Τα επεισόδια υπερφαγίας δεν έρχονται από μόνα τους, τα προκαλεί η κούραση, σωματική και ψυχολογική. Όμως για όλα υπάρχουν αντιπερισπασμοί.
______________
Η ιστορία της Κλαίρης όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Καλησπέρα! Ειμαι 40 χρονών και απο τοτε που θυμαμαι τον εαυτο μου ήμουνα γεματουλα.
Τα πιο πολλα κιλα που εχω φτασει ειναι το 2018 και ηταν 116, μεχρι που εγινε το “κλικ” μεσα μου και ξεκινησα διάφορες δίαιτες. Οχι απο ειδικούς, ουτε με γυμναστική. Σιγα σιγα και μονη μου.
Δεν ειμαι άνθρωπος που θα παω σε διαιτολόγους. Πρώτον επειδή δεν διαθέτω τα χρηματα και δεύτερον δεν μπαινω σε “καλούπι”. Και όσον αφορά την γυμναστικη που επισης μπορει να μου προτείνετε, ειναι κατι πολυ μακρια απο εμενα. Γιαυτο λοιπον μην μου προτείνετε τιποτα απο τα δυο παρακαλώ.
Νομιζω οτι το θεμα μου ειναι ψυχολογικό γιατι πανω που το “βρισκω” κανω υπερφαγικα επεισόδια και ξανα “κατρακυλω”.
Αυτη την στιγμη εχω φτασει να παιζω απο τα 88 στα 92 κιλα, ομως νιωθω τοσο κουρασμενη και ψυχολογικά και σωματικά (λογω δουλειας) που αυτο εχει σαν αποτέλεσμα αυτη την στιγμη να τα βλεπω ολα μαυρα.
Επίσης με ζορίζει και το γεγονος οτι εχω θυρεοειδή κατι που επισης παιζει σημαντικό ρόλο στη προσπάθειά μου στην απώλεια βάρους.
Υπαρχουν μερες που ξυπναω με πολυ θετικη ενέργεια και πιστευω πως το εχω, αλλα για καποιο λογο γυρνώντας απο την δουλειά, νιωθω τοσο εξαντλημένη που καταφεύγω στο κακο φαγητο.
Η εργασία μου ειναι σε σουπερ μαρκετ κατι που επισης με δυσκολεύει, αφου ειμαι μόνιμα μεσα σε φαγώσιμα και γενικότερα σε “απαγορευμένες” τροφες, με τις οποιες ειχα μαθει να τρέφομαι ολα αυτα τα χρονια.
Μου ειναι πολυ δυσκολο να πειθαρχω τον εαυτο μου. Θα ηθελα ιδεες, γνωμες και καποια βοηθεια…
Θα σας ημουνα ευγνώμων.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Κλαιρη
________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Κλαίρη, έχω την εντύπωση ότι το θέμα σου θα τραβήξει πολλά σχόλια αναγνωστών που θα έχουν να μοιραστούν τις δικές τους εμπειρίες.
Το φαγητό δεν είναι σχεδόν ποτέ απλώς φαγητό, απλώς καύσιμο. Παίρνει διάφορες αποχρώσεις, συναισθηματικές, κοινωνικές, ψυχολογικές. Και μπράβο σου μέχρι εδώ που κατόρθωσες να αποτινάξεις από πάνω σου μόνη σου σχεδόν 26 κιλά! Δεν είναι καθόλου λίγο, σκέψου ότι είναι το βάρος ενός μικρού παιδιού, ένας μικρός άνθρωπος. Μπράβο και πάλι μπράβο.
Στην περίπτωσή σου, το πρώτο που θα αναρωτιόμουν είναι αν λαμβάνεις την σωστή αγωγή για τον υποθυρεοειδισμό σου. Κάνεις τακτικά τις απαραίτητες αιματολογικές εξετάσεις ή είσαι λίγο στον αυτόματο με την αγωγή που σου έδωσαν αρχικά; Επίσης παίρνεις την λεβοθυροξίνη με τον σωστό τρόπο για μέγιστη απορρόφηση; Μην το θεωρείς δεδομένο, διάβασε σε παρακαλώ πώς.
