H φεμινιστική συλλογικότητα 50/50 και οι τριγμοί στο #MeToo

Oι φεμινιστικές συλλογικότητες δεν είναι αλώβητες στην πορεία του ξετυλίγματος του κινήματος #MeToo που συνεχίζει 5 χρόνια μετά το ξέσπασμα του 2017 και πάνω από δεκαετία μετά την αρχική καταγγελία του 2006. Στο σήμερα, καταγγελία έχει υποβληθεί σε βάρος ενός από τα μέλη του διοικητικού συμβουλίου της Collectif 50/50, φεμινιστική συλλογικότητα η οποία υπερασπίζεται τα δικαιώματα των γυναικών στον κόσμο του κινηματογράφου. Εάν  όμως η υπόθεση είναι τόσο ευαίσθητη, είναι επειδή ακριβώς συγκεντρώνει όλες τις συζητήσεις που διατρέχουν το φεμινιστικό κίνημα: την παρενόχληση, τις μαρτυρίες, την διαφορετικότητα, την αντιμετώπιση γυναίκας από γυναίκα.

Μέχρι πρόσφατα, η Laurence Lascary ήταν μία από τις τρεις συμπροέδρους του Collectif 50/50, που εργάζεται για τα ίσα δικαιώματα των γυναικών –την ορατότητά τους, την κατάστασή τους, τους μισθούς τους και την καταπολέμηση της σεξουαλικής επίθεσης– στον κόσμο του κινηματογράφου και των οπτικοακουστικών μέσων. Αυτό ήταν πριν την «υπόθεση». Επειδή, στις 11 Μαρτίου, μια φεμινίστρια ακτιβίστρια προσκεκλημένη σε μια άτυπη βραδιά της συλλογικότητας κατηγόρησε το μέλος του διοικητικού συμβουλίου της, ότι έκανε μια ανάρμοστη χειρονομία απέναντί ​​της. Από τότε, το 50/50 έχει κυριολεκτικά θρυμματιστεί.

Η Laurence Lascary είναι ιδρυτικό μέλος της συλλογικότητας 50/50, που στοχεύει στην προώθηση της ισότητας των φύλων, των φυλών και της διαφορετικότητας. Το 2020 μάλιστα έγινε δημοτική σύμβουλος του Bobigny με το κόμμα της αριστερή πλειοψηφίας με επικεφαλής τον Abdel Sadi. Επιπλέον ονομάστηκε Ιππότης του Εθνικού Τάγματος Αξίας της Γαλλίας στις 2 Μαΐου 2017.

Σε δήλωση της ομάδας 50/50, αναφέρεται: “Συνειδητοποιούμε ότι δεν ήμασταν προετοιμασμένες για αυτό… Κανείς δεν έχει ανοσία σε τέτοιες καταστάσεις. Είναι δραματικό, είναι επώδυνο και, ταυτόχρονα, είναι μια άσκηση ταπεινότητας για εμάς.”

Ποιά είναι όμως η συλλογικότητα 50/50;

Το κίνημα εμφανίστηκε πριν από τέσσερα χρόνια στη σκηνή των ΜΜΕ με τη φωτογραφία των 82 γυναικών, ηθοποιών, σκηνοθέτιδων, παραγωγών, να ανεβαίνουν τα σκαλιά του Φεστιβάλ των Καννών. Από τότε, με τα 1500 αρσενικά και θηλυκά μέλη της, αλλά και την ποικιλομορφία των προφίλ τους, άτομα από διαφορετικά κοινωνικά περιβάλλοντα και φυλές, εργάστηκαν και έλαβαν έπαινο παντού.

Πώς; Υποχρεώνοντας την βιομηχανία σε έμφυλες ποσοστώσεις, σε μπόνους για την παραγωγή ταινιών όπου γίνεται σεβαστή η ισοτιμία των φύλων, προωθώντας το κιτ προειδοποίησης και βιασμού για τις εργαζόμενες στη βιομηχανία, γράφοντας τη Λευκή Βίβλο για τη σεξουαλική βία, αλλά και δημιουργώντας μέντορες. Τρεις υπάλληλοι, ένα διοικητικό συμβούλιο είκοσι ένα άτομα και ένα γραφείο. Αυτά αρκούσαν. Ωστόσο το περιστατικό μοιάζει να τινάζει στον αέρα τη βάση.

«Οι διαφορές που είχαμε καταφέρει να συμψηφίσουμε, δεν συμψηφίζονται πλέον», λέει ένας από τους διαχειριστές. Και μετά, με τα εργαστήρια και τις συνελεύσεις να μπαίνουν στο ρελαντί, ο σκληρός πυρήνας του συμβουλίου απομακρύνθηκε από τα μέλη. Απομένει να δούμε πώς θα συνεχίσει η κινητικότητα στα έμφυλα ζητήματα με βάση τις πρόσφατες ρωγμές.

με στοιχεία από Le Monde

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News