Έχω σοβαρή και ειλικρινή ερώτηση: Είμαι 35 και μεγάλωσα με το πρόσεχε πρόσεχε πρόσεχε. Με ποιον βγαίνεις, τι ώρα βγαίνεις κτλ. Η σκέψη μου και η εμπειρία μου με οδηγούν στο ότι δεν μπορείς να έχεις apriori εμπιστοσύνη στους άντρες και πρέπει να προστατεύεις περισσότερο τον εαυτό σου ως γυναίκα. Όταν ακούω ή διαβάζω περιστατικά σκέφτομαι τι θα μπορούσε να κάνει παραπάνω η κάθε κοπέλα με την ελπίδα να προστατεύσει τον εαυτό της. Με δεδομένη τη βρωμιά γύρω σου κι εσύ προσαρμόζεσαι. Δεν θεωρώ ότι φταίει, ΔΕΝ φταίει δεν την κατηγορώ για τίποτα. Ο βιαστής και το θύμα είναι ξεκάθαροι ρόλοι στο μυαλό μου. Όμως αναρωτιέμαι, αφού ακόμα δεν έχουμε επιτύχει την φυλετική ισότητα και ναι υπάρχει φόβος να έχουμε άσχημες και ίσως εγκληματικές συνέπειες δεν είναι λογικό να φτιάχνουμε “¨πρωτόκολλα” συμπεριφοράς; Π.χ. στο ραντεβού με άγνωστο παίρνεις το αμάξι σου, όταν δεν νιώθεις άνετα με κάποιον δεν πας σπίτι του γιατί θα είναι πιο δύσκολο να φύγεις κ.ά. Φοβάμαι ότι θα μου πεις “τότε το καλύτερο είναι να μείνεις κλειδαμπαρωμένη σπίτι σου” και δεν εννοώ αυτό. Μέχρι να μάθουμε τους άντρες να μην αμφισβητούν το ΟΧΙ μας και τις οικογένειες να μην καλύπτουν τα μπουμπούκια τους δεν πρέπει να έχουμε το δικό μας δίκτυ ασφαλείας και το ίδιο να μαθαίνουμε στα κορίτσια μας; Εννοείται ταυτόχρονα με την φιλοσοφία ότι “πρέπει να σέβονται το όχι, μας, καταγγέλουμε τους κακοποιητές, δεν κατηγορούμε τον εαυτό μας, το σεξ είναι σεξ μόνο όταν προσφέρει ικανοποίηση και στους 2 κτλ” Μέχρι να νιώσω άνετα έχω μάθει να έχω το σχέδιο απόδρασής μου. Αυτό ξέρω ότι δεν σώζει πάντα (π.χ η Μυρτώ στην Πάρο που πήγε στη δίπλα παραλία!!!) αλλά δεν μπορώ να μην είναι καχύποπτη. Λέω κάτι λάθος; Κι αν ναι τι;
Μου κάνει μεγάλη εντύπωση που μιλάς σα να μην λέμε όλη την ώρα ακριβώς αυτό στα κορίτσια μας.
Μόνη σου δε λες ότι έτσι μεγάλωσες; Το λέμε. Και τι καταφέραμε; Τίποτα. Γιατί δεν χρειάζεται να κάνεις κάτι «επικίνδυνο» για να κινδυνέψεις. Δεν χρειάζεται καν να βγεις από το σπίτι σου. Δεν υπάρχει σχέδιο που θα σε σώσει. Αυτό είναι το πρόβλημα μας. Ότι δεν μιλάμε για τυχαία βία, όπως αντιμετωπίζουν οι άντρες και «προσέχουν» (τι προσέχουν ακριβώς; Τίποτα ιδιαίτερο) αλλά συ-στη-μι-κή. Είναι ΠΑΝΤΟΥ. Άρα μόνο αλλάζοντας το σύστημα θα νιώσουμε ασφαλείς, όχι αποφεύγοντας τα σκοτεινά δρομάκια και τα σορτς.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μα έχω βαρεθει να ακούω από μικρή να κυκλοφορώ το βράδυ με τα κλειδιά στο χέρι και να κανω ότι μιλάω στο τηλέφωνο και να παίρνω τις πινακίδες του Ταξι όταν γυρνάω. Το κεφάλι μας είναι γεμάτο κανόνες, ενώ ο βασικός κανόνας “μαζεψε το πουλι σου” δε βλέπω να μοιράζεται αφειδώς στα αγόρια.
