Χαιρετώ σας. Είμαι γυναίκα, χωρισμένη εδώ κ 11 χρόνια, με δύο γιους 14 και 17 ετών και με μια σχέση εννέα ετών από τα οποία τα επτά μένουμε μαζί. Με τον μπαμπά δυστυχώς δεν είχαμε τις καλύτερες σχέσεις. Είχε την συνεχόμενη τάση να μειώνει εμένα κ τον σύντροφό μου, σύμφωνα με τα λεγόμενά των παιδιών , στα ίδια τα παιδιά. Δεν αντέδρασα ποτέ με τις ” γνωστές βρώμικες μεθόδους”, δεν παίρνεις τα παιδιά, ο μπαμπάς σας ο έτσι κι ο αλλιώς κτλ.κτλ. Πέρασαν τα χρόνια, έφτασα στα 44 και ευτυχώς κατάφερα να ανταπεξέλθω οικονομικά στις οποίες παροχές χρειάζονται για την μόρφωσή τους και τη διασκέδαση τους( άθλημα, κτλ). Δουλεύω σε έναν φούρνο με ένα βασικό μισθό. Με βοήθησε και ο σύντροφός μου οικονομικά. Ο μπαμπάς τους μου καταβάλει τον τελευταίο χρόνο διατροφή. Δυστυχώς παρέκκλινε ο μεγάλος . Καλός μαθητής, καλό παιδί θέλω να πιστεύω. Έμπλεξε με μια παρέα που ασχολιόταν στο να κλέβουν μηχανάκια, με αποτέλεσμα μέσα σε δύο μήνες να αλλάξει η ζωή του. Έμεινε από απουσίες στη Δευτέρα λυκείου, από μαθητής του 17 έπεσε στο 12 και παράλληλα σταμάτησε να δίνει λογαριασμό σε μένα για το οτιδήποτε. Έφευγε από το σπίτι, δεν σήκωνε τηλέφωνα και αποφάσισε να πάει στον πατέρα του, όπου εκεί είναι πιο ελεύθερος .Δηλαδή μπορεί να πηγαίνει σε κλαμπ μέχρι τις 4.00 το πρωϊ, να δουλεύει με ψιλομεροκαματακια και βέβαια να οδηγεί μηχανάκια φίλων, θέλω να πιστεύω, χωρίς δίπλωμα κ χωρις ασφάλεια. Για το σχολείο ούτε λόγος. Εδώ κι έναν μηνα σχεδόν δεν μιλάμε παρά μόνο μου έστειλε ένα μνμα για τα γενέθλια μου. Λυπάμαι πολύ που δεν μπόρεσα να ανταπεξέλθω στον ρόλο μου απέναντι του. Προφανως τον έχω πληγώσει, για αυτό τόσα ψέματα απέναντι μου και κινήσεις πίσω από την πλάτη μου. Τίποτα δεν είναι δεδομένο. Εχουμε έναν έφηβο σχεδόν ενήλικα χωρίς όρια και ολοι λένε είναι παιδί και θα του περασει. Δεν γίνεται να δικαιολογούμε τα πάντα γιατί δεν μπορούμε να αντιμετωπίσουμε κάποια γεγονότα, όπως ακριβώς είναι. Αυτές είναι οι σκέψεις μου. Προσπαθώ να προστατεύσω τον μικρότερο από όλο αυτό. Ούτε με τον αδελφό του επικοινωνεί ο μεγάλος, παρά μόνο για κωδικούς για το νετφλιξ. Έχω αποτύχει σαν άνθρωπος. Κάποτε με εγκατάλειψε η μητέρα μου στα 12 και τώρα η κίνηση του ενός μου γιου, ξύπνησε όλα αυτά τα συναισθήματα. Συγγνώμη για την αποτυχία μου. Συγχαρητήρια σε όλες τις μητέρες που στέκονται στα παιδιά τους πραγματικά και τα παιδιά τους είναι ένα νέο λιθαράκι στην κοινωνία. Δυστυχώς απέτυχα και ειδικά σε σας και στο γιο μου, ζητώ συγγνώμη.
