Η Ρένα απαντά: Ιδεοψυχαναγκαστική;

Η διάγνωση της ιδεοψυχαναγκαστικής διαταραχής δεν μπορεί να γίνει από μια στήλη στο δίκτυο, ωστόσο υπάρχουν κάποια πρακτικά tips βοήθειας για σένα.

_____________

Η ιστορία της όπως την ξεχώρισα σήμερα

Γειά σου Ρένα μου! Θέλω σε παρακαλώ την βοήθεια σου σε ένα θέμα που με απασχολεί και δεν έχω χρήματα για κάποιον ειδικό. Για κρατικό δεν γίνεται, για άλλους σοβαρούς λόγους. Άκου, εδώ και 4 χρόνια κάθε αρχή του έτους έρχεται για κάποιους μήνες ιδεοψυχαναγκαστικη διαταραχή όχι αν είναι τα αντικείμενα ίσια ή μην κάνω κακό ή οτιδήποτε άλλο. Εγώ έχω φόβο μην χάσω τις κάρτες ή τα λεφτά μου κι όλο κοιτάω το πορτοφόλι αν είναι μέσα ή φοβάμαι μην χάσω άλλα πολύτιμα για μένα πράγματα ή τα φάρμακα μου κ.τ.λ

Ακόμη έχω φόβο μην βρίσω κάποιον γραπτώς χωρις να το καταλαβω, ελεγχω τι έγραψα πολλές φορές, καθε φορά που στελνω κάτι. Δεν το αντεχω και νιώθω χαζή. Αυτό όπως είπα έρχεται και φεύγει.

Μπορείς να μου πεις τεχνικές αυτοβοηθειας να μην το έχω… Δεν μπορώ να καταλάβω πως ξεκίνησε ξαφνικά και πως γίνεται να έρχεται και να φεύγει μόνο του χωρίς κάποιο ερέθισμα πριν ή μετά. Ήδη παίρνω φάρμακα για άλλους λόγους υγείας και το συκώτι μου έχει θέμα. Δεν μπορώ να πάρω κι άλλα για ιψδ. Σε παρακαλώ βοήθησε με όπως και όσο μπορείς…

ΑΠΟ ΤHΝ – Θάλεια

_______________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση

Κάποιες φορές νιώθω ότι η βοήθεια που ζητείται είναι πάνω από τις δυνάμεις μου, με τόσο λίγα στοιχεία και από μακριά, από την άλλη κατανοώ ότι όσες μας γράφουν έχουν αποκλείσει άλλες οδούς για δικούς τους λόγους, επομένως πρέπει να στρωθώ να προτείνω κάτι χρήσιμο και όχι πολύ επώδυνο. Για να δούμε λοιπόν.

Η πρώτη ερώτηση που μου δημιουργήθηκε είναι μήπως η ταραχή αυτή, με τα ιδεοψυχαναγκαστικά χαρακτηριστικά, συνδέεται με τα φάρμακα που ήδη παίρνεις; Μήπως αποτελεί κάποια παρενέργεια που αναφέρεται στο φύλλο οδηγιών, έστω και στις σπάνιες; Θα βοηθούσε πολύ ψυχολογικά να βρεις την σύνδεση, θα σε καθησύχαζε.

Έπειτα αναφέρεις ότι το φαινόμενο σου συμβαίνει τους μήνες που είναι στην αρχή του έτους. Υπάρχει περίπτωση αυτό να σχετίζεται με τα συναισθήματα ενός παρατεταμένου χειμώνα και το άγχος των αποφάσεων του νέου έτους; Ο Φεβρουάριος ειδικά είναι για πάρα πολύ κόσμο ο μήνας με την μεγαλύτερη ψυχολογική καθίζηση, επειδή ενώ στην αρχή του χειμώνα υπάρχει η γιορτινή ατμόσφαιρα και το άγχος των ετοιμασιών για κάτι που επίκειται, ο Ιανουάριος με τις αποφάσεις που δεν τηρήσαμε καταλήγει σε έναν μήνα limbo όπου αναμένουμε τις ανοιξιάτικες λιακάδες για να αναζωογονηθούμε (αν ζεις σε μέρος με λιγοστή ηλιοφάνεια έχει κι όνομα αυτό). Αυτό δεν είναι ασυνήθιστο και μπορεί στην περίπτωσή σου να συνδέεται με αγχώδη χαρακτηριστικά σαν αυτά που περιγράφεις.

