Η οδήγηση στην Ελλάδα, αυτό το πονεμένο θέμα.
_________________
Η ιστορία της Ειρήνης όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Ρένα, φοβάμαι την οδήγηση!
Έχω βγάλει το δίπλωμα μου από το 2015 όταν ήμουν ακόμα φοιτήτρια..
Δεν είχα και μεγάλη κάψα γι αυτό, ωστόσο η μαμά μου με παρακίνησε και γράφτηκα σε μια σχολή.
Η αλήθεια είναι ότι ποτέ δεν μου χρειάστηκε το αμάξι, πάντα πήγαινα σε κοντινές αποστάσεις με τα πόδια και όταν η απόσταση δεν ήταν κοντινή δεν είχα κανένα πρόβλημα να χρησιμοποιήσω τα μέσα μεταφοράς.
Ο καιρός πέρασε και βρήκα βρήκα δουλεία σε μακρινή περιοχή της Θεσσαλονίκης, εντελώς αντίθετα από τη περιοχή που μένω. Εν μέσω πανδημίας η μετακίνηση ήταν ιδανική! Άδειοι δρόμοι και άδειο αστικό πήγαινα στη δουλειά μου σε 20 λεπτά. Αφού όμως άνοιξε η αγορά και όλο και περισσότερος κόσμος έπαιρνε το αυτοκίνητό του επειδή φοβόταν να μπει σε αστικό, η μετακίνηση μου μετατράπηκε σε κόλαση! Σχολούσα και έκανα πάνω από 1 ώρα και για να γυρίσω στο σπίτι μου.
Και ερχόμαστε στο τώρα που έμεινα άνεργη και με πολύ χρόνο, έπειτα από παρότρυνση του συντρόφου μου να ξεκινήσω εκ νέου μαθήματα οδήγησης για να μπορέσω να πάρω το αμάξι του όποτε το χρειάζομαι καθώς η δουλειά του είναι κάτω απ το σπίτι μας.
Ε από τη στιγμή που ξεκίνησα τα μαθήματα είμαι μέσα στο άγχος.. Ο κόσμος οδηγεί σαν τρελός! Είναι παραβιάζουν τον κώδικα, δεν κοιτάζουν στοπ, δεν βγάζουν φλας και σταματάνε όπου βρουν!
Είμαι στη κυκλοφορία και με πιάνει ταχυπαλμία..
Είναι λογικό; Ο δάσκαλος μου λέει πως τα πηγαίνω καλά και να μην αδικώ τον εαυτό μου, όμως εμένα απο το άγχος που με πιάνει κάνω όλο βλακείες…
Τι μπορώ να κάνω για να το αποβάλω;; Υπάρχει κάποιος που να είχε το ίδιο πρόβλημα μαζί μου; Σόρρυ για το σεντόνι…. Φιλιά σε όλους!!
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ειρήνη
_________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Η οδήγηση δεν είναι πεδίο στο οποίο μπορεί κάποιος να εφησυχάζει όταν κινείται σε ελληνικούς δρόμους. Πράγματι η κατάσταση είναι όπως ακριβώς την περιγράφεις: “Ο κόσμος οδηγεί σαν τρελός! Είναι παραβιάζουν τον κώδικα, δεν κοιτάζουν στοπ, δεν βγάζουν φλας και σταματάνε όπου βρουν!”
Θα μου πεις, αν οι περισσότεροι κάνουν αυτό, τότε αυτή είναι η κανονικότητα. Ναι, κι εσύ που είσαι νόμιμη και προσεκτική διαφέρεις. Αυτό όμως μόνον ως θετικό μπορώ να το εκλάβω. Το να έχει κάποιος το νου του και να τηρεί τον Κ.Ο.Κ. είναι άλλωστε το πρώτο βήμα για να γίνει καλός οδηγός.
