Γεια σου α μπα. Παρακολουθώ τη στήλη πολύ καιρό, τις δικές σου απαντήσεις και των σχολιαστών. Μπορώ να πω ότι με αυτό τον τρόπο συνειδητοποίησα τι με ενοχλεί στην καθημερινότητα μου, γιατί κάτι με ενοχλούσε αλλά δεν μπορούσα να καταλάβω τι. Εν ολίγοις αναγνώρισα την πατριαρχία. Θέλω τη γνώμη σου και των σχολιαστών για κάτι. Πώς πείθεις έναν άνθρωπο να ασχοληθεί σε βάθος με τα παιδιά του; Έχω δύο παιδιά. Στο πρώτο έπαθα μεγάλο σοκ, βρέθηκα στο χείλος της κατάθλιψης από όλο αυτό το βάρος που έπεσε απότομα επάνω μου. Με τα πολλά τα κατάφερα. Δηλαδή τι κατάφερα; Να συνδυάσω σκληρή δουλειά και μητρότητα. Έκανα πολλές συζητήσεις με τον άντρα μου. Εξήγησα άπειρες φορές ότι πρέπει να μοιραζόμαστε τις ευθύνες του παιδιού, ότι μαζί το φέραμε στον κόσμο, μαζί πρέπει να το μεγαλώνουμε σε όλα τα θέματα. Με τον καιρό έκανε κάποιες κινήσεις αλλαγής όχι πολλά πράγματα όμως. Μιλήσαμε για δεύτερο παιδί και είπε ότι το ήθελε πολύ και ότι αυτή τη φορά θα είναι παρόν σε όλα. Έτσι κάναμε και το δεύτερο παιδί και βρίσκομαι εγώ πάλι στην ίδια ακριβώς θέση. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Προσπαθώ πάλι με τη συζήτηση να επικοινωνήσω το πρόβλημα μου αλλά η απάντηση που παίρνω σχεδόν πάντα είναι ότι το μωρό χρειάζεται τη μάνα του. Ότι δεν ξέρει να το χειρίζεται δεν ξέρει τι θέλει και πως να το δώσει. Αλλά δεν βλέπω να θέλει και να μάθει. Δεν έχω σε ποιον να μιλήσω, δεν βρίσκω πουθενά κάποιον να καταλαβαίνει. Οι περισσότεροι όταν τολμώ να πω κάτι μου λένε ότι έτσι είναι οι άντρες και ότι τα παιδιά κυρίως τη μάνα τους χρειάζονται.
-Μια μανα
Έχεις εμάς για να μιλήσεις.
Πριν από λίγο καιρό κάναμε μια διαδικτυακή συζήτηση με νέες μητέρες και έγκυες γυναίκες. Θα την ξανακάνουμε. Αν μπορείς, έλα κι εσύ. Χρειάζεσαι τη φυλή σου, ένα δίκτυο υποστήριξης, γιατί εύκολη λύση για το πρόβλημα που έχεις, δεν υπάρχει. Σταμάτα να το λες σε αυτούς που θα πουν τα αναμενόμενα.
Δεν ξέρω αν μπορείς να πείσεις με λογικά επιχειρήματα έναν άντρα να κάνει τη δύσκολη δουλειά. Γίνεται να απειλήσεις, να απαιτήσεις, αλλά τη συζήτηση τη δοκίμασες και είδες ότι δεν βγαίνει κάτι. Οπότε, τουλάχιστον, σταμάτα αυτή τη μέθοδο. Δεν είναι η ευγλωττία που σου λείπει για να «καταλάβει». Καταλαβαίνει πολύ καλά ποιο είναι το πρόβλημά σου, πάρα πολύ καλά. Τόσο καλά καταλαβαίνει, που δεν θέλει με τίποτα να συμμετέχει στο βάρος. Δεν θέλει ΑΚΡΙΒΩΣ επειδή καταλαβαίνει πόσο δύσκολο (βαρετό, μονότονο, γεμάτο ευθύνη) είναι αυτό που κάνεις. Μην σπαταλάς το σάλιο σου με εξηγήσεις.
