Η ζήλεια αντιμετωπίζεται με εξορθολογισμό, μιας κι ανήκει στο θυμικό.
__________________
Η ιστορία της Ζηλιάρας όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Ρένα, μπορείς να με βοηθήσεις να αντιμετωπίσω την ζήλια μου; Κανονικά δεν είμαι άνθρωπος που ζηλεύει, καθόλου μάλιστα, ούτε είμαι ανταγωνιστική, τουλάχιστον όχι μέχρι πρόσφατα. Προετοιμάζομαι για τις σπουδές μου, και πριν από λίγους μήνες γνώρισα μια κοπέλα συνομήλικη, η οποία από ό,τι έμαθα μετά σκοπεύει να ακολουθήσει το ίδιο επάγγελμα. Ως εδώ καλά.
Με την κοπέλα δεν μιλήσαμε πολύ, ούτε έτυχε να ξαναβρεθούμε. Στη συνέχεια όμως έμαθα πως η συγκεκριμένη κοπέλα έχει πάρα πολύ πλούσιους γονείς, που εκτός από πολλά χρήματα έχουν και πολλές γνωριμίες στον χώρο του συγκεκριμένου επαγγέλματος. Και όχι μόνο αυτό, αλλά επίσης έχουν ήδη κανονίσει να στείλουν την κόρη τους σε μία ακριβή σχολή στο εξωτερικό, με μεγάλη αναγνώριση,πληρώνοντας και όλα τα έξοδα διαβίωσης σε μια εξαιρετικά ακριβή περιοχή. Και μάλιστα στην χώρα όπου θα ήθελα να πάω να δουλέψω όταν με το καλό τελειώσω τις σπουδές μου.
Από τη στιγμή που τα έμαθα αυτά, νιώθω να ζηλεύω την κοπέλα αυτή, και πιάνω τον εαυτό μου να την υποβιβάζει νοητά, σκεφτόμενη πράγματα όπως “εγώ δεν έχω τα πάντα πληρωμένα, εγώ θα παιδευτώ, άρα είμαι καλύτερη, ενώ εκείνη αποκλείεται να πετύχαινε κάτι χωρίς τα χρήματα των γονιών της”.
Αντιλαμβάνομαι ότι οι σκέψεις αυτές είναι πολύ άσχημες και θέλω να σταματήσω να το σκέφτομαι έτσι, από την άλλη όμως αναρωτιέμαι, μήπως τελικά όντως έχω δίκιο που κάνω αυτές τις σκέψεις, και μήπως είναι λογικό να ζηλεύω; Σε παρακαλώ πολύ μην με παραπέμψεις σε ψυχολόγο, θα εκτιμούσα ιδιαίτερα την δική σου απάντηση.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Ζηλιάρα
__________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Δεν θα σου πω να πας σε ψυχολόγο, καθώς το ζήτημά σου ούτε την καθημερινότητα στην ζωή σου δυσκολεύει, ούτε ξεφεύγει από το πλαίσιο της φυσιολογικής αντίδρασης σε αυτό που αντιλαμβανόμαστε ως “άδικο”.
Η ζωή δεν είναι δίκαιη, με την έννοια του ισομοιράσματος, κάποιοι ξεκινούν πιο ευνοημένοι, κι αυτό πάρα πολύ δύσκολα αλλάζει. Ωστόσο οι προσπάθειες που κάνουν κι εκείνοι, δικές τους προσπάθειες είναι, κι ανάλογα αξιοποιούν τα προσόντα που τους δόθηκαν ή τα εξαντλούν και κατακερματίζουν το αρχικό τους “κεφάλαιο”. Έχουμε δει γόνους εύπορων οικογενειών που κατασπατάλησαν τις αβάντες τους και έζησαν τελικά χειρότερα από άλλους που δεν είχαν τέτοια αφετηρία.
Και τι να κάνεις; Υπάρχουν δύο βασικές πολιτικές σκέψεις επ’αυτού: ή να εξισωθούν όλοι στον μέσο παρονομαστή ώστε να μην διαφέρει κανείς, ή να αφεθεί καθένας να επιδιώξει το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό του. Και τα δύο συστήματα έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.
