Με έναν παλιό μου φίλο, με τον οποίο συναντήθηκα μετά από χρόνια και διεκδίκησα ερωτικά εντόνως, με τον οποίο τελικά δημιούργησα σχέση, και με δική μου υπαιτιότητα έμεινα έγκυος αφού τον διαβεβαίωσα πως δεν θα έμενα και να το αφήσει απάνω μου και να μου έχει εμπιστοσύνη… το παιδάκι μου αυτό δυστυχώς χάθηκε, κατηγορήθηκα συχνά και ίσως όχι άδικα πως τον κορόιδεψα για να μείνω έγκυος, προσπάθησα να τερματίσω τη σχέση αυτή γιατί πλέον είχε χαθεί η εμπιστοσύνη και δεν ήθελα να συνεχίσω γιατί ήταν όλο αυτό τόσο θλιβερό και το παιδάκι που χάθηκε και η μεταξύ μας σχέση. Φυσικά και δεν το δέχτηκε και ήρθε να τα βρούμε και γίναμε ξανά ζευγάρι… Και αυτή τη φορά έμεινα πάλι έγκυος χωρίς όμως τώρα να έχω την απόλυτη ευθύνη όπως την πρώτη φορά ενδεχομένως, και αυτό το μωράκι τα κατάφερε… Και εγώ παντρεύτηκα αυτόν τον άνθρωπο… Και φυσικά τίποτα δεν κυλάει όπως πρέπει και εκτός από τον σεβασμό έχουμε χάσει κάθε μέτρο, αξιοπρέπεια,κτλ και μας είναι σύνηθες να πληγώνουμε άσχημα ο ένας τον άλλο, με λέξεις που είναι αδύνατο να ξεχαστούν εύκολα. Ο ίδιος λέει πως έχει χάσει κάθε ενδιαφέρον για τη σχέση αυτή να δεν φεύγει κιόλας όταν τον παρακαλάω, εγώ ίσως θα ήθελα να κάνω μερικές προσπάθειες ακόμα. Μα, πες μου ειλικρινά κάτι που αρχίζω να συνειδητοποιώ σιγά σιγά, κάποια πράγματα δεν γίνεται να σβήσουν ποτέ; Κάποια πράγματα δεν διορθώνονται; Δεν υπάρχει ελπίδα; Όταν χαθεί ο σεβασμός και το μέτρο υπάρχει γυρισμός; (Σημείωση επισκεπτόμασταν ψυχολόγο ο οποίος έγερνε προς το μέρος μου κατά έστω και 1%) ο σύντροφός μου μάλλον δεν δείχνει σημάδια βελτίωσης, εγώ ίσως κάποια μικρά οι συνεδρίες διεκόπησαν λόγο καραντίνας.
-Σε διάσταση, ετών 35.
Κάποια πράγματα δεν γίνεται να σβήσουν ποτέ, και κάποια πράγματα δεν διορθώνονται. Όταν χαθεί ο σεβασμός συνήθως δεν υπάρχει γυρισμός.
Για να υπάρξει, μια από τις πιο βασικές προϋποθέσεις είναι να παραδεχτεί κάποιος στον άλλον τα λάθη του. Να τα παραδεχτεί, από την αρχή μέχρι το τέλος, χωρίς να ψάχνει δικαιολογίες. Να αναλάβει δηλαδή αυτή την ευθύνη, χωρίς μεν και αλλά.
Κι εσύ, δεν βλέπω να το έχεις κάνει. Αυτό που έκανες μπαίνει πολύ ψηλά στην κλίμακα του ασυγχώρητου, και δεν βλέπω, μετά από όλα έχουν γίνει, να αναλαμβάνεις την ευθύνη. «Ίσως και όχι άδικα» τον κορόιδεψες; Ίσως; Στο δικό σου μυαλό υπάρχει και κάποια δικαιολογία γι’αυτό που έκανες; Όσο δεν το βλέπεις για αυτό που είναι – εξαπάτηση, καθαρή και ξάστερη – δεν βλέπω πώς μπορείτε να προχωρήσετε στην επόμενη μεγάλη συζήτηση, που είναι κατά πόσο τον εξαπάτησες για δεύτερη φορά. Για δεύτερη φορά! Για το ίδιο θέμα, και το θέμα είναι ένας ολόκληρος άνθρωπος.