Σε δεύτερο επίπεδο, τα επεισόδια υπερφαγίας δεν έρχονται από μόνα τους. Κάτι τα προκαλεί. Το λες περίπου. Η κούραση, σωματική και ψυχολογική. Οι ευθύνες. Η αίσθηση ίσως ότι δεν κάνεις άλλα πράγματα, δεν έχεις άλλες χαρές κι απολαύσεις, οπότε ας ξεσπάσεις τουλάχιστον στο φαγητό. Καταλαβαίνεις πού το πάω.
Θα πρέπει λοιπόν πρώτα απ’όλα να λάβεις κάποια βοήθεια/ενθάρρυνση ώστε να αρχίσεις να απολαμβάνεις περισσότερα πράγματα στη ζωή. Υπάρχει η δυνατότητα για κάποιον περίπατο, ειδικά προς το βραδάκι που αυξάνει τον μεταβολισμό της γλυκόζης και έτσι δεν θα είσαι επιρρεπής σε υπερφαγικά επεισόδια τις βραδινές ώρες; Λίγη βολτούλα φτιάχνει την διάθεση, σε κάνει να αδειάζεις το κεφάλι σου κι η ελαφρότατη κίνηση ενεργοποιεί το σώμα, όσο κι αν φαίνεται ασήμαντο. Δεν είναι γυμναστική, αφού δεν θέλεις γυμναστική (σεβαστό), είναι κάτι εντελώς χαλαρό για πνευματική κυρίως ανάταση.
Έπειτα, έχεις βάλει κάποιο χόμπυ στη ζωή σου ώστε να μην είσαι δουλειά-σπίτι, σπίτι-δουλειά; Μια δημιουργική απασχόληση, είτε με τα χέρια σου (κατασκευές, κοσμήματα, αγγειοπλαστική), είτε με το μυαλό σου (σκάκι, ξένες γλώσσες, μουσικό όργανο) απασχολεί το νου και σε κάνει να ξεφεύγεις από τα υπερφαγικά επεισόδια. Επιπλέον σου δημιουργεί αυτοεκτίμηση επειδή βλέπεις να πετυχαίνεις πολλούς μικρούς στόχους, κι αυτό είναι αναγκαίο σε μια προσπάθεια απώλειας βάρους -ακριβώς επειδή δεν είναι δρόμος σπαρμένος με σίγουρες επιτυχίες. Οπότε θέλεις επιτυχίες από αλλού, για αντιστάθμισμα.
Η κοινωνικοποίηση επίσης βοηθάει να ξεχνιέσαι, ο άνωθεν περίπατος ας πούμε δεν είναι πιο όμορφος μαζί με κάποια συνάδελφο ή φίλο ώστε να συζητάτε περπατώντας όλα αυτά που σας απασχολούν; Τώρα που ο καιρός είναι ζεστός, τα μπάνια στη θάλασσα είναι μια ανάσα δροσιάς αλλά και ευχάριστης κίνησης που συμβάλλει στην ευεξία και στην εκτίμηση του σώματος. Πήγαινε ή μόνη ή με παρέα, μην ασχολείσαι καθόλου με τους γύρω, διάλεξε μια μη οργανωμένη παραλία για μέγιστη ηρεμία. Σίγουρα θα σου κάνει πάρα πολύ καλό.
Προτείνω επίσης διαλογισμό, με βιβλία ή βιντεάκια στο youtube που θα σε εισάγουν σιγά και σταδιακά σε μεγαλύτερο έλεγχο του νου σου και θα σε αποφορτίζουν. Μην το δεις ως βοήθεια στο αδυνάτισμα, δες το ως πνευματική τροφή που θα βελτιώσει συνολικά τη ζωή σου.
