Γεια σε όλους και όλες, θα ήθελα και εγώ να μοιραστώ τον πόνο μου.
Αρχικά να πω, είμαι 24 ετών, τελείωσα την σχολή κοινωνιολογίας στα 4 χρόνια με καλό βαθμό (έδωσα 2 φορές πανελλήνιες) πριν 2 μήνες αποφοίτησα και νιώθω τελείως άχρηστη που δεν έχω εργασιακή εμπειρία.
Δεν ξέρω γιατί αισθάνομαι έτσι, αλλά νομίζω πως όλα περιστρέφονται γύρω από αυτό και νιώθω άσχημα που δεν έχω εργαστεί ποτέ. Δεν είμαστε ευκατάστατη οικογένεια, αλλά γενικά οκ θα έλεγα και γενικά προσπάθησα όσο περισσότερο μπορούσα να μην χρεώσω τις σπουδές μου στους γονείς μου και τα κατάφερε σε αυτό ως επί τω πλείστον.
Δεν πήγα φροντιστήριο, έκατσα μόνη μου να διαβάσω, πέρασα σε άλλη πόλη και έμεινα σε φοιτητικές εστίες. Τα μόνα λεφτά που μου έστελναν ήταν για φαγητό κτλ, αλλά σαν άνθρωπος δεν ξοδεύω πολλά και γενικά δεν μου αρέσει να ζητάω, όποτε πολλά από αυτά τα έστελνα πίσω. Επειδή ήμουν καλή φοιτήτρια μου έδιναν ένα επίδομα και όσο μπορούσα βοηθούσε την οικογένεια μου με αυτό. Στα 21-22 άρχισα να ψάχνω για εργασία αλλά δεν ξέρω αν ο κοβιντ με ώθησε προς τα πίσω και με εμπόδισε να βρω εργασία εκείνη την περίοδο.
Από τις συνεντεύξεις που είχα κάνει τότε, μου έλεγαν να πάω αμισθί για εργασία λόγω έλλειψης εμπειρίας. Δεν ξέρω τι να κάνω, νιώθω μεγάλη που δεν έχω εργασιακή εμπειρία στα 24 όπως επίσης και τελείως άχρηστη για αυτό. Άπειρες συνεντεύξεις δίχως θετική έκβαση. Συγνώμη για το μακροσκελές κείμενο απλά ήθελα κάπου να πω αυτό που με βαραίνει.
Μπορείτε να σχολιάσετε ο,τι θέλετε και σκέφτεστε. Θα ήθελα να ακούσω μια ειλικρινή γνώμη για το προαναφερθέν πρόβλημα. Ευχαριστώ για όσους το διαβάσουν, να είστε καλά!
ΑΠΟ ΤΗΝ – Πονεμένη ψυχή
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δεν έχεις λόγο να αισθάνεσαι έτσι, είσαι πολύ νέα ακόμα. Εδώ μας γράφουν 35αρηδες και 40αρηδες που δεν έχουν δουλέψει ούτε μια μέρα στη ζωή τους και δεν σκοπεύουν κιόλας και κάθεσαι εσύ και σκας βρε κοπέλα μου? Αν ο προβληματισμός σου έχει να κάνει με προυπηρεσία που μπορεί να ζητήσει κάποιος εργοδότης θα μπορούσες ίσως μέσω του γραφείου διασύνδεσης της σχολής σου να κάνεις κάποιο διάστημα κάποια πρακτική άσκηση σε κάποιον συνεργαζόμενο φορέα (δεν γνωρίζω και πολλά για τον κλάδο σου). Ή να δουλέψεις εθελοντικά για λίγους μήνες σε κάποια MKO ώστε να μπορέσεις να το πουλήσεις στο βιογραφικό… Διαβάστε περισσότερα »