Πρέπει να μειώσεις το βάρος σου χωρίς να τον συμβουλευτείς. Ή θα μειώσεις τη σκληρή δουλειά, ή θα πάρετε χέρια βοήθειας. Η σχέση σου με τον άντρα σου θα περάσει από κλυδωνισμούς, αλλά δεν γίνεται αλλιώς.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Δυστυχώς ειναι κάτι που το περνάμε οι περισσότερες γυναικες, ασχέτως που κάποιες θα ισχυριστουν κιολας ότι το γουστάρουν. Υπάρχει και κάτι άλλο πέρα από αυτα που λεει η Λενα. Ο άντρας σου φέρεται έτσι για μπορεί, γιατί δεν έχει συνέπειες. Αν του αφήσεις τα παιδιά ενα απόγευμα να πας για καφέ, να δεις τους φιλους σου τι θα κάνει; Θα τα αφήσει χεσμένα; Νηστικά; Κάνε μια μινιμουμ προετοιμασία πριν φύγεις, αλλά από εκει και πέρα διεκδίκησε το χώρο και το χρόνο σου χωρίς να κάνεις πίσω. Μην αφήνεις εναλλακτική όπως και εκείνος δεν αφήνει σε σένα.
Φούστα εμένα το έχει αφήσει νηστικό πάντως..
Ναι φυσικά θα τα αφήσει και θα σου κάνει και καυγά από πάνω. Της φίλης μου το μωρό συγκαηκε για Αυτό ακριβώς το λόγο .Και άκουσε και χίλια λόγια. Εσείς μιλάτε για λογικούς ανθρώπους που είναι πρόθυμοι να βελτιώσουν κάτι. This is not the case. Άμα δε σε σέβεται ο άλλος κλαφτα
Τι να πω, βρε κορες, τραβάω τα μαλλια μου, δεν ειναι οτι δεν τα έχω ακουσει ξανά. Απλά σκέφτομαι οτι σε τέτοιες περιπτώσεις παραμέλησης -γιατι παραμέληση ειναι να αφήσεις παιδί χεσμένο και πεινασμένο- πρέπει να παίρνει άλλο δρόμο η σκέψη της συζύγου.
Το υπογράφω κι εγώ. Την έχω βρει με καύκαλο στο κούτελο ενώ ξεκάθαρα ΧΡΕΙΑΖΟΤΑΝ ΡΑΜΜΑΤΑ!!!
και αν συγκάηκε; Την επομενη θα το αλλαξει. Δεν παθαινει τιποτα το μωρο του βαζεις λιγη κρεμα στο πωπουδακι και αυτο ειναι. Σιγα τα ωα! Ακουσε κ λογια; Μπενακης, Βγενάκης! Με κατι τετοια μας πτοουνε. Βραχο θελουν να δουν και μετα αμεσως κανουν πισω. Οι περισσότεροι ειναι μαμουχαλοι!
@Φούστα Κλαρωτή, δυστυχώς έχω παράδειγμα πατέρα που άφησε το παιδί του νηστικό.Έβλεπε αγώνα και το ξέχασε.
Δηλαδή, διαρρηγνύεις τα ιμάτιά σου!!!