Κι έπειτα, η καλή διατροφή είναι και ταξικό θέμα: η φθηνή τροφή είναι λιγότερο θρεπτική και περισσότερο παχυντική. Στο σούπερ μάρκετ που δουλεύεις πρέπει να προγραμματίζεις σνάκς με φρούτα, κριτσίνια ολικής άλεσης και κάποιο γάλα ή τσάι χωρίς ζάχαρη. Και στο σπίτι να έχεις πάντα έτοιμα υλικά για υγιεινές σαλάτες, ελαφρά υλικά για ένα γεύμα “της ώρας” (πχ φιλέτα κοτόπουλο που ψήνεται σε λίγα λεπτά, μπριζολάκια, ανθότυρο, αυγά, κάποιο παστό ψάρι πλούσιο σε Ω3 κλπ.), ανάλατους ξηρούς καρπούς, τα φρούτα εποχής που αγαπάς, κάποιο σακουλάκι με κατεψυγμένα λαχανικά…
Τέλος, ίσως αξίζει να σκεφτείς και κάτι ακόμη. Ίσως τα 88-92 κιλά να είναι τα κιλά που το σώμα σου έχει ως πλαφόν, πλέον, και ίσως αυτό να μην είναι και του θανατά. Ίσως να κάνεις ειρήνη με το ότι έτσι είναι και ότι τα θέματα υγείας και καθημερινότητας δεν επιτρέπουν το “ιδανικό” που θα ήθελες ή το σώμα που είχες στα 20. Ίσως αυτό να είναι το σώμα σου για τώρα. Μπορεί λίγο αργότερα, αν αλλάξει κάποια συνθήκη να μπορέσεις να κατέβεις κι άλλα κιλά. Άλλωστε αφού πάντα ήσουν γεματούλα, είναι το σκαρί σου τέτοιο που δεν επιτρέπει πολύ χαμηλό βάρος. Καθένας μας είναι δέσμιος των γονιδίων μας. Η σκέψη αυτή ίσως να είναι απελευθερωτική για σένα, επειδή το άγχος εκκρίνει κορτιζόλη που δεν επιτρέπει στον οργανισμό να χάσει βάρος (η κορτιζόλη επεμβαίνει στον μηχανισμό της παραγωγής ινσουλίνης και το μεταβολισμό της γλυκόζης, εξ όσων γνωρίζω). Η ενοχή σίγουρα δεν βοηθάει, αντιθέτως σε ρίχνει σε περισσότερο φαγητό και μάλιστα κακής ποιότητας.
Και φυσικά αν αισθάνεσαι ότι υπάρχει κάποιο συγκεκριμένο ψυχολογικό αγκάθι που σε εμποδίζει, η ψυχοθεραπεία είναι μια επένδυση στον εαυτό σου. Μπορείς να ξεκινήσεις δωρεάν στις δομές του δήμου σου και να το επεκτείνεις όσο σου επιτρέπουν τα οικονομικά σου.
Καλή επιτυχία ό,τι κι αν κάνεις!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κούκου! Εδώ είμαι… σε νιωθω απόλυτα γιατί ουσα 41 εχω παρατηρήσει στο σωμα μου αλλαγές από υπερφαγία κ πάντα οφείλονταν στον συναισθηματικό παράγοντα οπότε -αν κ εχω ξαδέρφη διαιτολόγο- δε στράφηκα ποτέ στον προγραμματισμό κ εναλλακτικές που θα προσέφερε γιατί ήξερα κ ξερω οτι το θέμα μου έχει άλλη βάση. Εχω κ εγώ αποστροφή στη γυμναστική των γυμναστηρίων αλλά μ’αρεσε κ με βοήθησε πολύ η ashtanga yoga που δε θα σου την προτεινω ως εκγύμναση αλλά επικροτώ την άποψη της Ρένας για ασκησεις διαλογισμού που σιγά σιγά θα πειθαρχήσουν τη σκέψη κ το μυαλό δε θα μετά πηδάει στα δικά… Διαβάστε περισσότερα »
Το λιναρόσπορο πραγματι τον προσθέτω κ εγώ παντου – σκόνη όμως ε; Απορώ με όσους προσθετουν σπόρους … δε μασιέται με τίποτα… 🥴 chia seeds δε χρησιμοποιώ καθόλου ή σπιρουλίνα. Οκ, too much for me. ΑΛΛΑ… λατρεύω το μαυροσίσαμο!