Η ζήλεια αυτής της μορφής είναι φυσιολογική ως ένα σημείο, ως μηχανισμός άμυνας του Εγώ που νιώθει να πιέζεται. Δεν αποτελεί φθόνο επειδή στην ουσία δεν εύχεσαι κατάρες στην κοπέλα, ούτε θα της έκανες κακό. Εξορθολογίζοντάς το υποβαθμίζεις την επιρροή που σου ασκεί αυτό το δυσάρεστο συναίσθημα.
Αυτό που πρέπει να κατανοήσεις είναι από την αντίθετη κατεύθυνση. Αφορά εσένα και την πίστη στις δυνατότητές σου. Δεν χρειάζεται να υποβιβάζεις τα επιτεύγματα των άλλων για να αισθανθείς χαρά για τα δικά σου. Κάθε δική σου επιτυχία μετράει κι έχει αξία ούτως ή άλλως, επειδή σε αφορά και καρπώνεσαι εσύ την επιτυχία.
Ναι, μπορεί να παιδευτείς, όμως υπάρχουν πράγματα που μπορείς να πετύχεις, κι ειδικά τα ακαδημαϊκά είναι κατεξοχήν πεδίο όπου η προσωπική προσπάθεια αποδίδει. Στο επάγγελμα έτσι κι αλλιώς χρειάζεται να “πουλήσεις” τον εαυτό σου έξυπνα. Θα το δεις στην πορεία, κακώς αγχώνεσαι από τώρα. Στον εαυτό σου να επικεντρωθείς, όχι τι κάνουν οι άλλοι. Με τον εαυτό σου θα πορευτείς άλλωστε.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έκανα το διδακτορικό μου στην Αγγλία. Ήταν 2 φορές την εβδομάδα και απαιτούσε τουλάχιστον άλλη μια μέρα πρακτική, συν όλη την έρευνα και τις υπόλοιπες εργασίες. Δεν πληρωνόταν κανείς. Όταν μπήκα μας είπαν πως αν κάποιοι θέλουν να δουλέψουν μπορούν μέχρι 6 ώρες την εβδομάδα. Κλαίω. Όλοι οι συνάδελφοι μου ήταν Άγγλοι/ίδες την μεγαλομεσαίας κοινωνιο-οικονομικής τάξης που τους βοηθούσαν οικονομικά είτε γονείς είτε σύντροφοι και κανείς δεν δούλευε. Εγώ δεν είχα βοήθεια από κανέναν. Τον πρώτο χρόνο, έκανα βάρδιες σε ένα νοσοκομείο, νύχτα. 9 το βράδυ με 9 το πρωί, και μετά πήγαινα κατευθείαν στην σχολή. Κάποιες μέρες έκανα να… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν διαφόρων ειδών προνόμια. Κάποια τα αντιλαμβανόμαστε και κάποια άλλα όχι όταν αφορούν εμάς προσωπικά.
Η μία περίπτωση προνομίου είναι των Άγγλων συναδέλφων σου που δεν είχαν την ανάγκη να εργαστούν και αφιερώθηκαν στις σπουδές τους.
Το άλλο προνόμιο είναι δικό σου όμως, παρότι δούλευες 12ωρα τη μέρα για 1 χρόνο καθώς μετά σε πλήρωνε η μάνατζέρ της πρακτικής. Και είναι το προνόμιο του να κάνει κανείς μεταπτυχιακό και διδακτορικό στο εξωτερικό, κάτι που δεν είναι μόνο θέμα ευφυίας ή απόδοσης στη σχολή.
