Αγαπητή α,μπα κι αναγνώστες, είμαι 25 χρόνων και δυστυχώς παρά το ότι δουλεύω ζω ακόμα με την οικογένεια μου, για οικονομικούς σαφώς λόγους. Τα προβλήματα είναι πολλά τα οποία καλώς ή κακώς τα έχω αποδεχθεί. Αυτό όμως που δεν μπορώ να δεχθώ είναι ότι κατά καιρούς οι γονείς μου εκφράζουν ρατσιστικές καθώς και σεξιστικές απόψεις. Οι αδερφοί μου τις έχουν ενστερνιστεί και τις εκφράζουν κι οι ίδιοι. Παράδειγμα, πριν λίγο ο αδερφός μου έκανε υπόδειξη πως πρέπει να ξυρίσω τα πόδια μου γιατί οι γυναίκες δεν έχουν τρίχες στο σώμα τους κι ότι είναι εμετικό. Κι αυτό είναι μηδαμινό μπροστά στα υπόλοιπα που έχουν αναφέρει. Τσακωνόμαστε κάθε φορά για τέτοια ζητήματα δεν καταλαβαίνουν ότι ζούμε στο 2020 κι ότι η κάθε γυναίκα είναι ελεύθερη να κάνει ότι θέλει στο σώμα της και την ζωή της. Κι εγώ μεγάλωσα ακούγοντας αυτές τις απόψεις αλλά δεν τις υιοθέτησα. Απέκτησα την ικανότητα να φιλτράρω ότι ακούω και βλέπω. Από την μια δεν μπορώ να αναλώνομαι κάθε φορά γιατί είναι δύσκολο να αλλάξουν μυαλά αλλά από την δεν μπορώ να το αφήσω να πέσει κάτω. Νιώθω ότι με πνιγεί το δίκιο. Πως μπορώ λοιπόν να αντιμετωπίζω τέτοιες συμπεριφορές εναντίον μου κι εναντίον του φύλου μου;
Πόσο ινσέψιον το «πρέπει να ξυρίσεις τα πόδια σου γιατί οι γυναίκες δεν έχουν τρίχες». Είναι τόσο μισογύνης που έχει ταυτίσει το «δεν πρέπει να έχουν τρίχες» με το «δεν έχουν». Ακριβώς οι ίδιοι άντρες είναι που χλευάζουν τις γυναίκες που ασχολούνται με καλλυντικά ως ελαφρόμυαλες. Πρέπει να ξυρίζονται μακριά από όλους, μέσα σε σκοτεινές σπηλιές, καλύτερα τη νύχτα, και να κρύβουν όλα τα σύνεργα. Αλλιώς υπάρχει περίπτωση να δουν τρίχες οι άλλοι και να ανακαλύψουν ότι οι γυναίκες είναι άνθρωποι και αν είναι δυνατόν, έχουν τρίχες.
Δεν είναι απλώς «δύσκολο» να αλλάξουν μυαλά, αδύνατο είναι. Εντελώς αδύνατο. Εσύ πρέπει να καταλάβεις ότι το 2020 δεν είναι κάποια κατάκτηση που υπαγορεύει ότι κάθε γυναίκα είναι ελεύθερη να κάνει ό,τι θέλει. Οι γυναίκες δεν είναι ελεύθερες να κάνουν ό,τι θέλουν με το σώμα σου, η ίδια σου η οικογένεια είναι η απόδειξη ότι δεν έχουμε φτάσει ακόμα σε αυτό το σημείο.
Το θετικό της υπόθεσης είναι ότι γεννήθηκες και μεγάλωσες σε τέτοια οικογένεια αλλά δεν ενστερνίστηκες αυτές τις απόψεις. Είναι ένα μικρό θαύμα. Μην αναλώνεσαι στην προσπάθεια να αλλάξεις τους άλλους, επικεντρώσου στο να εξελίξεις τον εαυτό σου, να αναπτυχθείς, να μάθεις, να μην πέφτεις από τα σύννεφα που το 2020 υπάρχει παντού μα παντού σεξισμός, και να γίνεις κάποτε ανεξάρτητη και να φύγεις από κει μέσα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Ισχύει, ούτε έχουν τρίχες, ούτε κλάνουν. Και αφού γεννήσουν είναι μόνο μάνες και δε μπορεί να τις δεί πιά ερωτικά ο άντρας τους γιατί εκεί ΜΕΣΑ ήταν το βλαστάρι τους. Και οι άντρες δεν κλαίνε ποτέ και είναι συνέχεια καυλωμένοι, αν δεν είναι θα συμβαίνει πρώτη φορά ή θα φταίς εσύ που έχεις τρίχες.
