Αγαπητή Αμπά, Σε ένα σπίτι έχει δύο κόρες και ένα γιο και επικρατεί η άποψη ότι οι γυναίκες κάνουν τις δουλειές του σπιτιού. Το αποτέλεσμα; Για όλα τρέχει η μητέρα. Ο πατέρας κάθεται με τα πόδια απλωμένα και περιμένει την σύζυγο του να του πλύνει τα σώβρακα, να του μαγειρέψει, να ξεσκονίσει, να σκουπίσει, να καθαρίσει και αναλαμβάνει όλες τις αμέτρητες εργασίες ενός σπιτιού που πολλοί άντρες θεωρούν επειδή τους συμφέρει ότι στις γυναίκες αρέσει να τις κάνουν επειδή είναι στην φύση τους. Ο γιος υιοθετώντας την άποψη που τον συμφέρει έγινε όπως ο πατέρας του και οι παππούδες και οι λοιποί λαμπροί άντρες της οικογένειας τους. Η μια κόρη λέει ότι είναι φεμινίστρια και δεν πρόκειται να κάνει το παραμικρό μέχρι να μοιραστούν όλα τα μέλη τις δουλειές του σπιτιού για να υπάρξει ισότητα. Έτσι ουσιαστικά μόνο η μητέρα τα τραβά όλα επειδή θεωρεί ότι αυτός είναι ο ρόλος της και σε μικρότερο βαθμό η δεύτερη αδερφή η οποία επίσης δηλώνει φεμινίστρια και μοιράζεται όσο μπορεί τις δουλειές με την μαμά της επειδή λυπάται να βλέπει αυτή την άδικη κατάσταση που συμβαίνει εις βάρος της μητέρας της. Η μητέρα η οποία εργάζεται επίσης σε εταιρεία ουσιαστικά ποτέ δεν ξεκουράζεται και όλη αυτή η χρόνια κούραση επηρέασε και την υγεία της (έχει προβλήματα μέσης, σπονδύλου, αυχένα, κα). Η δεύτερη αδερφή είναι νευριασμένη με όλους επειδή οι άντρες της οικογένειας βάζουν μπροστά την πατριαρχία και η αδερφή της τον φεμινισμό με αποτέλεσμα να κυριαρχεί ένα περιβάλλον απάνθρωπο για την μητέρα. Κανένας δεν βάζει μπροστά την ανθρωπιά και τους θεωρεί όλους απάνθρωπους. Η δεύτερη αδερφή νιώθει ότι έχει παγιδευτεί σε μια άδικη κατάσταση στην οποία δεν βλέπει λύση. Για να σταματήσει η δεύτερη αδερφή να είναι δούλα των υπολοίπων πρέπει και η μητέρα να σταματήσει να είναι δούλα των υπολοίπων. Για να υπάρξει λύση πρέπει να πείσει την μητέρα της ότι δεν είναι δουλειά της να είναι δούλα τους. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο επειδή αυτό έμαθε, αυτό ξέρει και αυτό βλέπει να συμβαίνει και στην υπόλοιπη οικογένεια της (θείες, ξαδέρφες, κα). Επίσης η μητέρα δεν πείθεται να μιλήσει σε ψυχολόγο για την ζωή της μπας και αναθεωρήσει κάποιες από τις πατριαρχικές της ιδέες επειδή πιστεύει ότι όσοι πάνε σε ψυχολόγους είναι ψυχικά άρρωστοι. Τι να κάνει η δεύτερη αδερφή;
-Μάντεψε ποια αδερφή
Η δεύτερη αδερφή πρέπει να μην είναι βάρος για κανέναν και να κάνει την επανάσταση μόνη της, χωρίς να μεταφέρει την ευθύνη σε άλλους. Αν θέλει να κάνει τους άντρες της οικογένειας να συμμετέχουν, να βρει μόνη της τον τρόπο, και όχι στέλνοντας τη μάνα σε ψυχολόγο για να γίνει κάποια άλλη. Η δεύτερη αδερφή πρέπει να συμμετέχει στις δουλειές του σπιτιού επειδή μένει σε αυτό το σπίτι, αυτό πρέπει να είναι αυτονόητο. Το τι κάνουν οι άλλοι είναι δικό τους θέμα. Η δεύτερη αδερφή επίσης πρέπει να βρει τρόπο να φύγει από αυτό το σπίτι και να ανεξαρτητοποιηθεί.
