Η Ρένα απαντά: Να προτείνω χωριστές κρεβατοκάμαρες;

Τι εξυπηρετούν οι χωριστές κρεβατοκάμαρες εκτός από τον ύπνο και ποιά η σημεολογία τους.

_____________
Η ιστορία της Άυπνης Γκέισας όπως την ξεχώρισα σήμερα

Γεια σου Ρένα. Θα σε απασχολήσω με μια ερώτηση σε ένα πρόβλημα που δεν είναι πολύ σπουδαίο και σημαντικό και αν θέλετε γελάστε… γελάω κι εγώ καμιά φορά , όμως συνήθως με βασανίζει τόσο, που δε μπορώ να ανοίξω τα μάτια μου από την κούραση πολλές μέρες μέσα στο χρόνο.

Είμαι παντρεμένη, λίγο πάνω από τα 40 και ο σύζυγος λίγο κάτω από τα 50. Είμαστε ένα ζευγάρι, (φτου μη μας ματιαξω) αγαπημένο και δεν έχουμε ουσιαστικά προβλήματα. Ταιριάζουμε στα περισσότερα, όχι γιατί μας αρέσουν τα ίδια ,αλλά γιατί έχουμε βρει τρόπους να τα συνδυάζουμε. Όλα καλά ,εκτός από τον ύπνο. Τον δικό μου ύπνο. Αυτός μια χαρά κοιμάται.

Ο σύζυγος λοιπόν έχει πρόβλημα με το αναπνευστικό. Έχει αλλεργικό άσθμα. Το παλεύει με διάφορες φαρμακευτικές αγωγές την περίοδο που είναι σε έξαρση ( από Φεβρουάριο μέχρι και αρχές Ιουλίου που ξεκινάμε τα μπάνια). Κάπως λύνεται το δικό του πρόβλημα με την αγωγή, όμως εγώ αυτή τη περίοδο του χρόνου, χάνω κυριολεκτικά τον ύπνο μου. Το ροχαλητο είναι ανυπόφορο. Τόσο που μπορεί να με κρατήσει άυπνη όλο το βράδυ. Έχουμε δοκιμάσει πολλά. Τα κλιπ δε βολεύουν ,διότι αυτή τη περίοδο ακόμα και να του αγγίξεις τη μύτη μπορεί να τον αρρωστήσει. Σκουντηγματα και σπρωξίματα λειτουργούν μόνο για ένα εικοσαλεπτο. Αν καταφέρω να κοιμηθώ μέχρι την επόμενη άρια είμαι τυχερή , αν όχι ,εκνευρίζομαι και τον θεωρώ γάιδαρο, οπότε από τα νεύρα μου δε μου κολλάει ύπνος. Τα αντιισταμινικά δε λύνουν το πρόβλημα, ίσα ίσα τον κάνουν να κοιμάται πιο βαριά, οπότε δε ξυπνάει ούτε όταν τον ταρακουναω με όλη μου τη δύναμη. Νομίζω πιάσατε το μέγεθος της ταλαιπωρίας μου.

Μόνη λύση που μας πρότειναν οι γιατροί είναι η εγχείρηση. Δε παίρνει απόφαση όμως να τη κάνει, παρόλο που βλέπει ότι με δυσκολεύει ο ύπνος μαζί του. Ούτε εγώ όμως θέλω να τον πείσω να τη κάνει, καθώς είναι παρέμβαση στο σώμα του . Ένα αυτό.

Δεύτερον του αρέσει να κοιμάται με τη τηλεόραση ανοιχτή  Δε παρακολουθεί κάτι , απλά έτσι για να μουρμουραει κάτι, όπως λέει. Αν τη κλείσω ή βάλω να κλείσει μόνη της, ξυπνάει και τη ξανανοίγει. Wtf, που το καταλαβαίνει, ενώ όταν τον κλωτσαω δε παίρνει χαμπάρι? Παλιά δε με ενοχλούσε, όμως τελευταία που χάνω τον ύπνο μου για πλάκα, μου τη βιδωνει. Άσε που αν ξυπνήσω και έχει κάτι ενδιαφέρον, δε θα κλείσω μάτι μέχρι να τελειώσει.