Θα έλεγα βέβαια ότι ως ένα βαθμό αυτά που περιγράφεις είναι και κάπως λογικά ως “φόβοι” για τον γενικό πληθυσμό. Σε μια εποχή που δεν βασιζόμαστε στα μετρητά στο στρώμα ή που έχουμε δεκαοχτώ κωδικούς να θυμόμαστε, καθώς επίσης και που αλληλογραφούμε με τόσο κόσμο, τόσο τακτικά και τόσο γρήγορα, είναι κάπως αναμενόμενο να τσεκάρουμε δυο και τρεις φορές κάποια πράγματα. Δεν θέλει πολύ για να γίνουν λάθη. Η αφηρημάδα αυτή επίσης προκύπτει όταν σκεφτόμαστε πολλά ταυτόχρονα. Μια μαμά, ας πούμε, που από την μία εξηγεί στο παιδάκι της αυτά που εκείνο την ρωτάει για κάποιο αιφνιδιαστικό και σοβαρό ζήτημα, κλείνει την κουζίνα μετά από το φαγητό και μαζεύει και τα διάφορα συμπράγκαλα για να βγουν όλοι μαζί από το σπίτι είναι αρκετά πιθανό να καταλήξει να ξεχάσει κάτι.

Από την άλλη αξίζει να αναρωτηθείς αν έχεις συμπτώματα AHDH (ΔΕΠΥ), πράγμα που δικαιολογεί βεβαίως την “αφηρημάδα” και παρορμητικότητα, αλλά όχι και την χρονικά εντοπισμένη τέτοια συμπεριφορά…Αυτό όμως μόνο ειδικευμένος ψυχολόγος μπορεί να στο διαγνώσει, υπάρχουν ειδικά κριτήρια σε διαγνωστικά ερωτηματολόγια.

Αν δυσκολεύεσαι πολύ στην καθημερινότητα υπάρχουν ορισμένα τιπς για να “ξεκολλήσεις”.

• Φτιάξε ένα χαρτάκι, που θα το κολλήσεις δίπλα στην εξώπορτα, με τα βασικά είδη που τσεκάρεις πριν φύγεις: κάρτες, κλειδιά, αν έκλεισες το θερμοσίφωνα και τα μάτια της κουζίνας, ομπρέλλα… ό,τι απασχολεί εσένα ειδικά.
• Καθιέρωσε ρουτίνες για τα πράγματά σου: ένα μέρος για τα γυαλιά, ένα μέρος για τα κλειδιά, όχι όπου να’ναι κάθε φορά, ώστε να ξέρεις πού θα ανατρέξεις ανά πάσα στιγμή.
• Μετάφερε τις κάρτες σε ψηφιακή μορφή σε ένα smartwatch που θα φοράς πάντα και παντού. Έτσι έχεις όλο το αρχείο σου πάνω σου.
• Προγραμμάτισε τα φάρμακά σου να είναι σε ξεχωριστές καρτέλες σε πολλά μέρη ταυτόχρονα: μια στο σπίτι, μία στην τσάντα, μία στο γραφείο κλπ. Έτσι όποτε τα χρειαστείς είναι διαθέσιμα. Επίσης χρησιμοποίησε τα ειδικά κουτάκια με τις ημέρες της εβδομάδας ή τις ώρες που χρησιμοποιούν οι ηλικιωμένοι για να μην ξεχαστείς και πάρεις διπλή δόση ή παραλείψεις δόση.
• Στα μέιλ σου βάλε κάποιο φίλτρο ώστε να “απαγορεύει” λέξεις που δεν θες να ειπωθούν. Ή γράψε, κάνε save as draft, και κατόπιν ξαναδιάβασε από την αρχή και στείλε.
• Αν πράγματι χάσεις κάτι ή στείλεις σε μέιλ που δεν ήθελες, μην πανικοβληθείς, πάρε αναπνοές και πες στον εαυτό σου ότι υπάρχει διέξοδος και μπορείς να την βρεις.

Ελπίζω να βοήθησα λιγουλάκι. Είναι κάπως δύσκολο να εξορθολογήσεις μια φοβία, ίσως όμως βοηθάει να σκεπτόμαστε και πρακτικά.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News