Αδερφό τέτοιο ας έχεις, γκόμενο τέτοιο μην βρεις.
Εφόσον δουλεύεις, φυγε και νοικιασε μόνη σου. Δεν ξερω τι εμπόδια έχεις να αντιτάξεις σε αυτό. Είναι όντως τόσο χαμηλός ο μισθός σου; τύπου 500 ευρω και μένεις στην Αθηνα οπου τα νοικια ειναι στα ύψη; Γιατι σε επαρχιακές πόλεις βρίσκεις και γκαρσονιέρα με 170 ευρω. Πολλοί λένε πως είναι αδύνατον να μείνει ένας νέος άνθρωπος μόνος του με τους σημερινούς μισθούς. Η απάντησή μου πλέον είναι εξαρτάται. Εξαρτάται απο το τι προτεραιότητες και τι στανταρ έχει. Γιατί κι εγω εχω γνωστους και γνωστές που λένε πως δεν τους αρέσει η συμβίωση με τους γονείς τους αλλα μένουν για οικονομικούς… Διαβάστε περισσότερα »
Κι εγώ το ίδιο σκεφτόμουνα! Εν ανάγκη συγκάτοικο. Καλύτερα κάποιο άτομο που θα έχουν από την αρχή μπει κανόνες, παρά με την οικογένεια που έχει άποψη ακόμα και για τις τρίχες των ποδιών σου.
Σπίτι δεν θα αποκτήσω ποτέ, αμάξι πήρα τώρα πρώτη φορά στα 48, αλλά το να κλείνω την πόρτα και να πετάω όλες τις μαλακίες έξω, ανεκτίμητο!
Αυτή η αίσθηση ακριβώς! Κλείνω την πόρτα ΜΟΥ και γράφω τους πάντες, στο μίνι βασίλειό μου. Ηδονή!
Κάνω την ίδια συζήτηση τόσα χρόνια με τον κολλητό μου. Είμαστε και οι δύο στα 40, εγώ μένω μόνη από τα 19, αυτός με τους γονείς και την αδερφή του (που είναι 42). Η επωδός είναι Πώς θα βγαίνω οικονομικά αν νοικιάσω.
Μένει Καβούρι.
Δουλεύει Ηράκλειο Αττικής.
Βγάζει 2 χιλιάρικα το μήνα.
Παραδόξως δεν πρόκειται για παλατάκι, είναι ένα απλό τεσσάρι γύρω στα 100τμ. Ε κι εγώ εκεί έχω καταλήξει, ότι δεν θέλει να φύγει, οπότε του απαγορευσα να μου κλαίγεται όταν δεν μπορεί να φέρει τη γκόμενά του.
Τartine, δεν ειναι απαραίτητο οτι του αρέσει που μένει στους γονείς. Απλά πιστευω πως αν κατσεις και μιλησεις μαζί του όταν λέει “αν νοικιάσω” εννοεί ένα δυάρι (όχι γκαρσονιέρα) με αυτονομη θέρμανση, παρκινγκ, καινουριο ή ανακαινισμένο, προσόψεως, σε όροφο. Και φυσικά είτε στο Καβουρι που ειναι η γειτονιά του είτε στο Ηρακλείο. Και να τρώει καθε μέρα οτι τραβαει η όρεξη του χωρίς να κάνει προγραμματισμό για σουπερ μαρκετ, ούτε να μετράει πόσους καφέδες, ποτά και γεύματα καταναλώνει έξω (μιζέρια). Ε ναι έτσι σωστά λέει οτι δεν βγαίνει, αυτό εννοεί. Όσο για συγκατοικο που λέτε οι περισσότερες σχολιάστριες κι εγώ… Διαβάστε περισσότερα »
@Tartine πες του ότι με τα λεφτά που δίνει στις βενζίνες και το κόστος του χρόνου που τρώει στο πήγαιν’έλα μια χαρά βγαίνει το νοίκι.
Μα Καβούρι-Ηράκλειο??
Καμιά 70αριά χλμ.τη μέρα, χώρια η Αττική οδός.
Με ένα 600άρι το πολύ, έβρισκε παλατάκι Ηράκλειο, Καλογρέζα, σε πολλές περιοχές στο Μαρούσι.
