Αγαπητή Α,μπά, 10 χρόνια μαζί, τα μισά παντρεμένοι. Μετά το παιδί η σχέση χειροτέρεψε. Έλλειψη επικοινωνίας αλλά και βία. Λεκτική βία, ψυχολογική βία, απειλή σωματικής βίας. Δυστυχώς και βία προς το παιδί. Σίγουρα κακοποιητική συμπεριφορά αλλά όχι ακραία κακοποιητική να σηκωθώ να φύγω επί τόπου, τουλάχιστον εγώ δεν το σκέφτηκα. Δεν ήταν ο κανόνας. Οι περισσότερες μέρες ήταν καλές. Ακολούθησαν γεγονότα που τον ταρακούνησαν πολύ. Μετάνιωσε λέει… Άλλαξε λέει… Κάνουμε θεραπεία ζεύγους και όντως η συμπεριφορά του έχει βελτιωθεί πολύ όπως και η επικοινωνία μας. Μου λέει να μην σκέφτομαι το παρελθόν και να του δώσω μια ευκαιρία, αλλά δεν μπορώ ρε α,μπα μου να τα σβήσω όλα έτσι απλά. Δεν ξέρω αν πρέπει να ξεχάσω. Έρχεται μετά μια ακόμα γυναικοκτονία και με κλονίζει για ακόμα μια φορά. Πρέπει να δίνεις ευκαιρίες όταν βλέπεις προσπάθεια από την άλλη μεριά; Τελικά αλλάζει ο άνθρωπος;
-Δύσπιστη
Όχι, ξεκάθαρα όχι. Δεν πρέπει να δίνεις ευκαιρίες όταν βλέπεις προσπάθεια. Τίποτα απολύτως δεν «πρέπει». Αν κάνει προσπάθεια, μπράβο του, αλλά αυτό δεν είναι ανταλλακτικό νόμισμα για να το χρησιμοποιεί ώστε να σε κάνει να φέρεσαι με έναν συγκεκριμένο τρόπο. Είναι ελεύθερος άνθρωπος κα δικαιούται να κάνει την προσπάθεια του – εξίσου ελεύθερος άνθρωπος είσαι εσύ όμως, να αισθάνεσαι ό,τι θέλεις να αισθάνεσαι γι’αυτόν και την περίφημη του προσπάθεια. Αν θέλεις, θα το σκέφτεσαι. Τι θα πει «μην το σκέφτεσαι;» Επίτηδες το βάζεις στο μυαλό σου; Δεν δικαιούται να σου πει τι να σκέφτεσαι.
Και τελικά, είναι προσπάθεια που αξίζει τον κόπο σου; Λες ότι έχει βελτιωθεί πολύ η επικοινωνία σας και η συμπεριφορά του. Ωραία, το «πολύ» από μόνο του δεν λέει κάτι, εξαρτάται από το πού ήταν πριν το επίπεδο. Είναι εκεί που θα ήθελες να είναι; Βελτιώνεται με έναν τρόπο και μια ταχύτητα που σε κάνει να νιώθεις καλά; Και, όσο και να βελτιωθεί, μπορείς να ξεχάσεις το πώς σε έχει κάνει να νιώσεις;
Ακούς και διαβάζεις πολλά για κακοποιητικές σχέσεις. Δεν χρωστάς σε κανέναν δεύτερη ευκαιρία και υπομονή. Η βία προς το παιδί δεν ξεγράφεται, κατά τη γνώμη μου, με κανέναν απολύτως τρόπο.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κοίτα να δεις που σήμερα που δημοσιεύτηκε η ερώτησή σου ήρθε κι άλλη γυναικοκτονία. Δεν είδες ακραία βία λες για να σηκωθείς να φύγεις επί τόπου. Λυπάμαι που θα ακουστώ τόσο τρομακτική αλλά στην ακραία βία δε θα προλάβεις να σηκωθείς. Απλά θα συμπληρώσεις τη λίστα με τα θύματα που προς το παρόν δείχνει να μην έχει τελειωμό. Φ Υ Γ Ε.
Αν κάνει προσπάθεια, τότε κράτα το, θα βοηθήσει την άσκηση του γονεϊκου σας ρολου προς το παιδί. Κατά τα άλλα, αν δε σκέφτεσαι τον εαυτό σου, σκέψου το παιδί σας, το ρωτήσατε αν θέλει να κακοποιείται; Τέλος, και μονο η φράση “μη σκέφτεσαι τα παλιά” πολύ άσχημα μου κάθεται, μου χτυπάει καμπάνες και με κάνει να σκέφτομαι ότι, με το συμπάθειο, σκατά αλλάγή έχει κάνει μέχρι τώρα.
Αν δεν σου αναγνωρίζει το προφανές δικαίωμα να αισθάνεσαι πληγωμένη, απογοητευμένη και προδομένη κι αν δεν σου δίνει όσο χώρο και χρόνο χρειάζεσαι, δεν έχει αλλάξει ουσιαστικά και δεν αξίζει καμία δεύτερη ευκαιρία. Απλά αισθάνεται ότι χάνει το σιγουράκι που τον ανεχόταν.
Ένα τεράστιο, ένα κολοσσιαίο ΟΧΙ.