Ο ψυχολόγος που γέρνει «προς το μέρος σου» είναι η ταφόπλακα όλων των προηγούμενων. Ακόμα και αν υπήρχε ελπίδα στα προηγούμενο στάδιο, η προσπάθεια που κάνεις για να φανεί ότι έχεις δίκιο εκεί που δεν έχεις, κάνει τη συνεννόηση πραγματικά αδύνατη.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Το σχόλιο μου ενδεχομένως να μην δημοσιευθεί. Λυπάμαι πολύ το παιδί σας, που έχει τόσο εγωϊστές, ανεύθυνους και ανώριμους γονείς. Μόνο μια συμβουλή, συνέχισε να πηγαίνεις για ψυχοθεραπεία όχι για να σώσεις αυτό που αποκαλείς σχέση, αλλά για το παιδί σου, να μάθεις πώς να είσαι μια μητέρα που θα το βοηθήσει να σταθεί στον κόσμο και να αποκτήσει εφόδια να γίνει ένας ανεξάρτητος άνθρωπος.
Είναι πολύ άσχημο το σχόλιο σου και απορώ πως το επέτρεψαν απο το site. Ίσως έπρεπε να μην έχεις σχολιάσει κάτι τέτοιο. Το λυπάμαι το παιδί σου ήταν βαρύ.
συμφωνώ, πολύ λαϊκό δικαστήριο έχουμε γίνει.
Αυτό που είναι σύνηθες είναι άτομα σαν εσένα, που ξέρουν καλά πόσο και πού φταίνε, να κλαίγονται σε αγνώστους περιμένοντας να εξιλεωθούν, να συγχωρεθούν. Και όταν δεν ακούν αυτό που θέλουν, φεύγουν ή αποφεύγουν. Πουλάνε μεταμέλεια αλλά δεν έχουν ιδέα πόσο ψεύτικη φαίνεται, κυρίως επειδή όταν μετανιώνουμε, βασικά βγάζουμε τον σκασμό και απλώς ζητάμε συγνώμη από όποιον βλάψαμε. Καμία θεραπεία δε θα σε βοηθήσει, κράτα τα λεφτά σου. Εσύ θέλεις να ξεχαστεί ό,τι έκανες, ό,τι είπες, ό,τι προκάλεσες και ό,τι άφησες να συμβεί. Αυτό δεν είναι θεραπεία. Η θεραπεία γίνεται όταν όλα αυτά που κάναμε, είπαμε, προκαλέσαμε ή αφήσαμε να… Διαβάστε περισσότερα »
To the point. Καλύτερα δε μπορούσα να τα γράψω.
Ο γυναικολόγος μου εκμυστηρεύτηκε κάποτε ότι μια ασθενής του τρύπησε με καρφίτσες το προφυλακτικό, για να μείνει “κατα λαθος” έγκυος. Παντρεύτηκαν με τον ανυποψιαστο κι όλα καλά. Μια άλλη ασθενής εμφανίστηκε μαζί με κάποιον που εμφανώς δεν της ταίριαζε. Όταν τη ρώτησε σχετικά του απάντησε να μην ανησυχεί, μόλις την άφηνε έγκυο σκόπευε να τον ” σουτάρει”. Συμβαίνει και το αντίστροφο, πόσες γυναίκες δεν έχουν προσποηθεί εγκυμοσύνη, πόσες δεν έχουν κάνει παιδί για να “κρατησουν” τον άνδρα. Ποσοι ανδρες δεν εχουν παρατησει νεες γυναικες στα 40, για να κανουν παιδι με μια αλλη γυναικα σε “αναπαραγωγικη ηλικια”. Ποσες γυναικες μεγαλωνουν… Διαβάστε περισσότερα »
Όλη αυτή η αφήγηση είναι λάθος. Λάθος από άκρη σε άκρη. Δεν ξέρει κανείς από πού να το πιάσει και πού να το αφήσει. Αντί να ρωτάς αν υπάρχει ελπίδα για τη σχέση, εστίασε καλύτερα στον αν υπάρχει ελπίδα να αποκτήσεις εσύ μέτρο και σεβασμό, πρωτίστως για τον εαυτό σου και μετά θα έρθουν και οι άλλοι. Έχεις κι ένα παιδί να σκεφτείς.