Αχχ…εγω εχω βαρεθει τα ”μη βγεις εξω τωρα, πηγε 7” (μεχρι λιγο πιο μικρη ημουν σε φαση χμμ, οκ, αλλα ως ποτε πια;;;;), τα ”ελεος ποτε θα μεγαλωσεις;;; Μιλα πιο σιγααα, κ μη λες αυτο, μη λες το αλλο, μη λες εκεινο…οι ωριμες γυναικες εχουν τα ταδε ταδε πρωτοκολλα”, τα ”σταματα πια αυτες τις κουβεντες!!! Πηγαινε μεσα με τον υπολογιστη!!! Ειναι αντιαισθητικο να λες, ετσι ωμα, οτι σκεφτεσαι τα αγορια κ τις σχεσεις, ειναι ασχημο”, τα ”ναι οκ εκανες λες νωριτερα σημερα μπανιο, αλλα πηγαινε τωρα να ξανακανεις αφου εχεις περιοδο, πως βρωμας ετσι….”
Δεν υπάρχει τρόπος να εκτιμηθούν οι δυσάρεστες καταστάσεις (ή εγκλήματα) που έχουν αποφευχθεί ακριβώς επειδή οι γυναίκες έχουμε μεγαλώσει προσέχοντας, υπολογίζοντας τον κίνδυνο και εφαρμόζοντας “πρωτόκολλα” ασφαλούς συμπεριφοράς. Ώρες ώρες σκέφτομαι ότι θα ήταν καλή ιδέα για στήλη, “Στείλετε τις ιστορίες σας από τις φορές που ακούσατε το ένστικτό σας και αποφύγατε πιθανή επίθεση”. Προσωπικά, έχω πολλές τέτοιες εμπειρίες, στις οποίες στο μυαλό μου γυρνούσαν ένα σωρό διαφορετικά γρανάζια για να υπολογίσω πόσο χρόνο έχω να στρίψω στο στενό, μέχρι να επιστρέψουν οι τύποι που με ακολουθούσαν κάνοντας τον κύκλο Κολωνάκι – Βασ. Σοφίας – Κολωνάκι, φορώντας τα συγκεκριμένα παπούτσια… Διαβάστε περισσότερα »
Loglady, θα ήθελες να κάνεις την αρχή με μια τέτοια ιστορία; Είναι πολύ καλή ιδέα😊
Ούτε μια βδομάδα δεν έχει που ταξιτζής αποπειράθηκε να βιάσει φοιτήτρια.
Ας κάνω την αρχή με μια απο τις άπειρες που μου ήρθαν στο μυαλό. Ήμουν στα 24, 25 (εκεί περίπου) γύριζα απο βραδινή έξοδο με ταξί και ανεβαίνοντας την Κηφισίας διαπιστώνω οτι έχω μόνο κάρτα μαζί μου και όχι μετρητά. Δεν ήταν τόσο διαδεδομένο τότε να πληρώνεις τον οδηγό με κάρτα επομένως του ζήτησα να σταματήσει σε έναν παράδρομο προκειμένου να βγάλω μετρητά από τράπεζα. Σε όλη την διάρκεια από την στιγμή που βγήκα από το ταξί σκανάρω τον δρόμο μήπως δω κάτι ύποπτο. Τίποτα, όλα φαινόταν ήσυχα. Καθώς επέστρεφα στο αυτοκίνητο, ξαφνικά βλέπω με την άκρη του ματιού μου… Διαβάστε περισσότερα »
Μια μακρινή εποχή που δεν υπήρχαν κινητά γύρω στα 20-21 πήρα ένα ταξί να γυρίσω απο βραδινή έξοδο στο κέντρο. Δεν θυμάμαι γιατί ακριβώς αλλα ξαφνικά άρχισαν να βαράνε κουδούνια στο κεφάλι μου οτι κάτι ΔΕΝ πάει καλά. Σαν μια υποβόσκουσα απειλή. Για κάποιο άσχετο λόγο είχα ένα πακετο astor ξυραφακια μαζί μου. Η υπόλοιπη διαδρομή γρήγορη ευτυχώς, κύλισε ως εξής, με σταυρωμένα χέρια, το πάνω κρατώντας το astor, το άλλο στο πόμολο της πόρτας, πόδια σαν ελατήριο να πεταχτώ έξω και τα μάτια μου καρφωμένα στα χέρια του. Ακόμα δεν ξέρω αν ήταν ιδέα μου, αν το ζύγισε και… Διαβάστε περισσότερα »
