Είναι καλό να ασχολείται ένας πατέρας με το μωρό του, ναι, μαζί όμως έρχονται και οι διενέξεις όπου δεν συμφωνείτε. Δεν μπορεί να τα’χει κανείς όλα, μένει να βρείτε πώς θα συμφωνείτε για το καλό του παιδιού σας.
________________
Η ιστορία της Ελληνίδας Μάνας όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Τί γίνεται όταν κάνει κανείς παιδί; Πόσο αλλάζει η ζωή τού; Πόσο αλλάζει η σχέση του με τ@ σύντροφό του; Με τους φίλους του;
Τί να πρωτοπώ; Έχω ένα μπεμπακι 4 μηνών. Είναι το καλύτερο μωράκι που θα μπορούσα να ζητήσω. Το πρόβλημα μου είναι άλλο. Στην αρχή, δηλαδή τον πρώτο ενάμιση μήνα περίπου ένιωθα χάλια. Και όταν λέμε χάλια, εννοούμε πολύ χάλια. Ανησυχούσα για τα πάντα, ένιωθα ώρες ώρες μια απελπισία. Ευτυχώς ο καιρός πέρασε και άρχισα να απολαμβάνω το παιδάκι μου. Συνειδητοποίησα ότι είχα περάσει πολύ ελαφριά επιλοχειο κατάθλιψη.
Και πάλι όμως δεν είναι αυτό το πρβλημα μου. Έχω θέμα με τον σύντροφό μου. Είναι απολύτως παρών, αναλαμβάνει πάρα πολλές δουλειές της καθημερινότητας, προσπαθεί γυρνώντας από τη δουλειά να περνάει χρόνο με το μωρό κτλ. Ερχόμαστε λοιπόν στο αλλά. Αλλά είναι τόσο παρών που με πνίγει. Έχει άποψη για τα πάντα, πώς να θηλάσω (θηλάζω αποκλειστικά), τι να φάω και τι να μη φάω για να μην ενοχλησειυτο μωρό, πώς να το ντύσω, αν είμαι υπερβολική όταν κάτι δεν μου πάει καλά. Ε βρε Ρένα μου δεν ξέρω αν η τόση συμμετοχή πια κάνει καλό! Νιώθω απίστευτη πίεση. Αυτό που θέλω να πω είναι πως παρατηρώ κάτι στο παιδί, το ψάχνω σε έγκυρες και σοβαρές πηγές, το συζητώ μαζί του και μπορεί να του προτείνω να δούμε κάποιον ειδικό πχ. Εκεί θα με πει υπερβολική, ότι το παιδί είναι μια χαρά κι έχω τρελαθεί με όλα αυτά που διαβάζω. Μόνο που εγώ περνώ 24 ώρες το 24ωρο με το μωρό. Βλέπω πράγματα και συμπεριφορές που εκείνος ούτε τα φαντάζεται. Για παράδειγμα, τον τελευταίο καιρό έχουμε δυσκολία στο θηλασμό. Του πρότεινα να ελέγξουμε για χαλινό. Δεν ήξερε καν τι είναι (του εξήγησα και άρχισε να το ψάχνει). Είχα βρει τον τόπο γιατρό για να πάμε να τον δει κι εκεί ξεκίνησε τα γνωστά, “έλεος βλέπεις πράγματα εκεί που δεν υπάρχουν, έχεις τρελαθεί με όσα διαβάζεις,κτλ. Με τα πολλά επειδή όλο αυτό μου δημιουργούσε πρόβλημα στο μαστό, δέχθηκε να πάμε. Πήγαμε και ο γιατρός είπε ότι έχει όντως βραχείς χαλινους το παιδί. Εγώ λοιπόν ρώτησα λεπτομέρειες για την εκτομή (μέθοδος που ακολουθείται, ποια η διαδικασία, το κόστος, χρόνος ανάρρωσης κτλ.)
