Το να βοηθήσεις κάποιον που υποφέρει δεν είναι πάντα ούτε εύκολο, ούτε αποτελεσματικό.
____________________
Η ιστορία της Rescuer όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Λένε ότι δεν υπάρχει γυναικεία φιλία, λένε ότι είμαστε ανταγωνιστικές, λένε..λένε..λένε και προσπαθούν να μας πείσουν. Τι γίνεται όμως όταν βλέπεις την φίλη σου να καταστρέφεται, να βαλτώνει σε μια κατάσταση και να νιώθεις ότι δεν μπορείς να βοηθήσεις;
Όταν ζει σε ένα κακοποιητικό περιβάλλον και πλέον δεν έχει την παραμικρή δύναμη να ξεφύγει απο αυτό; Ναι ξέρω, ότι την απόφαση πρέπει να την πάρει μόνη της και να βοηθήσει τον εαυτό της, αν δεν μπορεί; Ποια πρέπει να είναι η θέση, η στάση μας και η παρέμβαση μας; Που ξεπερνάμε τα όρια; Είναι στο θυμικό στάδιο της κατάθλιψης, απλησίαστη και δεν ακούει τίποτα. Αντιδρά αμέσως. Πραγματικά θέλω να βοηθήσω, αλλά δεν ξέρω πως, νιώθω να πέφτω σε τοίχο με όποια προσπάθεια κι αν κανω!!
ΑΠΟ ΤΗΝ – Rescuer
___________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Η γυναικεία φιλία σαφώς και υπάρχει κι ενδεχομένως είναι κι ισχυρότερη, επειδή οι γυναίκες τόσο συχνά μοιράζονται τόσο επώδυνα πράγματα. Επειδή τα εκφράζουν, τα βγάζουν στο φως, τα λένε στις φίλες τους κι έτσι θέτουν ένα απτό ερώτημα που ζητά άμεση ανταπόκριση. Έτσι η φιλία δοκιμάζεται. Κι ενίοτε διακόπτεται. Είναι πάντα πιο εύκολο να μένεις αφοσιωμένος φίλος μέσα στα χρόνια όταν δεν σου ζητείται τίποτα παραπάνω από το να πίνετε μπύρες για την κακιά “γκόμενα” που σε χώρισε ή να βλέπετε μπάλα παρέα.
Η Ρένα απαντά: Θα φταίω εγώ, η κοινωνία ή όλοι μαζί για την κακοποίηση;
Δυστυχώς σωστά έχεις αντιληφθεί ότι η φίλη δεν θα μπορέσει να σωθεί αν δεν το επιδιώξει η ίδια. Θα χρειαστεί ψυχοθεραπεία και μια αργή διαδικασία όπου θα κατανοήσει γιατί υπομένει μια κακοποιητική σχέση που την καταβάλλει. Δεν θα είναι εύκολο και η καλύτερη στήριξη είναι να νιώθει ότι είσαι εκεί να βοηθήσεις, να ακούσεις πρωτίστως αν χρειαστεί, όταν η ίδια νιώσει έτοιμη.
«Φύγε»: Το πιο γελοίο πράγμα που μπορείς να πεις σε μια κακοποιημένη γυναίκα
Βέβαια αν μιλάμε για περιστατικά σωματικής κακοποίησης, όπου υπάρχει άμεσος κίνδυνος, και με δεδομένο την έξαρση των γυναικοκτονιών, αν υπάρχει κάτι που πρέπει να καταγγελθεί, κατάγγειλέ το με κίνδυνο να μην σου ξαναμιλήσει η φίλη. Κάλλιο να σώσεις μια ζωή. Η διατήρηση του φιλικού δεσμού έπεται. Να, αυτό είναι κάτι που δεν θα το αναρωτηθούν άντρες για τους φίλους τους…
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Με έβαλε σε σκέψεις η απάντηση της Ρένας. Τι κάνεις όταν είσαι στη θέση της φίλης? Πριν πολλά χρονια μου συνέβη κάτι τέρμα άσχημο από έναν άνθρωπο που μέχρι εκείνη τη μέρα αγαπούσα πολύ. Οι φίλες και οι φίλοι μου το έλεγαν , αλλά στον κόσμο μου εγώ δεν άκουγα. Ίσως έφταιγε και το επικριτικό ύφος τους , ίσως ήμουν εγώ τυφλή. Μετά το συμβάν και αφού επέστρεψα με 47 ράμματα και δύο σπασμένα πλευρά στο σπίτι μου , η αντιμετώπιση των 2 φίλων και μιας φιλης μου ήταν πολύ διαφορετική και το φύλο έπαιξε καθοριστικό ρόλο. Με τα αγόρια… Διαβάστε περισσότερα »
Τα είπες όλα σε μια πρόταση (και θα το κρατήσω), ‘δύο αφτιά να ακούν σε ότι έχει να πει, δύο μάτια να βλέπουν αν κάτι σου φανεί επικίνδυνο’.