Εφόσον η υγεία της μαμάς είναι βεβαρημένη κι επειδή στο σπίτι μένουν πέντε άτομα, είναι φανερό ότι πρέπει να προσληφθεί επαγγελματίας για τις δουλειές του σπιτιού.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
1 γυναίκα που εργάζεται για 5 άτομα. Τιμημένη ελληνική οικογένεια.
Άσχετο, αλλά όταν κάποιος μιλάει για τον εαυτό του σε τρίτο πρόσωπο το βρίσκω εξαιρετικά εκνευριστικό.
Μου θυμίζει τον υπέροχο διάλογο του Καίσαρα με έναν στρατηγό του, από τον Αστερίξ:
– Είναι φοβερός.
– Ποιός;
– Μα εσείς!
– Α! Αυτός..
Όσους αγαπάνε Αστερίξ, τους έχω ιδιαίτερη αδυναμία! Είχα χρόνια συνάδελφο που μιλούσε για τον εαυτό σε τρίτο πρόσωπο, κάθε φορά θυμόμουν τον Αστερίξ και με έπιανε νευρικό γέλιο 🙂
Και εγώ αυτό παθαίνω και άντε να τους πάρεις σοβαρά μετά! Αστερίξ, μεγάααλη αγάπη. 🙂
Δηλαδή πως το έκανε; Μπορείς να δώσεις ένα παράδειγμα;
Συνήθως ήταν σε πλαίσιο διήγησης διαλόγων που είχε κάνει και που κατά την άποψή του ήταν αξιοσημείωτη η αντίδρασή του. Έστω ο συνάδελφος Σ.: Και λέει ο κύριος τάδε ότι δεν μπορεί να βγει η παραγωγή και του απαντάει ο Σ. ότι δεν έχει δίκιο. Τον πρώτο καιρό έψαχνα να βρω ποιος είναι ο Σ 😀
Νταξει σίγουρα καλύτερη περιγραφή από το “αγόρι γνωρίζει κορίτσι”. Τα λαμπάκια μου άναβε, ευτυχώς καιρό έχουμε να το δούμε.
Συμφωνώ Εντελβάις, αλλά η Calamity Jane ελπίζει να μη γίνει μόδα το τρίτο πρόσωπο. 😛
@Εντελβάις
Μην το υπενθυμίζεις, καλά είχαμε ησυχάσει τόσο καιρό 😂
Ave moi!
Μπορεί να μην ήθελε να πει χύμα ότι μιλάει για την ίδια. (Εντάξει το λέει στην υπογραφή βέβαια.) Μπορεί να έχει και θεωρητικό ενδιαφέρον η ερώτηση πέρα από το προσωπικό. Τι να κάνουν δηλαδή οι αδερφές αυτού του κόσμου που βρίσκονται στη δική της θέση.
Λατρεμενος Αστεριξ! Εμενα παλι μου θυμιζει το λαβ σορρυ με τον Σακη τον υδραυλικο (Τασος Χαλκιας) που “ο Σακης δε τα σηκωνει αυτα”
Μια καλή αρχή είναι να ξεκινήσεις να μιλάς στο πρώτο ενικό για τον εαυτό σου, ώστε να αρχίσεις να καταλάβαινεις ότι είσαι κομμάτι του προβλήματος και της λύσης.
Θα διαφοροποιηθω λίγο απο την απάντηση και τα σχόλια που έχω διαβάσει μέχρι αυτή τη στιγμή. Εγώ πιστεύω πως αν η μάνα δεν προσπαθήσει να βάλει όρια η μικρή κόρη δεν μπορεί να κάνει τίποτα. Είναι μια κατάσταση που κρατά πολλά χρόνια και είναι πολύ δύσκολο να αλλάξει και είναι κάτι που η μάνα το δέχεται. Έχω υπάρξει κατά έναν τρόπο στη θέση της μικρής κόρης, έχω προσπαθήσει, αλλά μόνιμα βρίσκω αντίσταση και από την μητέρα μου και από τα υπόλοιπα μέλη που βολεύονται. Αλλα είναι πολύ άσχημο πχ να έρχομαι κουρασμένη, να φτιάχνω το τραπέζι και μετά από δέκα… Διαβάστε περισσότερα »
@Schroedinger’s cat, η απάντηση της Λένα νομίζω είναι στη γραμμή του ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις κάποιον που δεν το θέλει, το μόνο που μπορείς να αλλάξεις είναι ο εαυτός σου. Δεν νομίζω ότι είπε να παρατήσει τη μητέρα της, έδωσε και πρακτική λύση για το σενάριο όπου παραμένουν τα πράγματα ως έχουν.
