Η Τουρκία είναι μια χώρα που υποφέρει από την ενδοοικογενειακή βία και τις γυναικοκτονίες. Σύμφωνα με την φεμινιστική οργάνωση “We Will Stop Femicide”, το 2020 μόνο δολοφονήθηκαν 300 γυναίκες στη χώρα, ενώ το 2019 οι δολοφονημένες ήταν 474. Η Τουρκία ήταν η πρώτη χώρα που υπέγραψε τη Σύμβαση για την καταπολέμηση της βίας κατά των γυναικών, και στην Ελλάδα τέθηκε σε αρχή η εφαρμογή της το 2014. Τώρα, το 2021, πολιτικές δυνάμεις της Τουρκίας κατάφεραν να πιέσουν για την αποχώρηση από τη Σύμβαση, ως αντιτιθέμενη στα ήθη, στα έθιμα της Τουρκίας και τους θεσμούς του γάμου και της οικογένειας.
Οι πολιτικοί που άσκησαν πιέσεις για την αποχώρηση υποστήριξαν ότι η Σύμβαση προωθεί τα διαζύγια και οι αναφορές στη ισότητα δεν αφορούν γυναίκες, αλλά ΛΟΑΤΚΙ άτομα που επικαλούνται τους όρους της για να κερδίζουν ευρύτερη αποδοχή στην τουρκική κοινωνία. Η υπουργός Οικογένειας, Εργασίας και Κοινωνικών Υπηρεσιών, Ζεχρά Ζουμρούτ Σελτσούκ, υποστήριξε ότι το Σύνταγμα και η νομοθεσία της Τουρκίας «εγγυώνται» την προστασία «των δικαιωμάτων των γυναικών» κι έτσι η Σύμβαση είναι αχρείαστη.
Η Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης δεν είναι απλά μια ακόμα ευρωπαϊκή σύμβαση που υποχρεούνται τα κράτη να κυρώσουν. Είναι σήμερα το πιο σύγχρονο και χρήσιμο εργαλείο στην κατοχή κυρίως οργανώσεων, φεμινιστικών συλλογικοτήτων και ανθρωπιστικών ομάδων στη χώρα που παλεύουν για το δικαίωμα των γυναικών στη ζωή.
Θυμίζουμε ότι στην Ελλάδα, το πρώτο πράγμα που επικαλεστήκαν δημόσια και κραυγαλέα οι φεμινιστικές συλλογικότητες, όταν τέθηκε το ζήτημα της αλλαγής του άρθρου για τον βιασμό στον ΠΚ, ήταν ευθυγράμμιση των εγχώριων νομοθετικών πρωτοβουλιών με την Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης.
Ο μοχλός πίεσης που απευθύναμε στον Υπουργό Δικαιοσύνης για να αλλάζει το σχέδιο νόμου για τον ορισμό του βιασμού που δεν περιελάμβανε την έννοια της συναίνεσης, ήταν τα άρθρα της Σύμβασης της Κωνσταντινούπολης. Στην Ελλάδα, οι γυναίκες νικήσαμε λόγω της Σύμβασης, γιατί η Σύμβαση είναι εργαλείο, θεσμικός εγγυητής διαφάνειας και κυρίως, είναι όπλο.
Η Τουρκία αφήνει γυναίκες να δολοφονούνται. Η αποχώρηση της από τη μοναδική ευρωπαϊκή σύμβαση που έχει ως μοναδικό σκοπό την προστασία των γυναικών κατά της βίας είναι εγκληματική και όχι μόνο θα αφήσει εκτεθειμένες χιλιάδες Τουρκάλες σε καθεστώτα ενδοοικογενειακής βίας αλλά θα οδηγήσει σε κατακόρυφη αύξηση των γυναικοκτονιών, με την ευλογία του κράτους και του Συντάγματος.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Όταν οι κανόνες της θρησκείας επιτρέπουν το ξύλο στις συζύγους για συνετισμό, η απόσταση μέχρι την γυναικοκτονία είναι ελάχιστη. Όταν η κοινωνία είναι θρησκόληπτη η έννοια κράτος και Σύνταγμα είναι ανέκδοτο. Ο λόγος του θεού δεν επιδέχεται ερμηνείες και αμφισβήτηση.
