Τον Ιανουάριο του 1977, η Επιτροπή Κομητειών του Dade των ΗΠΑ, εξέδωσε ένα διάταγμα υπέρ της αναγνώρισης των δικαιωμάτων των ομοφυλόφιλων, καθιστώντας, έτσι, το Mαϊάμι την 40η τότε πόλη που περνούσε τέτοιο διάταγμα σε ολόκληρη την Αμερική. Θορυβημένη από τις συνέπειες που θα μπορούσε να έχει η επίσημη αναγνώριση των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤ ατόμων στην κοινωνία, η Anita Bryant, συντηρητική Χριστιανή που δραστηριοποιούταν στις καμπάνιες κατά των γκέι δικαιωμάτων, ιδρύει τον οργανισμό “Save Our Children.Inc” βασισμένο στην ιδέα ότι οι επειδή οι γκέι δεν μπορούν να αναπαραχθούν έχουν βάλει στόχο να «στρατολογούν» τα παιδιά μας.
Μέσα σε λίγους μήνες, το διάταγμα όχι μόνο έχει ανακληθεί αλλά ένα κύμα πανικοβλημένων γονέων έχει καταφέρει να ασκήσει τις σωστές πολιτικές πιέσεις για να εγκριθεί νόμος στην Οκλαχόμα που απαγορεύει σε ομοφυλόφιλους άνδρες και γυναίκες να διδάσκουν σε δημόσια σχολεία, λόγω της προφανούς ροπής τους προς την παιδεραστία.
Η τρανή, σπουδαία και άλλοτε περήφανη λεσβία Glady’s Bentley έχει ήδη αναγκαστεί να δηλώσει δημόσια το 53’ πως η ομοφυλοφιλία της οφειλόταν, σύμφωνα με τον γιατρό της, σε καθυστέρηση ορμονών που την καθήλωναν σωματικά και ορμονικά σε μια σχεδόν παιδική, προεφηβική φάση σεξουαλικότητας.
Η ιστορία έχει ως εξής : Μέσα στο ομοφοβικό παραλήρημα κρύβεται μια λογική επίκλησης φόβου που λειτουργεί με ιστορική βεβαιότητα ως μοχλός πίεσης για συντηρητικές πολιτικές. Η τακτική σχεδόν αρχέγονη κι ας ντύνεται το ένδυμα επικοινωνιακών στρατηγικών και περίπλοκων πολιτικών διακυβευμάτων : Ο καλύτερος τρόπος να νικήσεις έναν εχθρό είναι να τον καταστήσεις εξίσου επικίνδυνο για τους συμμάχους σου. Θίγοντας μια ευαίσθητη κοινωνική ομάδα- μια ομάδα που χρήζει προστασίας- έχεις διπλό κέρδος : αφενός το παίζεις σωτήριος ιδεολόγος, αφετέρου κάνεις τον εχθρό να φαίνεται απεχθέστερος.
Έτσι, οι γκέι βιάζουν παιδιά, οι στρέιτ σκάνε ως αυτόκλητοι σωτήρες, αξιώνοντας στην πορεία να αναβαθμιστούν σε ετερόκλητοι τιμωρητές και όσοι συντάσσονται με τους πρώτους είναι εξίσου τερατωδώς επικίνδυνοι. Οι μαύροι άντρες βιάζουν αθώες λευκές γυναίκες, οι Εβραίοι σκοτώνουν τα μωρά των χριστιανών κατά τη διάρκεια των σκοτεινών τελετουργιών τους και οι μετανάστες απειλούν τα γυναικεία δικαιωματικά άλματα στην Ευρώπη. Μόνο η πολιτική ορθότητα δεν είναι αρκετά ικανή να προστατέψει τις ευαίσθητες κοινωνικές ομάδες και αυτό γιατί η ελευθερία του λόγου κατατάσσεται στο αόρατο σύστημα αξιών μας πάνω από την κουλτούρα του δημόσιου λόγου, που δίνει βήμα σε κάθε άσχετο να κάνει όνειρα για άποψη, κοινωνική ευαισθησία και ατομικό σεβασμό.
Αυτό που ονομάζαμε επείγουσα κρίση αξιών και που ονομάζουμε σήμερα, ορισμένες φορές, εξωτερική ή εσωτερική πολιτική μοιάζει να είναι η καλλιγραφημένη εξέλιξη χειρισμού της καθολικής ανθρώπινης ανάγκης για μια ρανίδα ασφάλειας.
Οι δηλώσεις του βουλευτή Χαράλαμπου Αθανασίου-ο οποίος έχει διατελέσει στο παρελθόν και υπουργός Δικαιοσύνης- πως η αποποινικοποίηση της παρά φύσιν ασέλγειας ευθύνεται για τις πράξεις του Δημήτρη Λιγνάδη- πέραν της εγκληματικής ανεπικαιρότητας και της θλιβερής μικροπολιτικής δηλώνουν και άγνοια του, κατά καιρούς, επαναλαμβανόμενου ιστορικού μοτίβου στο οποίο εντάσσονται.
