περισσότερους από 30 μαραθώνιους, κερδίζοντας τη Νέα Υόρκη το 1974 σε 3:07:29, και έχει εργαστεί ως τηλεοπτική σχολιάστρια. Είναι η ιδρύτρια του 261 Fearless, ενός κλαμπ τρεξίματος για γυναίκες. Το όνομα προέρχεται από τον αριθμό 261 που φορούσε το 1967.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Για όποιον ενδιαφέρεται, το Free to Run (το έχει το Amazon) είναι ένα πολύ καλογυρισμένο ντοκιμαντέρ για τη διάδοση του σπορ αλλά και το μαραθώνιο ειδικότερα. Φυσικά προβάλει και την ιστορία της Switzer με λεπτομέρειες, εικόνες, συνεντεύξεις. Inspirational!