ΑΠΟ ΤΗΝ – agapi78a
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλησπέρα! Διάβασα πολλές φορές το μήνυμά σου και έκανα λογαριασμό για να σου απαντήσω. Δεν είμαι ειδικός, μόνο ένας “απλός” γονέας δύο παιδιών, 5 και 15 χρονών. Μακάρι να ήταν διαφορετικά, αλλά ως γονείς, είναι αδύνατο να μην κάνουμε λάθη, πολλές φορές ανεπίγνωστα, αλλά άλλες φορές εν γνώσει μας. Είμαστε άνθρωποι με ελαττώματα, με αδυναμίες, με πληγές και τραύματα, όπως αυτό που αναφέρεις. Νομίζω ότι μόνο η αγάπη είναι αυτή που μπορεί τα λάθη μας και τις πληγές μας να τις απαλύνει και -ίσως- να τις επουλώσει. Αν μπορείς επικοινώνησε με τον γιο σου και προσπάθησε, με τα πιο απλά… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπημένη φίλη, πολύ στεναχωρέθηκα με το πόσο αυστηρά κρίνεις τον εαυτό σου. Θα σου πω κάτι σαν επαγγελματίας που έρχεται καθημερινά σε επαφή με γονείς παιδιών και εφήβων που παρουσιάζουν δυσκολίες με την ψυχική τους υγεία. Είναι πολύ λίγοι, ελάχιστοι θα έλεγα, εκείνοι που είναι πρόθυμοι να αναλάβουν και να αναγνωρίσουν το μερίδιο ευθύνης που έχουν για τις δυσκολίες των παιδιών τους. Και κάθε φορά που δουλεύω με ανθρώπους που το κάνουν, νιώθω πολύ περίφανη για αυτούς, όπως νιώθω και για σένα. Μπράβο σου που αντιλαμβάνεσαι μοτίβα στις εμπειρίες που είχες ως παιδί και ως ενήλικας. Μπράβο που καταλαβαίνεις πως… Διαβάστε περισσότερα »
Η συμπεριφορά του γιου σου είναι αποτυχία του πρώην άντρα σου, όχι δική σου. Δυστυχώς αυτά που του έλεγε για εσένα τον έχουν επηρεάσει και γι’αυτό και έχει αποκοπεί, πιθανόν στο μυαλό του να σε κατηγορεί και για τον χωρισμό σας. Όσο στενάχωρο κι αν είναι όμως αυτό, δεν φταις εσύ. Δεν ήταν στον δικό σου έλεγχο το τι θα λέει ο πρώην σου στον γιο σου και πώς θα τον επηρεάσει, ούτε οφείλεις σε κανέναν να μείνεις μόνη σου για να μην δυσανασχετίσει ο 17χρονος γιος σου. Άραγε, αν ήταν ο πατέρας του που έβρισκε σύντροφο, θα τον ενοχλούσε… Διαβάστε περισσότερα »
Πριν περίπου τέσσερα χρόνια είχε πάει η μητέρα μου σε ψυχολόγο για τον αδερφό μου ο οποίος τότε ήτανε κάπου στα 20. Αυτό που μου έχει μείνει πάρα πολύ είναι όταν της είπε η ψυχολόγος ότι ο κοινωνικός περίγυρος είναι αυτός ο οποίος επηρεάζει πολύ περισσότερο την εξέλιξη του παιδιού παρά οι γονείς και στην προκειμένη περίπτωση ήταν οι φίλοι του. Μάλιστα της μίλησε και με ποσοστά, τα οποία για να είμαι ειλικρινής δεν θυμάμαι, μπορεί να ήταν 70%(φίλοι)-30%(γονείς).. για τόσο μεγάλη διαφορά μιλάμε πάντως. Οπότε μη σε σταυρώνεις. Ένας ψυχολόγος θα ήταν πολύ βοηθητικός πάντως. Ξέρω ότι είναι κοστοβόρο… Διαβάστε περισσότερα »