Σύμφωνα με το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, σύμφωνα με πρόσφατα στοιχεία, η Σουηδία παραμένει η χώρα με τους ασφαλέστερους δρόμους (18 θάνατοι ανά εκατομμύριο), ενώ η Ρουμανία (85 θάνατοι ανά εκατομμύριο) κατέγραψε το υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας το 2020. Ο μέσος όρος της ΕΕ ήταν 42 θάνατοι ανά εκατομμύριο κατοίκους. Στην Ελλάδα και στην Κύπρο ο αριθμός παραμένει πάνω από τον ευρωπαϊκό μέσο όρο, με 54 θανάτους ανά εκατομμύριο και στις δύο χώρες.
Το να σου πω μην άγχεσαι είναι ανούσιο. Α, τώρα που μου το είπες, δεν αγχώνομαι. Ναι, δεν λειτουργεί τόσο απλά.
Θα έλεγα ότι εφόσον ο ίδιος ο εκπαιδευτής της οδήγησης σου λέει ότι πας καλά, να το πιστέψεις, έχουν δει περισσότερα τα μάτια του άλλωστε, εκλογικεύοντας και παρατηρώντας τι κάνεις λάθος όταν “τα χάνεις” ώστε να το τιθασεύσεις. Κράτα μια σημείωση ποιές καταστάσεις σε αγχώνουν περισότερο: οι προσπεράσεις; το παρκάρισμα σε άσχετα σημεία ενώ πίσω σου κορνάρουν και βρίζουν; όταν δεν μπορείς να συγχρονίσεις ταχύτητες και φοβάσαι μην σου “μείνει” στην μέση; Εκεί θα κάνεις την αυτο-παρατήρηση.
Να κάνεις πολλή εξάσκηση, ιδιαίτερα σε πραγματικές συνθήκες μαζί με τον εκπαιδευτή, ώστε να νιώσεις σιγουριά για τον εαυτό σου, χωρίς βιασύνες, και τα πράγματα θα πάρουν το δρόμο τους. Κανείς δεν έτρεξε το πρώτο του χιλιόμετρο χωρίς να βαδίσει πρώτα. Δεν θα αλλάξει ποτέ η εντύπωσή σου για την οδηγική συμπεριφορά των συμπατριωτών σου, αν όντως αυτή δεν αλλάξει (πράγμα απολύτως αναγκαίο), αλλά θα μάθεις να την αντιμετωπίζεις όσο το δυνατόν αποτελεσματικότερα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Επιτέλους ένα ακόμα ανάλαφρο ποστ , όπως αρμόζει σε ένα πρωινό Προπαρασκευής. Φιλενάδα εγώ είμαι μαζί σου. Ενώ σε άλλες δραστηριότητες είμαι καταπληκτική 😁😁 στην οδήγηση είμαι στουρνος. Το δίπλωμα το πήρα (γκουχ γκουχ) με πολύ καλή διάθεση των εξεταστών. Σκέψου ότι πριν βγω από το αυτοκίνητο αφού τελείωσε η εξέταση μου είπαν.” Οκ. Το δίπλωμα θα το πάρεις, και μπορείς να πας να γλεντήσεις στα μπουζούκια, αλλά να οδηγήσει άλλος”. Είμαι η προσωποποίηση του πατριαρχικού στερεότυπου ότι οι γυναίκες δεν είναι καλές στην οδήγηση. Προφανώς δεν ισχύει κάτι τέτοιο , απλά ( όπως το φιλοσοφησα στη πορεία) ,εγώ δεν… Διαβάστε περισσότερα »
*Σε χειροκροτώ*
Εμένα με έχουν βρίσει τρεις οι οποίοι παραβίασαν τον ΚΟΚ!
