Το μεγαλύτερο ποσοστό του πληθυσμού απλώς λατρεύει τα Χριστούγεννα. Τα έχει συνδυασμένα με οικογενειακές στιγμές, δώρα, δωράκια, αγκαλιές, φιλιά, μεζέδες, βόλτες, ζεστές σοκολάτες, όοοολα αυτά. Υπάρχουμε και εμείς οι πλανταγμένοι που ξέρουμε ότι Χριστούγεννα σημαίνει κουβάλημα, γκρίνιες και παράπονα, παιδικές ιώσεις πάνω στις γιορτές, κάργα κούραση και άλλα τέτοια καθόλου διασκεδαστικά.
Και υπάρχει και εκείνο το λατρεμένο κομμάτι ανθρώπων που δεν αντέχει τα Χριστούγεννα. Και δεν τα αντέχει γιατί -συνήθως- τα έχει συνδυάσει με την αναίτια χαρά των άλλων, χαρά που μπορεί να γίνει απολύτως τοξική για εσένα. Χαρά επιβεβλημένη, φορετή, με το ζόρι, ενώ εσύ μπορεί να έχεις του κόσμου τους λόγους να μη χαίρεσαι καθόλου. Ή θα χαιρόσουν, αν δεν ήταν να υποφέρεις κανά – δυο (τρία – τέσσερα – πέντε) οικογενειακά τραπέζια που η διάρκειά τους είναι αντιστρόφως ανάλογη με τις μέρες που θα χρειαστεί να περάσουν για να συνέλθει η ψυχή σου από την τοξικότητα.
Επίσης, υπάρχουν και εκείν@ που είναι μόν@. Ο λόγος δεν πρέπει να μας ενδιαφέρει. Όμως, τα μόν@ αυτής της ζωής υποφέρουν περισσότερο στις γιορτές και αυτό είναι κάτι που πρέπει να μας ενδιαφέρει. Πάμε, λοιπόν, να δούμε πώς επιβιώνουμε όχι απλώς από μία βραδιά, από ένα ρεβεγιόν ή μία οικογενειακή συγκέντρωση, αλλά από σχεδόν 15 μέρες που περιέχουν όλα αυτά και θα παίξουν σοβαρά με την υπομονή και την ψυχή μας.
Κατ’ αρχάς, “οχυρωνόμαστε”
Φορτώνουμε έξτρα μουσικούλες στο κινητό, νέα βιβλία στο σακίδιο και μαζί ρίχνουμε κανά δυο σοκολάτες για τη στιγμή που λιγοψυχάμε μπροστά σε βιτρίνες, τσούρμα έξαλλα χαρούμενων ανθρώπων και επιθετική Χριστουγεννίλα να ξεχύνεται παντού μπροστά μας. Δεν είναι τόσο τρομακτικά τα πράγματα: αν περπατήσουμε λίγο παραπάνω στο κρύο (που δεν κάνει ακόμη, αλλά τέλος πάντων), με έντονο βήμα ίσως βρούμε λίγη από τη χαμένη ευεξία μας και βγάλουμε ακόμα μία μέρα. Επίσης, αν το περπάτημα δεν είναι το φόρτε σας, αντικαταστήστε το με την αγαπημένη σας ασχολία και δώστε στον εαυτό σας ένα 10λεπτο επιπλέον διάλειμμα μέσα στη μέρα για να κρατήσετε την ψυχική σας κατάσταση σε μία σταθερότητα.
Πάρτε ένα δώρο στον εαυτό σας
Αν, έστω και για τους τύπους, θα αναγκαστείτε να πάρετε μερικά μικρά δωράκια για συγγενείς και άλλους όχι τόσο συμπαθείς του οικογενειακού σας κύκλου, θυμηθείτε να πάρετε κάτι και για τον εαυτό σας. Και αν σας ρωτήσουν αν θέλετε περιτύλιγμα, μην πείτε “είναι για εμένα”. Ε, και; Επειδή είναι για εσάς, δεν πρέπει να είναι σε ωραίο κουτί;
Μην ανεχθείτε προσβολές και άβολες ερωτήσεις στο οικογενειακό τραπέζι
Δεν υπάρχει λόγος να ανέχεστε γελοίες, σεξιστικές και αδιάκριτες ερωτήσεις τη στιγμή που υποτίθεται απολαμβάνεται τις γιορτές με την οικογένειά σας. “Πότε θα παντρευτείς;” – Όποτε θέλω / Ποτέ! “Πότε θα κάνεις παιδί;” – Γιατί ρωτάς; Δεν ξέρεις ότι είναι αδιάκριτη ερώτηση. “Πότε θα πάρεις πτυχίο;” – Δεν θα πάρω, θα ζήσω στη μποεμία. Μη φοβάστε την πληρωμένη απάντηση. Μη φοβάστε ότι θα χαλάσετε καρδιές. Χαλασμένες είναι. Και στην τελική, η ανοχή και η σιωπή διαιωνίζει το πρόβλημα και το κουβαλάει να κάτσει δίπλα σας σε κάθε τραπέζι. Λίγο θάρρος και είναι πολύ πιθανό να νιώσετε τεράστια ανακούφιση και ικανοποίηση, βάζοντας κάποιον στη θέση του.