#P̶r̶o̶t̶e̶c̶t̶y̶o̶u̶r̶d̶a̶u̶g̶h̶t̶e̶r̶s
#Educateyoursons
Δεν ειμαι γενικά κατά των πρωτοκόλλων ασφαλείας. Σε γενικές γραμμές είναι απαραίτητα. Ναι, κάποιες γειτονιές ειναι πιο επικίνδυνες από κάποιες άλλες, κάποιες ώρες είναι πιο επικίνδυνες από κάποιες άλλες, είναι σε γενικές γραμμές επικίνδυνο να παίρνεις ταξί από το δρόμο κατά τη διάρκεια της νύχτας, καλύτερο είναι να προτιμάς τα ραδιοταξι, δεν είναι κακό όταν βγαίνεις ραντεβού με έναν άγνωστο να έχεις στο stand by μια φίλη, επίσης όταν πας σε ένα παρτυ, είναι μια καλή συμβουλή να μη μεθύσεις και να ξέρεις ακριβώς πώς θα φύγεις, το ίδιο και όταν πας για πρώτη φορά στο σπίτι ενός άγνωστου για… Διαβάστε περισσότερα »
Είχα αυτή τη συζήτηση σήμερα με ένα συνάδελφο που έχει κόρες. Είπε ότι τα κορίτσια πρέπει να προσέχουν πολύ και απάντησα ότι γι αυτό πρέπει όλοι να αγωνιστούμε, για να ΜΗΝ χρειάζεται τα κορίτσια να προσέχουν πολύ. Και τότε αυτός είπε “έλα μωρέ έτσι είναι η φύση, πάντα το ίδιο γίνεται”……. Εν κατακλείδι πρέπει να πάψουμε να αναπαράγουμε εύκολες κουβέντες και να κάνουμε ότι μπορούμε για να φτάσουμε μια μέρα να βγαίνουμε από το σπίτι στις 4 το πρωί γιατί θέλουμε να πιούμε ποτό σε ένα οποιοδήποτε μπαρ, χωρίς να κινδυνεύουμε και χωρίς να γίνεται θέμα
Με τις αλλεπάλληλες καραντινες και μέτρα,το ποτό στις 4 το πρωί φαντάζει επιστημονική φαντασία. Αλήθεια.
Το μεγαλύτερο ποσοστό κακοποίησης συμβαίνει ενδοοικογενειακα. Αυτές οι γυναίκες τι ακριβώς θα μπορούσαν να προσέξουν;
Επίσης το “πρόσεχε” που λες ότι το ακούμε από πάντα τι ακριβώς σημαίνει; Σημαίνει αυτό που περιγράφεις, το να είμαστε πάντα καχύποπτες και να ακολουθούμε συγκεκριμένους κανόνες συμπεριφοράς και ντυσίματος. Εσύ τι θεωρούσες ως τώρα ότι σημαίνει; τι πρόσεχες μέχρι να σκεφτείς ότι χρειάζονται σχέδια διαφυγής;
Δεχομαι καπου αυτα τα ”προσεχε” οταν ειναι πχ : ”Μην κυκλοφορεις στις 12 τη νυχτα αν εισαι μικρο κοριτσι 13 με 16 κι οχι πιο μεγαλη γυναικα, κ σε μεγαλυτερες ηλικιες εχε συνοδεια (φιλες, γκομενο, αδερφια, οτιδηποτε) τετοιες ωρες”…..”Οχι να πρηζεις τον νου σου με 100 κανονες αλλα εχε μια επιγνωση του οτι δε ζουμε σε εναν ιδανικοτατο κοσμο οπου δεν κινδυνευεις”…”εχε σχεδια διαφυγης”………Απεχθανομαι ομως, τα ”προσεχε” οπως : ”Εχε μια αιδω, μια συστολη, μην καθεσαι κ λες ο ταδε ειναι ωραιος”…”Αν δε ντρεπεσαι να εκφραζεις ανοιχτα τα θελω σου απο μια σχεση η απ’το σεξ τοτε θα σε λενε… Διαβάστε περισσότερα »