Μου είχε ξεκαθαρίσει φυσικά πως πάμε για μια εκτίμηση και ότι δε θα κάνουμε απευθείας κάτι. Συμφώνησα κι έτσι κι έγινε. Γυρνώντας σπίτι με έφαγε με τη γκρίνια. Και τι γιατρός είναι αυτός, ακατάστατος και εγώ δεν θα τον εμπιστευτώ κτλ. Του λέω οκ πάμε να πάρουμε και δεύτερη γνώμη. Του είπα να βρει κάποιον ειδικό (γιατί δεν γνωρίζουν όλοι, αλλιώς θα το είχε δει και ο παιδίατρος) και να πάμε. Αλλά να μην περιμένουμε πολύ γιατί δε θέλω να μου τραυματίσει πάλι το μαστό.
Αχ γιατί το είπα αυτό; Εκεί ξεκίνησε το θέατρο του παραλόγου. Αφού δεν το εξηγησες σωστά, σου τραυμάτισε μόνο τον έναν και αν ήταν χαλινος θα ήταν και οι δύο τραυματισμένοι και υπάρχουν και άλλοι λόγοι όπου μπορεί να είναι ερεθισμένου, κτλ. Και σου είπε αυτό που ήθελες να ακούσεις, κ.ο.κ.
Και τώρα λέω εγώ αυτόν τον άνθρωπο ερωτεύτηκα; Με αυτόν επέλεξα να κάνω οικογένεια; Που δε σέβεται το γεγονός ότι πονάω και δεν ευχαριστιεμαι το θηλασμό; Που προσπαθώ να κάνω οοοοτι καλύτερο μπορώ για το μικρακι μου;
Το επιχείρημα του είναι ότι εφόσον τα προβλήματα που επιφέρει ο βραχύς χαλινος είναι δυνητικά, να μην κάνουμε εκτομή και τον ταλαιπωρησουμε τόσο μικρό, παρά μόνο αν εμφανιστεί κάποιο άλλο πρόβλημα. Και του εξηγώ ότι εάν υπάρξει και άλλο πρόβλημα (με τη μάσηση ή την ομιλία) δε λύνεται μόνο με την εκτομή, αλλά θα θέλει πιθανόν και λογοθεραπεία. Θα μπλέξουμε δηλαδή. Το δικό μου επιχείρημα; Αφού και τα εμβόλια τα κάνουμε μην τυχόν και χρειαστεί, τότε γιατί να μην περιμένουμε να κολλήσει;;
Στην τρέλα κι εγώ δηλαδή. Τόσο που όταν είμαι μόνη μου περνάω καλύτερα. Η ερώτηση: περνάει αυτή η παράνοια ή να τον πάω σε κάνα γιατρό;;;;;
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ελληνίδα μάνα
___________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Κατ’αρχάς γέλασα με το ψευδώνυμο και να σας ζήσει το μπεμπάκι, να το δείτε να μεγαλώνει και τον κόσμο να κυριεύει!
Ας πάμε στο βασικό. Έχεις παντρευτεί και κάνει μωρό με ένα control freak. Οι εκδηλώσεις που περιγράφεις ως παράνοια είναι ακριβώς η επιθυμία του να ελέγξει το περιβάλλον του. Αυτό, αν δεν είναι εκδήλωση αγχώδους διαταραχής που είθισται να το κρίνει ψυχολόγος, είναι δομικό χαρακτηριστικό της προσωπικότητας και δεν θα αλλάξει. Τώρα βρήκε πεδίο δόξας λαμπρό για να μεγαλουργήσει: έναν άνθρωπάκο που στηρίζεται εξ ολοκλήρου σε σας για να επιβιώσει και να ευδοκιμήσει.
Πέραν αυτού, που τώρα δεν είναι η ώρα να διευθετηθεί, τώρα θα τραβήξετε κουπί μέχρι λίγο να ξεπεταχτεί το μικράκι σας, θα σου πω κάτι άλλο.