Βρίσκω το σχόλιο σου πολύ προσβλητικό και κάνεις το κλασικό σου πια mansplaining. Την ζωή μου δεν την ξέρεις. Ήρθα στο εξωτερικό με 400 ευρώ στην τσέπη και σε ένα κοινόβιο που δέχτηκε να με φιλοξενήσει μια φίλη μέχρι να βρω δουλειά. Γιατί δεν άντεχα άλλο την μιζέρια της Ελλάδας. Καθάριζα σπίτια για μήνες μέχρι να βρω δουλειά στο αντικείμενο μου. Έχω ζήσει μια παιδική ηλικία στην φτώχεια, δεν είχαμε να φάμε. Όταν σπούδαζα έκανα δυο δουλειές για να βοηθάω τη μάνα μου να πάει σούπερ μάρκετ. Πήρα υποτροφία για το διδακτορικό και για το μάστερ μου και πάντα δούλευα… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξερω αν ηταν mansplaining το σχολιό μου ή αν φανηκε προσβλητικό. απλως το βλεπω πιο πολυ με την οπτικη ταξικου φεμινισμου σε αντιθεση με τον δικο σου φιλελεύθερο φεμινισμό Απλως ηθελα να τονίσω πως δεν είναι μονο προνόμιο το να είναι κανεις οικονομικά ευκατάστατος. Είναι και η ιδια η εκπαίδευση, του να σπουδαζεις ακομη και σε δημοσιο πανεπιστήμιο ώστε να μεινεις για λιγα χρονια επιπλέον εκτος αγοράς εργασίας με στηριξη ή οχι της οικογένειας. Είναι πολυτέλεια επισης το να εμπλουτιζεις το βιογραφικο σου με internships που δειχνει στο αφεντικο οτι εχεις την ανεση να συντηρεις τον ευατό σου χωρίς… Διαβάστε περισσότερα »
Και πάμε πάλι στο mansplaining. Όχι, “φίλε”. Δεν μπορείς να κάνεις ανενόχλητος επεξηγήσεις για προνόμια, σε ένα προσωπικό σχόλιο μιας γυναίκας που εξηγεί πόσο δύσκολη ζωή πέρασε για να καταφέρει το όνειρο της. Δεν έπιασε η προσωπική επίθεση και το γύρισες στις γενικούρες για την εκπαίδευση. Καμία πολυτέλεια δεν μου ΔΟΘΗΚΕ. Αυτό σημαίνει προνόμιο, να σου δίνεται χωρίς προσπάθεια. Έμενα άυπνη για 36 ώρες, πολλές φορές την εβδομάδα, για να πληρωθούν οι ώρες που έβαλα στο βιογραφικό μου, και έχεις το θράσος να μιλάς για προνόμια. Όταν σπούδαζα στο λύκειο ξύπναγα στις 4 για να πλύνω τα ρούχα μου επειδή… Διαβάστε περισσότερα »
Έχω την αμυδρή εντύπωση πως ο διάλογος σας συμπυκνώνει και την διαμάχη ελληνικό δημόσιο πανεπιστήμιο (με όλο το μπάχαλο της τελευταίας καθεστηκυίας 30ετίας) και οποιαδήποτε ιδιωτικής κατεύθυνσης πρωτοβουλίας (πακέτο με δίδακτρα για “προνομιούχους”).
Το ταξικό vs φιλελεύθερο, δεν ξέρω, μου έκανε τρελό trigger!
Και να πω πως δεν πλήρωσα δίδακτρα γιατί η χώρα που ζω δίνει: α. Υποτροφίες σε σπουδαστές που δυσκολεύονται. Β. Κρατικά δάνεια που αποπληρώνεις ΜΟΝΟΝ όταν βρεις δουλειά στο αντικείμενο σου, με ένα πολύ μικρό ποσό το μήνα, και τα δίνουν κυριολεκτικά σε όλους. Αλλά ξανά, οι “προνομιούχοι του εξωτερικού”. Το προνόμιο το δικό του, δεν τον άφησε ποτέ να αμφισβητήσει αυτό το αφήγημα. Που μεταξύ μας, ένα googleάρισμα μακρυά είναι να δεις τι πραγματικά συμβαίνει.
