Το άγχος είναι λίγο πολύ….αναμενόμενο.
____________
Η ιστορία της Μυρτούς όπως την ξεχώρισα σήμερα
Γενικευμένες αγχώδεις διαταραχές.. γιατί να είναι κακό , να σε κάνει να ντρέπεσαι το γεγονός οτι είσαι περισσότερο ευαίσθητη και αγχώδη απο τον υπόλοιπο κόσμο; 22 χρονών και έχω απο γιατρό αυτό που λένε αγχώδη διαταραχή.. υπάρχουν δυστυχώς φορές που με κάνουν να αμφιβάλλω για τον εαυτό μου , να μη θέλω να βγω έξω αλλά πάντα προσπαθώ να τα καταπολεμήσω… Δυστυχώς ο χειρότερος εχθρός μας είναι ο εαυτός μας , αυτος είναι που πρέπει να αντιμετωπίσουμε και να αγαπήσουμε…
Τις περισσότερες φορές είμαι σκληρή με τον εαυτό μου ακριβώς λόγω άγχους γιατί δεν με αφήνει να ζω ελεύθερη, με ηρεμία , να κάνω άνετα αυτά που θέλω χωρίς ίχνος σωματικών συμπτωμάτων… πολλές φορές ρωτάω τον εαυτό μου , είμαι φυσιολογική; θα περάσει; θα πάνε όλα καλά;…
Ρένα , το στέλνω αυτό περισσότερο για να βρω παρηγοριά γιατί σε όλο αυτο το χάος που επικρατεί στο μυαλό μου , δεν βρίσκω συγκεκριμένη ερώτηση να σου κάνω…
ΑΠΟ ΤΗΝ – Μυρτώ
_____________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση
Έκανες πάρα πολύ καλά που μας έγραψες. Είναι καλό που μπορεί να λάβεις επιβεβαίωση κι από τις αναγνώστριες ότι ούτε η μόνη είσαι, ούτε μόνη.
Ο γιατρός που σου έκανε την διάγνωση τι θεραπεία πρότεινε για την διαχείριση του φαινομένου; Έδωσε αγωγή; Σε σύστησε σε ψυχοθεραπευτή; Σου κοινοποίησε κάποιο πρωτόκολλο διαχείρισης; Ήταν ιδιώτης ή δημόσια δομή; Στην δεύτερη περίπτωση μπορείς να επανέλθεις και να θέσεις εκ νέου τα ζητήματα που σε απασχολούν.
Μπορείς παράλληλα να μιλήσεις με ομάδες που έχουν παρόμοια θέματα, θα βρεις διαδικτυακά αλλά και στις δομές όπου απευθύνονται άτομα με τέτοιες δυσκολίες κι η συζήτηση μαζί τους όχι μόνο θα σου ανοίξει νέες οπτικές αλλά ίσως σου προταθούν και συμβουλές που λειτούργησαν για άλλους, επομένως ίσως και για σένα.
Το να έχεις άγχος που έχεις άγχος είναι το μόνο εντελώς αναμενόμενο. Μην ενοχοποιείσαι, αρκετά έχεις στο κεφάλι σου. Φρόντισε τον εαυτό σου, περπάτησε όσο μπορείς, κάνε συνειδητή προσπάθεια να μην κλείνεσαι σπίτι και άκουσε το σώμα σου. Σου εύχομαι καλή διαχείριση και όποτε θέλεις να μας ξαναγράψεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αχχχ τι μου θύμησες τώρα… Εκεί που είσαι ήμουνα… Στα 22 κι εγώ, με διάγνωση γενικευμένης αγχώδης διαταραχής, να κοιτάζω τις παρέες μου να είναι χαλαροί, να ζούνε χωρίς προβλήματα και άγχη, κι εγώ να είμαι η νευρασθενικιά που δεν μπορεί να διαχειριστεί τίποτα. Και αυτοί να με αντιμετωπίζουν σαν εξωγήινη και προβληματική. 