Η αυτοπεποίθηση είναι ένα σύνθετο ταξίδι που αρχίζει νωρίς, αλλά δεν έχει σταματημό.
____________
Η ιστορία της Ταπεινό Χαμομηλάκι όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Πώς αυξάνουμε την αυτοπεποίθησή μας? Μετά από 1,5 χρόνο ψυχοθεραπεία έχουμε καταλήξει με τον θεραπευτή μου ότι πάσχω από έντονες ανασφάλειες και έλλειψη αυτοπεποίθησης, που επηρεάζουν σημαντικά διάφορους τομείς της ζωής μου, αλλά κυρίως τις προσωπικές σχέσεις. Η έλλειψη οφείλεται στην ψυχρότητα της μάνας μου στα παιδικά μου χρόνια, την προτίμησή της στον αδερφό μου και την έλλειψη επιβράβευσης από μέρους της.
Ως αποτέλεσμα είμαι 32 χωρίς σχέση και γενικά, ενώ έχω πολλές επιτυχίες στο αντίθετο φύλλο, δυσκολεύομαι ιδιαίτερα στη σύναψη σχέσεων, και ακόμα και όταν συνάπτω, πρόκειται για ανθρώπους είτε με ψυχολογικά, είτε που με απορρίπτουν.
Ανασφάλεια έχω και στις φιλικές σχέσεις παραδόξως, ενώ είμαι δημοφιλής αλλά και στην εργασία, ενώ θα έλεγα έχω πετύχει αρκετά από όσα θα ήθελα και κάνω κάτι που μου αρέσει. Δε διεκδικώ όμως πχ οικονομικά αυτά που μου αξίζουν ή δε νιώθω περήφανη για όσα πέτυχα.
Έχετε κάποια ιδέα πώς βήμα βήμα να νιώσω πιο περήφανη για τον εαυτό μου?
ΑΠΟ ΤΗΝ – ταπεινό χαμομηλάκι
__________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Για κάτι τέτοια λέω ότι η μεγαλύτερη κληρονομιά των γονιών στα παιδιά τους είναι η ενστάλαξη αυτοπεποίθησης. Ότι αξίζουν, ότι έχουν δυναμικό να πετύχουν πράγματα κι ότι θα αγαπηθούν επειδή είναι αξιαγάπητα. Όχι ότι “οι γονείς τους τα αγαπούν πιο πολύ από οποιονδήποτε στον κόσμο”… ή η σύγκριση μεταξύ αδερφών ώστε να ενεργοποιηθεί το ένα άτομο να αντιγράψει το άλλο.
Φίλη, έχεις σκοντάψει στο πρώτο “εμπόδιο” στην ψυχοθεραπεία. Βρήκες το πρόβλημα. Τι κάνεις όμως τώρα που βρίσκεται στο παρελθόν, το οποίο δεν αλλάζει;
Προφανώς πρέπει να ανέβεις το ανηφορικό μονοπάτι μόνη σου κι από την αρχή. Δεν μπορείς να επανεφεύρεις τη μάνα σου, δεν χρειάζεται κιόλας. Έκανε αυτά που νόμιζε σωστά, τώρα πάει, δεν υπάρχει ευκαιρία για δεύτερη παιδική ηλικία, ίσως μόνο άμα γίνεις γονιός εσύ με τη σειρά σου.
Για να χτίσεις αυτοπεποίθηση (πίστη στον εαυτό σου) πρέπει να έχεις πρώτα αυτοεκτίμηση (να εκτιμάς τον εαυτό σου): θα σου έκανες παρέα; θα βασιζόσουν πάνω σου αν ήσουν εργοδότης; θα ήθελες ένα σύντροφο με τα δικά σου χαρακτηριστικά; Αν οι απαντήσεις είναι ναι, τότε εκτιμάς τον εαυτό σου, τον θεωρείς άξιο. Επομένως μένει να συνδέσεις την εκτίμηση με την πραγματική πίστη. Η πίστη αυτή στον εαυτό όπως όλες οι μορφές πίστης προϋποθέτει ένα άλμα, ένα ξεπέρασμα της δυσπιστίας. Πρέπει να πιστέψεις ότι καλά πράγματα έρχονται όταν τα έχεις σχεδιάσει προεκτικά κι εξαρτώνται από την δική σου συμβολή. Αυτό το τελευταίο είναι και το πιο δύσκολο: να διαχωρίσεις πόσα ελέγχεις από το πόσα δεν ελέγχεις. Η συνειδητοποίηση κι αποδοχή ότι δεν ελέγχουμε τα πάντα στη ζωή αφήνει να απενοχοποιήουμε τον εαυτό μας. Αν δεν είναι όλα στον απόλυτο έλεγχό μας, η αυτομαστίγωση είναι περιττή κι άδικη. Κι αν είναι έτσι, τότε μπορούμε να συνεχίσουμε να εκτιμούμε τον εαυτό μας. Δεν είναι ελαττωματικός επειδή απέτυχε σε κάτι, θα πετύχει σε κάτι άλλο που θα βοηθηθεί κι από τις συνθήκες. Αυτή η πίστη είναι η αυτοπεποίθηση.
