Τα βιβλία είναι συχνά σεξιστικά, υποτίθεται αντανακλούν έναν κόσμο ενηλίκων όπου υπάρχει σεξισμός, αλλά το σεξιστικό παιδικό βιβλίο είναι απαράδεκτο.
_______________________
Η ιστορία της Έρρικας όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Ρένα,
Γράφω γιατί είμαι έξαλλη με ένα παιδικό βιβλίο που πήρα στην τετράχρονη κόρη μου. Συνήθως προσέχω τι βιβλία αγοράζω, κυρίως για τα μυνήματα που περνάνε στα παιδιά, αλλά αυτή τη φορά βιαζόμουν και δεν το έψαξα ιδιαίτερα.
Το βιβλίο έχει τίτλο ιστορίες με δυναμικά κορίτσια αλλά η πραγματικότητα απέχει πολύ από αυτό που διάβασα…είναι η πρώτη φορά που σκέφτομαι να πετάξω βιβλίο στα σκουπίδια!
Τα κορίτσια των ιστοριών μόνο δυναμικά δεν είναι… Μια γκρινιάρα ελαφρομυαλη πριγκίπισσα που έπρεπε να γνωρίσει έναν βιβλιοπωλη για να της ανοίξει τα μάτια και έγινε βιβλιοθηκονόμος, μια νεράιδα που δεν ήθελε να γίνει βασίλισσα (ως εδώ όλα καλά) αλλά για τον έρωτα ενός εξερευνητή έμαθε να μαγειρεύει και άλλαξε τελείως τη ζωή της γι αυτόν,μια γιγαντινα που κακοποιείται από τον άντρα της κανονικότατα και βρίσκει διέξοδο στην μαγειρική για να τον έχει ευτυχισμένο, μια φλύαρη πριγκίπισσα που δεν την αντέχει κανείς και ένας πραματευτής της δίνει πράγματα να ασχοληθεί για να μη μιλάει κλπ. είναι το πιο σεξιστικό παιδικό βιβλίο που έχω διαβάσει, βάζοντας κάτω όλα τα παραμύθια με τα οποία μεγαλώσαμε με αμοιρες κορασίδες που περιμένουν τον πρίγκιπα στο άσπρο άλογο!
Το χειρότερο δε, είναι ότι είναι γραμμένο από γυναίκες και μάλιστα το 2021! Δυστυχώς νόμιζα ότι είχαμε τελειώσει με αυτού του τύπου τις “ηρωίδες” αλλά έκανα λάθος! Προς το παρόν έχει καταχονιαστει στη βιβλιοθήκη σε μη ορατό σημείο….
ΑΠΟ ΤΗΝ – Έρρικα
__________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Το θέμα είναι πάρα πολύ ενδιαφέρον και ζεστό. Ζεματιστό θα έλεγα, καθώς τα ερεθίσματα των παιδιών ήδη από τις πολύ τρυφερές ηλικίες είναι αυτά που διαμορφώνουν κατόπιν συνείδηση. Δεν πάει πάρα πολύς καιρός που μας διάβαζαν εμάς τις γυναίκες κλασικά παραμύθια με πριγκίπησσες που κοιμούνται και ξυπνούν με το φιλί ενός πρίγκηπα. Έκτοτε έχει κυλήσει αρκετό νερό στο μύλο. Ακόμα κι οι ηρωΐδες της Ντίσνευ προσαρμόστηκαν σε κάποια πράγματα.
Η Ρένα απαντά: Θέλω τελικά αυτό που δεν έχω ή μας έχουν κάψει τα παραμύθια;
Η δημιουργία ιστοριών για δυναμικά κορίτσια απαντά σε ένα αίτημα της αγοράς. Οι νέες μητέρες δεν θέλουν να γαλουχήσουν μικρά κοριτσάκια με έωλες αφηγήσεις για υποταγμένες ηρωΐδες. Ωστόσο, καθώς φαίνεται, η πραγματικότητα είναι πιο περίπλοκη, καθώς οι συγγραφείς (αν και γυναίκες) δεν βρίσκουν εκδοτικό οίκο να εκδώσει τα παραμύθια τους αν δεν ακολουθούν κάποιες εύπεπτες συντεταγμένες που θα βοηθήσουν να γίνει πώληση τελικά. Το οικείο, έστω και με παθογένειες, ασκεί μια ακαταμάχητη έλξη όπως φαίνεται… Είναι άνετο.
Δυστυχώς μόνο με ενεργή θέση των καταναλωτών μπορεί αυτό να διευθετηθεί.