Άσε τις ώρες πίσω από το τιμόνι, την κίνηση.
Άσε δε, το σημαντικότερο: τις ώρες ύπνου που θα είχε παραπάνω!!
Για συγκατοίκηση ουτε λόγος έτσι; Στην Ελλαδα προτιμούν να μένουν με τους παρεμβατικούς γονείς και να μην έχουν χώρο ούτε για να κάνουν σεξ παρά να συγκατοικήσουν. Νομίζουν οτι πρέπει να ταιριάζεις πολύ με τον άλλον για να μοιραστείτε ένα σπίτι, ή να είστε ζευγάρι ξέρω γω. Μάταια προσπαθώ να εξηγήσω ότι απλά νοικιάζεις δωμάτιο σε σπίτι αντί για σπίτι ολόκληρο για οικονομικούς λόγους και ότι δε σε ενδιαφέρει να ταιριάζεις με το συγκατοικο, απλά να τα βρίσκετε στη διαχείριση των κοινοχρηστων χώρων. Δεν ειστε συνοδοιπόροι στη ζωή, δε χρειάζεται να είστε φίλοι, κλείνεις την πορτα και είσαι στο χώρο… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό που δε θέλουν να φύγουν από τον δήμο που βρίσκεται το πατρικό τους γιατί “εκεί γεννήθηκαν και μεγάλωσαν”…. Μου ανάβουν τα λαμπάκια κάθε φορά που το ακούω. Τι φάση; Δε θα αλλάξουν πόλη ή χώρα…δήμο θα αλλάξουν.
Να σας πω, εγω που σπούδαζα σε άλλη πόλη και ξαναγύρισα στο πατρικό μου είχα πολύ μεγάλη δυσκολία παρόλο που οι γονείς μου δεν ήταν ιδιαιτερα ενοχλητικοί στην συγκατοικηση. Όταν έπιασα δουλειά έμεινα περίπου μια 4ετία μαζί τους γιατί έτσι όπως τα ζύγισα προτιμούσα μια πιο άνετη ζωη. Είναι και η μόνη περίοδος που αποταμίευσα κάποια χρήματα και δεν το μετανιώνω γιατι μετά από αυτό ενιωσα πιο σίγουρη να κανω νεα βήματα. Το ζήτημα για μένα είναι να μην στρουθοκαμηλίζεις και να ξερεις τι θες και γιατί το κανεις. Τώρα άτομα που κοντεύουν τα 40 και μένουν ακόμα με γονείς… Διαβάστε περισσότερα »
Πάντως εγώ βλέπω το θεσμό της συγκατοίκησης να εξαπλώνεται στην Αθήνα και πολύ χαίρομαι! Υπάρχει βέβαια μια διαφορά με το εξωτερικό: στο εξωτερικό, αν έχεις δουλειά ξέρεις πως θα την έχεις και αύριο, πως αν απολυθείς θα μπεις στο επίδομα, πως αν λήξει το CDD σου κάτι θα ξαναβρείς… Ενώ στην Ελλάδα δουλεύεις και δεν ξέρεις καν αν θα πληρωθείς! Επίσης, τα συμβόλαια (όταν υπάρχουν) είναι ακόμα παλαιού τύπου, οπότε αν ένας συγκάτοικος δεν είναι συνεπής στα οικονομικά του έχουν πρόβλημα όλοι. Πιστεύω πως φταίει και αυτό που πολλοί άνθρωποι προτιμούν να μένουν με γονείς, και όχι μόνο η νοοτροπία… Διαβάστε περισσότερα »
Που ούτε υποχρέωση τους έχεις, ούτε τις π@π@ριές τους αναγκάζεσαι να ακούς, κι άμα σου τα παραπρήξουν αλλάζεις. Σπίτι, συγκατοίκους κλπ
Α εγώ έχω και στα δάχτυλα των ποδιων, τις καλλιεργω τώρα λόγω καραντινας. Ξυράφι ποτε, βγαίνουν σα γαιδουροτριχες μετά. Ο καημένος ο αδερφός, πρεπει να υποφέρει που ζει σε εναν κόσμο που οι γυναίκες κυκλοφορουν με τόση τρίχα πανω τους. Ίσως να άλλαζε πλανητη για να ένα διάστημα.