Μεγάλη κουβέντα, θέλει απελευθέρωση των πάντων, όχι την παιδεία σε απομόνωση. Όταν όλοι οι επαγγελματικοί τομείς περιστρέφονταν γύρω από το ευρύτερο κράτος ( με ΔΕΚΟ μέσα), η καυτή πατάτα ήταν η μοριοδοτηση. Ο υπόλοιπος ιδιωτικός τομέας συχνά είχε για μεγαλύτερο πελάτη το κράτος. Οπότε καλύτερα να ανοίξουν όλα ( κανονικά όμως, τώρα δε θεωρώ ότι έχουν ανοίξει επαρκώς), με την παιδεία μέσα αλλά και ( κυρίως ) τις οικονομικές δραστηριότητες. Ειδικά στην παιδεία είναι μεγάλο το θέμα και με πολλά υποερωτηματα, πχ θες αμερικανικό μοντέλο ( για μένα το καλύτερο αλλά όχι το μόνο καλό ) ή σα το ΗΒ… Διαβάστε περισσότερα »
Στη φράση σου¨Υπάρχουν δύο βασικές πολιτικές σκέψεις επ’αυτού: ή να εξισωθούν όλοι στον μέσο παρονομαστή ώστε να μην διαφέρει κανείς, ή να αφεθεί καθένας να επιδιώξει το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό του. Και τα δύο συστήματα έχουν πλεονεκτήματα και μειονεκτήματα.¨ δεν είμαι βέβαιος ότι παρουσιάζονται οι δύο (αν υπάρχουν μόνο αυτές) βασικές πολιτικές σκέψεις με την ακρίβεια που πρέπει αλλά συμφωνώ με το σχόλιο για τα πλεονεκτήματα και τα μειονεκτήματα.Το θέμα της παιδείας είναι αδύνατο να συζητηθεί ξεκομμένο από το γενικότερο πλαίσιο που εισηγείται η κάθε σχολή σκέψης συνολικά για τη κοινωνία.Η πολιτική έχει και ένα οραματικό πλαίσιο το οποίο… Διαβάστε περισσότερα »
Μάλλον το δικό σου ύφος είναι επιθετικο και ειρωνικό. Επίσης σε κάθε αντίθετη άποψη και επιχείρημα μιλάς για mansplaing όπου δείχνει έλλειψη επιχειρημάτων. Εκτός αυτού εργαλείοποιεις την έννοια αυτή για να μη δέχεσαι αντιλογο. Και σε άνδρα τα ίδια λέω και θα έλεγα ακριβώς, δεν είναι εμφύλο το ζήτημα των προνομίων στη συγκεκριμένη περίπτωση. Προνόμιο με μια ευρύτερη έννοια του να μπορείς να ασχοληθείς με πανεπιστημιακές σπουδές πάνω από 10 χρόνια ( προπτυχιακές, μεταπτυχιακες, διδακτορικό) χωρίς να έχεις μπει ουσιαστικά στην αγορά εργασίας. Δε μειώνω τους κόπους σου, αυτό είναι κάτι που προσπαθείς να μου το περασεις στα μυνήματα σου.… Διαβάστε περισσότερα »
“Μπορείς να ασχοληθείς με σπουδές”. Όλοι μπορούνε, αν το θέλουν, αλλά συνεχίζεις να μην καταλαβαίνεις το αυτονόητο. Σπούδασα κάτω από άθλιες συνθήκες, γιατί το ήθελα πιο πολύ από οτιδήποτε. ΕΠΕΛΕΞΑ, να μην κοιμάμαι, να μην έχω ζωή, για να σπουδάσω. Δεν είναι προνόμιο, είναι επιλογή που πολύ λίγοι κάνουν κάτω από αυτές τις συνθήκες. Κατάλαβες; Δεν είναι προνόμιο. Όλοι μπορούν να ταξιδέψουν από την Ελλάδα, δεν απαγορεύεται. Αλλά επιλέγουν να γκρινιάζουν. Με γεια τους. Εγώ ήρθα γνωρίζοντας πως μπορεί να μείνω και άστεγη, δεν είναι προνόμιο, είναι επιλογή. “Μα φυσικά οι μισθοί είναι μεγαλύτεροι”. Βλέπεις πόσο αστεία φάσκεις και αντιφάσκεις.… Διαβάστε περισσότερα »
Διαφωνούμε στον ορισμό του προνομίου. Όχι δεν έχουν όλοι το προνόμιο ή πολυτέλεια να ταξιδέψουν πόσο μάλλον να μείνουν σε μια ξένη χώρα. Όχι δε μπορούν να ασχοληθούν με σπουδες επί χρόνια όλοι. Υπάρχουν εκατομμύρια άνθρωποι σε διαφορετικές περιόδους και τόπους που δεν είχαν αυτή την επιλογή, όχι μόνο για οικονομικούς λόγους. Ακόμη δεν είναι αυτονόητη αυτή η “πολυτέλεια” ακόμη και στο δυτικό κόσμο. Δε φασκω και αντιφασκω, προφανώς για να σπουδάσεις έξω, έχεις το πλεονέκτημα ότι σπούδασες σε ξένο πανεπιστήμιο με προοπτική καλύτερου μισθού. Δεν υπονοησα το αντίθετο κάπου. Καπιταλιστική κοινωνία είναι και η αγγλική και μάλιστα σκληρή με… Διαβάστε περισσότερα »
Μα δεν αναπαράγει το αφήγημα. Το έχει βιώσει το αφήγημα, η ίδια, προσωπικά! Αυτό λέει. Τι περισσότερη απόδειξη χρειάζεται; Αφού υφίσταται ένας μαύρος κύκνος, δεν είναι όλοι οι κύκνοι αξιωματικά λευκοί. Απο πλευράς Λογικής δηλαδή αν το δούμε. Ναι, είναι σύνθετο πρόβλημα, πράγματι εμπλέκονται πολλοί παράγοντες, αλλά μην ακυρώνουμε την προσωπική εμπειρία της προβάλλοντας δικές μας αντιλήψεις.