Προσωπικά, κι έτσι όπως μου το περιγράφεις, η δυσκολία θηλασμού μπορεί να οφείλεται σε χίλιους δυο λόγους κι όχι στον (ενδεχομένως) βραχύ χαλινό. Όταν διαβάζουμε πάρα πολλά είναι γεγονός ότι τείνουμε να προβάλλουμε πράγματα σε αυτά που ζούμε. Προσοχή, δεν λέω ότι βλέπεις φαντάσματα, το πρόβλημα με το θηλασμό το έχεις, δεν αμφισβητώ καθόλου ότι το έχεις.
Αυτό που δεν συνειδητοποιείς είναι ότι κι αν ακόμα οφείλεται στο χαλινό (που δεν είμαι τόσο σίγουρη, αν πας σε χειρουργό, χειρουργική επέμβαση θα σου προτείνει, είναι νόμος) ο θηλασμός θα διακοπεί ούτως ή άλλως! Λόγω αδυναμίας του παιδιού, δυσκολίας του, λόγω της εκτομής. Θα έπαιρνε χρόνο να επουλωθεί και τι θα κάνατε στο ενδιάμεσο; Θα δίνατε με (το πιο εύκολο) μπιμπερό. Που “ξεμαθαίνει” όμως το μωρό από το στήθος. Επομένως…
Ο άντρας σου στο συγκεκριμένο πιθανώς δεν έχει και τόσο άδικο. Δεν είναι ότι δεν δίνει σημασία στο ότι δυσκολεύεσαι στο θηλασμό ή έχεις τραυματιστεί (επίσης σύνηθες και χωρίς βραχύ χαλινό). Δίνει σημασία στο ότι μπορεί να κάνετε στο μωρό μια άχρηστη επέμβαση. Στη θέση σου θα συμβουλευόμουν κάποιο σύμβουλο θηλασμού, που όσο να’ναι έχουν πείρα με πάρα πολλές γυναίκες και μωρά, καθώς στους 4 μήνες πάρα πολλά θέματα μπορεί να συντρέχουν άσχετα από τα αμιγώς ιατρικά. Επίσης θα έδινα βαρύτητα στην γνώμη του παιδιάτρου που παρακολουθεί το παιδί από την ώρα της γέννησής του κι έχει πλήρη εικόνα της ανάπτυξής του. Μην προτρέχεις τόσο ότι θα χρειαστεί λογοθεραπείες κλπ. Ακόμα είναι βρέφος, μόλις 4 μηνών, ακόμα δεν σας έχει δείξει τίποτα, όλα είναι εύπλαστα, μικροσκοπικά, θα φανούν κάπως αργότερα οι δυναμικές.
Γενική συμβουλή μου και με πικρή πείρα στο λέω (άμα αρχίσω, δεν θα τελειώσω…), μην βασίζεσαι τόσο πολύ στις απόψεις ειδικών για το παιδί σου. Καθένας λέει από τη δική του σκοπιά, από το δικό του μετερίζι, από την δική του οπτική. Δεν τους κοστίζει και κάτι, πληρώνονται για να σου εκθέσουν καθένας την επιστημονική τους κατάρτιση. Στο τέλος όμως μετράει το σύνολο του ασθενούς.
Κάθε απόφαση έχει κάποιες συνέπειες, οι αποφάσεις συχνά δεν γυρνούν πίσω να γίνουν αλλιώς, και καλείστε εσείς ως γονείς να τις πάρετε δια λογαριασμό του παιδιού. Θα πρέπει να βρείτε τους κώδικες και τα πατήματα που θα σας επιτρέψουν να συμφωνείτε στα βασικά, να είστε φειδωλοί με τα “προβλήματα” και κυρίως να μπορείτε να προσαρμοστείτε με κάποια ευελιξία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γράφουσα εδώ! Ευχαριστώ πολύ για τις απαντήσεις σας! Αρχικά να πω κάποια πράγματα. Το παιδάκι είναι θείο δώρο. Κοιμόμαστε καλά το βράδυ και γενικά ξεκουραζόμαστε. Οπότε από τη μεριά μου τουλάχιστον δεν παίζει ρόλο η αϋπνία ή η κούραση μέσα στην ημέρα. Επίσης ο σύντροφός μου είναι πραγματικά πάρα πολύ ενεργός σε διάφορα πράγματα που αφορούν το παιδί. Δηλαδή θα πάμε μαζί στην παιδίατρο, θα τον αλλάξει, θα τον κάνει βόλτα για να ξεκουραστώ, θα παίξει μαζί του(όσο γίνεται με παίζεις με μωρό 4 μηνών). Γενικά δεν βοηθάει, αλλά συμμετέχει. Όσον αφορά το ιατρικό θέμα έχω μιλήσει με σύμβουλο θηλασμού… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστούμε για το σχόλιο!