Mε τι ακριβώς διαφωνείς δεν κατάλαβα όμως…με το οτι πρέπει να πουλήσει καλύτερα τον εαυτό της? Προφανώς και θέλει και επιμονή και υπομονή η αναζήτηση εργασίας, δεν υπάρχει αμφισβήτηση σε αυτό, και απογοητεύσεις θα έρθουν αλλά και χαρές. Ένα κορίτσι όμως 24 ετών (δηλαδή πολύ μικρή) πρέπει να αλλάξει λίγο το mindset με το οποίο θα εμφανιστεί σε μια συνέντευξη για να κάνει κλικ σε κάποιον εργοδότη να την προσλάβει. Δεν είπα οτι αυτό θα κάνει απευθείας τη διαφορά αλλά πρέπει να το προσπαθήσει γιατί στην 4η, 10η, 15η συνέντευξη που θα πάει θα την κάνει. Αν πηγαίνει με τη… Διαβάστε περισσότερα »
Το πλασάρισμα είναι πολύ δύσκολο όταν δεν εχεις εμπειρία και θέλει υπομονή. Σε αυτό συμφωνώ. Δεν έχουν όλοι την αυτοπεποίθηση να πλασάρουν τον εαυτό τους. Εγώ τουλάχιστον όταν δεν είχα εμπειρία δεν μπορούσα να πλασάρω τον εαυτό μου. Έμαθα απο τα λάθη των προηγούμενων συνεντεύξεων, ομως, πραγματική αυτοπεποίθηση απέκτησα αφού βρήκα δουλειά και μετά, αυτή είναι δική μου εμπειρία. Διαφωνώ έντονα με μια από τις πρώτες φράσεις της απάντησης σας: «εδώ μας γράφουν 35ρηδες 40ρηδες που δεν έχουν δουλέψει ποτέ και δεν σκοπεύουν, εσυ γιατί σκας». Αυτοί οι άνθρωποι ανήκουν μάλλον σε άλλη κατηγορία, δεν είναι μέτρο σύγκρισης ούτε βοηθά… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν σώζει και πολλά η πρακτική, εκτός αν μιλάς για εξωτερικό. Πολλοί εργοδότες εκμεταλλεύονται την πρακτική.
Διαφωνώ. Είμαι 27 με 2-3 χρόνια εμπειρίας (και στο εξωτερικό), αυτή τη στιγμή βρίσκομαι πάλι σε αναζητηση εργασίας. Πριν αποκτήσω αυτή την εμπειρία, δεν ήξερα πως να γεμίσω το χρόνο στις συνεντεύξεις, αναφερόμουν μόνο στις σπουδές μου και δεν είχα αυτοπεποίθηση. Πλέον γνωρίζω πως είναι ένας εργασιακός χώρος και έχω αναπτύξει δεξιότητες μέσω της δουλειάς. Χωρίς αυτή την εμπειρία δύσκολα μπορεί κάποιος να πλασάρει τον εαυτό του και να έχει αέρα. Δύσκολα θα πείσει ότι μπορεί πράγματι να αντεπεξέλθει στη ζητούμενη δουλειά. Και εγώ είμαι απογοητευμένη από την αγορά εργασίας. Δεν έχει καμία σημασία αν κάποιος 35-40+ περνάει το ίδιο… Διαβάστε περισσότερα »
Τα Αγγλικά σου πως είναι; Έχεις σκεφτεί να κάνεις πρακτική εξωτερικό; Θα το γράφω μέχρι να βγάλει ο ήλιος κέρατα. Η Ελλάδα είναι η χειρότερη χώρα στην απορρόφηση junior δυναμικού. Για χαβαλέ μπορεί να είναι και η καλύτερη. Αν θέλεις να κάνεις χαβαλέ κάτσε.
Συμφωνω 100%
Ενώ σε senior δυναμικό… θριαμβεύει! 😅
Ποσο τελεια τα ειπες!
Πόσο μάλλον στις ανθρωπιστικές επιστήμες που θεωρούνται εδώ από πολλούς σαν πολυτέλεια, εξωτικό φρούτο ή χόμπι…
Αποφοίτησες πριν 2 μήνες, πώς στο καλό να έχεις εργασιακή εμπειρία; Φαίνεται ότι έκανες ό,τι μπορούσες για να βοηθήσεις την οικογένειά σου όσο σπούδαζες, αλλά κι αυτό δεν είναι αρκετό για σένα. Αντί να νιώθεις ανεπαρκής και θλιμμένη θα έπρεπε να οργίζεσαι με τον παραλογισμό της εργοδοσίας.