Έχει κάψει κόσμο αυτή η ζαιίστικη (συγγνώμη, κόρωσα τώρα) νοοτροπία στην Ελλάδα. Έχει αποτελέσει τη δικαιολογία της ήσσονος προσπάθειας. Ξανά ζητώ συγγνώμη, δεν σε ψέγω προσωπικά (ούτε που σε ξέρω άλλωστε, πώς θα μπορούσα;), το λέω σε πλαίσιο διαλόγου.
Ά και αυτή η ιστορία με το δεν τα καταφέρνουν όλοι όσοι προσπαθούν. Καλό το βόλεμα ε; Η προσπάθεια πρέπει να γίνεται για να εξελιχθείς, όχι για να φτάσεις κάπου. Το ίδιο χαρούμενη θα ήμουν αν δεν κατάφερνα το όνειρο μου και έμενα εδώ, στην πρώτη μου δουλειά, μένοντας με άλλους 9, γνωρίζοντας πως προσπάθησα. Ναι δεν γίνονται όλοι CEO αλλά όλοι όσοι υπερπροσπαθούν κερδίζουν αυτοσεβασμό. Και αυτό είναι σημαντικότερο από οτιδήποτε άλλο. Αυτό που εσύ λες τύχη εγώ το λέω σκληρή δουλειά. Και επειδή συνανστρέφομαι πολλούς ανθρώπους εδώ από τόσο disadvantaged backgrounds που ούτε φαντάζεσαι, ναι, όσοι προσπάθησαν κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
Ο εχθρός του καλού είναι το καλύτερο αλλά και το χειρότερο. Cool dawn. Είσαι η μία στ@ς εκατό χιλιάδες. Κατορθώσες και ξέφυγες και μπράβο σου. Μια στιγμιαία μάτια θλιψης για τ@ς υπολοιπ@ς που δεν τα κατάφεραν αλλά ούτε και μπορούσαν. Η τράπουλα ήταν σημαδεμένη εξ αρχής. Προσπάθησε, μην ξεχνώντας ,να πορευτείς στην ζωή σου χωρίς την αναλγησία που φέρνει η απομάκρυνση από το τραύμα.
Ωραία τα λογοτεχνικά με την τράπουλα, βολεύουν πολύ στο αφήγημα του ότι είμαστε έρμαιο της μοίρας και δεν έχει νόημα να προσπαθήσουμε. Και ξανά, πως ξέρεις τι τραύματα έχω εγώ και η καθεμία/καθένας; Έχω κακοποιηθεί πολύ, φίλε/φίλη, και έχω δουλέψει πάρα πολύ για να μπορώ να έχω αυτά που έχω. Τα τραύμα μου δεν ξεχνιέται επειδή απομακρύνθηκα, είναι εκεί κάθε μέρα. Απλά πήρα την ευθύνη που μου αναλογεί στο να ζήσω τη ζωή που πιστεύω πως αξίζω. Τα σκέφτεστε αυτά που λέτε ήθελα να ήξερα..
Ά, και αυτή την καραμέλα για το κόστος ζωής του εξωτερικού, να διαβάσετε λίγο πριν την φτύσετε. Το κόστος ζωής είναι ανάλογο με τους μισθούς. Η καθαρίστρια εδώ πληρώνεται 13£ την ώρα ενώ στην ελλαδίτσα 3Ευρώ. Νομίζετε πως ερχόμαστε στο εξωτερικό και κάνουμε ζωάρα. Μένουμε με άλλους 10 για να χτίσουμε τη ζωή μας κάπου που υπάρχει προοπτική αν έχεις όρεξη για δουλειά. Προσωπική επιλογή είναι. Δεν μας αρέσει το βόλεμα και η γκρίνια της ελλάδας, θα προτιμούσαμε να μένουμε σε 9τμ όλη μας τη ζωή από το να γυρίσουμε πίσω. Ψάξε στο λεξικό τη λέξη “προνόμιο” ίσως έχεις μπερδευτεί.