Ωραία, μοιάζει να σκέφτεστε ορθά και τα πράγματα θα βρουν το δρόμο τους. Πολύ ευχάριστο που συμφωνούν για τις ενδείξεις οι εξωτερικοί παρατηρητές.
Ηρεμήστε κι εσείς οι γονείς κι αφού κοιμάστε θεωρείστε τους εαυτούς σας τυχερούς.
Να σας ζήσει!!!
Θα διαφωνησω πως ειναι κοντρολ φρικ ο ανθρωπος. Δεν ειναι ιδια η συνδεση για τη μανα και τον πατερα με το μωρο μιας και η μανα το κυοφορει. Ομως ο ανθρωπος μου δειχνει πως θελει να ειναι κοντα στο μωρο του. Δεν ειναι κατακριτεο που δεν ηξερε τι ειναι ο χαλινος! Διακρινω μια σκληροτητα απεναντι στον πατερα, ενω εκεινος μου βγαζει πως προσπαθει για το καλυτερο του μωρου.
Εγώ με τεράστια επιφύλαξη θα πω ότι αισθάνθηκα ότι και εσύ έχεις μια ελεγκτική τάση που είναι λογική δεδομένου ότι είναι το πρώτο μωρό, υπάρχει άγχος και είναι ένα πλάσμα που εξαρτάται από εσάς, το υπερλατρευετε και προσπαθείτε να κάνετε το καλύτερο. Κ επειδή εσύ είσαι μάνα και ξέρεις καλύτερα σου χτυπάει άσχημα που κάποιος άλλος προσπαθεί να ξέρει καλύτερα και το ίδιο πιστεύω ισχύει και για αυτόν. Μου φαίνεστε πολύ όμοιοι σε αυτό. Δώστε χρόνο και χώρο και στο μεταξύ σας και ως προς το μωρό και θα βρείτε τη λύση. Και προσυπογράφω την πρόταση της Ρένας, ειδικός θηλασμού.… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμενα αυτο μου εβγαλε η γραφουσα, μια ελεκτικη σταση εκεινη
Καταρχάς να σου ευχηθώ για το μωράκι σου . Να σας ζήσει! Αυτή η περίοδος είναι από μόνη της πολύ αγχωτική και για τους δύο γονείς. Σκέψου ότι εσύ σαν γυναίκα προετοιμάστηκες για αυτό το ρόλο 9 μήνες ,ενώ ο σύζυγος έγινε πατέρας ακριβώς τη στιγμή που το είδε. Είναι τόσο νωρίς , που θεωρώ ούτε ο ίδιος δεν μπορεί να δει την κατάσταση ψύχραιμα. Τα ίδια ακριβώς πέρασα κι εγώ όταν γεννήθηκε η κόρη μου. Με το θηλασμό, με μικροπροβλήματα στην υγεία του μωρού, με έναν σύζυγο που στην προσπάθεια του να βοηθήσει, τα έκανε χειρότερα από τον υπερβολικό… Διαβάστε περισσότερα »
Δε θα αναφέρουμε καθόλου ότι ο σύζυγος της γράφουσας ακυρώνει την εμπειρία της, λες και θηλάζει ο ίδιος και ξέρει πώς είναι; Αυτό για μένα χτύπησε χειρότερα από όλα.
Η γράφουσα του πρότεινε να πάρουν μια δεύτερη γνώμη, ίσως και μια τρίτη, δε βρίσκω τον λόγο να μην το δέχεται, ο άνθρωπος είναι απλά ελεγκτικός. Ίσως να βοηθούσε η συμβουλευτική ζευγαριών, γιατί αυτός και να χρειάζεται ψυχολόγο δε θα το παραδεχτεί.
