Προσωπική ιστορία: Αποδοκίμαζαν έντονα την εξωσωματική, ενώ ήξεραν ότι έχω μπει σ’ αυτήν τη διαδικασία

Είμαι 43 χρονών και σε διαδικασία εξωσωματικής εδώ και 1,5 χρόνο με ήδη 3 αποτυχημένες προσπάθειες στην πλάτη. Με τον άντρα μου γνωριστήκαμε όταν ήμασταν ήδη 38, βάλε 1 χρόνο να το πάρουμε απόφαση ότι θα μείνουμε μαζί, μισό χρόνο μέχρι να αφαιρέσω ένα μεγάλο ινομύωμα που εμπόδιζε τη σύλληψη και να αναρρώσω, συν άλλο σχεδόν 1 χρόνο προσπαθειών με φυσικό τρόπο, φτάσαμε τα 41,5 για να ξεκινήσουμε την εξωσωματική.

Νωρίτερα δεν είχα σκεφτεί ποτέ να κάνω παιδιά είτε γιατί δεν ήθελα είτε γιατί κανένας πρώην σύντροφος δεν ήταν κατάλληλος. Τα γράφω όλα αυτά για να δικαιολογήσω (χωρίς να χρειάζεται αλλά εκεί έχουμε φτάσει) το γιατί δεν προσπάθησα νωρίτερα για παιδί.

Τα τελευταία 5 χρόνια συμμετείχα σε μια ερασιτεχνική θεατρική ομάδα με την οποία κάναμε κάποιες παραστάσεις σε μικρούς χώρους. Μέσα στον κορονοιό όπως ήταν αναμενόμενο σταμάτησαν τόσο οι πρόβες όσο φυσικά και οι παραστάσεις αλλά επικοινωνούσαμε με όλους με μηνύματα, τσατ και βιντεοκλήσεις, καθώς υποτίθεται ότι μέσα από αυτές τις διαδικασίες δημιουργείται ένα ιδιαίτερο δέσιμο με τους ανθρώπους με τους οποίους μοιράζεσαι όλες αυτές τις εμπειρίες.

Και ξαφνικά πέρυσι τον Ιούνιο, ενώ είμαι στη 2η προσπάθεια εξωσωματικής (για την οποία σημειωτέον ότι δεν συζητούσα λεπτομερώς με τα άτομα της ομάδας, είχα όμως ενημερώσει πολύ γενικά πριν ξεκινήσω ότι θα μπω σε αυτή τη φάση), σκάει συζήτηση στο τσατ της ομάδας για το συνέδριο γονιμότητας. Τα 2 άτομα που εξέφρασαν άποψη ήταν επικριτικοί για το πρόγραμμα του συνεδρίου, το γνωστό σποτάκι και τις απόψεις που προωθούσε. Ξαφνικά από συγκεκριμένο άτομο αρχίζουν να εκφράζονται απόψεις του στυλ ότι είναι απαράδεκτο να προωθούν το μήνυμα ότι κι αν είσαι 55 μπορείς να κάνεις παιδί. Και εκεί μπαίνω να απαντήσω ότι το πρόβλημα δεν είναι σε ποια ηλικία θα κάνει παιδί η γυναίκα, άλλωστε αυτό δεν είναι ποτέ θέμα για τους άντρες. Το πρόβλημα ήταν ότι είχαν καλέσει εκπροσώπους της εκκλησίας να μιλήσουν για οικογενειακό προγραμματισμό αλλά και όλο αυτό το θλιβερό σποτ με τη γυναίκα που την παρουσίαζαν ως αξιοθρήνητη που δεν είχε κάνει παιδί ως τα 40, όπως και το ότι δεν αναφέρονταν πουθενά στους λόγους για τους οποίους αργούν τόσο οι γυναίκες σήμερα να κάνουν παιδί (πέρα από τον προφανή λόγο ότι κάποιες μπορεί και να μη θέλουν, αλλά φυσικά υπάρχουν και όλοι οι υπόλοιποι). Επίσης ότι αν θέλουμε να το εντάξουμε σε μια φεμινιστική προσέγγιση υπέρ της γυναικείας χειραφέτησης, μακάρι η επιστήμη να μπορούσε να εξασφαλίσει στις γυναίκες ασφαλείς και προσιτές (δηλαδή όχι πανάκριβες) διαδικασίες ώστε να τις απαλλάξει ως ένα βαθμό από αυτό το βαρύδι του χρόνου που αναγκάζει πολλές να παντρεύονται τον πρώτο τυχόντα ή να κάνουν παιδί με τον πιο ακατάλληλο μη τυχόν και δεν προλάβουν.