Αρνείσαι πεισματικά να καταλάβεις πως καταχράζεσαι την έννοια του πλεονεκτήματος και του προνομίου και μανιπιουλάρεις τις λέξεις για να περιγράψεις την ανταμοιβή μιας υπερπροσπάθειας. Όχι, δεν είναι πλεονέκτημα πως σπούδασα στο εξωτερικό. Έκανα θυσίες που επίσης με πολύ έντεχνο τρόπο παραβλέπεις. Δεν μου είπε κανείς “έλα”, ούτε κανείς με βοήθησε. Έκανα επιλογές θυσιάζοντας τα πάντα γιατί αυτό ήθελα. Δεν είναι προνόμιο, δεν είχα τα λεφτά να πληρώσω για τη ζωή ή τις σπουδές εδώ. Δούλεψα ώρες για τρεις ζωές του μέσου ανθρώπου καθαρίζοντας τουαλέτες για να μπορέσω να σπουδάσω. Δεν υπάρχει διαφωνία για τον ορισμό, ο ορισμός του προνομίου είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ειναι θεμα τι με βολευει προσωπικα, ο ορισμος του προνομιου εχει ευρυτερες ιδεολογικες και πολιτικες προεκτασεις, δεν περιοριζεται σε στενο ορισμο βικιλεξικου.
Δεν αρνηθηκα οτι εκανες θυσιες, ειναι κατι που εσυ μου προσαπτεις συνεχεια. Οι θυσιες δεν αναιρουν οτι είχες τουλάχιστον τη δυνατοτητα επιλογων, αλλοι ανθρωποι δεν το εχουν αυτο. Εκει ειναι η διαφωνια μας, τουλαχιστον συμφωνουμε οτι διαφωνουμε
Κοίτα, την εμυμεμυ δε την ξέρω, οπότε άσχετα από το μεταξύ σας διάλογο, ο οποίος δε με αφορά ούτε με ενδιαφέρει, να σου πω ότι ο τρόπος που το βλέπεις είναι off. Δεν είναι 100% προκαθορισμένα τα πάντα από προνόμια, τα identity politics απλώς δεν εξηγούν τα πάντα, τι να κάνουμε. Χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν έχουν ρόλο στις πορείες των ανθρώπων. Στον ίδιο πλανήτη υπάρχουν γόνοι δισεκατομμυριούχων που αυτοκτόνησαν και άνθρωποι που πάμφτωχοι που πήγαν καλά, χωρίς ούτε αυτό να είναι κανόνας βέβαια. Διάφορα από αυτά που λες σε απομόνωση δεν είναι λάθος, πχ παλιά ναι, πράγματι υπήρχαν… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι, δεν είχα επιλογές. ΤΙΣ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΑ. Έχει τεράστια διαφορά. Στο είπα στο πρώτο σχόλιο. Αν εννοείς πως είναι τύχη που δεν γεννήθηκα στο αφγανιστάν, ναι. Αλλά δεν εννοείς αυτό. Ε λοιπόν όλοι οι άνθρωποι στην ελλάδα μπορούν να κάνουν τις συγκεκριμένες επιλογές αλλά δεν τις κάνουν. Δεν θα σταθώ στους λόγους, θα σταθώ στο ότι μπορούν ΑΝ ΘΕΛΟΥΝ. Το δεν μπορώ του έλληνα έχει κουράσει πιο πολύ και από σάτιρα του σεφερλή. Προσπάθησες να μας πείσεις πως είμαι προνομιούχα επειδή κατάφερα κάτι στη ζωή μου από το 0, με προσπάθεια που ούτε στα πιο τρέλα σου όνειρα δεν φαντάζεσαι. Δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Όχι δεν σε έβγαλα προνομιούχα ούτε ότι είχες το οικονομικό υπόβαθρο. Εσύ το πήρες επί προσωπικού, εγώ έκανα γενικότερη αναφορά περί προνομίων στον κόσμο που ζούμε. Πιστεύεις λανθασμένα οτι όλοι έχουν τη δυνατότητα να ταξιδέψουν και να σπουδάσουν, αρκεί μόνο να το θέλουν οι ίδιοι και αν δεν τα καταφέρουν θεωρείς ότι αυτοί φταίνε και όχι άλλοι παράγοντες.