H θεωρία που πιστεύω είναι ότι ο φίλος φαίνεται στις χαρές σου – είναι εύκολο να δείξεις μια τυπική λύπη αλλά δύσκολο να δείξεις χαρά όταν ο άλλος/άλλη φεύγει μπροστά για καλούς λόγους. Συμφωνώ απόλυτα για την ανάγκη να ακούμε που είναι μια τεράστια βοήθεια αλλά διαφωνώ για τη διαφορά ανάμεσα στο τι μοιράζονται τα δυο φύλα στη φιλία. Και άντρες και γυναίκες μπορούν να μοιραστούν φοβερά δυσάρεστα πράγματα οπότε ας φύγουμε πέρα από το στερεότυπο “να μένεις αφοσιωμένος φίλος μέσα στα χρόνια όταν δεν σου ζητείται τίποτα παραπάνω από το να πίνετε μπύρες για την κακιά “γκόμενα” που σε… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν έχεις άδικο στο τελευταίο. Όμως απαντώ όπως απαντώ επειδή η ερώτηση η ίδια θέτει ότι η γυναικεία φιλία διαρκώς αμφισβητείται (και ρωτά σχετικά), ενώ η αντρική θεοποιείται από παντού -δεν κινδυνεύει το αφήγημα δηλαδή, δεν χρειάζεται το δικό μου disclaimer (ναι, αλλά κι οι άντρες φίλοι…). Το τραγικό σύνθημα bros before hoes είναι απότοκο αυτής της αντίληψης.
Έχετε κι εσείς τα δίκια σας, δεν λέω. Μην νιώθεις ριγμένος, είναι ένα site που εκφράζει τους γυναικείους προβληματισμούς και την κατά κανόνα αναρώτηση, σε αυτούς ακουμπάμε.
Ευχαριστώ για τη δημοσίευση και την απάντηση.
Μια γρήγορη απάντηση φεύγοντας δυστυχώς από το πλαίσιο της κυρίας που θέτει την ερώτηση. Πόσο σεβόμαστε εδώ τα στερεότυπα αξιολογώντας τα αν είναι αληθινά και τα αναπαράγουμε (η γυναικεία φιλία δεν υπάρχει, οι άντρες βγαίνουν μόνο για μπύρες και να την πέσουν όντας λιγούρια) και δεύτερο είναι τα εμπεριστατωμένα σχόλια ευπρόσδεκτα ή μόνο οι ιδέες που υποστηρίζουν τις γυναίκες γίνονται δεκτές χωρίς αναφορά στην πραγματικότητα.
Τα στερεότυπα εξετάζονται ανά περίπτωση και ανά ερώτηση. Κάποια έχουν την στατιστική απάντηση που τα πιστοποιεί. Δεν λέμε ότι είναι έτσι “από τη φύση του”, αλλά επειδή το φαινόμενο απαντά με σημαντική συχνότητα. Τα σχόλια που εγκρίνονται από την άλλη δεν είναι τελεολογικά υπέρ της γυναίκας, ωστόσο μπορεί μια άποψη να είναι και εμπεριστατωμένη και συγχρόνως προσβλητική προς το αναγνωστικό μας κοινό. Υπάρχει ο όρος του safe space στην προμετωπίδα, δεν πρέπει να νιώθει η αναγνώστρια ότι θα δώσει μάχη στην αρένα των σχολίων για να αποδείξει ότι δεν είναι ελέφαντας. Γι’αυτό υπάρχει το facebook ή το twitter. Πιστεύω αυτό… Διαβάστε περισσότερα »