Η Ρένα απαντά: Η πρώην μου με άφησε για άλλη και τώρα είμαι τελείως μόνη

Ο χωρισμός πονάει κι το να είσαι μόνη το ίδιο.

_________

H ιστορία της Μόνης όπως την ξεχώρισα σήμερα.

Αγαπητη Ρενα,

Με την πρωην μου ημασταν απο μικρες μαζι και χωρισαμε προσφατα. Συγκεκριμενα, με αφησε και εκεινη κανει τη ζωη της τωρα με καποια αλλη. Δυστυχως η σχεση μας ηταν τοξικη, καθως εγω ειχα κολλησει πανω της με αποτελεσμα να μην εχω ιδιαιτερη αναγκη να κρατησω τις φιλιες μου απο πριν ή να γνωρισω νεα ατομα. Ετσι, τωρα που με αφησε, δεν εχω κανενα σχεδον. Νιωθω απιστευτη μοναξια και σκεφτομαι οτι ειμαι μεγαλη να γνωρισω κοσμο (ειμαι 33 και σ αυτες τις ηλικιες ειναι διαμορφωμενες οι παρεες, επισης δεν ειναι ιδιαιτερα ανοιχτος ο κοσμος).

Με εκεινη δεν ενιωσα ποτε μοναξια, γιατι καναμε σχεδον τα παντα μαζι. Τωρα υπαρχει ενα κενο που δεν αναπληρωνεται με τιποτα, ειδικα τα Σαββατοκυριακα, στις διακοπες, κλπ. Για να μη μιλησω για τις αναμνησεις, οπου και να παω τη θυμαμαι και κλαιω.

Ηταν τεραστιο λαθος που δεν καλλιεργησα τις φιλιες μου (για την ακριβεια καλλιεργουσαμε μαζι καποιες φιλιες, αλλα απο την πλευρα μου ηθελα μονο τις κοινες μας φιλες και δικες μου δε φροντισα να κρατησω/δημιουργησω, με αποτελεσμα τωρα να μην θελω να βγαινω μαζι τους, αφου ερχεται και κεινη, και εξαλλου και αυτες προτιμουν ξεκαθαρα εκεινη). Αμα ξαναμπω σε σχεση, ξερω πως δε θα το ξανακανω αυτο, ηταν τεραστιο λαθος και ευτυχως επαθα και εμαθα.

Εκεινη εχει γλιτωσει το θεμα μοναξιας, αφου εχει δυο φιλες δικες της απο παλια (πριν τη σχεση μας), τις οποιες κρατησε, τις πρωην κοινες μας φιλες, και το σημαντικοτερο ειναι οτι εχει σχεση, οποτε το στοιχειο της συντροφικοτητας δεν της λειπει. Εχει παντα καποιον, ενω εγω ειμαι μονη μου, παρα πολυ μονη. Δεν εχω αδερφια και οι γονεις μου μενουν στην πολη καταγωγης μου. Δεν εχω εναν ανθρωπο να πιω ενα καφε. Νιωθω οτι απλα αναπνεω, δε ζω και ανυπομονω να περασουν τα χρονια της ζωης μου, που ξερω οτι θα ειναι βουτηγμενα στη μιζερια.

Τι να κανω?

ΑΠΟ ΤΗΝ – μόνη

____________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.

Κατανοώ το πρόβλημα και συμπονώ, δεν είναι λίγο. Αλλά δεν πιστεύω ότι “θα ζήσεις ανυπομονώντας να περάσουν τα χρόνια της ζωής σου που θα’ναι βουτηγμένα στην μιζέρια”. Δραματοποιείς επειδή είσαι μέσα στο πρόβλημα τώρα και φαίνεται βουνό η απεμπλοκή σου από την μοναξιά.

Ούτε νομίζω ότι ήταν τοξική η σχέση και προσκολλήθηκες πάνω της. Κάποιοι άνθρωποι είναι έτσι φτιαγμένοι, είναι τέτοιο το ψυχικό σκαρί τους, θέλουν να δεθούν περισσότερο, δεν τους ενδιαφέρει ιδιαίτερα η μεγάλη κοινωνικότητα. Δίνεις την εντύπωση ότι τέτοιος άνθρωπος είσαι κι εσύ, ιδιαίτερα επειδή σου φαίνεται δύσκολο να κοινωνικοποιηθείς τώρα εκ νέου.

Δεν είσαι καθόλου μεγάλη, στα 33 απλώς ο κόσμος συχνά έχει κατασταλάξει σε συντροφικές σχέσεις (ετερόφυλες ή ομόφυλες) και δεν έχει την κινητικότητα της δεκαετίας των 20. Φυσικά επειδή οι σχέσεις δεν κρατάνε αιωνίως κι η επειδή η αποκλειστικότητα είναι ζόρι, συχνά επέρχονται χωρισμοί. Με λίγα λόγια, η σχέση σας έκανε τον κύκλο της, κι εκείνη ερωτεύτηκε. Αυτά συμβαίνουν και πονάνε. Δεν λέω όχι.

Για να δεις λίγο πιο αισιόδοξα το μέλλον, θα χρειαστεί να πιεστείς και να πιαστείς από οποιαδήποτε κοινωνική επαφή ώστε να βγεις, να αναμειχθείς ξανά με ανθρώπους και να δημιουργήσεις κατόπιν κάποια συντροφική σχέση, που δείχνεις να χρειάζεσαι τόσο. Οι γνωριμίες μέσω κοινών ενδιαφερόντων και οι διαδικτυακές δεν αποκλείονται. Μπορεί να είναι φιλικές, μπορεί να είναι απλή παρέα. Μπορεί και να βρεις τον άνθρωπό σου εκεί που δεν το περιμένεις.

Και εφόσον οι μαύρες σκέψεις επιμένουν, η συζήτηση με έναν επαγγελματία ψυχικής υγείας δεν βλάπτει.

Σου εύχομαι περαστικά και καλή επιτυχία!

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News