Η δεύτερη γνώμη είναι απαραίτητη, κατά τη γνώμη μου!
Να σου ζήσει το μωράκι σου! Η προσωπική μου εμπειρία με το θηλασμό έδειξε οτι δεν υπάρχουν patterns επιτυχίας. Το πρώτο μου παιδί το θήλασα αποκλειστικά και απροβλημάτιστα. Το δεύτερο λόγω προωρότητας δεν μπορούσε, με τραυμάτιζε και υπέφερα. Ως δια μαγείας, μετά τον 3ο μήνα σταμάτησε να με τραυματίζει και δεν ξεκόλλαγε απο το στήθος μου. Αυτό που μου κάνει εντύπωση (χωρίς να ξέρω βέβαια), το πρόβλημα με το χαλινό δεν θα σου δημιουργούσε προβλήματα στο θηλασμό και νωρίτερα; Αυτό που με βοήθησε προσωπικά σε άλλο θέμα υγείας του παιδιού, είναι να μου συστήσει ο παιδίατρος κάποιο συνεργάτη/γνωστό του γιατρό.… Διαβάστε περισσότερα »
Όλη μέρα εσύ με το μωρό ΑΛΛΆ συμμετέχει κι αυτός,λες. Πώς συμμετέχει ακριβώς όταν σου λέει πως να ντύσεις το μωρό αντί να το ντύσει αυτός;
Γενικά το προφίλ του κ η ελεγκτική του συμπεριφορά (ειδικά όσον αφορά το ίδιο σου το στήθος!) δεν μου έβγαλε κάτι καλο
Για το συγκεκριμένο πρόβλημα του θηλασμού & του βραχέως χαλινού νομίζω ότι η αντιμετώπιση των γιατρών μας είναι ασθενειοκεντρική και όχι ασθενοκεντρική όπως θα έπρεπε,δλδ πρώτα ο ασθενής και μετά η ασθένεια & όχι το αντίθετο. Ίσως κάποτε οι Έλληνες γιατροί φτάσουν σε αυτό σαφώς πιο δύσκολο από τις “ετοιματζίδικες” διαγνώσεις
Α ΓΕΙΑ ΣΟΥ!!!
Το ειπες πιο καλά από μένα.
Καταρχας: ΠΟΤΕ ΚΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΛΟΓΟ ΣΤΟ ΣΩΜΑ ΜΑΣ!! Μέγας νόμος!! Μην τον ξεχνάς,γιατί όπως λέει κ μια παροιμια: δώσε θάρρος στο χωριάτη… Τι τον νοιάζει πως θα θηλασεις κ αν θα θηλασεις?? Το μωρό θα έπρεπε να τον νοιάζει κ το αν έχει φάει, ναι?? Το πως κ τι κάνεις με το σώμα δεν αφορά κανέναν!( δεν είμαι μαμά αλλά θήλαστρο έχεις δοκιμάσει? Συμβουλεψου-μονη- το γιατρό σου) Δεύτερον,είναι καλό που ασχολείται με το παιδί,κ τις δουλειές γύρω απ το παιδί, αλλά άποψη για την επιστήμη δεν μπορεί να έχει. Η επιστήμη είναι αυτή που σώζει ζωές στις μέρες… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή ακριβώς δεν έχεις εμπειρία με μωρά, σε παρακαλώ, το λέω με μεγάλη συμπάθεια, μην την αγχώνεις ότι είναι στα πρόθυρα διαζυγίου κλπ. Οι πρώτοι μηπνες ενός μωρού είναι μια τρέλα, όλοι αναρωτιόμαστε “τι πήγα κι εκανα” (μωρό κι οικογένεια!) αλλά περνάει και όλα βρίσκουν τη θέση τους. Εκτός από συγκεκριμένες περιπτώσεις.