Τέλος πάντων φαύλος κύκλος η συζήτηση μας αφού ο καθένας έχει τη δική του κοσμοαντίληψη στα πράγματα.
Συγνώμη, αλλά από όσα έγραψε στην απάντηση της δεν έχεις να σχολιάσεις κάτι; Εγώ διαβάζοντας όσα έζησε και κατάφερε έχω μείνει άφωνη…. Εσύ συνεχίζεις ακάθεκτος να επεξηγείς τι εννοούσες και τι δεν εννοούσες αδιαφορώντας για τις περιγραφές των βιωμάτων της. Το αναφέρω γιατί μου έκανε εντύπωση… Επίσης μου έχει κάνει εντύπωση ότι ενώ εκείνη μιλάει συγκεκριμένα για τα βιώματα της εσύ αναφέρεις τη γνώμη σου πίσω από διατυπώσεις γενικόλογες. Αν γίνεις πιο αληθινός και συγκεκριμένος και μιλήσεις για τα δικά σου βιώματα θα είναι πιο ουσιαστικό για όλους νομίζω.
Όταν ήμουν στο Λύκειο, είχαμε έναν άρρητο ανταγωνισμό με μια συμμαθήτριά μου ως προς τα μαθησιακά αποτελέσματα. Η κοπέλα από πλούσιο σπίτι, με γονείς καταξιωμένους, που μάλιστα είχαν την ευχέρεια να καθορίζουν πράγματα στο σχολείο έως και βαθμούς (πράγμα που έμαθα τυχαία αργότερα), εγώ το αντίθετο. Θυμάμαι χαρακτηριστικά ότι πέρα από την παροιμιώδη τελειομανία μου, την ανταγωνιζομουν ακόμη περισσότερο επειδή ένιωθα στο πετσί μου την αδικία. Με την κοπέλα αυτή λοιπόν περάσαμε στην ίδια υψηλόβαθμη σχολή – ήταν το επάγγελμα των γονέων της. Εγώ μπήκα ξεκάθαρα ως παιδί που έγραψε καλά, χωρίς να το πολυσκεφτώ τότε. Στη σχολή φυσικά δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ ζήλευα φίλη συμφοιτήτρια. Θέλαμε να ακολουθήσουμε την ίδια πορεία. Σκεφτόμουν οτι θα μου είναι πολύ δύσκολο να βγώ στο εξωτερικό για τα καταλληλα μεταπτυχιακα σε αντίθεση με εκείνη. Χρόνια μετά σκέφτομαι ευτυχώς που δεν μπορούσα γιατι δεν μου ταίριαζε καθόλου, δώρο να μου τα είχαν κάνει τα έξοδα θα ειχα πάρει λάθος στροφή. Μην κοιτάς δίπλα σου αγαπητή Ζηλιάρα, μαζί με το προνόμιο που δεν έχεις κι εστιάζεις υπάρχει κι αυτό που έχεις καινπαραβλέπεις. Ακολούθησε τον δικό σου δρόμο κι ασε την φίλη στον δικό της.
“Υπάρχουν δύο βασικές πολιτικές σκέψεις επ’αυτού: ή να εξισωθούν όλοι στον μέσο παρονομαστή ώστε να μην διαφέρει κανείς, ή να αφεθεί καθένας να επιδιώξει το καλύτερο δυνατό για τον εαυτό του.” Ax..αμ έλα που η ιδέα δεν είναι καν η εξίσωση με τον μέσο κοινό παρονομαστή αλλά με τον κατώτερο. Εχοντας γράψει αυτό, είναι δείγμα πολιτισμού μίας κοινωνίας η ύπαρξη ενός δικτύου ασφαλείας για κείνους, που οι συγκυρίες τοποθέτησαν στο περιθώριο. “Στον εαυτό σου να επικεντρωθείς, όχι τι κάνουν οι άλλοι. Με τον εαυτό σου θα πορευτείς άλλωστε.” Αυτό ακριβώς.well said! Σε τούτο το ταξιδι που μεσολαβεί μεταξύ γέννησης και… Διαβάστε περισσότερα »