θυμάμαι την πρώτη μου φορά που πήρα το αμάξι για να διανύσω την απόσταση Καλλιθέα (λεωφ.Θησέως) – Αγία Παρασκευή (μέσω λεωφ. Μεσογείων) (οι περισσότεροι που ζείτε στην Αθήνα, ίσως έχετε αντίληψη της απόστασης και της διαδρομής). Ε, τελικά κόλλησα πίσω από ένα λεωφορείο που έκανε τη διαδρομή αυτή και το ακολούθησα μέχρι τέλους! Σταματούσε σε στάση αυτό? Σταματούσα και εγώ! (γελάω τόσο πολύ τώρα που το γράφω)
Ανταποδίδω χειροκρότημα. Το έχω κάνει κι εγώ επίσης.🤣🤣😂😅
Έτσι ακριβώς κατέβηκα πρώτη φορά την λεωφόρο Κηφησίας.
Αφού δεν έπεσες σε τρόλεϊ μια χαρά γρήγορα πήγες και με το λεωφορείο. 😀
Είμαι η κοπέλα της ερώτησης!
Είστε όλοι τόσο υπέροχοι! Ήξερα πως ναι , δεν είμαι μόνο εγώ που αγχώνομαι όμως είναι αλλιώς να το βλέπεις στα σχόλια..
Το κύμα συμπαράστασης τεράστιο!
θα συνεχίσω τουλάχιστον έναν κύκλο μαθημάτων ακόμα και βλέπουμε.. Μου δώσατε μεγάλη ώθηση, δεν θα το παρατήσω!!! αν και ειλικρινά μπήκα στον πειρασμό (καθώς μπορεί να μην είναι όλα για όλους- έτσι και για μένα η οδήγηση)
Μπορώ και θα το κάνω!!! Φιλιά σε όλους σας!!!
Μπράβο, αυτό είναι το πνεύμα!! 🙂 🙂
Φίλη, αφού μπόρεσα εγώ μπορείς και εσύ. Πήρα το δίπλωμα το 1995 και ξεκίνησα να οδηγώ το 2020, στα 48. Κάνε μαθήματα στους δρόμους που σε δυσκολεύουν, τόσα όσα χρειάζεσαι για να νιώσεις ασφαλής. Εγώ έκανα αποκλειστικά στο κέντρο της Αθήνας γιατί μένω εκεί και αυτό ούτως ή άλλως με δυσκόλευε πιο πολύ από όλα. Βάλε Ν και θεώρησε ότι τους έχεις προειδοποιήσει και είναι δικό τους πρόβλημα εάν δεν το σεβαστούν. Στην αρχή θα σου φαίνονται όλα βουνό αλλά εάν φρικάρεις μπορείς να ανάψεις τα αλάρμ και να κάτσει στην άκρη. Να παίρνεις καθημερινά το αυτοκίνητο στην ίδια διαδρομή… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σου μιλήσω ως άτομο που η οδήγηση έφερνε πανικό και τρόμο. Στο πρώτο μάθημα μέχρι να ξεκινήσω το αυτοκίνητο κάναμε τουλάχιστον μισή ώρα. Μετά με έβγαλε ο αθεόφοβος στον Περιφερειακό. Είχα τέτοιο άγχος που οι αρθρώσεις στα χέρια μου έγιναν κάτασπρες που έσφιγγα το τιμόνι και όλο το απόγευμα μετά πονούσαν τα χέρια μου. Στις εξετάσεις η αριστερή γάμπα μου έκανε συνέχεια συσπάσεις από το άγχος και φοβήθηκα ότι θα φύγει από τον συμπλέκτη και θα’χουμε άλλα. Μη μασάς! Το να μάθεις να χειρίζεσαι το μηχάνημα-αυτοκίνητο δεν είναι τίποτα. Το να μάθεις να κυκλοφορείς στο δρόμο είναι θέμα εμπειρίας… Διαβάστε περισσότερα »