Για όλους αυτούς τους λόγους και κάποιους ακόμα, σκέφτηκα να κοιμόμαστε σε ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες. Δεν έχω μεγάλο σπίτι , έχω όμως ένα δωμάτιο που το έχουμε κάνει γραφείο, που θα μπορούσα να το κάνω δικό μου. Αυτή τη στιγμή είναι ένα άχρηστο δωμάτιο. Παλιά δούλευα εκεί, όμως τώρα νοικιάζω χώρο, οπότε μπαίνουμε μόνο για να ξεσκονισουμε. Έχω οραματιστεί κιόλας να το διακοσμήσω σε ιαπωνικό στιλ με χρώματα και αρώματα που δεν του αρέσουν, οπότε δε τα βάλαμε στο υπόλοιπο σπίτι. Να είναι ο χώρος που ξεκουράζομαι, μόνο για μένα, όπως θα μου άρεσε και να έχω επιτέλους και αυτό το μπουντουαρ που τόσο ζηλεύω με τα καλλυντικά και τα αρώματα μου και να μη καλλωπιζομαι όρθια στο μπάνιο. Να μπορεί και αυτός να φτιάξει τη δική του κρεβατοκάμαρα όπως θέλει, γιατί τώρα όλο όχι του λέω και μουτρωνει.

Τι γνώμη έχεις για τις χωριστές κρεβατοκάμαρες? Με φίλες που το έχω συζητήσει μου είπαν ότι είναι ένα στάδιο πριν το διαζύγιο. Κάποια στιγμή που το πέταξα μεταξύ αστείου σοβαρού σαν να παρεξηγήθηκε. Σκέφτομαι επίσης μήπως το σεξ γίνει λιγότερο. Όμως είμαστε ζευγάρι που το σεξ μεταξύ μας είναι τοπ. Το έχουμε ψάξει, ασχολιομαστε και οι δύο πολύ, το συζητάμε και γενικά δεν κάνουμε το απλό συζυγικό σεξ. Ίσα, ίσα που είναι αρκετά κινκυ και απελευθερωμένο. Θα μπορούσαν οι δύο κρεβατοκάμαρες να λειτουργούν σαν σκηνικά για τα σενάρια μας. Ψυχεδελικό σεξ στη δικιά του, ασιατικό στη δική μου. Ο ύπνος μαζί να ήταν επιλογή και όχι συνήθεια. Άλλωστε μετά το σεξ και τις απαραίτητες αγκαλιές, κοιμόμαστε σε απόσταση, δεν είμαστε από αυτούς που κοιμούνται σφιχταγκαλιασμενοι. Και να το κάνουμε , κάποια στιγμή θα απομακρυνθούμε μέσα στη νύχτα.

Ώρες ώρες το οραματιζομαι και το βρίσκω καταπληκτική ιδέα. Άλλες, λέω μήπως έχω μεγαλη ιδέα για τη σχέση μου και φοβάμαι ότι θα την κλονισω. Δε θέλω να τον κάνω να νιώσει ότι θέλω να απομακρυνθω από αυτόν γιατί είναι και ευαίσθητος, παρεξηγησιαρης. Είναι και ένα άλλο θεμα. Όταν ειμασταν στις αρχές δεν ήθελα να κοιμόμαστε μαζί ,γιατί είχα φοβίες, που δεν είναι της παρούσης σε τόσο ανάλαφρο ποστ, όμως προσπαθήσαμε πολύ για να τις ξεπεράσω και να έχω εμπιστοσύνη να κοιμάμαι με καποιον. Είχε χαρεί πολύ οταν μετά από 6 μήνες σχεσης του είπα ότι πλέον μαζί του μπορώ να κοιμηθώ χωρίς να ανησυχώ. Σαν να του το παίρνω πισω νιωθω και δεν μου πάει καρδια να κάνω σοβαρή συζήτηση για δύο κρεβατοκάμαρες. Όμως όταν το πράγμα δυσκολεύει και παιρνω το αυπνο μου κορμί να κοιμηθεί στο καναπέ ή στο κρεβάτι του παιδιού μας όταν λείπει… απολαμβάνω 8-9 ώρες ποιοτικού ύπνου και πραγματικά νιώθω ότι γεμίζω μπαταρίες.

Θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου . Με έχεις βοηθήσει σε πολλά και ας μη το γνωρίζεις.
Οποιαδήποτε γνώμη θετική ή αρνητική καλοδεχούμενη.

ΑΠΟ ΤΗΝ – Άυπνη γκέισα.

___________________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση

Αγαπητή άυπνη γκέισα, σκληρό το πρόβλημα, ο ύπνος είναι αναγκαίος κι ιερός! Καθόλου ανάλαφρο θέμα. Είναι θέμα ψυχικής ισορροπίας.

Οι φίλες σου πιθανόν να εκπλαγούν να μάθουν ότι μέχρι το Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο οι χωριστές κρεβατοκάμαρες όχι μόνο δεν ήταν ένα βήμα πριν το διαζύγιο, αλλά υπήρξαν και καθιερωμένες. Για όσα σπίτια δεν είχαν την δυνατότητα δύο υπνοδωματίων και τα χωριστά κρεβάτια δεν ήταν ασυνήθιστα. (Ακόμα και στα καθ’ημάς, στο Ελλάντα, όχι μόνο σε εγγλέζικες επαύλεις με 15 υπνοδωμάτια) Βέβαια σε αγροτικές οικογένειες ιδιαίτερα στην επαρχία υπήρχε κι η περίπτωση ενός μεγάλου κρεβατιού για όλο το λόχο του σπιτιού, κυρίως για όλα τα παιδιά. Παρεμπιπτόντως αν τυχόν έχεις κάποια τέτοια εμπειρία με παρεμβατικά αδέρφια ή περίπτωση σεξυπνίας ή κακοποιητικό συγγενή που σου έχει δημιουργήσει τις φοβίες στο θέμα του ύπνου, θα έλεγα ότι είναι καλό για σένα την ίδια κάποια στιγμή να το εξωτερικεύσεις σε κάποιο ειδικό ψυχοθεραπευτή.

Οι χωριστές κρεβατοκάμαρες παλιά λοιπόν σήμαιναν άνεση, οικονομική ευρρωστία κι ακριβώς ανεξαρτησία στο lifestyle, δηλαδή κάθε σύζυγος έφτιαχνε το δικό του προσωπικό χώρο. Ισχύει όμως ότι οι ανεξάρτητες ερωτικές ζωές ήταν επίσης τότε συνηθισμένες κι η ερωτική μονογαμία δεν ήταν το ιερό δισκοπότηρο του γάμου: θεωρούνταν περίπου δεδομένο ότι θα γινόταν σεξ και με άλλες/άλλους κι ότι ο γάμος ήταν ένα συμβόλαιο συνύπαρξης κι αλληλουποστήριξης. Όχι στη χωριστή κρεβατοκάμαρα συγκεκριμένα, αλλά επέτρεπε την πιο προγραμματισμένη επαφή.

Πιστεύω αυτό το τελευταίο είναι που “κλωτσάει” στον περισσότερο κόσμο με βάση και την ποπ κουλτούρα (που όμως επέβαλλε ο κώδικας Hayes) και διατυπώνει την άποψη των φιλενάδων σου. Ότι όταν εκλείπει η βραδινή κατάκλιση από κοινού μπορεί να εκλείψει ο σωματικός αυθορμητισμός, το σεξ γίνεται πιο προγραμματισμένο. Έχουμε όμως διδαχτεί ότι ο αυθορμητισμός είναι το άπαν στο καλό σεξ (το ονοματίζουν πάθος), ενώ κάτι τέτοιο δεν ισχύει αναγκαστικά. Η περίπτωσή σας με τα σενάρια σεξ και την εκπλήρωση αισθητικών φαντασιώσεων είναι μια τέτοια περίπτωση. Οι έρευνες τείνουν να επιβεβαιώνουν ότι η ποιότητα ύπνου υπερβαίνει την ωφέλεια του “αυθορμητισμού”.