Αν προσπαθεί να αλλάξει ή όχι, είναι δικός του λογαριασμός και όχι κάτι με στόχο να κερδίσει κάποιο αντάλλαγμα.
Άσκησε βία απέναντι σε σένα και στο παιδί σας. Πάνω και πριν από οτιδήποτε, πρέπει να προστατέψεις εσένα και και το παιδί. Δε σας αξίζει να ζείτε μέσα σε ένα συνεχή φόβο ότι μπορεί να ξαναζήσετε αυτές τις φρικτές καταστάσεις.
Πες τα Αμπα!
Είμαι άνθρωπος που έχω φαει ξυλο από τον πατέρα μου, η μανα μου κάνει ότι δεν θυμάται πόσο εχω φάει αλλά εμένα με διέλυσε σαν άνθρωπο το ξύλο από πολύ μικρή ηλικία.
Γυαλουμπες, μια από τα ίδια, η μητέρα μου αντιδρά πολύ άσχημα, όταν το φέρει η κουβεντα. Αλλά πολύ άσχημα. Ντρέπομαι και να γράψω. Θα σου έλεγα ότι η καλύτερη απάντηση είναι να προχωρήσεις μπροστά και να μην σταματήσεις να μιλάς για τη βία. Για να σπάσει ο κύκλος.
Λυπάμαι πολύ γι αυτή σου την εμπειρία, γυαλούμπες. Να είσαι πάντα καλά.
Το να θεωρεί ότι άλλαξε ήδη αγνοώντας ότι θα χρειαστεί πολυετή προσπάθεια για να πλησιάσει έστω μια συνθήκη κατά την οποία έχει πετύχει κάποιο νηπιακό βήμα, σε συνδυασμό με την ελεγκτικότητα και την άγνοια που εκφράζει το να σου λέει τι να σκεφτείς και τι όχι για εμένα είναι φωτεινές επιγραφές κινδύνου. Δείχνουν επιπλέον ότι αντιμετωπίζει το πρόβλημα επιδερμικά όποτε έχει πολύ δρόμο μπροστά του ακόμα και για να αντιληφθεί τη σοβαρότητα. Το σοκ του λίγα μου λέει, είναι πολύ αρχικό στάδιο και δεν εξασφαλίζει τίποτα εκτός από το γεγονός ότι είναι φτιαγμένος από τα ίδια υλικά με τους υπόλοιπους… Διαβάστε περισσότερα »
Αννα=θα χρειαστεί πολυετή προσπάθεια για να πλησιάσει έστω μια συνθήκη κατά την οποία έχει πετύχει κάποιο νηπιακό βήμα, σε συνδυασμό με την ελεγκτικότητα και την άγνοια που εκφράζει το να σου λέει τι να σκεφτείς και τι όχι για εμένα είναι φωτεινές επιγραφές κινδύνου.
Φούστα=σκατά αλλαγή έκανε
I stand by both sentiments 😂
Ουτε για αστείο. Άι στο διάολο πια!
Δεν χρειαζεστε θεραπεία ζεύγους. Ψυχοθεραπεία χρειάζεται αυτός, μονος του, και εντατική. Όχι από εσένα όμως, εσύ δεν είσαι ψυχοθεραπεύτρια ούτε μάνα ούτε υπηρέτριά του ούτε ο προσωπικός του σάκος του μποξ για να ξεσπάει. Είσαι η γυναίκα του και η μάνα του παιδιού του. Οι περισσότερες μέρες θα είναι καλές, αλλά όλες οι γυναίκες με μαυρισμένα μάτια, και όλες οι νεκρές γυναίκες, και όλα τα κλαμμένα παιδιά που είναι τρομοκρατημένα από το ξύλο, σίγουρα θα είχαν να διηγηθούν πολύ καλές μέρες. Η ζωή είναι καλή μέχρι που παύει να είναι, και μια γυναίκα είναι επίσης ζωντανή μέχρι τη στιγμή που… Διαβάστε περισσότερα »
Πότε πρόλαβε κι άλλαξε αυτός; Εγώ τόσα χρόνια παλεύω, με κάθε μέσο, για πολύ μικρότερα ελαττώματα.
Αυτό ακριβώς. Και ουσιαστικά το μόνο που αλλάζει είναι ότι συνειδητοποιώ ότι έχω και άλλες επιλογές στη διάθεσή μου που δεν τις γνώριζα για να πράξω διαφορετικά αυτή τη φορά. Και πάλι όμως, ουσιαστικά δεν παύω να τα επαναλαμβάνω.
Και ο άλλος κακοποιητικός, με μια κάποια θεραπεία ζεύγους, ούτε καν με πολύχρονη και επίπονη ατομική ψυχοθεραπεία ( που μόνο τότε και πάλι αν θα το συζητάγαμε), το συζητάμε αν αλλάζει.
Ε έλεος κάπου. Έμμεσα να επιβραβεύονται κιόλας.
Θα συμπληρώσω και πόσο στενάχωρο είναι να βλέπεις γυναίκες να μην το θεωρούν κάτι ακραίο. Ποιος ξέρει τι θα έχει ζήσει ή θα βλέπει στον περίγυρο για να το θεωρεί αυτό οκ; Δεν αξίζει σε καμία τέτοια αντιμετώπιση (καλά για το παιδί δεν το συζητώ καν, χρειάζεται προστασία)