Όσο για τους επιστήμονες, δυστυχώς υπάρχει μια ρήση: “πάντα είναι χρήσιμη μια χειρουργική επέμβαση, για τον γιατρό!”
Ας ρωτήσει όπως λες κι εσύ ξανά και ξανά.
Οκ,πάσο. Αλλά αναρωτιέμαι: σε μια τέτοια δύσκολη φάση για τη μαμα- με επιλοχειο,πληγές στο σώμα της μπορει και ράμματα, ορμόνες να χορεύουν πεντοζάλη, θηλασμο( όλες γνωρίζουμε ότι ο θηλασμός μπορεί να γίνει χειρότερος κ από την γέννα….δεν θα πρεπε ο συζυγος της να την υποστηρίζει ψυχολογικά και να μην της πηγαίνει κόντρα?? Εγώ εκτιμώ την βοήθεια που δίνει στο σπίτι ο πατέρας( αν και μεταξύ μας είναι υποχρεωμενος ούτως ή άλλως αλλά σαν κοινωνία επαινουμε τους άντρες και για τα βασικα),καθώς κ γύρω από το μωρό…αλλά στη προκειμένη δεν είναι αυτός ο ευάλωτος! Και κάνεις άντρας δεν μπορεί να νιώσει… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ με αυτό που λες για το σύζυγο. Από το άγχος για το μωρό, που το εκλαμβάνει ως πιο ανυπεράσπιστο από την ενήλικη σύντροφό του, έχει χάσει τον υποστηρικτικό χαρακτήρα και βγάζει διχαστικές συμπεριφορές. Ίσως και λιγουλάκι υποτίμηση (αυτό δεν θέλησα να το τονίσω στην απάντηση, θα δείξει). Πιστεύω καλό θα του έκανε η θεραπεία αλλά στην φάση αυτή των πολύ φρέσκων γονιών δεν υπάρχει χρόνος -κυριολεκτικά- ούτε για…τουαλέτα! (τα θυμάμαι και κλαίω μέσα μου). Εύχομαι ειλικρινά με το που θα μπει κρεμούλα στη διατροφή το μωράκι να ικανοποιείται περισσότερο και να κοιμούνται λίγο παραπάνω. Ένας μεγάλος παράγοντας άγχους και… Διαβάστε περισσότερα »
Χωρίς να έχω εμπειρία στο θέμα του θηλασμού, κάπως με προβλημάτισε η απάντηση της Ρένας. Γιατί διαβάζοντας την ερώτηση σου, υπέθεσα ότι σίγουρα έχεις δίκιο για το χαλινό, αλλά με την απάντηση της Ρένας είδα πως μπορεί να υπάρχουν κι άλλες εξηγήσεις. ‘Οπως και να έχει, μέσα από το internet δεν θα βρεις λύση για το θέμα με το μωράκι σου και μπορεί να μπερδευτείς και περισσότερο με την γνώμη που έχει ο καθένας. Πρέπει σίγουρα να το συζητήσεις με τον/την παιδίατρο (τον ίδιο ή κάποιον καινούριο εάν αυτός/ή που πας τώρα δεν δίνει ιδιαίτερη σημασία στο πρόβλημά σου, που… Διαβάστε περισσότερα »
Από προσωπική εμπειρία θα ήθελα να πω μόνο ένα πράγμα και ελπίζω να βοηθήσει. Οι 4 μήνες είναι πολύ μικρό χρονικό διάστημα για να βρεθούν ισορροπίες. Ενα μωρό και μάλιστα το πρώτο είναι μια τεράστια αλλαγή στην ζωή κάθε ανθρώπου και δεν ξέρουμε όλοι πως να είμαστε και τι γονείς θέλουμε να γίνουμε. Θέλει οπότε χρόνο να βρείτε και οι 2 τα πατήματα σας. Ένας μπαμπάς που θέλει να είναι παρών μπορεί να θέλει και αυτός λίγο χρόνο να καταλάβει πως πρέπει να το κάνει. Επίσης επειδή λες ότι είσαι εσύ αυτή που είσαι με το μωρο όλη μέρα μπορεί… Διαβάστε περισσότερα »