Ναι, εννοείται, δεν είπα ότι ειπώθηκε κάτι τετοιο, διαφωνώ μόνο στο ότι η κόρη πρέπει να κάνει την “επανάσταση” κάτι που θεωρώ ότι είναι πολύ δύσκολο και όχι δική της δουλειά. Τείνω να πιστέψω ότι πολλές φορές ζευγάρια μένουν μαζί ακόμα κι αν καταφανως συντελείται μια αδικία (πχ εδώ με τον καταμερισμό της δουλειάς), επειδή έχουν βρει κάποιον κώδικα επικοινωνίας. Αν ένας τρίτος προσπαθεί να δείξει το λάθος συνήθως βγαίνει φταιχτης. Αυτό προσπάθησα λίγο πολύ να πω, αλλά ίσως δεν το εξέφρασα καλά. Μεσες άκρες κινούμαστε πάντως στο ίδιο νόημα πιστεύω οι περισσότεροι εδώ.
Υπάρχει πατριαρχία, υπάρχει και γαιδουριά.
Η λύση είναι να γίνεις CEO, ή κάτι τέτοιο, να βγάζεις πολλά λεφτά, να προσφερθείς να πληρώνεις επαγγελματία να καθαρίζει για να σου πουν ότι δεν χρειάζεται ή ότι δεν βρίσκουν άτομο εμπιστοσύνης και να μείνεις εσύ με βλέμμα απορίας στο υπόλοιπο της ζωής σου. Κι αυτό είναι ματαιότητα.
Με ευχαριστείτε αργότερα, θα σας γράψω διευθυνση να μου στείλετε τυράκι που μας τελειώνει (παράπλευρες απώλειες covid).
Τι; Τέλειωσαν τα 23 κιλά φέτα που χώραγαν στη βαλίτσα;
Και τρώγαμε και με μέτρο!
Να φανταστείς αν ήταν να κάνουμε μπουγιουρντι ή άλλα τέτοια αγοράζαμε από το εδώ το τυρί, τέτοια κατάντια! Έχουμε πέσει χαμηλά.
Κάπου διάβασα ότι τους άντρες τους συμφέρει μια γυναίκα δούλα,γιατί ποτε κατά τη διάρκεια του καπιταλισμού, κανένας άντρας δεν έβγαλε τόσα λεφτά ώστε να πάρει γυναίκα για μαγείρεμα,για σίδερο,νταντά,πλυστρα κλπ κλπ…κάθε μέρα!! Οποτε βασίστηκαν στη γυναικεία καταπίεση με λίγη δόση” είναι η φύση σας τετοια” ώστε να γλιτώσουν έξτρα έξοδα για την φροντίδα του σπιτιού και των παιδιών. Ο λόγος που μένει η μαμά σου σε ένα τέτοιο περιβάλλον κ γάμο,δεν είναι γιατί περναει καλά αλλά γιατί τόσα χρόνια σταδιακά της έχει γίνει πλύση εγκεφάλου από όλους στην οικογένεια κ την κοινωνία,ότι αυτό αξίζει. Της λείπει αυτοεκτίμηση,γιατί ενώ ξερει ότι… Διαβάστε περισσότερα »
Σωστά μόνο που δεν το επέλεξαν οι άντρες αλλά ο καπιταλισμός, για να μην πληρώνει για την αναπαραγωγή της ικανότητας του άνδρα να δουλευει, δηλαδή να τον ξεζουμιζει κάθε μέρα στη δουλειά. Φυσικά, το έντυσε όλο αυτό με διάφορες θεωρίες και πολλη βία (είναι στη φύση μας το μαγείρεμα πχ) για να τους έχει όλους και όλες σε θέση που η εκμετάλλευση (διπλή στην περίπτωση της γυναίκας) να συνεχίζεται επ αόριστον. Οι άνδρες νομίζουν ότι βολεύονται από αυτή την κατάσταση, δε βλέπουν όμως ότι έτσι κερδίζει ο συλλογικός αφεντικος, άρα κατά τη γνώμη μου, είναι διπλά βλάκες.
