“Αγαπητή Μαρίνα”: Τελικά να φοβόμαστε το ιχθυοτροφείο;

• Τελικά το ιχθυοτροφείο να το φοβόμαστε;

• Είναι καλύτερο να έχεις τον “δικό σου” στη λαϊκή για λάχανα, άλλον για πορτοκάλια, άλλον για ντομάτες αλλά σταθερούς αυτούς, ή να ψωνίζεις από άλλο πάγκο κάθε φορά με τη λογική ότι έτσι γίνεται διασπορά κινδύνου, σε περίπτωση χρήσης υπόπτων χημικών κλπ;

• Με τα περίφημα καρωτα και πατάτες Θήβας που υποτίθεται ρουφαγαν τ απόβλητα του Ασωπού έχουμε ξεμπερδεψει; Εγώ ακόμα τα αποφεύγω

Αυτό με τα ιχθυοτροφεία ακόμα δεν το έχω καταλάβει. Τα φοβόμαστε γιατί έχουμε συνηθίσει να λέμε περήφανα πως στην Ελλάδα έχουμε τα καλύτερα πελαγίσια ψάρια; Γιατί υπάρχουν φοβεροί μύθοι για το τι τα ταΐζουν; Και αν ναι, πως γίνεται να φοβόμαστε μόνο τα ψάρια ιχθυοτροφείου και όχι τα σταβλίσια αιγοπρόβατα, τα πουλερικά που ζουν στοιβαγμένα το ένα πάνω στο άλλο, τα αυγά, τα χοιρινά, ακόμα και τα λαχανικά θερμοκηπίου που είναι γεμάτα ορμόνες και αντιβιώσεις;

Αγαπητή φίλη όπως σε όλες τις πρώτες ύλες, έτσι και στα ψάρια, παίζει πολύ μεγάλο ρόλο ο εκτροφέας, τα πρωτόκολλα που ακολουθεί και το τι αντέχει η τσέπη σου. Εγώ πάντοτε προτιμάω τα μικρά ψαράκια όπως τον γαύρο, τη σαρδέλα, το σκουμπρί, την παλαμίδα κ.α. που είναι φθηνά αλλά όχι ιχθυοτροφείου, αλλά αν μου μυρίσει να φάω τσιπούρα, δεν έχω πάντα να δώσω 30€ το κιλό για να αγοράσω φρέσκια πελαγίσια, που θα πρέπει να είμαι και τυχερή να την βρω. Οπότε καταλήγω συχνά σε ψάρια ιχθυοτροφείου, τα οποία δεν βρίσκω καθόλου κακά.

Ψάχνω όσο μπορώ ό,τι μπαίνει στην κατσαρόλα μου και είμαι καχύποπτη με οτιδήποτε δεν ξέρω από που προέρχεται, ακόμα και αν αυτό είναι κριτσίνια ή μπανάνα.

Βρες έναν καλό ψαρά και όταν θα του έχεις εμπιστοσύνη, ζητά του να σου δίνει ό,τι θεωρεί καλύτερο για το budget σου.

Γενικά στη λαϊκή, προτιμώ στην αρχή να δοκιμάζω από όπου μου κάνει κλικ, και μετά να επιλέγω τους πάγκους που μου αρέσουν περισσότερο.

Όσον αφορά τα χημικά, επειδή είναι αδύνατο να είμαι πάντοτε σίγουρη για ότι καταναλώνω, είτε προτιμώ τα βιολογικά, αν δεν είναι εντελώς ασύμφορα, είτε τα κακομούτσουνα. Οι μπαρμπάδες μου, οι γιαγιάδες μου και μερικοί πολύ καλοί προμηθευτές μου, μου λένε πως ότι δεν φαίνεται εξωτερικά τέλειο, έχει σημαδάκια και δεν αντέχει εβδομάδες στο ψυγείο, συνήθως, είναι πιο φυσικό, χωρίς πολλά πρόσθετα χημικά.

Για τα οπωροκηπευτικά Θήβας, αν και έχω κάνει αρκετές συζητήσεις για το αν είναι αλήθεια δεν έχω καταλήξει ακόμα. Φαντάζεσαι να είναι συκοφαντίες ανταγωνιστών; Δεν ξέρω αν πρέπει να ελπίζω να είναι αλήθεια για να μην νιώθω ψεκασμένη ή ψέματα για να μην έχουμε φάει τοξικά τρόφιμα, γιατί ακόμα και στο σπίτι να μην τα αγοράσεις, πως μπορείς να είσαι σίγουρη πως δεν αγοράζονται στα εστιατόρια που τρως. Δεν μπορείς.

Όπως και να έχει πάντως, προτιμώ λαχανικά από άλλες περιοχές.

Επειδή καταλαβαίνω την ανησυχία σου για το τι καταναλώνεις, καλά κάνεις και το ψάχνεις, αλλά έχε στο μυαλό σου πως είναι πολύ δύσκολο να ξέρεις πραγματικά από που προέρχεται αυτό που τρως.

Αν σέβεσαι και ακολουθείς την εντοπιότητα, την εποχικότητα και βρεις επαγγελματίες που ενστερνίζονται τον τρόπο σκέψης σου, ίσως τότε, να έχεις όσο μπορείς, το κεφάλι σου ήσυχο.

Αν σας αρέσουν οι συμβουλές και οι συνταγές της Μαρίνας, μη ξεχάσετε να την ακολουθήσετε στο Instagram!

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News