Νομιζω ολοι οταν πρωτοπιασαμε τιμονι ετσι ημασταν. Εγω για να εξοικειωθώ το επαιρνα μονο τα βραδια που ηταν αδειοι οι δρομοι συγκριτικα με το πρωι. Μπορεί να οδηγούσα δύο μήνες μόνο βράδυ μέχρι που έπρεπε να το πάρω κάποιο πρωί και χέστηκα επάνω μου κυρίως με τα μηχανάκια. Μετά το πήρα αλλιώς και λέω άμα δεν φοβούνται αυτοί έτσι όπως κυκλοφορούν δεν με νοιάζει καθόλου. Τώρα μετά από εφτά χρόνια είμαι μία χαρά θέλει απλά εξάσκηση. Ένας ταξιτζής παλιά (πρεπει να ειχα το Ν) με περίμενε αρκετή ώρα να περάσω μία διασταύρωση που δεν είχα προτεραιότητα, μου φώναξε κάτι πολύ… Διαβάστε περισσότερα »
Οδηγώ πάνω από 20 χρόνια, αφού με το που έγινα 18 και μίας μέρας έκανα μαθήματα οδήγησης. Επειδή γενικά πάσχω (ελαφρώς) από τάσεις φυγής, το αμάξι ήταν όνειρο για εμένα και εξακολουθεί να είναι. Το βλέπω ως τον απόλυτο τρόπο να ξεφύγω, να πάω βόλτα, να ακούσω στην διαπασών την μουσική μου. Ναι, είμαι πολύ καλή οδηγός, σίγουρα τσαμπουκαλού, κάποιες φορές γρήγορη, ακολουθώ τον ΚΟΚ αλλά όχι κατά γράμμα – κυρίως, επειδή όντως στους δρόμους της Αθήνας και με τους οδηγούς της Αθήνας, ο ΚΟΚ φαντάζει ουτοπικός σε πολλαπλές περιπτώσεις. Θέλω να σου πω, δες το έτσι. Όχι σαν έναν… Διαβάστε περισσότερα »
Ο φόβος θα φύγει σταδιακά με την εξάσκηση. Είναι απόλυτα λογικό να σκέφτεσαι πως οδηγούν οι άλλοι καθως δεν είμαστε μόνοι μας στο δρόμο αλλά θα το ξεπερασεις. Εγω φοβόμουν πάρα πολύ όταν ξεκίνησα και σιγά σιγά το ξεπέρασα. Δεν οδηγω πια γιατί μενω εξωτερικό αλλά πρόσφατα που οδήγησα στην Ελλάδα είχα ξεχάσει πως σου πετάγονται τα μηχανάκια. Θα τα καταφέρεις. Έχε πίστη 😊
Δε μπορώ να βοηθήσω με προσωπική εμπειρία, έχω θέμα με το πώς οδηγάει ο άλλος στο αμάξι που είμαι και αυτό είναι για άλλο στόρυ πρόβλημα 😛 το μόνο που θα πω είναι μην σ’αφήσει ο φόβος σου να παρατήσεις ποτέ την προσπάθεια σε παρακαλώ!!! Είναι ανεξαρτησία να μπορείς να οδηγάς και ας μην το κάνεις κάθε μέρα. Τώρα που είσαι πολύ νέα μια χαρά σου φαίνονται τα μέσα και όλα είναι πιο εύκολα, αλλά σίγουρα θα σου φανεί η αξία του αυτοκινήτου αργότερα και δε μπορείς να μάθεις κάτι την ώρα ακριβώς που το χρειάζεσαι.
Οδηγάω οδηγάεις οδηγάει. Πονάω.
https://moderngreekverbs.com/odigao.html
Περαστικά
Even Steven.
Οδηγάω οδηγάς οδηγάει.
Οδηγάμε οδηγάτε οδηγάνε.
Οδηγώ οδηγείς οδηγούν.
Οδηγούμε οδηγείτε οδηγούν.
Πονάω πονάς πονάει.
Πονάμε πονάτε πονάνε.
Πονώ πονάς πονά.
Πονούμε πονάτε πονούν.
Ψάχνεις και εσύ το φρένο στην πλευρά του συνοδηγού; 😅
Χαχαχαχα μερικές φορές!
Εξάσκηση, εξάσκηση, εξάσκηση. Δεν υπάρχει άλλος τρόπος. Εξάσκηση μέχρι να το κάνεις κτήμα σου.