20 χρόνια μετά και παντού βλέπω γύρω μου ανθρώπους να μην μπορούν να διαχειριστούν ούτε τα βασικά της καθημερηνότητας. Φοβίες, κατάθληψη, κρίσεις πανικού και άγχους με την παραμικρή αφορμή. Οι ίδιοι άνθρωποι που κάποτε με χλευάζανε για αυτό. Εγώ όμως πλέον δεν έχω τέτοια συμπτώματα. Έχω να… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είσαι κατώτερη. Όλοι έχουμε από κάτι. Ίσως σε βοηθήσει η φαρμακευτική αγωγή. Εμενα κάθε φορά μου κάνουν διαγνώσεις διαφορετικού τύπου. Από αγχώδη, κατάθλιψη, σήμερα αναιρεσαν και τις δύο και πήρα την οριακή. Πριν κάποιες εβδομάδες περπάτησα μέσα στην κίνηση για να με χτυπήσει αυτοκίνητο. Ζήτημα αν με πήρε κανένας σοβαρά, είτε δημόσια είτε ιδιωτικά. Πήγα σήμερα να ζητήσω βοήθεια στα επείγοντα, και τι έκανε; μου έδωσε ένα τηλέφωνο να πάω να μιλήσω σε έναν μήνα και μου είπε πως ενώ η οριακή δε φεύγει ποτέ, με θεραπεία σε μια δεκαετία (!) θα δω βελτίωση. Και πως αν έχω αυτοκαταστροφικές… Διαβάστε περισσότερα »
Επ, που σαι συ; Καιρό είχε να σε πάρει το μάτι μου ή είναι η ιδέα μου;
Ναι, ένα βράδυ θόλωσα, πήρα χάπια, έπειτα με παρέσυρε αυτοκίνητο (εγώ πετάχτηκα μπροστά του), γλύτωσα σε πολύ κοντινή απόσταση να με πατήσει δεύτερο, έμπλεξα με εξετάσεις, μετά έμεινα σε ψυχιατρική, από τότε που βγήκα έχω πάει σε 3 ψυχιάτρους να βρω μια άκρη γιατί ο καθένας λέει τα δικά του, και πήρα πολλά χάπια μια ακόμη φορά. Πήγα ξανά στα επείγοντα και ζήτησα βοήθεια γιατί έχω τέτοιες παρορμήσεις, το μόνο που έκαναν ήταν να μου δώσουν ένα τηλέφωνο να πάρω σε έναν μήνα για να δούμε πότε μπορώ να πάω σε ομαδική θεραπεία. Η διάθεσή μου ειναι πολύ κουραστική και… Διαβάστε περισσότερα »
Να σου πω…Ειμαι καλα. Πριν μερικους μηνες πηρα την αποφαση να κανω ενα ολικο reset. Και την ακουσα γερα φιλεναδα. Περασα τις 50 αποχρωσεις της παρανοιας, μπορει και παραπανω. Μεχρι που καπου ειπα στον εαυτο μου “φτανει, κουραστηκα, δεν αντεχω αλλο”. Οποτε η φαση μου τωρα ειναι μερα με τη μερα. Μεχρι εκει βασταω για την ωρα κι ειμαι οκ. Ευτυχως εχω 4-5 ανθρωπους που με βοηθουν γεναιοδωρα οσο μπορουν, και κανω καθε μερα το καλυτερο που μπορω. Δεν εχω καποιο πλανο αυτη τη στιγμη για το ποιο θα ειναι το επομενο βημα κι αυτο με βαραινει πολυ καποιες φορες,… Διαβάστε περισσότερα »
Συγγνώμη whoy και miss sunshine αλλά αυτές οι καταστάσεις που περιγράφονται είναι πολύ σοβαρές και επικίνδυνες για να τις προσπερνάμε έτσι. Whoy έχεις ξαναγράψει παρόμοια πράγματα και δεν μπορώ απλώς να τα προσπεράσω. Είμαι σίγουρη, ούτε άλλοι αναγνώστες. Έχεις κάποιο άτομο κοντά σου, οικογένεια ή φίλο φίλη να σε στηρίξει; Να πάτε πχ μαζί σε ένα ραντεβού. Εάν δεν βγάζεις άκρη με τα νοσοκομεία υπάρχουν στο δημο σου δομές να απευθυνθείς; Εάν κάποιοι που μας διαβάζουν έχουν υπόψιν τους τηλεφωνικές γραμμές βοήθειας μπορούν να βοηθήσουν; Επίσης στο τηλέφωνο που σου έδωσαν στα επείγοντα για ομαδική θεραπεία, πήρες; Εάν ναι πότε… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστώ πολύ για το ενδιαφέρον. Έκανα πάλι κάτι κακό, βρίσκομαι στο νοσοκομείο και αντιμετωπίζω ακόμη τις ιατρικές-παθολογικές συνέπειες και μετά πάλι ψυχιατρική, αν και προσπαθώ να το αποφύγω.