Πώς γίνεται αυτο βρε φυστίκι; μόνο το δικό μου οραν πεινάει χαλάει τον τόπο και δεν σε αφήνει με τιποτα να το ξεχάσεις;
Ω, ναι. Συμβαίνουν τέτοια και χειρότερα. Για να μη μιλήσω για τροφικές δηλητηριάσεις από τρόφιμα που ξεχάστηκαν εκτός ψυγείου και στη συνέχεια δόθηκαν στα παιδιά, ή για οικιακά ατυχήματα λόγω πλημμελούς προσοχής. Ναι, μόνο όταν τους τα αφήσεις βλέπεις ξεκάθαρα την αληθινή τους εικόνα ως γονιών. Αλλά πώς να βάλεις σε κίνδυνο τα παιδιά σου για να κάνεις πειράματα; Ωστόσο μου προκαλεί φρίκη το πόσο συχνό είναι μια γυναίκα, ξέροντας ότι τα παιδιά της δεν είναι ασφαλή με τον πατέρα τους, να τα φροντίζει αποκλειστικά η ίδια για να μη φαίνεται το πρόβλημα, και να πείθει κιόλας στον εαυτό της… Διαβάστε περισσότερα »
Ο δικός μου ο “όλα μαζί θα τα κάνουμε” θεωρούσε ότι άξιζε βραβείο επειδή τα σαββατα έκανα 6 ώρες ιδιαίτερα και ήταν με το παιδί. Όπου αυτό μεταφραζόταν σε 6 ώρες καφέ με φίλους, κάποια από τις ξετρελαμένες κοπέλες της παρέας αναλάμβανε τον ρόλο του διασκεδαστή (μωρό μηνών), αργότερα άρχισε να του δίνει το κινητό για παιδικά (μηνών επαναλαμβάνω, μέσα στην εβδομάδα δεν το έβλεπε σχεδόν καθόλου λόγω δουλειάς) και το άλλαζε μόνο στα κακά. Και το θεωρούσε πολύ φυσικό “Ε μόνο τσίσα δεν πάω, το κανεις εσυ τώρα που ηρθες.” ΕΦΤΑ ΩΡΕΣ ΜΕΤΑ. Με την πάνα να ζυγίζει είκοσι… Διαβάστε περισσότερα »
Να προσεχουμε λιγο με τις λεξεις που χρησιμοποιούμε. Ξέχειλώνουμε όρους και στο τέλος δεν θα σημαίνουν τίποτα. Η κακοποίηση μπορεί να είναι λεκτική, ψυχολογική ή σωματική, αλλά αναφέρεται σε συμπεριφορές που έχουν σαν στόχο το κακό του άλλου. Γυναίκες που την υφίστανται το ξερουν πολύ καλά. Δεν απλά μία ενόχληση.
Όταν κάποιος δεν θέλει να ασχοληθεί με τα πιδιά του και να μοιραστεί τα γονεικά καθήκοντα δεν σημαίνει κακοποίηση. Σημαίνει όμως έλλειψη αγάπης. αλλά η έλλειψη αγάπης δεν είναι ποινικό αδίκημα.
Δεν ξέρω πως να το εκφράσω. Από την μία τείνω να συμφωνήσω μαζί σου, ένα κομμάτι μου ντρέπεται τις γυναίκες που έχουν υποστεί “φανερή” κακοποίηση. Όμως γράφοντας αυτή την λέξη, καταλαβαίνω ακριβώς γιατί τελικά συμφωνώ με την @salt and pepper. Κάνεις λόγο για παραμέληση γονικών καθηκόντων και για έλλειψη αγάπης. Δεν πρόκειται όμως για αυτό, πίστεψε με. Πίσω από ένα σύζυγο που δεν είναι ΠΑΡΩΝ στο γάμο του και στην οικογένεια του, (δεν μπορείς να καταλάβεις τι σημαίνει αυτό αν δεν το έχεις βιώσει), κρύβεται η πρώτη τάξη στο σχολείο της πατριαρχίας. Είναι το πρώτο γράμμα, το άλφα. Και ναι,… Διαβάστε περισσότερα »
@AlesGoed Αν όσες γυναίκες που δέχονται κακοποίηση ξέρουν τι υφίστανται δεν θα μέναν σε κακοποιητικους γάμους ούτε θα προσπαθούσαν να τους κρατήσουνε. Η αδιαφορία του συντρόφου για την φροντίδα των παιδιών και για την κούραση της συζύγου είναι κακοποίηση. Πρέπει δηλαδή η άλλη να διαλυθεί τελειως για να πούμε τα πράγματα με το όνομα τους;
Στο αν καταλλαβαινουν την κακοποιηση , επρεπε να γραψω πιο συγκεκριμενα. Εννοουσα οτι το καταλαβαινουν αργοτερα, όταν φυγουν, και αναφερομουν στις ιστοριες που εχουμε διαβασει εδω στο Αμπα. Good point. Αλλα στο οτι η αδιαφορια δεν ειναι κακοποιηση, επιμενω. Και εγω αδιαφορω πληρως προς τις δουλειες του σπιτιου. Τις εχει αναλαβει ο αντρας μου και εγω τις κουτσο-κανω μια φορα τη βδομαδα με βαρια καρδια και καθε βδομαδα ρωταω μηπως να παιρναμε καθαριστρια. Δεν υφίσταται κακοποίηση στο γαμο μας. Αλλά υφίσταται απόλυτη αδιαφορία από μεριάς μου προς τις οικιακές εργασίες. Ειμαι εντελως ακατάλληλη στο ρολο της νοικοκυρας και τον εχει… Διαβάστε περισσότερα »
Εσυ είσαι αδιάφορη προς τις οικιακές εργασίες, όχι προς το σύζυγό σου. Μόλις ζοριστει θα το λύσετε μαζί. Εδώ υπάρχει αδιαφορία για το ατομο. Δεν είναι το ιδιο.