Το ζήτημα του ροχαλητού του συντρόφου σου είναι δύσκολο να κοπεί. Κατ’αρχάς επειδή αν οι γιατροί προτείνουν εγχείριση τότε δεν το αποδίδουν στο αλλεργικό άσθμα αλλά σε κάποιο μηχανικό εμπόδιο: στραβό διάφραγμα, κρεατάκια κλπ. Οι επεμβάσεις αυτές, ειδικά αυτή του διαφράγματος, δεν είναι πάντοτε 100% επιτυχείς με την έννοια ότι το πρόβλημα μπορεί να επανακάμψει: έχω ευρύτερα παραδείγματα στον κοινωνικό μου κύκλο, αν και κάθε περίπτωση είναι ξεχωριστή. Είναι λίγο catch-22 η φάση. Υπάρχει επίσης επιπροσθέτως η πιθανότητα υπνικής άπνοιας στην ηλικία αυτή (που είναι σοβαρό ζήτημα και χρήζει διερεύνησης με διεπιστημονική ομάδα), όπου ο ύπνος γίνεται με ειδικό βοηθητικό μηχανάκι στη μύτη, ή ακόμη το ροχαλητό να επιτείνεται από κατανάλωση αλκόολ τις βραδινές ώρες και τσιγάρου.

Από την άλλη το ζήτημα της τηλεόρασης μπορεί να λυθεί εύκολα. Η τηλεόραση στο υπνοδωμάτιο είναι εξίσου αντικούκου για τη λίμπιντο όσο κι η θεώρηση για τις ξεχωριστές κρεβατοκάμαρες κι όμως θεωρείται νορμάλ από τους περισσότερους. Μπορώ ωστόσο να καταλάβω, δεδομένων των νεότερων τάσεων από το 2010 και δώθε για το ASMR, γιατί εκείνος “θέλει κάτι να μουρμουράει” στο υπόβαθρο. Το ASMR λοιπόν είναι σύντμηση του autonomous sensory meridian response (αυτόνομη αισθητήρια ανταπόκριση μεσημβρινών) και περιγράφεται ως “μασάζ εγκεφάλου” ή γαργαλητό που ξεκινά από το  κρανίο κι επεκτείνεται σε όλο το σώμα με χαλαρωτική και νανουριστική δράση. Έχει λοιπόν αφενός πάμπολλα βιντεάκια στο youtube που μπορούν να είναι το ηχητικό σας background χωρίς εικόνα (μόνο ήχο, σου βάζω παράδειγμα πιο κάτω) κι αφετέρου υπάρχουν κι αυτόνομα τέτοια ηχητικά εφέ για τους υπολογιστές. Λειτουργούν ως “λευκός θόρυβος”, όπως ο απορροφητήρας της κουζίνας που βάζουμε στα μωράκια για να μπουν σε mood ύπνου. Αυτό μπορείτε εύκολα και γρήγορα να το δοκιμάσετε.

Εξ όσων καταλαβαίνω όμως το δικό σου δωμάτιο είναι ευρύτερο πρότζεκτ με διαφορετική ιεράρχηση. Θέλεις έναν χώρο αποκλειστικά δικό σου (σεβαστό, το’πε κι η Virginia Woolf) κι είναι και ώριμο να παραδέχεσαι ότι το ίδιο θέλει κι εκείνος. Μπορείς λοιπόν να προβείς στην δημιουργία ενός δωματίου δικό σου στην θέση του τωρινού “γραφείου”, ακόμα κι αν δεν μετακινήσεις/τοποθετήσεις κρεβάτι εκεί εξαρχής. Κάνοντας την διαμόρφωση έχεις κατόπιν την επιλογή να το χρησιμοποιείς ως το δικό σου walk in closet ή boudoir ή ως μόνιμο χώρο ξεκούρασης. Πιστεύω αν μετακινείσαι μια-δυο φορές την εβδομάδα θα του έρθει κι εκείνου πιο ομαλά για τους λόγους ευαισθησιών που έθιξες κι εσύ θα κοιμάσαι πιο ουσιαστικά. Και βλέπετε από κει και πέρα πώς θα πάει.

Ας μας πουν εμπειρίες και γνώμες και στα σχόλια!

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News