Και φυσικά, να μην δεχτεί σε καμία περίπτωση να εργαστεί τζάμπα σε επιχείρηση για να “μάθει τη δουλειά”. Είναι άλλο πράγμα η πρακτική άσκηση (όπου -θεωρητικά τουλάχιστον- φροντίζουν και για την κατάρτισή σου), άλλο πράγμα η εθελοντική εργασία σε ΜΚΟ (όπου ο εθελοντής τουλάχιστον βάζει τους όρους του πχ για τα ωράρια και τις δραστηριότητες που θα αναλάβει) και εντελώς άλλο πράγμα η δωρεάν μαύρη εργασία σε αλήτες επιχειρηματίες.
Εγώ λέω είσαι πολύ καλό παιδί. Φαίνεται απο το ότι έκανες ότι μπορούσες να μη χρεώνεις τους γονείς. Στενοχωριεμαι που υπογράφεις πονεμένη ψυχή. Είσαι μονο 24 και η ζωή είναι δική σου. Δεν ειναι καθολου παράλογο που δεν έχεις εργασιακή εμπειρία.
Πιστεύω έχεις κουραστεί να προσπαθείς να μη ξοδεύεις και να στερεισαι. Υπομονή και συνέχισε να ψάχνεις για δουλειά.
Φυσικά εξωτερικό είναι μια λύση. Είναι πιο εύκολα όσον αφορά την εργασία. Είμαι 21 χρόνια εξωτερικό. Γλίτωσα την ταλαιπωρεια της Ελλάδας σε αυτό το θέμα
Όντως σου έκατσε άσχημα με τον covid. Γενικά, θεωρώ, η δουλειά των φοιτητών είναι να είναι φοιτητές. Απλά έτσι όπως είναι τα πράγματα, καλό είναι να έχουν δουλέψει κάπου αυτό το διάστημα για να μην έρχονται στη φάση που είσαι εσύ τώρα. Anyway, ο,τι έγινε, έγινε. Το θέμα είναι τώρα τι κάνεις. 1. Προτείνω, αρχικά, να ψαχτείς στη ΔΥΠΑ (κ για συμβουλευτικη κ για εύρεση εργασίας). 2. Μετά να ψαχτείς γενικότερα (πως φτιάχνουμε cv, πως πάμε στις συνεντεύξεις, τι λέμε στις συνεντεύξεις (εμένα αυτό που μας γράφεις μου φαίνεται μια χαρά να το πεις στη συνέντευξη. Απλά βρες κ κάτι… Διαβάστε περισσότερα »
24 δεν είσαι μεγάλη, οπότε προσπέρασέ το κ πάμε παρακάτω. Ο κλάδος σου είναι δυσκολότατος. ΑΛΛΑ, λόγο μεταναστών κλπ κατι γίνεται. Έχω να σου προτείνω τα εξής: 1. Ως άριστη φοιτήτρια που ήσουν, πιάσε καθηγητες κ ρωτα αν υπάρχουν τίποτα προγράμματα να σου προτείνουν να μπεις για εμπειρια. 2. Αν οι γονείς σου μπορούν να σε στηρίξουν, η εθελοντική εργασία είναι όντως ένας τρόπος να αποκτήσεις εμπειρια. 3. Το να βγεις έξω για λίγο καιρό, θα σου δώσει τη δυνατότητα για εμπειρια, επίσης. 4. Googlαρε, δες βίντεο youtube, κ αν μπορείς κάνε training μέσω linked in learning, πως να κάνεις… Διαβάστε περισσότερα »
Στις εξαρτήσεις παίρνουν συχνά κοινωνιολόγους. Επίσης, μπορείς να κοιτάς και στο λοιπό επικουρικό προσωπικό για τα νοσοκομεία, αν και εκεί είναι σαν λίστα αναμονής, αλλά συχνά καλούν. Τα προγράμματα του ΟΑΕΔ στην ειδικότητα σου είναι επίσης μια επιλογή, αν δεν έχεις γραφτεί, να γραφτείς για να μαζεύονται οι μήνες ανεργίας(εφόσον δεν εργάζεσαι αλλού). Στο προσφυγικό επίσης σε διάφορες θέσεις case management κλπ. Πιθανώς να τα έχεις βρει όλα αυτά ήδη. Ένα μεταπτυχιακό συχνά βοηθά, υπάρχουν ακόμα κάποια δωρεάν. Επίσης, οι θέσεις στην επαρχία έχουν λιγότερο ανταγωνισμό, επομένως αν έχεις τη δυνατότητα να μετακινηθεις, μπορεί να υπάρξουν περισσότερες ευκαιρίες. Επίσης, να… Διαβάστε περισσότερα »