@allesgoed δεν συγκρίνεις όμοια πραγματα. Εδώ ο μιστερ επικαλείται το χαρτί της Αγίας μάνας που για όλα εκείνη είναι φτιαγμένη και εκείνος είναι ένας απλός πατερας, που τι να κάνουμε η φυση δεν τον προικισε με ικανότητες φροντίδας τέκνων. Κοινώς, δεν παραδεχεται ότι βαριέται ώστε να βρουν άλλο τρόπο να γίνονται οι υποχρεώσεις, όπως έκανες εσυ.
Στην περιγραφη λεει οτι δεν ασχολειται με τα παιδια του. Η παραμεληση ειναι κακοποιηση. Ειτε αρεσει ο ορος ειτε οχι.
Δεν ειναι παραμελήση να αλλάζει κάποιος άλλος τις πάνες. Τοτε οσοι αφήσαμε τα παιδια μας σε παιδικό σταθμό να ερθει να μας τα πάρει η πρόνοια. Οπως λεει και το Παντακι, η παραμεληση τεκνων είναι κάτι πολύ συγκεκριμένο.
Καταλαβαίνω ότι η χρήση του όρου “κακοποίηση” σε οποιαδήποτε μη ισότιμη σχεση μπορεί να οδηγήσει σε “ξεχειλωμα” του όρου, αλλά από την άλλη, όταν ένας άντρας σε εξαπατά ουσιαστικά, δίνοντας σου ψεύτικες διαβεβαιώσεις ότι θα είναι παρών στο γάμο και στην ανατροφή των παιδιών, εσύ γεννοβολας αμέριμνη, βρίσκεσαι με δύο τρία παιδιά ενώ το σύζυγό τον βλέπεις με τα κυάλια, και συνειδητοποιείς ξαφνικά ότι είσαι δεμένη πισθάγκωνα στο ρόλο της μωρομάνας χωρίς δουλειά, και είσαι αναγκασμένη να μείνεις με αυτά τα παιδιά όλη μέρα γιατί πρέπει ο σύζυγός να δουλέψει για να τα ταισει και αυτά και εσένα, είναι ή… Διαβάστε περισσότερα »
Θα έλεγα ότι τα όρια τους μπορούν να γίνουν συγκεχυμένα δυστυχώς…. ‘Η να το πω αλλιώς, δεν νομίζω ότι υφίσταται κακοποίηση χωρίς κάποιου είδους εκμετάλλευση. Από την άλλη, η εκμετάλλευση μπορεί πολύ εύκολα να ολισθήσει σε ψυχολογική κακοποίηση…
Όπως έχει πει και η Λένα δεν υπάρχει οργανόμετρο φεμινισμού έτσι δεν νομίζω ότι υπάρχει οργανόμετρο κακοποίησης. Δηλαδή τι θα πουμε σε μια γυναίκα που είναι δυστυχισμένη στο γάμο της γιατί ξεπατώνεται όλη την ημέρα? Α, εμένα με βαράει κιόλας, άρα μην παραπονιέσαι?
