Γεια Α,μπα και αναγνώστριες. Έχω μια φίλη, η οποία μου στάθηκε σε κάτι σοβαρό που πέρασα και ήταν η μόνη που μου στάθηκε τόσο πολύ σε σχέση με άλλα άτομα που έκανα παρέα και περισσότερο και από κάποια άτομα της άμεσης οικογένειας μου. Αυτή η κοπέλα πρόκειται να παντρευτεί με θρησκευτικό γάμο, είναι από τα άτομα που για εκείνη η μέρα είναι κάτι πάρα πολύ σημαντικό, με θέλει κουμπάρα και θεωρεί ότι θα γίνουμε και οικογένεια έτσι. Δεν θέλει να προσφέρω τίποτα στο γάμο, πέρα από το να είμαι εκεί ως κουμπάρα .Δεν πιστεύω, με πιάνει άγχος όταν πρέπει να είμαι με πολύ κόσμο και πρέπει να είμαι κοινωνική, δεν μου αρέσουν τα κοινωνικά events , η πολυκοσμία και πόσο μάλλον οι γάμοι και αν και δέχτηκα, έχω δεύτερες σκέψεις. Δέχτηκα γιατί σκέφτηκα ότι όπως εκείνη έκανε υπομονή όταν περνούσα δυσκολίες για να μου σταθεί, πρέπει να ξεβολευτώ και εγώ και να το ανταποδώσω, γιατί είναι σημαντικό για εκείνη. Που ξεκινάνε και που αρχίζουνε τα δικά μας θέλω και εκείνα των άλλων? Στην συγκεκριμένη περίπτωση τουλάχιστον. Επειδή είμαι αρκετά μικρή σε ηλικία θα ήθελα τη γνώμη σας, γιατί δεν έχω ακόμα αρκετή προσωπική εμπειρία από τη ζωή για να νιώσω σίγουρη για αυτό που πρέπει να κάνω.
Ο γάμος είναι μια μέρα και όπως και να έχει, θα περάσει. Δεν θα είσαι και πρωταγωνίστρια, θα ρωτήσουν ποια είναι η κουμπάρα, θα σε δείξουν, θα ακούσεις πάρα πολλές φορές «και στα δικά σου» με νόημα, θα βγεις φωτογραφίες με το ζευγάρι, τέλος. Αυτό που σου προτείνει, αν είναι από αυτούς που όντως θεωρούν τους κουμπάρους οικογένεια, είναι πολύ πέρα από αυτή τη μια μέρα και σκέψου αν αισθάνεσαι το ίδιο γι’ αυτή. Επειδή ήταν η μόνη που σου στάθηκε δεν μπορεί να εξαγοράσει συναίσθημα. Αν δεν σου βγαίνει, δεν σου βγαίνει. Αν της τύχει κάτι σοβαρό μπορείς πάντα να της συμπαρασταθείς με την ίδια αυταπάρνηση, αυτό δεν είναι το ίδιο με το «θέλω να γίνουμε οικογένεια». Ξέρεις τι σημαίνει αυτό; Ότι σε όλες στις γιορτές θα πρέπει να υπολογίζεις κι εκείνη, όπως κάνεις με την οικογένεια, μεταξύ άλλων. Και θα ήμουν πάρα μα πάρα πολύ επιφυλακτική με το «δεν θέλει να προσφέρω τίποτα στο γάμο», δεν είναι λίγες οι φορές που αυτό ειπώθηκε αλλά δεν το εννοούσε αυτός που το είπε. Άλλωστε, εσένα σου αρέσει η ιδέα;
«Ανταποδίδω» δεν σημαίνει «κάνω αυτό που θέλει να κάνω ο άλλος ακόμα και αν δεν θέλω». Μπορεί να σημαίνει και αυτό, αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στη συγκεκριμένη μπορείς να ανταποδώσεις με πολλούς τρόπους. Η κουμπαριά για ανθρώπους που το θεωρούν σοβαρό πράγμα είναι μεγάλη δέσμευση – σκέψου το καλά.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Να πω τη προσωπική μου γνώμη.