Τώρα πρέπει να βάλεις κάτω ένα μονοπάτι όπου κρατάς σκορ των επιτυχιών σου στα οικονομικά, τα επαγγελματικά, και τα κοινωνικά, ώστε να ξέρεις ότι υπάρχει ανοδική πορεία. Πάρε χαρτί και μολύβι ή tablet και ψηφιακό pen και σημείωσε συγκεκριμένα τις επιτυχίες των προηγούμενων 5 ετών. Για κάθε μία αντάμοιψε με ένα μικρό συμβολικό δωράκι τον εαυτό σου (ή μεγάλο, αν έχεις την δυνατότητα!). Βλέπε τα ανά τακτικά χρονικά διαστήματα και βάλε στοχοθέτηση για τα επόμενα 5 χρόνια. Μόλις επιτυγχάνεις ένα στόχο, ξανακάνε ένα δωράκι στον εαυτό σου. Γιόρτασέ το. Πες στον καθρέφτη “καλά τα καταφέραμε κι αυτή τη φορά!”. Με έμφαση στο κι αυτή τη φορά, η επαναληπτικότητα βοηθά στο χτίσιμο της αυτοπεποίθησης.
Αναρωτιέσαι γιατί άφησα έξω τα προσωπικά. Υπάρχει λόγος. Επειδή δεν είναι απολύτως στον έλεγχό σου. Αφορούν και ένα άλλο άτομο, πιο έντονα και διαδραστικά από τις άλλες περιπτώσεις. Η συντροφικότητα είναι πονεμένο θέμα στις γενιές της μοναξιάς: τους millennials και τη Gen Z. Έχει μοιραστεί κακό χαρτί, η εποχή δεν βοηθάει.
Ωστόσο δεδομένης της επιτυχίας σου στο άλλο φύλο, σημαίνει ότι κάτι γίνεται στο μεσοδιάστημα και δεν προχωράει. Αυτό έχει σημασία να διακρίνεις αν οφείλεται σε δικές σου προσδοκίες ή βάρη που κρεμάς στο συντροφικό κομμάτι. Επιδιώκεις ο σύντροφος να διορθώσει όσα δεν πήρες από τη μάνα σου; Τους βάζεις στη θέση αυτή; Αναμένεις απ’αυτούς κάτι τέτοιο; Βγες από τον εαυτό σου και δες τι κάνεις ώστε να το προλάβεις την επόμενη φορά. Ξεκινάς με την προσδοκία του “για πάντα” και της ασφάλειας της συντροφικότητας ή ξεκινάς με γνώμονα να περνάς καλά την συγκεκριμένη στιγμή; Ενώ υποτίθεται ότι το πρώτο σκέλος θα εξασφάλιζε την επιτυχία συνήθως γίνεται το αντίθετο, επειδή η σχέση παίρνει έτσι το φωτοστέφανο του πρότζεκτ κι εσύ αυτό του οσιομάρτυρα, ενώ κανονικά σχέσεις κάνουμε για να περάσουμε όμορφα και να καλυτερέψουμε ως άνθρωποι. Συζήτησε αυτό που σου λέω με τ@ν ψυχοθεραπευτή σου. Μπορεί να βγουν ενδιαφέροντες προτάσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Χαμομηλάκι, εφόσον με τον θεραπευτή σου εντοπίσατε το πρόβλημα, δεν έχετε ξεκινήσει την επίλυση του? Δεν είναι διαδικασία που γίνεται γρήγορα, ούτε εύκολα.Τη φωνή του θεραπευτή, που θα είναι η φροντιστικη φωνή, η φωνή που πιστεύει σε εσένα, που βρίσκει αξία σε εσένα και είναι ικανή να σε αγαπήσει, θέλει χρόνο και συνέπεια για να την υιοθετήσεις. Θα έχεις πισωγύρισματα και θα έχεις σκέψεις που έχεις μέχρι τώρα συνηθίσει όμως θα μάθεις σιγά σιγά να αμφιβάλλεις, να τις αγνοείς, να τις προσπερνάς. Το κυριότερο θα μάθεις να τις ξεχωρίζεις. Οποιαδήποτε tips βρεις σε self help πηγές, θέλουν και αυτά συνέπεια… Διαβάστε περισσότερα »
Μεγάλωσα με δύο γονείς εμπόδιο σε οποιοδήποτε όνειρο ή επιθυμία μου. Δεν ήταν απαραίτητο να έχω φτερά, διότι πολύ απλά δεν χρειαζόταν να πετάξω. Εκείνοι τα είχαν κανονίσει όλα. Κάπου στην εφηβεία θύμωσα (εξαγριώθηκα μπορώ να πω) και πείσμωσα να καταφέρω όσα ήθελα και σκεφτόμουν.