Η παραμέληση και ειδικά η συστηματική παραμέληση είναι κακοποίηση .Δεν μπορούμε να συγκρίνουμε έμβια όντα με ψυχή και συναισθήματα , με άψυχα πράγματα. Βλέπε , πάνα και αλλαγή πάνας.Είναι άτοπο το παράδειγμα. Η παραμέληση των παιδιών απο τους φροντιστές του, είναι κακοποίηση. Οι κακοποιητικοί γονείς μπορεί να προσφέρουν τα απαραίτητα εώς τα μέγιστα απο άποψης οικονομικών υποχρεώσεων προς τα παιδιά τους, αλλά δεν παύουν να θεωρούνται κακοποιητικοί. Η παραμέληση της συζύγου απο τον σύζυγο, είναι κακοποίηση .Όταν ένας σύζυγος δεν συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού και στην ανατροφή /μεγάλωμα των παιδιών του, μιλάμε για κακοποιητικό πατέρα και σύζυγο .Γιατί είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορείς να σηκωθείς ένα ωραίο πρωί και να του πεις ” βγαίνω για κάτι δουλειές,το νου σου στο παιδί ” και να επιστρέψεις βράδυ. Τι πάει να πει δεν ξέρει να το χειρίζεται; Να μάθει! Στην τελική αν σου συμβεί κάτι τι θα κάνει; Αλλά έτσι και του πεις “κουράστηκα να μην με υποστηρίζεις,θέλω διαζύγιο” τότε θα γκρινιάζει ότι δεν βλέπει τα παιδιά του. Όσο τον αφήνεις τόσο θα βολεύεται!
Πραγματικά έχεις απόλυτο δίκιο! Πολλοί άνθρωποι όταν βρεθούν προ τετελεσμένου αναγκάζονται να μάθουν να κάνουν πράγματα – και τα καταφέρνουν μια χαρά! Γιατί εξάλλου να αλλάζεις πάνες αν ξέρεις ότι μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος κι εσύ απλά να παίξεις λίγο με ένα ταϊσμένο και καθαρό μωρό;
Αυτό είναι το πρόβλημα;Θα το φορτωθεί είτε η μία γιαγιά είτε η άλλη…
Πέστα ντε! Που ξαφνικά χθες μετακόμισε όλη η Σκανδιναβία στην Ελλάδα!
Δεν είναι μόνο ο άντρας που προσπαθεί να σε πείσει ότι είναι δική σου δουλειά να μεγαλώνεις παιδιά.. είναι και όλος ο περίγυρος. Κανείς δεν θεωρεί αυτονόητο ότι ο άντρας πρέπει να συμμετέχει το ίδιο. Δύσκολα να βρεις συμμαχο.. ακόμα και οι γυναίκες που ζουν σε μια τέτοια κατάσταση όπως εσύ συνήθως προσπαθούν να το εκλογικευσουν. “Δουλεύει όλη μέρα..” “τα παιδιά δεν κάθονται χωρίς εμένα..” ” έτσι είναι οι άντρες…” Και τόσα άλλα … Με αφορμή τη γιορτή του πατέρα προχτές, σκεφτόμουν πολύ έντονα όλα αυτά που είδαν τα ματάκια μου στα σοσιαλ. Παντού αναρτήσεις για τους τόσο τέλειους μπαμπάδες… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν υπέροχοι πατεράδες. Είναι αυτοί που δεν έχουν χρόνο να έχουν social media. Ψάξε ποιοι δεν έχουν και θα τους βρεις.