Το μόνο που μπορούμε να κάνουμε παραπάνω είναι να γινόμαστε δυσάρεστες και να μιλάμε για το σεξισμό. Με το να γινόμαστε δυσάρεστες βάζουμε όρια που λένε στον άλλον ‘μπάστα ρε βλαμμένε με τις σεξιστικές σου μ@λ@κίες΄. Είναι σαν τιμωρία σεξιστικής συμπεριφοράς. Δεν γίνεται να ανεχόμαστε και να κάνουμε τις ευγενικές και γλυκούλες όλη μας τη ζωή. Δεν γίνεται, ο σεξισμός έτσι διαιωνίζεται και περνάει από γενιά σε γενιά σε γενιά. Με το να μιλάμε για το σεξισμό και να ακούγεται η φωνή μας διεκδικούμε το χώρο μας στον κόσμο. Φροντίζουμε να μην μπορεί πλέον κανένας να αρνηθεί πως τα ζητήματα… Διαβάστε περισσότερα »
Εμάς τις γυναίκες μας μαθαίνουν από μικρές να υπακούμε γιατί έτσι το θέλησε η αναθεματισμενη η πατριαρχία. Πάντα πρέπει να προσέχουμε πως ντυνόμαστε, να μην είμαστε προκλητικές, να μη φαίνεται κάτι που δεν πρέπει (στήθος, γοφοί), να μην κυκλοφορούμε αργά το βράδυ μη τυχόν και μας επιτεθεί κανένας μαλάκας με το Γιακουμή του έξω (Νέα Σμύρνη) και η λίστα συνεχίζεται. Επίσης, το γεγονός ότι υπερασπίζονται κάποιοι το ΘΥΤΗ και όχι το ΘΥΜΑ είναι εξοργιστικό και απάνθρωπο. Πρέπει επιτέλους να αποδοθεί δικαιοσύνη, να μην είμαστε εμείς που πρέπει να προσέχουμε αλλά εκείνοι να μάθουν ότι το όχι σημαίνει οχι, ότι το… Διαβάστε περισσότερα »
Ετυχε να εχω γνωστους που γνωριζαν την Τοπαλουδη. Το τι εχω ακουσει για το κοριτσι αυτο δεν περιγραφεται. Απο αντρες, γυναικες, ολους, ολους ομως, μονο απο παιδια δεν ακουσα τιποτα. Γενικα για τις γυναικες-θυματα βιασμου επικρατει η λατρεμενη πλεον αποψη “Τα θελε και τα παθε”. Τις γυναικες που εχουν βιαστει χωρις αντικειμενικα να “”προκαλουν””, και ενω προσεχαν, επιλεκτικα τις παραβλεπουν, δεν τις αναφερουν καν. Γιατι δεν τους βολευει, πολλες γυναικες διατηρουν ακομα μια ψευδη αισθηση ελεγχου, ειμαι σεμνη = δεν προκαλω = δεν κινδυνευω. Στην πραγματικοτητα, οσο και να προσεξει καποια, και ολα σωστα να τα κανει και παλι μπορει… Διαβάστε περισσότερα »
Η κοινή λογική λέει πως αφού υπάρχουν κίνδυνοι, πρέπει και δικαιούμαστε να προσέχουμε όσο γίνεται. Αυτό που δεν είναι λογικό, αλλά ύπουλο πλοκαμάκι της πατριαρχικής σκέψης, είναι οι παρακάτω συνειρμοί: – Αν θες να λέγεσαι φεμινίστρια, πρέπει να αποκρούσεις τυχόν επιθέσεις αντρών με 100% επιτυχία, αλλιώς δικαιώνεις την πατριαρχία που σε θέλει κλεισμένη μέσα για το καλό σου. – Αν φυλάγεσαι, σημαίνει πως παραδέχεσαι πως είσαι ευάλωτη, άρα δικαιώνεις την πατριαρχία που σε θέλει κλεισμένη μέσα για το καλό σου. – Αν δεν φυλάγεσαι, θα κινδυνέψεις περισσότερο, άρα δικαιώνεις την πατριαρχία που σε θέλει κλεισμένη μέσα για το καλό σου.… Διαβάστε περισσότερα »