Μια ενδιαφέρουσα ιδέα, άπαξ κι αγοράστηκε το βιβλίο, είναι να κρατηθεί για αρκετά μεγαλύτερη ηλικία και να χρησιμοποιηθεί ως αποτρεπτικό διδακτικό εργαλείο. Να τονιστούν δηλαδή οι παθογένειες και το παιδί να ενημερωθεί ότι κάποια πράγματα έχουν ξεπεραστεί. Όπως υπήρξε μια επισήμανση στην κλασική ταινία Όσα Παίρνει ο Άνεμος ότι πλέον δεν νοείται δουλοκτησία μαύρων ανθρώπων, αλλά αυτό είναι μια ιστορική πραγματικότητα του παρελθόντος, παρουσιασμένη υπό το συγκεκριμένο πρίσμα της εποχής που ακόμη δεν είχε αποτινάξει την απαξίωση, έτσι κι εδώ. Αυτό πιστεύω θα ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μάλιστα.Εγω θα ρωτήσω ,αν και θα φάω “ξύλο” :Ρε κοριτσια (δε το λέω υποτιμητικά,, εμένα μαρεσει να με λένε κορίτσι),όσες αυτοπροσδιοριζεστε ώς φεμινίστριες,γιατί έχω την εντύπωση ότι υποτιμάτε ότι δεν ασπάζεται η φιλοσοφία του δόγματος που πίστευετε; Δηλαδή εμένα που μαρεσουν τα παιδικά της Ντίσνεϊ και οι πριγκίπισσες που τις σώζουν ,και η Αλίκη με τον Δημήτρη στις ταινίες,και ο Τιτανικός,είμαι αμυαλο θυμα της πατριαρχίας; Φερέφωνο των καταπιεστικών προτύπων των μισογυνηδων;Εσείς είστε τα φωτεινά μυαλά της ισότητας και της γυναικείας ανεξαρτησίας;Εσείς δεν συγκινηθηκατε με ταινίες Ντίσνεϊ ε;Δεν ονειρεύτηκατε μια μεγάλη αγάπη σαν του Τζακ και της Ρόουζ;Δεν κλαψατε με τον… Διαβάστε περισσότερα »
Θέλεις να το πάρουμε λίγο ανάποδα; Εσύ τι πρόβλημα έχεις που έρχεσαι να πεις σε φεμινιστικό site και σε ΚΑΘΕ post πόσο φεμινίστρια ΔΕΝ είσαι;
Μου φαίνεται απίστευτο πως δεν έχει πάρει ακόμα κανένας χαμπάρι ότι είναι ξεκάθαρα τρολ…
Πώς δεν μας αρέσουν, με αυτά μεγαλώσαμε πολλές. Απλώς βλέπουμε και τα προβληματικά στερεότυπα που διαιωνίζουν και τα απολαμβάνουμε πλέον με μια πιο κριτική μάτια. Σαν αυτό που λέει η Ρενα για το Όσα παίρνει ο άνεμος. Αν εσένα δε σου αρεσει να αναλύεις την ποπ κουλτούρα, είτε με φεμινιστική είτε με οποιαδήποτε άλλη ματιά, δεν χρειάζεται να το κανεις, κανένα πρόβλημα. Αλλά αν το κάνουμε εμείς εδώ σε ένα σάιτ με φεμινιστικό πρόσημο κι εσύ νιωθεις οτι αυτό υποτιμα εσένα και το γούστο σου, είναι δικό σου θέμα. Δεν ήρθαμε στο σπίτι σου να σου πούμε, αααα, βλέπεις τη… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εμένα μου άρεσαν τα παραμύθια του Ντίσνευ. Από μικρή λάτρευα την Χιονάτη αλλά τώρα που την λέω στην κόρη μου βρίσω αρκετά πράγματα άκρως πρόβληματικά και τα αλλάζω. Πως θα της εξηγήσω την αυτοδιάθεση αργότερα αν έχει ως πρότυπο μια κοπέλα που την φίλησε ένας τυχαίος που περνούσε από κει, ξύπνησε και παντρεύτηκαν στο άψε σβήσε; Οπότε της τα λέω αλλά αλλάζω το τέλος. Αλλο λοιπόν μου αρέσει μια ιστορία με πριγκήπισσες αλλά την διαβάζω ή την βλέπω με κριτική σκέψη γιατί έχω κάποια ηλικία και εμπειρία κι άλλο είμαι ένα κορίτισ 5 ετών κι έχω ως πρότυπο μια… Διαβάστε περισσότερα »
Μεγαλώνοντας κορίτσι, αυτό που κατάλαβα είναι ότι οτιδήποτε έχει στον τίτλο τη λέξη ” κορίτσι” ο,τι επίθετο και να έχει μπροστά ,ένα μικρό έως μεγάλο σεξισμό τον έχει. Συνήθως είναι ροζ με γκλιτερ . Έλα που τα περισσότερα κοριτσάκια σε αυτό πάει το μάτι τους. Όσο και να να επιμένεις εσυ για το δίπλα ,που είναι πιο unisex , όταν το παιδί δεν αλλάζει γνώμη, τι κάνεις? Δεν είμαι της άποψης να έχεις το παιδί σε γυάλα και να του παρουσιάζεις μόνο τη δική σου άποψη, όσο σωστή κι αν είναι. Η κόρη μου επειδή από μικρή ήθελε να διαλέγει… Διαβάστε περισσότερα »
Μάλλον προσπάθησαν να αντιγράψουν αποτυχημένα (;) τα διορατικά “πολιτικώς ορθά παραμύθια” του Γκάρνερ απο τα μακρινά 90ς. Anyway ,αν δεν το θέλεις μπορείς να το χαρίσεις σε κάποιον/α που πιθανόν να το θέλει ή σε κάποια βιβλιοθήκη. Ακόμα και σεξιστικό να είναι όπως λες μπορεί να είναι χρήσιμο για κάποιον/α που θέλει να κάνει πχ έρευνα για τα έμφυλα στερεότυπα στα παραμύθια.