Να ξέρεις ελάχιστοι ενδιαφερόμαστε για τους άλλους. Οι περισσότεροι είναι απαθείς. Εγώ όλους τους αγκάλιαζα και τους έλεγα μια κουβέντα. Εμένα με είχαν γραμμένη ή ίσως μου έλεγαν μια στιγμή μια κουβέντα που αποδείκνυαν στη συνέχεια πως δεν εννοούσαν. Οι άνθρωποι άλλα λένε το ένα λεπτό και άλλα το άλλο, οι καλοψυχοι, οι ειλικρινείς άνθρωποι, είναι τόσο λιγοι. Έτσι πάει.
Σε ευχαριστώ τόσο πολύ που πήρες τον χρόνο να μου γράψεις!
Φίλη μας πολύ χρήσιμο ότι πήρες αυτή τη διάγνωση σχετικά σύντομα. Εγώ την πήρα στα 38 αν και πάντα υποψιαζομουν ότι το άγχος όριζε τη ζωή μου σα δερβέναγας. Απλώς η διαγνωση μου έδωσε το έναυσμα να προσπαθησω ενεργά και συστηματικά να το αντιμετωπίσω. Το behavioural cognitive therapy ενδείκνυται για διαταραχές άγχους. Μαθαίνεις μηχανισμούς άμυνας και διαχείρισης, να είναι οι αντιδράσεις σου στα πορτοκαλί έστω 😜 αντί στα κόκκινα όλη την ώρα. Παίζει μεγάλο ρόλο να βρεις και θεραπευτή που θα κάνετε κλικ και ξέρει το αντικείμενο καλά. Φρόντισε τον εαυτό σου όπως λέει η Ρένα, η φροντίδα του εαυτού… Διαβάστε περισσότερα »
Αγχωδης διαταραχή και κατάθλιψη εδώ! Η διάγνωση ήρθε πριν από 14 χρόνια. Στην αρχή της επιστολής σου αναρωτιέσαι γιατί να είναι κακό και γιατί να είναι ντροπή. Δεν είναι τίποτα από τα δύο βρε πουλάκι μου. Μην τα αντιμετωπίζεις σαν να είναι καμία συμφορά. Και μην ντρέπεσαι για αυτό που είσαι. Όπως αναφέρθηκε ήδη, η αγχωδης διαταραχή επισκέπτεται όλο και περισσότερους ανθρώπους. Έχει να κάνει με τις συνθήκες της σύγχρονης ζωής. Πρόσφατα είδα σε ένα ντοκιμαντέρ ότι παλιά τα ρολόγια δεν είχαν λεπτοδεικτες. Και τώρα μας ενδιαφέρει μέχρι και το δευτερόλεπτο! Ακριβώς επειδή είναι κάτι συνηθισμένο, σε προτρέπω να αρχίσεις… Διαβάστε περισσότερα »
κι εγώ στο κλαμπ της αγχώδους διαταραχής, δυστυχώς άργησα να καταλάβω ότι κάτι δεν πάει καλά κι έφτασα στα 46 να το μάθω όταν τα ψυχοσωματικά χτύπησαν κόκκινο κι έπρεπε να επιλέξω ή ψυχιάτρο ή όλες τις άλλες ιατρικές ειδικότητες. Είναι μια πολύ κοινή πάθηση στην εποχή μας. Εμένα με βοήθησε φαρμακευτική αγωγή, ελαφριά αντικαταθλιπτικά για κανά χρόνο περίπου. Με τον κόβιντ ξαναέπαθα κρίση γιατί νόμιζα ότι θα σκοτώσω τον σύντροφό μου γιατί πήγαινα με μετρό στη δουλειά. Ξαναπήρα αγωγή κι όλα καλά. Σε σένα θα πρότεινα ψυχοθεραπεία παράλληλα γιατί είσαι μικρή και μπορείς να αντιμετωπίσεις το ενοχικό σύνδρομο που… Διαβάστε περισσότερα »