Είναι στην ανθρώπινη φύση να πιστεύει ότι οι άλλοι γύρω περνούν καλύτερα από εμάς. Πολύ συχνά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι συμβάσεις των άλλων μπορεί να είναι πολύ πιο στενάχωρες από τη δική μας. Δεν λένε όλοι αυτό που πραγματικά βιώνουν. Και φυσικά αυτό δεν είναι ούτε για να παρηγοριόμαστε εμείς, ούτε για να στενοχωριούνται οι άλλοι. Είναι η κατάσταση των πραγμάτων. Το θέμα είναι πώς τη -με το ζόρι χαρούμενη- συνθήκη των γιορτών, μπορούμε να επιβιώσουμε όλοι, χωρίς να καταρρακωθεί η ψυχή μας.
Μην κολλήσετε στον καναπέ – εκτός κι αν το θέλετε
Ο μαραθώνιος Netflix δεν είναι λύση. Οι γιορτές για πολύ κόσμο είναι ένα σωστό βασανιστήριο, το οποίο επιτείνεται όταν αποφασίζουμε να αποφύγουμε τους πάντες και τα πάντα. Αν θέλετε να βγείτε, αλλά δεν έχετε συντροφιά, βγείτε έτσι κι αλλιώς. Μια βόλτα, μια συνάντηση με φίλους την τελευταία στιγμή, μία μικρή εκδρομή θα σας βγάλει από τη ρουτίνα και τον αναγκαστικό εγκλεισμό. Αν όντως θέλετε να μείνετε σπίτι, κάντε το χωρίς απολογητική διάθεση σε κανέναν. Βασικά, κάντε ό,τι θα σας κάνει να νιώσετε καλύτερα, ακόμα κι αν αυτό είναι μπάνιο, φαί και ύπνος. Δεν χρωστάτε εξηγήσεις πουθενά.
Λίστες
Μεταξύ μας, τα χριστουγεννιάτικα και πρωτοχρονιάτικα resolutions εννιά φορές στις δέκα δεν τηρούνται ποτέ. Το να γράφουμε όμως το τι θα θέλαμε να αλλάξει στη ζωή μας, στο σπίτι μας, στη σχέση μας κάποτε βοηθάει να το κάνουμε εικόνα. Ας πούμε, θέλουμε να κόψουμε το κάπνισμα; ΟΚ. Το σημειώνουμε και αφήνουμε λίγο χώρο στο σημειωματάριο για να συμπληρώνουμε τόσο τις προόδους που κάναμε, όσο και τις φορές που αποτύχαμε. Μετά είναι λίγο πιο εύκολο να καταλάβουμε τον εαυτό μας, τι είναι αυτό που μας απομακρύνει από τον στόχο και πώς μπορούμε να το απομακρύνουμε -λίγο πιο στοχευμένα αυτή τη φορά- από την καθημερινότητά μας.
Και κάτι για το τέλος: είναι στην ανθρώπινη φύση να πιστεύει ότι οι άλλοι γύρω περνούν καλύτερα από εμάς. Πολύ συχνά τα πράγματα δεν είναι έτσι. Οι συμβάσεις των άλλων μπορεί να είναι πολύ πιο στενάχωρες από τη δική μας. Δεν λένε όλοι αυτό που πραγματικά βιώνουν. Και φυσικά αυτό δεν είναι ούτε για να παρηγοριόμαστε εμείς, ούτε για να στενοχωριούνται οι άλλοι. Είναι η κατάσταση των πραγμάτων. Το θέμα είναι πώς τη -με το ζόρι χαρούμενη- συνθήκη των γιορτών, μπορούμε να επιβιώσουμε όλοι, χωρίς να καταρρακωθεί η ψυχή μας.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αποφεύγω τα οικογενειακά τραπεζωματα όπως ο διάολος το λιβάνι. Επιλέγω να δουλεύω τέτοιες μέρες.
Απολαυστικό άρθρο.
“Χαρά επιβεβλημένη, φορετή, με το ζόρι”.
Επίσης γέλασα πολύ με το “επιθετική Χριστουγεννίλα” και την υιοθετώ ως φράση.