Ναι, είναι επιτακτικό να εστιάσει στο παιδί και στο περιβάλλον που μεγαλώνει. Πρέπει να δει την κατάσταση από αυτή την πλευρά. Γιατί άλλωστε τα παιδιά αντιπροσωπεύουν την ελπίδα και όχι οι σχέσεις χωρίς σεβασμό και όρια.
Ακόμα μια περίπτωση μικροαστικής/πατριαρχικής μυθοπλασίας: Η πεποίθηση ότι με τον ερχομό ενός παιδιού στον κόσμο θα προκληθούν συναισθήματα αγάπης και αφοσίωσης by proxy και για τον έτερο γονέα του παιδιού. Το μόνο που πετυχαίνει αυτό είναι να εγκλωβίζει ανθρώπους σε θνησιγενείς σχέσεις και παιδιά σε δυσλειτουργικές οικογένειες. Σόρρυ φίλη, από μένα είναι όχι.
Για μένα αυτή η ερώτηση ανήκει στα τοπ δυσάρεστα/στενάχωρα που έχω διαβάσει!
Δεν ξέρω τι να πω για αυτήν την ιστορία. Μόνο θέλω να ρωτήσω: Δηλαδή πραγματικά, εσείς που συμπεριφέρεστε έτσι, πιστεύετε ότι αυτός είναι καλός τρόπος να ξεκινήσετε μια σχέση ή ένα γάμο; Και πραγματικά πιστεύετε ότι έχετε τόσο ανώτερη εξυπνάδα και ο άλλος είναι τόσο χάπατο που δεν θα χαμπαριάσει την εξαπάτηση;
Απ’ ό,τι φαίνεται δεν την χαμπάριασε την εξαπάτηση γιατί και μαζί της έμεινε και έγκυο την ξανάφησε.
Ο ψυχολογος γερνει προς το μερος σου;;;;,μαλλον δεν πρόλαβες να καταλάβεις τιποτα απο τις συνεδρίες. Ο ρολος του ψυχολογου δεν είναι να κανει τον δικαστή κ να αποδώσει δικαιοσύνη, κ τα 2 μερη εχουν ευθύνη. Μαλλον ακους με αυτια ορθανοιχτα οταν αποδίδονται οι ευθύνες του αντρα σου κ το αντιθετο οταν ειπωνεται κατι για σενα. Ο καθενας εστιαζει στο δικο του μεριδιο κ αυτο ειναι στο χερι του να διορθώσει αν θελει κ μπορεί. Εισαι πολυ χειριστικη φίλη, δες αν μπορεις να το δουλεψεις αυτό. Οι σχεσεις δεν χτιζονται με κοροϊδία, εξαπάτηση κ δεν ειναι ανταγωνισμός για το ποιος θα… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις ελπίδες αλλά όχι για το γάμο αυτό. Φαντάζομαι κάπου εδώ θα σταματήσεις να διαβάζεις γιατί φαίνεται από όσα γράφεις ότι η κοσμοθεωρία σου περιστρέφεται στενά και αποκλειστικά γύρω από τις επιθυμίες σου, τις οποίες συλλαμβάνεις αυθόρμητα και με πολύ λιγότερο έλεγχο από αυτόν που άσκησες όταν συνέλλαβες πρώτα το έμβρυο και μετά το παιδί. Στο γράφω σκληρά γιατί ήταν σκληρό αυτό που έκανες και γιατί αν δεν κατανοήσεις το μέγεθος του προβλήματος τότε δε θα έχεις καμία ελπίδα. Θέλω όμως πολύ να τη βρεις και ο μόνος τρόπος είναι να αναλογιστείς πώς θα σπάσεις το καλούπι που σε οδηγεί… Διαβάστε περισσότερα »
Μου έκαψε πολλαπλά εγκεφαλικά κύτταρα αυτή η ερώτηση και δεν έχω και πολλά περισσευούμενα!