@Αλαζονεία, το σχόλιο σου, μου θυμίζει πολύ το #not all men. Φυσικά και υπάρχουν υπέροχοι πατεράδες, πολλοί εκ των οποίων είναι υπέροχοι γιατί ασχολούνται “τόσο, όσο”. Και δεν μιλάω για τον χρόνο μόνο, μιλάω για την ουσία. Θα ταίσουν αλλά αν δεν φάει, αυτοί έκαναν ό, τι μπορούσαν. Θα κοιμήσουν, αλλά αν δεν κοιμηθεί ομοίως. Η μεγάλη παγίδα που εγώ εντοπίζω ακομα και σε χώρους όπως το συγκεκριμένο σάιτ είναι οτι πολλές μαμάδες θεωρούμε ή έστω πείθουμε τους εαυτούς μας οτι το έχουμε επίλέξει αυτό το ντίλ. Ναι, δεν ασχολούνται όσο εμείς αλλά ο λόγος είναι οτι κατά βάθος δεν… Διαβάστε περισσότερα »
este συμφωνώ απόλυτα με όσα λες. Ειδικά εκεί που αναλύεις ότι οι υπέροχοι μπαμπάδες ασχολούνται τόσο, όσο, και ότι γυναίκες ακόμα και σε αυτό το σάιτ είναι εντάξει με αυτό και νομίζουν ότι είναι επιλογή τους. Και εγώ θεωρούσα ότι ο άντρας μου λογικά είναι οκ, και ότι ασχολείται με το παιδί, εξάλλου είχε αναλάβει όλες τις εξωτερικές δουλειές και το μαγείρεμα, για το καθάρισμα είχαμε συνεργείο, αλλά τους μήνες π.χ. που έκατσε αυτός στο σπίτι και εγώ δούλευα, υπήρξαν αρκετές μέρες που γυρνούσα στις 5 το απόγευμα και ο μικρός δεν είχε φάει τίποτε όλη μέρα. Και μου έλεγε… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό ακριβώς σκεφτόμουν κι εγω
Ο πατέρας μου δεν έχει σόσιαλ και δεν έχει πλύνει ένα πιάτο στη ζωή του. Τώρα που τα λέμε, όλοι οι άντρες που γνωρίζω και δεν έχουν ή δεν ασχολούνται καθόλου με τα σόσιαλ, ασχολούνται με το ποδόσφαιρο, το καφενείο, τη δουλειά τους (εκτός δουλειάς) κ.α. οτιδήποτε άλλο τέλος πάντων εκτός από τα παιδιά τους και τη σύντροφο. Είναι ελάχιστοι αυτοί που δεν χρησιμοποιούν τις προνομιάρες τους. Εγώ δεν ξέρω κανέναν.
Ουτε στο γυναικειο dna ειναι καταγεγγραμενο πώς να χειριστουμε τα παιδια. Μην ακους τι λενε. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ. Δεν υπαρχει μητρικο ενστικτο, βιολογικό ρολόι κλπ. Η πατριαρχεια υπαρχει. Μην εχεις καμια αμφιβολια και μη νιωσεις καμια ενοχη ακομα και αν τα παιδια κλαψουν ή σε ζητησουν. Κανε εμπρακτες κινησεις ανεξαρτητοποίησης. Αστον να σκασει και να κολυμπησει. Και βρες κ εξωτερική βοηθεια αν σου το επιτρεπει η οικονομική σας κατασταση. Μη γινεσαι λαστιχο και υπομενεις, θα δηλητηριαστει κι αλλο, ο ήδη κλονισμενος γαμος (εξαιτιας του βεβαια δε φταις εσυ, μην παρεξηγηθω)… ειμαι παθουσα! Να φανταστεις καναμε την ιδια απαιτητικη δουλεια και παλι… Διαβάστε περισσότερα »
Είναι τόσο εύκολο για τον άντρα να βολευτεί και να αφήσει σε σένα όλη τη δουλειά, κανείς δεν θα τον παρεξηγήσει, οι πάντες το θεωρούν αναμενόμενο, και αν συγκινηθεί και αλλάξει μια πάνα του δίνουμε το πρώτο βραβείο και γιορτάζουμε περιχαρείς τη γιορτή του πατέρα! Εγώ αυτό που βλέπω είναι ότι ξεβολεύονται μόνο όταν αναγκάζονται, όπως σε όλα τα πράγματα ένας άνθρωπος. Να τον αφήνεις περισσότερες φορές μόνο με τα μωρά για να αναγκάζεται να βρίσκει μόνος του λύσεις για τα προβλήματα, δεν έχει νόημα να του τα λύνεις μονίμως εσύ, γι’αυτό λέει ότι μόνο εσύ ξέρεις τις ανάγκες τους.… Διαβάστε περισσότερα »
Private πολύ σημαντικο αυτο που λες και να προσθέσω και κάτι ακόμα: πρεπει ολες μας να παλευουμε με αυτη την παρορμηση που λες, όχι μόνο για να ξεκουραστούμε αλλα και για απο σεβασμό προς τον σύντροφό μας ως γονιο. Όταν τον άλλον τον διορθώνεις συνέχεια, πώς να μπει στο ρόλο του γονιού, πώς να δεθεί με το παιδί; Δεν κάνω blaming αλλά βλέπω συχνά μαμαδες να σπεύδουν να πάρουν το μωρό απο τον άντρα γιατι αυτες “θα το κανουν καλύτερα”. Μετα παραπονιουνται οτι κουράζονται, να μπει όμως ο άλλος στο μυαλό τους και να αναλλάβει απλά να κάνει ότι θα… Διαβάστε περισσότερα »
Σουσουράδα κι εγώ αυτό έλεγα παλιά όμως δεν νομίζω ότι ισχύει. Το πρόβλημα κατ’εμέ ξεκινάει και τελειώνει με το ότι οι άντρες δεν μετρούν την αυταξία τους με βάση το πόσο φροντιστικοί γονείς είναι και ταυτόχρονα υποτιμούν την αξία της φροντιστικής εργασίας προς το παιδί. Κι αυτό τους κάνει δυνητικά αδιάφορους εώς και επικίνδυνους γονείς. Αυτά βλέπουν οι γυναίκες φρικαρουν και προκειμένου να ταλαιπωρηθεί το παιδί τους παρεμβαίνουν και “ακυρώνουν” τους μπαμπάδες.