Και εγώ θεωρώ την κουμπαριά επιλογή «οικογένειας». Και ενώ με αφήνουν αδιάφορη οι γάμοι και οι τελετές με συγκινεί πολύ η εννοια των κουμπάρων και ότι επικυρώνεται μια διάθεση για σχέση ζωης.
Άρα όπως λέει και η απάντηση, επειδή και η φίλη σου κάπως έτσι μάλλον το βλέπει, εσένα σε ενδιαφέρει αυτό;
Τώρα , αν παθαίνεις κρίσεις πανικού αγοραφοβίας κλπ ναι είναι σοβαρό. Αν όμως απλά δεν σου αρέσει η πολυκοσμία…. Αν είναι σημαντική για εσένα η περίπτωση αυτή, νομίζω θα μπορούσες να το ανεχτείς μισή μέρα. Γνώμη μου πάντα.
Εγώ πάλι λυπάμαι που θα το πω αλλά ψιλοφρικαρω στη σκέψη της κουμπαριας. Θυμάμαι που μικρούλα έβλεπα λίγο τον νονό μου σα 2ο μπαμπά και τεσπα είχα πολύ έντονο συναισθηματικό δέσιμο μαζί του (και τώρα τον αγαπάω αλλά οκ μου’χει περάσει αυτό κι έχουμε όμορφες αλλά πιο τυπικές σχέσεις)…θα μου πεις διαφορετικό είναι το κάθε παιδάκι αλλά αυτό συχνά συμβαίνει (πολύ δέσιμο με τον νονό η τη νονά). Μπορεί να γίνεσαι λίγο στα μάτια του παιδιού κάτι σα 2ος γονιός του κι αν εσένα δε σου βγαίνει αυτό φαντάζομαι νιώθεις πολύ άσχημα μετά.
Βρισκομαι σε μια παρόμοια κατάσταση και θα σου πω την οπτική μου. Θα γίνω νονά του παιδιού της κολλητής μου, δεν μου το ζήτησε καν ευθέως ποτέ αλλά το καταλάβαινα ότι το ήθελε πολύ , οπότε το πρότεινα αν και είμαι αθρησκη και σιχαίνομαι αυτού του είδους τις εκδηλώσεις. Η φιλία μας είναι πιο σημαντική απο το discomfort που θα νιώσω εκείνη την μερα. Η χαρά που θα εχει ότι θα είμαι εγω η νονα του παιδιού και όχι καποιος αλλος φιλος ή συγγενής που συμπαθεί λιγότερο , θα αισθάνεται η φιλη μου πιο ασφαλής και ήρεμη και εκείνη την… Διαβάστε περισσότερα »
Από πού να την πιάσεις αυτή την ερώτηση; Καταρχάς το ότι δεν σου ζητάει τίποτα εγώ το βλέπω αρκετά θετικά μιας και έχω ακούσει τέρατα τύπου στέφανα αξίας 1500 ευρώ που απαιτεί το ζευγάρι από τους ταλαίπωρους κουμπάρους να τα πληρώσουν. ΟΜΩΣ καθόλου δεν μου αρέσει η φράση ότι θα γίνετε οικογένεια από την κουμπαρια. Το βρίσκω από ανώριμο έως πιεστικό. Και πρέπει να σκεφτείς ότι ο γάμος δεν είναι τίποτα, αν έρθει ένα παιδί μάλλον θα σου ζητήσει επιτακτικά να γίνεις νονά και εκεί είναι η πραγματική δέσμευση. Νομίζω έχεις εστιάσει λάθος στη μία ημέρα και στο ποσό θα… Διαβάστε περισσότερα »