Ε και κάπου εκεί άρχισα πλέον να ακούω διάφορα επιχειρήματα που δεν πίστευα στα αυτιά μου. Όταν είπα ότι υπάρχει νόμος στην Ελλάδα που επιτρέπει στη γυναίκα εξωσωματική μόνο ως τα 50, η απάντηση ήταν ότι ακόμα και στα 50 είσαι μεγάλη (στο μεταξύ εγώ που είμαι ήδη 43 πληρώ άραγε τα κριτήρια του συνομιλητή? ποτέ δεν έμαθα). Επίσης ότι είναι κάθετα εναντίον της εξωσωματικής (δεν ξέρω τι μπορεί να σημαίνει αυτό, είναι άραγε και εναντίον της μετάγγισης αίματος??). Ότι το να κάνεις παιδί είναι κάτι ανάμεσα σε πολλά άλλα πράγματα που μπορείς να κάνεις (???) οπότε αν δεν μπορείς να κάνεις με φυσικό τρόπο θα μπορούσες να ασχοληθείς με τίποτα καλύτερο και η επιστήμη να ψάχνει να λύσει άλλα ζητήματα κοκ….

Ειλικρινά έπαθα σοκ από τις απόψεις αυτές, πόσο μάλλον που εκφράστηκαν από άτομα που στα χαρτιά πάντα το παίζουν αντιεξουσιαστές και δε συμμαζεύεται. Επίσης σοκαρίστηκα από το ότι οι γυναίκες της ομάδας δεν πήραν καμία θέση πέρα από το να γράψει μια απ όλες ότι (ουσιαστικά δικαιολογία όλων αυτών που προηγήθηκαν). Τέλος σοκαρίστηκα από την έλλειψη ενσυναίσθησης προς κάποια που είναι μέσα στη διαδικασία, κάνει όλη αυτή την προσπάθεια με όλα τα ψυχολογικά σκαμπανεβάσματα που αυτό συνεπάγεται και σίγουρα δεν έχει καμία όρεξη να ακούει την αποψάρα του καθενός ότι μπορεί και να τη θεωρούν γριά για να γεννήσει. Πέρα απ αυτό, πιστεύω ότι ακριβώς το ότι μέσα από την εξωσωματική δίνεται η δυνατότητα στις γυναίκες (όσες έχουν τα κατάλληλα οικονομικά φυσικά, δεν το παραβλέπω καθόλου αυτό) να επιλέγουν εκείνες πότε και με ποιον θα κάνουν παιδί, ενοχλεί πολλούς κρυφούς μισογύνηδες που ζουν ανάμεσά μας και αυτός είναι ο λόγος που προβάλλουν όλα αυτά τα ακατανόητα δήθεν επιχειρήματα.

Πρόσφατα διάβασα ένα άλλο άρθρο εδώ μέσα στην ενότητα μητρότητα όπου περιγράφονταν τα διάφορα ανεκδιήγητα σχόλια που ενδέχεται να ακούσει μια 45ρα που κάνει παιδί, και αποφάσισα να γράψω κι εγώ την ιστορία μου γιατί με έχει πληγώσει πολύ όλη αυτή η συζήτηση.

Δεν ξέρω πως θα καταλήξει η προσπάθειά μου, μπορεί να μην τα καταφέρουμε ποτέ, μπορεί να υιοθετήσουμε, μπορεί τίποτε απ όλα. Όπως κι αν έχει όμως, μακάρι να έρθει μια μέρα που όλες οι γυναίκες θα έχουν πρόσβαση σε ασφαλείς και προσιτές διαδικασίες ώστε να μη μένουν σε τελειωμένες, κακές ή κακοποιητικές σχέσεις επειδή πιστεύουν ότι είναι η μόνη τους ελπίδα να κάνουν παιδί. Όσο για τη συγκεκριμένη ομάδα, δεν θέλω να την ξαναδώ.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News