Τα όνειρα είναι για να εκπληρώνονται κάποια στιγμή.
_____________
Η ιστορία της Κρυφής Σπίθας όπως την ξεχώρισα σήμερα
Αγαπητή Ρένα, μετά απο μια δύσκολη νοσηλεία απο κορωνοιό που πέρασα πρόσφατα ξύπνησαν μέσα μου αισθήματα τα οποία ήταν πάντα στην άκρη. Κατα τις μέρες σταθεροποίησης στο νοσοκομείο το μόνο που σκεφτόμουν ήταν ότι έπρεπε πραγματικά να σπουδάσω παραδοσιακή μουσική στην Ελλάδα. Το σκεφτόμουνα συνέχεια, καθώς ήταν και είναι το παράπονό μου και η ευτυχία μου.
Ασχολούμαι εντατικά με το λαούτο, στα 30 δεν ήμουν στο τεχνικό επιπεδο που απαιτείται για να δώσω ακροαματική αλλά μετά την νοσηλεία μπήκα σε τρελές σκέψεις. Αν και 35 χρονών δεν μπορώ να φανταστώ παράλληλα τις δυσκολίες που θα αντιμετωπίσω μεταναστεύντας Ελλάδα, σε μία νέα πόλη πάλι, με νέο κοινωνικό κύκλο πάλι, διότι τόσα χρόνια έχω δουλέψει και στο εξωτερικό. Παίρνω θάρρος λέγοντας ‘ναί βρε κάντο, αφού το αγαπάς και το γυρνοφέρνεις 3 χρόνια’, αλλά σίγουρα δεν είναι ότι σκέφτηκα ότι θα μου προσφέρει δουλειά πχ…
Απ’ την άλλη φοβάμαι τόσο μη μαραζώσω απο κοινωνικό κύκλο, την ρουτίνα, την πιθανότητα να μην το πράξω, να βρώ δουλειά για να συντηρούμαι παράλληλα…. Δεν ξέρω, μήπως ονειροπολώ;
ΑΠΟ ΤΗΝ – Κρυφή Σπίθα
___________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση
Αγαπητή φίλη, η ζωή είναι μικρή για να καταπνίγουμε τα όνειρά μας. Σιδερένια! Είναι γεγονός ότι οι μεγάλες δοκιμασίες με την υγεία μας αποφέρουν μια διύλιση των σημαντικών κι ουσιωδών με τρόπο που δεν θα φανταζόμασταν διαφορετικά. Ήρθες σε επαφή με αυτό που λαχταράς και πάλι.
Ανάλογα με το τι αποθέματα οικονομικά έχεις και πόσο μπορείς να έχεις στήριγμα στην επιβίωσή σου από εργασία, γονείς, σύντροφο ή κάποιο έξτρα εισόδημα, κάνε έναν υπολογισμό με χαρτί και με μολύβι ή σε ένα Excel για πόσο διάστημα μπορείς να δώσεις ευκαιρία να πραγματοποιήσεις τουλάχιστον την πρώτη φάση του ονείρου σου. Και ξεκίνα. Το ζήτημα της ρουτίνας ή του κοινωνικού κύκλου είναι το τελευταίο που πρέπει να σε απασχολεί, καθώς οπωσδήποτε με την εγκαθίδρυση νέου προγράμματος θα βρεθούν και νέες ευκαιρίες κοινωνικοποίησης και δραστηριοτήτων. Θα σε πυροδοτεί άλλωστε η λαχτάρα σου να πραγματοποιήσεις το όνειρό σου, ποιό καλύτερο καύσιμο;
Θα πρότεινα να κοιτάξεις την περίπτωση Christopher King και να έρθεις ίσως σε επαφή μαζί του και με τον κύκλο του. Βάλε κι αυτό το tag στα διαβάσματά σου, θα σου δώσει πληροφόρηση κι ιδέες.
Αν το σχέδιο τελικά δεν πάει καλά, ίσως μπορείς να ξαναπιάσεις το νήμα από κει που το άφησες εκεί που είσαι τώρα. Είσαι πολύ νέα στα 35, στην πιο δημιουργική ηλικία. Καλή δύναμη!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Και γιατί δεν το κάνεις ως χόμπυ; Αφου ξέρεις οτι δεν μπορείς να βιοποριστείς από αυτό που σου αρέσει μην αφήσεις την δουλειά σου. Αν ζεις στο εξωτερικό δες μήπως εκεί υπάρχει κάποιο γκρουπ παραδοσιακών ελληνικών οργάνων. Αν θες να επιστρέψεις στην Ελλάδα βρες πρώτα μια δουλειά, και μετά κάντο.
Γενικά είμαι υπέρ του να ακολουθείς τα όνειρά σου αλλά με άδειο στομάχι δεν μπορείς να τα ευχαριστηθείς και τόσο.
Φίλη μας, καταρχάς σιδερένια όντως! Αυτό που γράφεις “είναι το παράπονο μου και η ευτυχία μου” μου θύμισε το στίχο “η Πόλη και ο Βόσπορος είναι το όνειρο μου. Εκεί ειν’ η αγάπη μου εκεί το βάσανό μου…” που με τόσο αίσθημα τραγούδησε ο Νταλγκάς. Πόσο μεγάλη ευτυχία να έχεις πάθος για κάτι, και να έχεις τα εφόδια να το εξελίξεις. Εννοώ ότι ήδη ασχολείσαι όπως λες εντατικά με ένα παραδοσιακό όργανο που αγαπάς. Αν μπορείς να έχεις οικονομική στήριξη από τους γονείς σου, ή έχεις κάποιες οικονομίες όπως λέει η Ρένα, υπάρχουν διάφοροι δρόμοι. Υπάρχει το τμήμα Μουσικών Σπουδών… Διαβάστε περισσότερα »
Νομίζω υπάρχουν και ανώτερες σχολές.
Και εγώ 35 είμαι και ακόμα σπουδάζω
Πρωτα να το ψάξεις εκεί που μένεις μήπως μπορείς να σπουδάσεις…επίσης, για να ανέβεις σε υψηλό επίπεδο, υπάρχει και η επιλογή των on-line μαθημάτων που θα σε οδηγήσει στην προετοιμασία των μαθημάτων…από φέτος ξέρω ότι με πανελλαδικές δίνεις στα μουσικά πανεπιστήμια…αλλά να ξέρεις ότι στην Ελλάδα “χαρτζιλίκι “θα βγάζεις…υπολόγισε προσεκτικά τις κινήσεις σου και καλή επιτυχία