Μου θύμησε μια άλλη ερωτηση όπου ο αδερφός της γραφούσας της έλεγε να μην έχει τα ταμπόν σε κοινή θέα στο μπάνιο
Ναι το θυμάμαι αυτό! Σε λίγο θα μας εγκαλεσουν που τελειώνουμε το κωλοχαρτο επειδή κάνουμε κακά μας- ποσο εμετικό για μια γυναίκα αυτό, ε;!
Η αμήχανη στιγμή που έπιασα το μπούτι μου πριν κοιμηθώ και νόμιζα ότι κάποιος άλλος είχε τρυπώσει στο κρεβάτι μου!
Προτείνω να αφήσεις τρίχες (μακρυές κατά προτίμηση) και στη μασχάλη και την επόμενη φορά που θα σου κάνει υπόδειξη για τα πόδια, βάλε τη μασχάλη σου μες στη μούρη του και πες του ότι δε φαντάζεται πόσο πιο εμετικό μπορεί να γίνει το σώμα σου και γι αυτό να σταματήσει να σου την μπαίνει πολύ πολύ γιατί αν συνεχίσει θα έρθει αντιμέτωπος με πράγματα τρομερά! Και όχι τίποτα, θα πάθει και καμιά αφυδάτωση από τον πολύ εμετό.
Επειδή εντάξει, απαξιώ να σχολιάσω πόσο γελοία είναι αυτά που ακούς εκεί μέσα, θα σταθώ στο ότι εσύ σε ένα τέτοιο περιβάλλον έχεις καταφέρει να βλέπεις τα πράγματα τόσο διαφορετικά. Δεν είναι καθόλου αυτονόητο, πρέπει να είσαι περήφανη για αυτό.
Δεν θα μπορέσεις να τους αλλάξεις μυαλά. Αυτό δεν θα γίνει ποτέ. Όσο μπορείς μην τους δίνεις σημασία. Και λέω όσο μπορείς γιατί κάποιες φορές είναι σχεδόν αδύνατο. Βάλε τον εαυτό σου στο επίκεντρο και δες πώς θα μπορέσεις να φύγεις από εκεί όσο πιο σύντομα μπορείς.
Καλή τύχη σου εύχομαι.
Πολύ ωραία ιδέα!! Κι εγώ το έχω σκεφτεί, πιστεύω θα έχει μεγάλη ανταπόκριση.
Αχ μακάρι να ληφθεί σοβαρά αυτή η ιδέα!
Κλασική Ελληνική οικογένεια, με τα χίλια στερεότυπα, το μοσογυνισμο, το σεξισμό, το ρατσισμό, φαντάζομαι και την ομοφοβια. Δεν πρόκειται να αλλάξουν, μη σου πω ότι όσο μεγαλώνεις τα σχολια θα γίνονται και πιο συχνά ή έντονα, τύπου πότε θα παντρευτείς και ια κάνεις οικογένεια, άντε και με έναν καλό γαμπρό, ντύσου και βαψου σαν γυναίκα κτλ. Δεν υπάρχει “δικιο” να υπερασπιστείς (βασικά υπάρχει αλλά ειναι χαμένη μαχη θεωρω). Απλά αδιαφόρησε και κλείσε τα αυτιά σου όσο είσαι αναγκασμένη να μένεις μαζί σου και με την πρώτη ευκαιρία φυγε. Απλά τρέχα μην τρελαθείς με όλην αυτήν την τοξικότητα που φαντάζομαι ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Καιρός να βγουν τσόντες με γυναίκες με τρίχες, να εκπαιδευτούν μερικοί μερικοί.
Υπήρχαν τέτοιες τσόντες. Ήταν οι ελληνικές της δεκαετίας του 70-80 με Γκουσγκούνη, Μπόκολη, Τίνα Σπάθη και άλλους μεγάλους καλλιτέχνες. Εκεί και οι άντρες είχαν πολλές τρίχες. Η εξέλιξη των ταινιών του είδους και στον ελληνικό χώρο έδειξε ότι η τριχοφυΐα και στα δύο φύλα δεν ήταν ελκυστική
Και δε γελάς στα μούτρα τους με τις βλακείες που λένε; Στον αδερφό σου ειδικά πες του πως τον περιμένουν οι άτριχες παρθένες στη σειρά στη γωνία, μη χάσουν τέτοιο κελεπούρι. Με 2-3 τέτοια σχόλια καθάρισες. Και να φύγεις από το σπίτι, που θα ήταν το ιδανικό, θα ακούς σεξιστικά σχόλια παντού. Προσπάθησε να τα αντιπετωπίζεις χωρίς να σε χαλάνε τόσο.