Η δεύτερη αδελφή θα ωφελούταν πολύ από συστημική ψυχοθεραπεία, φαίνεται ότι αποτελεί τη λεγόμενη εξαίρεση του συστήματος και αυτό πολλές φορές είναι μεγάλο βάρος. Αν καταφέρει όμως να αναλάβει την ευθύνη του εαυτού της ενώ ταυτόχρονα τον φροντίζει, να μη γίνεται ούτε βάρος ούτε να αναλαμβάνει αυτή όλα τα βάρη αναπαράγοντας το μοτίβο της αυτοθυσίας θα μπορέσει ενδεχομένως να φέρει μεγάλη αλλαγή εμμέσως και στα άλλα μέρη του συστήματος.
Υ.γ. αυτή η αποστασιοποίηση στην αφήγηση μου θυμίζει λίγο το “δεν είναι για μένα, για μια φίλη μου ρωτάω”, έχει και αυτή πολύ μεγάλο ενδιαφέρον.
Άντε και φεύγει η γράφουσα. Η μητέρα παραμένει δούλα και κυρά στον αφέντη άντρα και γιο. Το θέμα είναι να πεισθεί 1)η μητέρα να παρατήσει όλους και να κάνει απεργία μέχρι να μάθουν να την υπολογίζουν 2)να πεισθεί πατέρας και γιος να κουνήσουν τον κώλο τους, να κάνουν καμιά δουλειά πριν καταρρεύσει η γυναίκα. Κανένα δεν πρόκειται να γίνει από μόνο του χωρίς εντάσεις. Αν απ’ την άλλη αντέχει η τσέπη σας να φέρετε άτομο , λύνεται ένα μέρος του προβλήματος.
Μια καθαριστρια ειναι μια καποια λυση, εκτος αν η μητερα της ειναι σαν την δικια μου, και καθαριζει το σπιτι πριν ερθει η καθαριστρια (μην το δει χαλια και μας σχολιασει στη γειτονια). Λυτρωση υπαρχει μονο οταν η ιδια η γυναικα συνειδητοποιησει την εκμεταλλευση, πετωντας αιωνες πλυσης εγκεφαλου, και πατησει ποδι. Οι πιθανοτητες να γινει αυτο ειναι μηδαμινες, οποτε θα πρεπει η κορη να το δεχτει ως εχει και να ελπιζει οτι τα παιδια θα ανεξαρτητοποιηθουν γρηγορα ή οτι η μητερα της θα βγει γρηγορα στη συνταξη. Μεχρι τοτε, μπορει η ιδια ανετα να ζηταει απο τους υπολοιπους να κανουν… Διαβάστε περισσότερα »
Δηλαδή φεμινισμός είναι δεν κάνω δουλειές επειδή δεν κάνουν οι άλλοι; Νομίζω ότι οι αδερφές ωραιότατα για αρχή θα μπορούσαν να πλένουν τα δικά τους πιάτα, να μαγειρεύουν το δικό τους φαγητό (και για τη μητέρα), να πλένουν τα δικά τους ρούχα και να ψωνίζουν τα δικά τους τρόφιμα. Όχι απαραίτητα για να βοηθήσουν τη μητέρα και να γιγαντωθεί το πρόβλημα, αλλά για να την αποφορτίσουν πλήρως. Τους 2 πατριάρχες δε νομίζω ότι θα τους αλλάξουν αλλά θα δει η μητέρα τη στάση των κοριτσιών και ίσως κατανοήσει. Λέμε τώρα..
Ειναι δυσκολη η κατασταση κυριως γιατι δε την αποδεχεσαι. Η μαμα σου ειναι αυτη που ειναι και δε θελει να αλλαξει..νομιζεις μπορεις να την αναγκασεις να παει σε ψυχολογο επειδη το θες εσυ? και τι λυση θα βρεθει? να την εξαναγκασεις να μην ειναι το θυμα επειδη εσυ την βλεπεις ετσι? Κακως η καλως η μαμα σου εμαθε να προσφερει σε ολους και τωρα ετσι ειναι! Μην προσπαθεις να την αλλαξεις! Η μαμα σου επισης δεν ειναι το θυμα κανενος, ειναι ανθρωπος που εχει τις δικες της αποψεις και απο επιλογη της διαλεξε να εχει αυτη τη δυναμικη στη σχεση… Διαβάστε περισσότερα »