Περίπου 30 χρόνια ιδιωτικής τηλεόρασης και για τον βιασμό δεν μιλήσαμε ποτέ, μέχρι χθες. Παρά το θάρρος που έδωσε το #MeToo, παρά την επιφυλακή που πλέον υπάρχει στην υποψία και μόνο του ενδεχομένου σεξουαλικής παρενόχλησης, η αλήθεια είναι ότι η ελληνική τηλεόραση και η ελληνική μυθοπλασία ειδικά δεν τόλμησε ποτέ να ανοίξει αυτή τη συζήτηση με τους τηλεθεατές.
Με εξαίρεση την “Αγγελική” (Alpha) και την εναρκτήρια σπίθα για την πλοκή των “Άγριων Μελισσών” (ANT1), σειρά που να πραγματεύεται από την αρχή μέχρι το τέλος την υπόθεση ενός βιασμού, μέχρι σήμερα δεν είχε αποτολμηθεί, ίσως και γιατί δεν υπήρχαν τα κατάλληλα εργαλεία για να συμβεί η τηλεοπτική “αφήγηση” μιας τέτοιας οδυνηρής ιστορίας.
Τα “Ψέματα” που έκαναν πρεμιέρα χθες βράδυ στον Alpha είναι μία τέτοια περίπτωση, στην οποία το εξαιρετικό ικανό καστ και η μέχρι στιγμής αφηγηματική διαδρομή θα βάλουν τη μυθοπλασία να συνομιλήσει με την πραγματικότητα, την πραγματικότητα των θυμάτων βιασμού, ως μνημεία αμφισβήτησης, νομιμοποιημένης κακοποίησής τους μετά τον βιασμό και πολύ συχνά χλεύης και διασυρμού, όταν η αλήθεια δεν βρίσκεται ακριβώς εκεί που την ψάχνουν οι αρχές.
Χωρίς καμία διάθεση για spoiler και ακριβώς επειδή πρόκειται για μεταφορά του αγγλικού “Liar” παραγωγής BBC, ο φακός παρακολουθεί το θύμα του βιασμού (και εξαπάτησης) σε όλα τα στάδια της συνειδητοποίησης του τι συνεπάγεται η καταγγελία και το νομικό κυνήγι του βιαστή.
Το προφίλ του θύματος (Αλεξάνδρα Αϊδίνη) “ταιριάζει” με πολλές γυναίκες εκεί έξω αυτή τη στιγμή: νέα, όμορφη, ανεξάρτητη, πρόσφατα χωρισμένη, με ιστορικό κατάθλιψης, με ίσως ακόμα μία εμπειρία βιασμού που αποσιωπήθηκε, μελαγχολική, συνεσταλμένη, ενδιαφέρουσα.
Από αυτό που της συνέβη, θυμάται ελάχιστα το επόμενο πρωί, ξέρει, όμως, ότι ποτέ δεν έδωσε τη συναίνεση της. Αλίμονο, γνώριμη εικόνα, αυτό το βιώσαμε και πριν από λίγους μήνες, ως επικαιρότητα και όχι ως μυθοπλασία. Ο άνθρωπος που κατηγορεί η ηρωίδα των “Ψεμάτων” (Χρήστος Λούλης) είναι ένας άντρας υψηλού κύρους, που φαίνεται να λέει αλήθεια, που -κατά το ελεεινό κλισέ- δεν έχει ανάγκη να βιάσει. Το τι θα συμβεί μετά -για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει την πρωτότυπη σειρά του BBC- έχει εξαιρετικό ενδιαφέρον.
Κυρίως, διότι για πρώτη φορά στην ελληνική τηλεόραση και στην prime eleven ζώνη επιχειρείται μία κουβέντα για τη συναίνεση, το νομικίστικο λαστιχάρισμά της και την τεράστια ανάγκη να ερευνάται η αλήθεια των θυμάτων με κάθε τρόπο, χωρίς επιπρόσθετα εμπόδια, χωρίς ταλαιπωρία του θύματος, χωρίς περιθώρια και “παράθυρα” που επιτρέπουν στους βιαστές το ξεγλίστρημα από τις συνέπειες της πράξης τους.
Σενάριο: Νίκος Μήτσας
Σκηνοθεσία: Γιώργος Γκικαπέππας
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