Προσωπικά, δε θα δεχόμουν να γίνω κουμπάρα σε θρησκευτικό γάμο για ιδεολογικούς λογους: οι θρησκευτικοι γάμοι (κυρίως όλων αυτών που στην ουσία δεν πιστεύουν αλλά θέλουν να κάνουν τον “πραγματικό” γάμο) χρησιμοποιούνται από την εκκλησία για να δείξουν την και καλά ευρεία υποστήριξη που έχουν στον κόσμο και να συνεχίσουν έτσι τον ομοφοβικο και μισογυνιστικο λόγο και έργο τους. Οπότε εγώ δε θα ήθελα να συμμετέχω ενεργά σε αυτό. Αυτά κυρίως για Ελλάδα, γιατί σε άλλες χώρες έχεις εκκλησία που π.χ. συμμετέχει ενεργά σε pride και έχει και γυναίκες ιερείς (με άλλα εγχώρια προβλήματα). Έχεις δικαίωμα να αρνηθείς το οτιδήποτε… Διαβάστε περισσότερα »
Έχει πολλά που δεν τα μπορώ ο θρησκευτικός γάμος. Το “η γυνή να φοβάται τον άντρα”, το ότι σε “παραδίδει” ο πατέρας σου, ότι έχεις φαντάζομαι και το άγχος ότι πρέπει να είσαι και να φαίνεσαι σούπερ ευδιάθετη, η πολυκοσμία που υπάρχει συνήθως με επίκεντρο τη νυφη και τον γαμπρό και με πολλούς να ασχολούνται και να κρυφοσχολιαζουν αν είναι η δεν είναι ταιριαστό ζευγάρι, πως θα τα πάνε στο μέλλον, συγγενείς και πεθερικά ότι είδαν κι απόειδαν πότε θα παντρευτούν η αντίθετα πόσο ξαφνικά και γρήγορα ήρθε και χμμ γιατιι;
Πολλά θέματα έχει. Δε θα ξεχάσω φίλη φωτογράφο που μου’λεγε πως την έκανε παρατήρηση ο παππάς γιατί στους 35οC δε φορούσε μανίκια/σαλι. Η νύφη με το ξωπλατο βέβαια καμία νύξη. Γιατί η νύφη πλήρωνε. Ηθικολογία ala cart.
Μπλιεχ τι τον ένοιαζε το μλκ
Εξαιρετικό σχόλιο, ειδικά η πρώτη παράγραφος.
Και νονά δεν θα γινόμουν ποτέ, ούτως ή άλλως, αλλά ειδικά
αφότου έμαθα ότι για τους σκληροπυρηνικούς πιστούς
το μωρό ΓΕΝΝΙΕΤΑΙ αμαρτωλό (προπατορικό, γαρ) και μόνο μέσω
της βάφτισης” ξεπλένεται”, ξε-αμαρταίνεται, αποκτάει τη “βούλα”
για την κοινωνία.
Δεν νομίζω να έχω ακούσει πολλές φορές κάτι τόσο σιχαμένο,
υποκριτικό και μισάνθρωπο στη ζωή μου.