Δεν ξέρω αν είναι κάποιος δικός μου μηχανισμός άμυνας, αλλά φροντίζω να μου υπενθυμίζω καθημερινά: το στοίχημα είναι πάντα και μόνο με τον εαυτό μου. Το χαμόγελο ικανοποίησης μετά από κάθε “επιτυχία” μου μου αρκεί ως επιβεβαίωση.
Ξεκίνα απο το να αυτοερωτηθείς, δεν νιώθεις ικανή ή δεν νιώθεις αρκετή? Βλέπεις τον δρόμο που διένυσες ή αυτόν που σου μένει προς ένα απροσδιόριστο τέρμα? Χρειάζεται να ορίσεις και μετα να αποδομήσεις (δυσκολάκι μην το παίρνεις ελαφρά) το ιδεατό πρότυπο που έχεις στο κεφάλι σου με το οποίο συνέχεια αυτοσυγκρίνεσαι. Για φαντάσου, υπάρχει πραγματικά οτιδήποτε που θα έκανες και θα αισθανόσουν πραγματικά περήφανη για τον εαυτό σου χωρίς να το ξέρει κανείς άλλος? ΠΧ εγώ αισθάνθηκα τρομερά περήφανη οταν κατάφερα να κατεβάσω την φορολογική μου δήλωση, σιγά το πράγμα θα μου πείς? Οχι για μένα πάντως. Ξεκίνα λοιπόν απο… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα στην αυτοπεποίθηση σου. Λες ότι δυσκολεύεσαι να κάνεις σχέσεις αλλά παρόλα αυτά έχεις κάνει είτε με ψυχοπαθεις είτε σε έχουν απορρίψει. Οκ του ψυχοπαθεις ξέχνα τους. Αυτοί που σε απέρριψαν ήταν λόγο χαμηλής αυτοπεποίθησης? Αμφιβάλλω, αν δεν με πιστεύεις ρωτά τους. Τώρα όσον αφορά την δουλειά μάλλον θες να ζητήσεις αύξηση. Επίσης δεν έχει να κάνει με την αυτοπεποίθηση αλλά με την εμπειρία. Η κουβέντα για την αύξηση είναι πολύ λεπτή και επικίνδυνη, πρέπει να ξέρεις σε τι θα αντιδράσουν καλύτερα σε επιχειρήματα η σε συναίσθημα αλλά ακόμα δεν έχεις την εμπειρία, γιατί δεν την έχεις… Διαβάστε περισσότερα »
Να συνεχίσεις τη θεραπεία σου και να χτίζεις την αυτοπεποίθηση σου ένα βήμα τη φορά! Βάζε μικρούς στόχους ως προς αυτόν τον στόχο και να συγκρίνεις τον εαυτό σου μόνο με το χθεσινό σου εαυτό και όχι με άλλους. Και το μόνο σίγουρο είναι ότι δυστυχώς το παρελθόν μας δεν αλλάζει αλλά οι σημερινές μας ενέργειες χτίζουν τον μελλοντικό μας σε εαυτό 😊
Δεν μπορω να προσπερασω το γεγονος οτι η κοπελα εκανε ψυχοθεραπεια 1.5 ΧΡΟΝΟ (τα εξοδα σκεφτομαι) για να καταληξει οτι ευθυνεται η μανα της, και στελνει ΕΔΩ μηνυμα για να βρει την λυση. Καταρχας : 1,5 χρονο μετα; Πολυ μου φαινεται. ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ Και ΕΔΩ για το μετα: Εννοειται βεβαια οτι θα δωθουν αξιολογες απαντησεις, αλλα… δεν υπαρχει πλανο για το παραπερα απο τον ψυχολογο; ΔΕΝ μπορει να βοηθησει ο ψυχολογος στο ΠΑΡΑΠΕΡΑ: Να χτισει αυτοπεποιηθηση; Γιατι, για να στειλει μηνυμα η κοπελα, δεν ξερω… ισως υπολογισε : 1.5 χρονο το συμπερασμα.. ε δεν βγαλει και 5-6 χρονια μεχρι να… Διαβάστε περισσότερα »
Άλλο το θέμα των ανδρών με ότι γενικεύσεις τείνουν να γίνονται (προσωπικά δεν συμφωνώ με τις γενικεύσεις) και είναι άλλο το θέμα της ψυχοθεραπείας. Η θεραπεία ομως φυσικά και αλλάζει τον τρόπο που σχετίζεσαι. Αλλάζει το πως βλέπεις τις σχέσεις και το πως δρας μέσα σε αυτές αλλά και εκτός από αυτές. Τα έξοδα της θεραπείας δεν μπορείς να τα γλιτώσεις για κάποιους ειδικά είναι απολύτως αναγκαία, ούτε υπάρχει εύκολος τρόπος να “ανεβει” η αυτοπεποίθηση από τη μια μέρα στην άλλη. Το βέλτιστο θα ήταν να υπήρχαν πολυ περισσοτερες δημόσιες δομές, να υπήρχε ψυχολογική στήριξη δωρεάν στα σχολεία. Ps :… Διαβάστε περισσότερα »