Αγαπημένη μου, η ιστορία σου μου θυμίζει απίστευτα αυτή του αδερφού μου. Οι γονείς μου είχαν απευθυνθεί σε ειδικούς οι οποίοι -πριν 15+ χρόνια βέβαια- απέδιδαν το πρόβλημα στην καταπιεστική μητέρα, τον αδιάφορο πατέρα ακόμη και στο ενδεχόμενο να προσπαθεί να τραβήξει την προσοχή επειδή ζήλευε εμένα, τη μικρότερη αδερφή. Ο περίγυρος απλώς το αποκαλούσε χοντρή εφηβεία. Κανείς δεν κατάλαβε τη σοβαρή ψυχική ασθένεια από την οποία νοσούσε με τραγικά αποτελέσματα λίγα χρόνια αργότερα. Προσπάθησε να μην ρίχνεις όλες τις ευθύνες πάνω σου. Βρες ένα δίαυλο επικοινωνίας, χωρίς να του πας πολύ κόντρα, δείξε του πόσο τον αγαπάς, πόσο σας… Διαβάστε περισσότερα »
Τι εννοείς απετυχες σε ΕΜΑΣ; Εμείς ποιοί,οι άγνωστοι;
Το έχω γράψει σε ένα σχόλιο σε αυτό το Forum αλλά θα το πω ξανά: Όταν γίναμε γονείς δεν μας έδωσαν βιβλίο οδηγιών για το πως θα μεγαλώσουμε τα μωρά μας σε αυτήν τη σάπια και σαθρή κοινωνία που ζούμε. Και κυρίως, δεν μας έδωσαν οδηγίες για τα δικά μας λάθη. Και μόνο που κρίνεις τον εαυτό σου, σημαίνει ότι είσαι καλή μητέρα. Εβλεπες Singles; Θυμάσαι τι απάντησε ο Φώτης στο δικαστήριο για τη Ράνια όταν τον ρώτησαν αν είναι καλή μητέρα για το Λουκά; Θυμάσαι τι είπε; “Κάθε καλή μητέρα νιώθει ότι έχει αποτύχει. Να φοβάσαι αυτές που πιστεύουν… Διαβάστε περισσότερα »
Εγώ νομίζω ότι αυτά τα πράγματα είναι από αυτά που μη σου τύχουν, δηλαδή να μπλέξει ένα παιδί με τις “κατάλληλες” συνθήκες στην εφηβεία. Η ζωή συνεχίζεται και συνήθως αυτά τα παιδιά ωριμάζουν κάποια στιγμή. Χρειάζονται όμως στήριξη, να ξέρουν ότι αν θέλουν να γυρίσουν, ότι υπάρχεις για να τους δώσεις ασφάλεια, οπότε μην απελπίζεσαι. Σκέψου καλά τι θα επικοινωνήσεις με το παιδί ώστε να ξέρει ότι μπορεί να επιστρέψει αλλά μέσα σε πλαίσια που να υπάρχει αλληλοσεβασμός και κατανόηση. Γιατί όταν θα επιστρέψει θα είναι ενήλικος και δεν θα μπορείς να βάζεις κανόνες όπως ήταν παιδί, αλλά μέσα σε… Διαβάστε περισσότερα »
Καλή μου, δυστυχώς τα παιδιά μασ και λάθη θα κάνουν και κακές επιλογές όσο χρονών και να είναι. Μπορείς να είσαι πάντα δίπλα τουσ σε ο,τι χρειαστούν και να προσπαθήσεις να τους γνωρίσεις και να τους καταλάβεις. Μόνο έτσι θα σε ακούσουν.
Γιατί νιώθετε ότι οπωσδήποτε φταίτε σε κάπου εσείς, ενώ ξέρετε καλά ότι ο γιος σας έχει μπλέξει με παρέα που δεν έχει και την καλύτερη φήμη; Καταλαβαίνω ότι αυτό ξυπνά ανασφάλειες λόγω εγκατάλειψης από το παρελθόν αλλά το καλύτερο θα ήταν να απομακρυνθεί από την παρέα αυτή. Τι πάει να πει θέλει να παρταρει σε κλαμπ μέχρι το πρωί; Πάει ακόμα σχολείο και είτε του αρέσει είτε όχι, έμεινε στην ίδια τάξη. Το καλύτερο είναι να ζητήσετε κάποια επαγγελματική βοήθεια γιατί μπορεί το κλοπή μηχανών να μην είναι το μόνο (κακό) χόμπι αυτής της παρέας, μπορεί να εξελιχθεί σε άλλο/α(?)… Διαβάστε περισσότερα »