Όταν ο γιος μου ήταν 6 και η κόρη μου 3,5 έφυγα από την Ελλάδα και τα παιδιά για 5 μήνες μείναν με τον μπαμπά τους (μετά ήρθαν όλοι μαζί). Ούτε καν πέρασε από το μυαλό του ή το δικό μου ότι δε θα μπορεί να τα φροντίσει ή ότι η δική μου φροντίδα είναι πιο σημαντικη από τη δική του. Και δεν είμαστε οι μόνοι, στην πορεία γνωρίσαμε και άλλες οικογένειες όπου η μαμά είχε έρθει στη μέση της σχολικής χρονιάς και ο μπαμπάς με τα παιδιά έμειναν πίσω. Σου παραθέτω την εμπειρία μου γιατί έχω σιχαθεί πια την… Διαβάστε περισσότερα »
Οχι δεν είναι έτσι όλοι οι άντρες. Δεν ήταν έτσι ο πατέρας μου. Για μας ήταν φυσιολογικό 3 παιδιά με τον πατέρα μας στη θάλασσα, στο βουνό, στο σουπερ μάρκετ, παντού. Να μας μάθει ποδήλατο, κολύμπι, οδήγηση, μαστορέματα και άλλα πολλά. Δεν είναι έτσι πολλοί (οι περισσότεροι) σύγχρονοι πατεράδες που γνωρίζω. Αλλά είναι βολικό για μερικούς να λένε “ετσι κάνουν όλοι” για να λουφάρουν και να μην κάνουν τίποτα. Οπως λέει πολύ σοφά η Λένα δεν σου λείπει η ευγλωττία. Δοκίμασε άλλο τρόπο. Πχ θέλεις φαγητό, σιδερωμένα (αν κάνεις το σπορ) ρούχα, θέλεις αυτό ή το άλλο; Αρα χρειάζομαι χρόνο… Διαβάστε περισσότερα »
κι ο μπαμπας μου! βολτες, μπανιο, μαγειρεμα, απο αγαπη δε το σκεφτοταν. Μονο ελεγε εκεινο το “βοηθαω” και τον εβριζε η μαμα, αλλα ηταν και 30 χρ πίσω!
Μου συνεβη ακριβως το ιδιο (μοναδικη διαφορα οτι δεν εκανα δευτερο παιδι). Δυστυχως στην προσπαθεια να τον εξαναγκασω να ασχοληθει με το παιδι μου το εβγαζε τοσο ξινο επειδη δεν ηταν αυτο που ηθελε ωστε τελικα εφυγε καθε συναισθημα αγαπης προς αυτον και τελικα χωρισαμε. Μακαρι οτι κι αν γινει να καταληξετε ολοι (γονεις και παιδια) ευτυχισμενοι. Σ εμας τελικα η ευτυχια ηρθε με το χωρισμο. Και ευτυχως απο οταν χωρισαμε ασχολειται λιγο περισσοτερο με το παιδι
αυτο συμβαινει οντως! Ο δικος μου δεν ηξερε να βρασει αυγο και μετα εφτιαχνε στα παιδια μακαροναδες και γκουρμεδιες!