Καλή μου σκέφτομαι την πρότασή σου σοβαρά μιας κ είναι η πρώτη πρόταση γάμου που δέχομαι ☺️ αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ζωή χωρίς κιμά μια στο τόσο, πίτσα μια στο τόσο κλπ…!!
Λοιπόν το μαραθόσπορο το διάβασα μαύρο κύμινο σήμερα. Δε μυρίζει! Έχει διακριτική γευση χωρίς επεξεργασία το προσθέτω. Και ένα μικρό να δοκιμάσεις θα καταλάβεις… σε σαλάτες κ σούπες το προσθέτω από πάνω! Καλό ΣΚ κ σε σενα!
Κλαίρη φτου σου και μπράβο σου! Έχεις δίκιο, όταν τα έχεις μπροστά σου δεν είναι εύκολο. Να πω κι εγώ τη χαζομάρα μου. Υπερφαγία σε γλυκό έκανα πάντα όταν είχα χαμηλό σίδηρο, έχει μια λογική σου λείπει ενέργεια οπότε αναζητάς γρήγορη λύση. Με βοήθησε πολύ να βάζω μπαχαρικά, soya/BBQ sauce (οτιδήποτε δίνει extra γεύση) σε σαλάτες/ψητά. Αποκτάνε μια τσαχπινιά και δεν νιώθω ότι τρώω μονίμως νοσοκομειακά φαγητά. Εκείνο που δεν πλησιάζω ποτέ είναι τα τρόφιμα που ξέρω ότι αν τα ξεκινήσω δεν έχω στοπ (για μένα πχ αλμυρά κράκερς, οικογενειακό παγωτό). Και εννοείται δες το θυρεοειδή σου, για πλάκα απορρυθμίζεται.
Κ εγώ κάνω πολλές φορές το ίδιο. Όταν είμαι κουρασμένη αρκετά ή στενοχωρημένη το ρίχνω στο φαγητό και κυρίως στα γλυκά. Δεν αντέχω τους διαιτολόγους γιατί μου είναι εξαιρετικά δύσκολο να τηρήσω ένα πρόγραμμα και όταν έχασα 20 κιλά το έκανα μόνη μου. Τώρα βρίσκομαι σε μια περίοδο με αρκετή κούραση, είχα και ένα θέμα που με απασχολούσε και πήρα πάλι κιλά. Αυτή τη φορά είμαι επιεικής με εμένα. Αυτό είναι το σώμα που εξυπηρετεί τις ανάγκες μου αυτή τη στιγμή. Αναγνώρισα τι ήταν αυτό που με ωθούσε στο φαγητό. Τις τελευταίες μέρες λόγω διακοπών νιώθω πιο ξεκούραστη και ήρεμη.… Διαβάστε περισσότερα »
Το έπαθα το 11 αυτό με την υπερφαγια. Είχα πέσει ψυχολογικά λόγω ενός χωρισμού και ειχα βάλει κιλαααααα και έτρωγα την κοροϊδία. Αυτοσυγκράτηση χρειάζεται και κάτι να ασχολείσαι.
Ένας από τους πολλούς και εγώ. Το μόνο πράγμα που έβλεπα στην ζωή ήταν το φαγητό. Ο μόνος λόγος που έβγαινα ήταν για φαγητό. Και τώρα δηλαδή. Αν μου πεις να πάμε για σουβλάκια, θα πάω, αν μου πεις να πάμε να περπατήσουμε δεν θα έρθω. Έτρωγα δύο μεγάλα πιατα μεσημέρι και γενικά όλη την ώρα έτρωγα. Επαθα διαβήτη και ακόμη δεν έχω κόψει την ζάχαρη ή τους υδατάνθρακες. Είμαι μονίμως στα 400-500 στις μετρήσεις. Αλλά το φαγητό είναι ένα μέρος που μπορώ να στραφώ οποτεδήποτε, και τελευταία συνειδητοποίησα ότι δεν τρώω μόνο σε συγκριμενες συναισθηματικές καταστάσεις, αλλά για να… Διαβάστε περισσότερα »
Ωραιες ολες αυτες οι συμβουλες, ωστοσο εχω μια επιφυλαξη οσον αφορα τους ξηρους καρπους…..ναι μεν ειναι πολυ θρεπτικοι αλλα ειναι σχεδον αδυνατο να μεινει κανεις στην σωστη ποσοτητα, που ειναι παντα πολυ μικρη, με κινδυνο να παρει κανεις παρα πολλες θερμιδες. Θεωρω οτι δεν ειναι καλη συμβουλη για καποιον που θελει να χασει βαρος…..φυσικα δεν ειμαι ειδικος, με την απλη λογικη μιλαω….