Έχω παντρέψει τους κολλητούς μου πριν 20 χρόνια. Η κουμπάρα είναι εκ των πρωταγωνιστών του γάμου. Κατ αρχήν ψάχνεις τι θα φορέσεις γιατί σε κοιτάνε όλοι και σχολιάζουν συν ότι πρέπει να τιμήσεις και το ζευγάρι και να μην πας ό,τι να ναι. Μετά στα συγχαρητήρια κάθεσαι μαζί με το ζευγάρι και τους γονείς και σε φιλάνε – χαιρετάνε καμιά 200αριά άτομα που ούτε τα ξέρεις. Μετά στη δεξίωση συμμετέχεις στο χορό κτλ… Δεν το συνιστώ για ανθρώπους που έχουν ελαφριά αγοραφοβία ή είναι κάπως μοναχικοί. Εγώ δεν κοιμόμουν από το άγχος για καμιά εβδομάδα. Άσε που μου πιάστηκε το… Διαβάστε περισσότερα »
Να το σκεφτεις πολυ καλα. Εχω βρεθει σε παρομοια κατασταση και ευτυχως οι κουμπαροι πηρανε μεταθεση σε αλλη πολη. Λεω ευτυχως γιατι ηταν εξουθενωτικο να υπολογιζεις σε ολα τους κουμπαρους και τα παιδια και γενικα ολο αυτο. Ουτε εμενα μου αρεσουν οι γαμοι και στη βαφτιση ειπα ξεκαθαρα οχι, αν και με εφεραν σε πολυ δυσκολη θεση ζητωντας το μου επανειλημμενα. Δεν μου αρεσουν οι βαφτισεις ουτε ηθελα να γινω δευτερη μανα, οπως περιμενε η φιλη μου! Να το σκεφτεις καλα, σωστα τα λεει η Λενα
Εγώ κατάλαβα ότι η κοπέλα έχει επιφυλάξεις για την ημέρα του γάμου και όχι για τις υποχρεώσεις που δημιουργεί η κουμπαριά (που κατά τη γνώμη μου είναι μηδενικες αλλά σίγουρα δεν το βλέπουν όλοι έτσι). Παντως έχω πάει σε γάμους που η κουμπάρα ήταν η ψυχή του πάρτυ και σε άλλους που αν ερχόσουν μόνο στο τραπεζι δε θα καταλάβαινες καν ποιος πάντρεψε το ζευγάρι. Αν εξηγήσεις στη φίλη σου ότι εσυ θα ανήκεις στις κουμπάρες της δεύτερης κατηγορίας κι αυτή είναι οκ δεν καταλαβαίνω πιο είναι το πρόβλημα. Εκτός αν το άγχος σου με την πολυκοσμία είναι τόσο μεγάλο… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως δεν είναι κάτι τρομακτικό η κουμπαριά. Ντύνεσαι καλά, στέκεσαι όρθια μισή ώρα και βγαίνεις μερικές φωτογραφίες. Επίκεντρο είναι το ζευγάρι, ο ρόλος σου είναι πολύ μικρός. Απλά συζητήσετε το οικονομικό και να είσαι ειλικρινής τι μπορείς να διαθέσεις. Πάντως αν γενικά σε τρομάζει ο κόσμος, η προσοχή και τα πλήθη, ίσως πρέπει να το δουλέψεις με έναν ειδικό γιατί α) από κάπου πηγάζει και β) θα σου κόψει πράγματα από τη ζωή σου.
Επειδή λες ότι είσαι μικρή σε ηλικία, θα έλεγα να είσαι προσεκτική σε δεσμέυσεις αυτού του τύπου. Η κουμπαριά είναι πολύ πονεμένη ιστορία στην Ελλάδα και προσωπικά θα ήμουν επιφυλακτική απέναντι στη φίλη που θέλει να “γίνουμε οικογένεια” όσο καλοπροαίρετα και όμορφα και να το εννοεί.
Όταν κάποιος κάνει κάτι για εμάς δε θα έπρεπε να περιμένει ανταπόδοση ούτε σημαίνει ότι του είμαστε αιωνίως υποχρεωμένοι να κάνουμε κάτι ιδίως εάν δεν μπορούμε. Επίσης, μεταξύ αυτών που δε μας στάθηκαν υπάρχουν αυτοί που μπορούν και δε θέλουν, αυτοί που θέλουν και δεν μπορούν, και αυτοί που δεν είχαν ιδέα οτι τους χρειαζόμαστε ή δεν ήξεραν τι να κάνουν.
Μερικές φορές οι κουμπαριές μεταξύ φίλων είναι όπως μερικοί γάμοι μετά από μακροχρόνιους (κυρίως δεσμούς) όπου μετά το γάμο έρχεται γρήγορα το διαζύγιο.