Συμφωνω με αυτο και ειδικα στην ανατολική Τουρκια τα πραγαμτα ειναι τραγικα. Να προσθεσω ομως οτι η Τουρκια εχει πληρη διαχωρισμο κρατους – εκκλησιας απο την εποχη του Κεμαλ σε αντιθεση με (και ετη φωτος πιο μπροστα απο) εμας. Η συγκεκριμένη αποφαση λοιπον ως πολιτικη κινηση ειναι μια τεραστια οπισθοδρομηση.
ΠΠ δεν βάζεις όλες τις παραμέτρους στην εξίσωση. Μπορεί να υπήρξε διαχωρισμός κράτους θρησκείας αλλά τον ρόλο της θρησκείας για να ‘’κρατήσει’’ τις μάζες τον είχε αναλάβει ο στρατός. Τα υψηλόβαθμα στελέχη του τουρκικού στρατού και η αστική τους τάξη ήταν έτη φωτός μπροστά από την υπόλοιπη κοινωνία τους. Η υπόλοιπη κοινωνία ήταν σαν να ζούσε σε άλλη χώρα. Οι δικτατορίες που έκανε ο στρατός και η όλη προσπάθεια να γίνουν κοσμικό κράτος από ότι βλέπω δεν απέδωσε στο ελάχιστο.
Νομίζω αξίζει να δείτε την τουρκική σειρά Ethos του Netflix. Μιλάει για τις γυναίκες στην σημερινή Τουρκία και περιγράφει το διχασμό που επικρατεί στη θρησκεία, στην πολιτική, στην κοινωνία γενικότερα.
Πολύ ωραία σειρά, την είδα πρόσφατα. Έχει και ωραία μουσική.
Καλά αυτοί έχουν πρόβλημα γιατί το διαζύγιο δίνει ευκαιρία σε παντρεμένες γυναίκες να φύγουν από κακοποιητικές καταστάσεις. Αλλά ανησυχούν για το τι θα κάνει ο σύζυγος χωρίς την υπηρέτρια. Είναι και του ίδιου σχολείου σκέψης ο άνδρας να χτυπά την γυναίκα, για να την συμμορφώσει, αρκεί να μην είναι στο πρόσωπο ή σε αλλά εμφανή σημεία.
Πριν χρόνια είχα διαβάσει πως σε έρευνα του Δικηγορικού Συλλόγου Κωνσταντινούπολης βρέθηκε ότι η συντριπτική πλειοψηφία των διαζυγίων (85%) στην Τουρκία αφορούσαν περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας. Μάλλον η επιφάνεια του ζητήματος ενοχλεί του ψευτοσουλτάνο του και χαλάει την προσπάθεια εγκαθίδρυσης φονταμενταλιστικού καθεστώτος, οπότε όσο λιγότερο φαίνεται τόσο καλύτερο για αυτόν.
Γιατί φυσικά ειναι πιο σημαντικό για τους Τούρκους πολιτικούς να γκαρίζουν για κάτι ξεχασμένες βραχονησίδες στο Αιγαίο, παρά να αντιμετωπίσουν τα τρομερα κοινωνικά και οικονομικά ζητήματα που ταλανιζουν τη χώρα τους.
Δεν είναι μόνο η Τουρκία. Ακόμα και στην Ρωσία, στην οποία επί ΕΣΣΔ η γυναίκα απολάμβανε εξαιρετικού νομικού και κοινωνικού καθεστώτος (παρόλα όλα τα άλλα τεράστια μειονεκτήματα του καθεστώτος), η κατάσταση ελάχιστα διαφέρει και συνεχώς επιδεινώνεται. Για τους γαλλομαθείς, ιδιαίτερα κατατοπιστικό είναι το εκτεταμένο κείμενο “En Russie, le fléau des violences domestiques”
https://www.monde-diplomatique.fr/2019/11/LEBEL/60913
Ναι
https://en.m.wikipedia.org/wiki/Violence_against_women