Ήθελα να σου γράψω πόσο μεγάλος εχθρός είναι και η τηλεόραση όπου είτε θα μαγειρεύουν είτε θα τρώνε και θα μουγκρίζουν είτε θα κάνουν κήρυγμα για το πόσο μεγάλη απόλαυση είναι το φαγητό και είσαι λειψός αν δεν το κάνεις όπως αυτοί, χωρίς καν να σκέφτονται πόσοι πολλοί άνθρωποι υποφέρουν από διατροφικές διαταραχές είτε θα μας βομβαρδίζουν με διαφημίσεις φαγώσιμων. Και μετά είδα ότι δουλεύεις σε σουπερμάρκετ. Μακάρι να σου δώσουν έστω και μία χρήσιμη για εσένα συμβουλή.
Είμαι 23 και έχω περάσει και περνάω διατροφικές διαταραχές υπερφαγία και ανορεξία. Μπορεί να νομίζετε ότι δεν έχουμε κανένα κοινό αλλά έχουμε. Θέλω να σας πω το εξής : τα υπερφαγικά θέλουν υπομονή και συγχώρεση. Επιπλέον, αυτό που λέτε περί “καλουπιών” δεν είναι καλή ιδέα. Στην ελλάδα το έχουμε πολύ ταμπού να ζητάμε βοήθεια για την διατροφή και το βάρος μας και δεν ζητάμε βοήθεια, προσπαθούμε μόνοι μας με δίαιτες. Όμως όπως κάθε τι έχει τον ειδικό του, και όταν προσπαθούμε μόνοι μας θα ταλαιπωρήσουμε πιθανώς το σώμα και την ψυχή μας παραπάνω από όσο πρέπει. Το καταλαβαίνω αν το… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπητή Κλαίρη, Νομίζω ότι το σημαντικό βήμα που έκανες, να χάσεις τόσα κιλά μόνη σου, χωρίς καθοδήγηση, αποδεικνύει ότι είσαι πειθαρχημένη όταν θέλεις. Συνδέθηκα να σου πω τη δική μου εμπειρία, που είναι πρόσφατη. Εμένα με επηρέασε αρνητικά η καραντίνα, όπως πολλ@ άλλ@, έβαλα κάποια κιλάκια και η πίεση της καθηερινότητας στη συνέχεια μου καθιστούσε εντελώς απωθητική την ιδέα να κάνω δίαιτα. Στη δική μου περίπτωση μπορεί τα κιλά να μην ήταν πολλά, αλλά έκανα “κοιλίτσα”, με αποτέλεσμα ο γιατρός μου (έχω και γω θέμα με το θυρεοειδή, επιπλέον μπαίνω στην εμμηνόπαυση), να μου επιστήσει την προσοχή: μου είπε να… Διαβάστε περισσότερα »
Υπαρχει ενα βιβλιο που λεγεται “η ψυχολογια της διαιτας”. Το γραφει μια γνωσιακη θεραπευτρια που τα τελευταια χρονια ασχολειται με ανθρωπους που θελουν να χασουν βαρος ή που θελουν διατηρησουν το χαμενο βαρος τους(γιατι κι αυτο θελει προσπαθεια!). Σου βαζει καθε μερα και μια “ασκηση”. Ισως σε βοηθησει. Ολα στο μυαλο ειναι, απλα θελει πολλη δουλεια για να το καταλαβουμε!