Ημουν 27 οταν τελειωσα τις σπουδες μου και βγηκα στην αγορα εργασιας με το μεταπτυχιακο μου στα οικονομικα στην Ελλαδα της κρισης, ΚΑΙ με μια ψιλοεμπειρια απο πισω. Μου πηρε εναμιση χρονο και πολλη αμφισβητηση της εαυτης μου και των ικανοτητων μου να βρω κατι στον τομεα μου, με 500 ευρω και υπερωριες απληρωτες. Εισαι σε δυσκολη πιστα, λυπαμαι για αυτο. Δεν μπορω να σε βοηθησω στην αναζητηση εργασιας καθοτι δεν ξερω καθολου το πεδιο σου. Το μονο που μπορω να σου πω ειναι βρες μια δουλεια οτιδηποτε (ακομα και εξυπηρετηση πελατων ξερωγω) και σε καμια ΜΑ ΚΑΜΙΑ περιπτωση μη… Διαβάστε περισσότερα »
Επειδή το «κοινωνιολογία» ειναι καπωςγενικό , που ακριβως ψαχνεις για δουλεια; Τι θες να κανεις; Σε ποιο τομέα κανεις συνεντευξεις;
Σε απορριπτουν ακομα και σε εργασία βιοποριστική ; Πχ εξυπηρέτηση, πωλητρια, εστιάςη ή μονο σε δουλειες που αφορούν τον τομεα σου;
Ακόμα και για πρακτική στο εξωτερικό , σε ποιο τομέα ακριβώς; Για οσους προτεινουν εξωτερικο, σε ποιο τομέα να κανει πρακτινή; Σε τετοια επαγγελαμτα πρεπει να γωριζεις την γλωσσα της χωρας σε επιπεδο φυσικου ομιλητπ και γραπτως. Δεν ειναι ολες οι δουλειες ΙΤ.Η αλλαγή χώρας δεν ειναι πανακεια…
Εννοείται ότι η αλλαγή χώρας δεν είναι πανάκεια, δεν νομίζω άλλωστε να υπάρχει πανάκεια και για οτιδήποτε άλλο.
Παρόλα αυτά, πολλές χώρες του εξωτερικού προσφέρουν καλύτερες δυνατότητες για επαγγελματικό ξεκίνημα και για καριέρα, καθώς η αγορά εργασίας εκεί είναι λιγότερο ρηχή, ενώ δεν ισχύουν η λογική της συγγενικής σχέσης με τους ιδιοκτήτες μικρομεσαίας οικογενειακής επιχείρησης, η λογική του “γνωστού” και του “κολλητού”, ή ακόμα και του “μέσου”
Εννοείται δε ότι για να δουλέψει κανείς στο εξωτερικό στο πεδίο των ανθρωπιστικών επιστημών απαιτείται εξαιρετική γνώση της γλώσσας.
π.χ. για τις γαλλόφωνες χώρες, τουλάχιστον φρεσκοαποκτημένο C2 με καλό -έως πολύ καλό- βαθμό.
Κι αυτή είναι η μεγάλη δυσκολία στην προκειμένη περίπτωση.
Το πρώτο μου πτυχίο το πήρα με 2 παιδιά στην αγκαλιά και δυστυχως πέρα από ιδιαίτερα μαθήματα σε σχετικα αντικείμενα δε μπόρεσα να το εξασκησω ποτέ το επάγγελμα. Οσες συνεντεύξεις έκανα πρόβλημα η έλλειψη εμπειρίας. Οχι γενικα, απο παιδί δουλεύω, στο αντικείμενο ομως δεν κατάφερα να εργαστώ. Στα 30 μου που τα παιδιά ηταν δημοτικό αποφάσισα να κάνω μεταπτυχιακό, 2 χρονια έκανα 200+ χιλιόμετρα τη μερα για τ μαθήματα και την έρευνα στο εργαστήριο. Πάλι τα ίδια. Δεν είχα προϋπηρεσία, ειχα και παιδιά, έκλειναν οι λιγοστές πόρτες στην περιοχη μου. Συνέχισα ιδιαίτερα και κάποια άλλα πράγματα που έκανα έβγαζα χρήματα… Διαβάστε περισσότερα »