Εντωμεταξύ ο συνήγορος υπεράσπισης στοχοποιεί περήφανα τους ομοφυλόφιλους για να υποστηρίξει τον εντολέα του και σε μια από τις πιο κρίσιμες φάσεις της ελληνικής κοινωνίας, μια σπάνια συγκυρία που έχει τις δυνατότητες να μας σπρώξει συλλογικά προς μια ριζική συνειδησιακή αλλαγή, οι γκέι φταίνε πάλι, για όλα και από όλες τις πλευρές.
Δεν είναι ότι δεν έχουμε συνηθίσει τα ομοφοβικά παραληρήματα, δεν είναι ότι μας κάνουν πλέον εντύπωση οι σκανδαλολογίες και η κανονικοποίηση της κακοποίησης με τέτοια πολλαπλότητα και σε όλους τους δημόσιους χώρους, είναι ότι ίσως οι επαναλήψεις της ιστορίας δεν θα έπρεπε να κολακεύουν το πολιτισμικό μας κριτήριο.
Είναι ότι, συνηθίζοντας την έννοια της επανάληψης χωρίς καν να έχουμε γνώση της, πλήττουμε τη συγκολλητική ιδιότητα της μνήμης μας στην οικοδόμηση ενός οποιουδήποτε μέλλοντος : όταν δε θυμόμαστε ούτε καν τα επώδυνα λάθη, δεν τίθεται καν ζήτημα για αναβίωση των ευεργετικών σωστών.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και δηλαδή μας είπε ότι η παρά φύσιν ασέλγεια από άντρα σε γυναίκα ή από γυναίκα σε άντρα είναι διαφορετικού τύπου από αυτή μεταξύ ανδρών και η τελευταία πρέπει να τιμωρείται ξεχωριστά. Επαναλαμβάνω, αν γίνει δηλαδή από πίσω, πρωκτικό, μεταξύ άνδρα και γυναίκας, όλα καλά, αν γίνει μεταξύ αντρών είναι κακό. Και το ότι καταργήθηκε αυτή η διάταξη το 2015 επέτεινε τις πράξεις αυτές. Πριν ήταν κομπλέ όπως είδαμε, εξαιρετικά αποτρεπτικό το νομοθετικό καθεστώς. Και αυτός ο άνθρωπος ήταν Υπουργός Δικαιοσύνης. Ντροπή.
Δεν το πίστευα με τη δήλωση Αθανασίου σε αυτή τη συγκυρία και σε μια κυβέρνηση που έχει δύο ανοιχτά γκέυ σε μεγάλες θέσεις για πρώτη φορα. Αλλά ο Αθανασίου μας έχει συνηθισει σε απαράδεκτες δηλώσεις.
Ο Μπάμπης είναι πολιτικός ”παλιάς κοπής”. Θυμόμαστε επίσης ποιανής ”αντρικής σχολής” διετέλεσε υπουργός Δικαιοσύνης, θυμόμαστε τι έχει πει για τους πρόσφυγες, για την Ροδόπη κ.ο.κ…Ε, δε μου κάνει καμία εντύπωση που ζητά, στην ουσία, να καταργηθεί κάτι που καταργήθηκε μόλις το 2015, πριν περίπου μία πενταετία μόνο. Επίσης δεν μου κάνει εντύπωση που ακούγονται αυτά μέσα στη Βουλή και δεν τον πάνε σηκωτό έξω. Η ίδια Βουλή καταψήφισε το 2019 την αναθεώρηση του άρθρου 5 για την προσθήκη του σεξουαλικού προσανατολισμού, της ταυτότητας φύλου κλπ. Το θέμα είναι μέχρι που θα φτάσει το θράσος τους και μέχρι πότε θα παπαρολογούν… Διαβάστε περισσότερα »
τα ομοφοβικά παραληρήματα πλήττουν, εκτός από τα δικαιώματα της λοατκι κοινότητας, και πλήθος άλλα δικαιώματα και δικαιωματικές συλλογικότητες. Εστιάζοντας στα χρηστά ήθη και στις συντηρητικές αξίες ενός παραδοσιακά αξιακού μοντέλου οικογένειας, χτυπούν και το φεμινιστικό κίνημα που εγκολπώνεται δικαιώματα όλων των αδύναμων οντοτήτων. Έτσι ανοίγουν επικίνδυνοι δρόμοι για υπαναχώρηση και επιστροφή σε παραδοσιακές λογικές και στοχοποίηση αγώνων, με ορατό κίνδυνο οπισθοδρόμησης και συντηρητικοποίησης, καταργώντας αγώνες χρόνων. Το ζήτημα είναι βαθύτατα πολιτικό και εκμεταλλεύσιμο από πολιτικάντηδες κάθε είδους. Το τελευταίο σκάνδαλο αναδεικνύει ποικίλες αντιφάσεις: ένας συντηρητικός, ομοφοβικός, αριβίστας δικηγόρος υπερασπίζεται τα δικαιώματα του ομοφυλόφιλου πελάτη του με ομοφοβική ατζέντα και προσπαθώντας… Διαβάστε περισσότερα »
όλο και πιο πίσω… “ζήτω η ελλάδα, ζήτω η θρησκεία ζήτω…”