Ο Χρήστος νομίζω ότι ήταν από τους λίγους ανθρώπους που ένιωσε την αγάπη και τη συμπαράσταση οικογένειας και φίλων αλλά και ανθρώπων που δεν τον γνώριζαν. Θα μπορούσα να χρησιμοποιήσω τη φράση «τυχερός μέσα στην ατυχία του» αν δεν τη σιχαινόμουν τόσο πολύ. Ο Χρήστος πολύ δίκαια ήταν κοσμαγάπητος και είχε λάβει αναγνώριση για τα χαρίσματά του στο σύντομο πέρασμά του σε αυτόν τον πλανήτη.
Όλα αυτά με έκαναν να σκεφτώ το πόσο εύκολα αφήνουμε να περνούν οι μέρες χωρίς να πούμε στους αγαπημένους μας για αυτά που νιώθουμε. Και άντε εκεί το σώζεις με ένα «σ’αγαπώ», μια αγκαλιά, ένα φιλί. Σκέφτομαι όμως και τους ανθρώπους τους οποίους δεν αγαπάμε μεν, αλλά τρέφουμε άλλα θετικά αισθήματα.
Το προσωπικό του νοσοκομείου που μας στήριξε όταν περάσαμε τις πόρτες του.
Τον καθηγητή που μας έκανε να αγαπάμε τα μαθηματικά.
Το πρώην αφεντικό μας που μας εμπιστεύτηκε όταν δεν είχαμε εμπειρία.
Τον επαγγελματία που είναι πάντα συνεπής και ευγενικός.
Ναι, δεν είναι ο κόσμος αγγελικά πλασμένος. Υπάρχουν ένα σωρό ηλίθιοι και κακοπροαίρετοι άνθρωποι εκεί έξω. Αλλά δε θέλω να ασχολούμαι άλλο, έχω χορτάσει μαυρίλα. Σε αυτούς που έχουν ένα μικρό κομματάκι που αξίζει λέμε ένα ευχαριστώ ή ένα μπράβο; Τους αναγνωρίζουμε ότι άλλαξαν – έστω και μικροσκοπικά- τη ζωή μας προς το καλύτερο; Τους συγχαίρουμε για κάποιες από τις αρετές τους, τα κατορθώματά τους, τις μικρές καλοσύνες των ξένων; Η ομορφιά, η καλοσύνη, η ευγένεια δεν είναι δεδομένες. Ούτε η ίδια η ζωή είναι δεδομένη.
Ξεκινώ από τα πιο εύκολα, γιατί είναι πιο εύκολο να απευθύνεσαι σε αγνώστους. Μακάρι να μπορούσα να απευθυνθώ στον καθένα ξεχωριστά αλλά ας είναι….
Σας ευχαριστώ για αυτή την κοινότητα. Και τους δημιουργούς της και τους συντελεστές και τους απλούς συμμετέχοντες. Εκτός από όλα τα καλά που έχω πάρει μέσα από τη στήλη της Α,μπα και την εξέλιξή αυτής, βοηθήσατε στο πώς κυλούν οι μέρες του πένθους. Και από αύριο θα γίνω κι εγώ καλύτερη, θα αρχίσω να μιλάω πιο πολύ, να εκφράζω περισσότερο την ευγνωμοσύνη μου και την εκτίμησή μου, να αγκαλιάζω πιο σφιχτά τους δικούς μου, να τιμώ το παράδειγμα του Χρήστου.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Έχεις δίκιο δεν τα σκεφτόμαστε αυτά.. κι εγώ έχω την ανάγκη να ευχαριστήσω κι εσένα και όλους σας νιώθω ότι με κάνετε καλύτερο άνθρωπο!
Εϊναι μεγάλη κουβέντα αυτή που είπες. Καμιά φορά μια καλή κουβέντα που δε κοστίζει τίποτα, φωτίζει τη μέρα μας.
Όσο γι’ αυτή την κοινότητα, πολλές φορές η ανάγνωση των όσων γράφονται εδώ έχει υπάρξει σανίδα σωτηρίας.
Την αγάπη μου.
Ένα κείμενο που παρά τη “θλίψη” που αποπνέει εξαιτίας του χαμού ενός τόσο αξιόλογου ανθρώπου, σε αφήνει τελικά με μία θετική σκέψη. Σ’ευχαριστούμε κι εμείς με τη σειρά μας γι’αυτό. Ένα μεγάλο ευχαριστώ οφείλουμε οι περισσότεροι σ’αυτη την κοινότητα.
Ωραίο μήνυμα,φούστα.Χρειάζεται ο καλός λόγος.Δεν είναι περιττός.Και για εκείνον,που τον ακούει,και για εκείνον,που τον λέει.Δεν τον βγάζουμε απ’την τσέπη μας.Προσθέτουμε στο θετικό φορτίο.Η τσιγκουνιά δεν είναι ωραίο πράγμα.Κι εδώ έχει απλοχεριά,έχει μοίρασμα.Τόσοι ξένοι άνθρωποι νιώθουμε άνετα,να πούμε τις απόψεις μας,τις ιστορίες μας,το αστείο μας,να μεταφέρουμε τη διάθεση μας και κερδίζουμε όλοι.
merci jupe floral