Γεια σας κορίτσια και ampa μου.
Θα σας πάω κατευθείαν στην ιστορία μου.
Είμαι 25 ετών ..Ειχα κάνει πιο μικρή σχέσεις,όμως ζω μόνη μου πλέον και μου αρέσει αυτό.Κανω παρέα με άτομα που επίσης κάνουν εργενικη ζωή και περνάω όμορφα.
Το πρόβλημα είναι το εξής: Ο αδελφός μου έχει ένα παιδάκι και είναι παντρεμένος.Μου λέει συνέχεια ότι οι φίλοι μου είναι ανώριμοι επειδή είναι μεγαλύτεροι μου , δεν έχουν φτιάξει τη ζωή τους και ζουν ξέγνοιαστα.
Η αλήθεια είναι ότι όλοι τους ειναι 32 -40 και δε φαινεται η διαφορά μας.Επισης μου λέει πως -όταν μεγαλώσω-θα γίνω σαν εκείνους που κάνουν μια πολύ απλή ζωή. Αισθανομαι ότι με πιέζει χωρίς λόγο και ότι δε σέβεται τις επιλογές μου.Βλεπω ότι νιώθει πολλές φορές εγκλωβισμένος από την οικογενειακή του ζωή,όμως δε μου αρέσει καθόλου αυτό που κάνει.
Τον αγαπώ πάρα πολύ ,όμως ,νιώθω ότι δεν ήθελε ποτέ να παντρευτεί και μετανιωσε που έκανε παιδί.Δεν πιστεύω ότι αγαπά το παιδί του όσο θα έπρεπε.Δεν του δίνει καθόλου σημασία και η γυναίκα του ασχολείται μόνο με εκείνο .Επίσης ,το φορτώνει συνέχεια στις γιαγιάδες ή σε εμένα . Συνεχώς λέει ότι είναι τεράστια ευθύνη και ότι ,αν το ήξερε,δε θα το έκανε.
Εσας,σας έχει τύχει κάτι παρόμοιο; θα ήθελα να ακούσω τις απόψεις σας.Εμενα με ενοχλεί η στάση του.Του έχω πει να μη σχολιάζει τους φίλους μου,όμως δεν το σταματά.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Αδελφουλ
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Αρα σου κουναει το δάχτυλο για τις επιλογές σου ενω ο ιδιος εκανε παιδί ενω δεν ηθελε τις ευθύνες. Μ Α Λ Ι Σ Τ Α
Ο αδελφός σου μάλλον βιώνει τις δικές του ματαιώσεις μέσα απο την οικογενειακή ζωή και τα βάρη της που του πέφτουν βαριά. Δεν είναι ο μόνος. Πολλοί δεν είμαστε έτοιμοι για το συναρπαστικό και συνάμα τρομακτικό ταξίδι της γονεϊκότητας. Ωστόσο, επειδή τα παιδιά δεν είναι εμπορεύματα να τα επιστρέφουμε αν δεν μας ικανοποίησε η αγορά τους, θα πρέπει να φανούμε υπεύθυνοι για το/α πλάσμα/τα που φέραμε στη ζωή. Κακώς τον κανακεύετε αναλαμβάνοντας δικές του υποχρεώσεις αναφορικά με το παιδί (απο το γράμμα σου καταλαβαίνω οτι δεν πρόκειται για εξόδους που περιστασιακά κάνει με τη γυναίκα του και αφήνει το παιδί… Διαβάστε περισσότερα »
Ο αδερφός σου είναι ένας κλασικός μισογύνης και καλά θα κάνεις να αγνοήσεις τις θεωρίες του. Αλήθεια, μια μεγαλύτερη αδερφή θα έλεγε ποτέ κάτι αντίστοιχο στον 25αρη αδερφό της; Ούτε κατά διάνοια! Γιατί ο άντρας στα 25 είναι “παιδί” και πρέπει να κάνει όσες τρέλες θέλει για να απολαύσει την ηλικία του. Ενώ εσύ; Η γυναίκα; Εσύ πρέπει σιγά σιγά να βρείς έναν άλλο μισογύνη σαν και του λόγου του, να προσέχεις κι εσύ το παιδί σου μόνη χωρίς τη βοήθεια του συντρόφου σου. Κι όταν τα χρόνια περάσουν, να σου φέρνουν τα εγγόνια σου. Γιατί ο αδερφός σου έτσι… Διαβάστε περισσότερα »
Κρίμα το παιδί θα πω εγώ για αρχή… Οι ζωές μας είναι επιλογές μας, δεν αφορά κανέναν το τι κάνουμε. Αν εσύ είσαι καλά με τις επιλογές σου, προχωράς και τον γράφεις… Μήπως όμως για να γράφεις εδώ έχεις έστω και μια μικρή αμφιβολία; Δεν είναι κριτική για όνομα, ερώτηση σου κάνω, τροφή για σκέψη!
Υποθέτω εννοείς αμφιβολία για την ωριμότητα των φίλων της.
Μπορεί όμως αυτή η αμφιβολία να πηγάζει απ’τα σχόλια του αδερφού της που δεν γίνεται να μην την επηρεάσουν και να μην έχει καμία αντικειμενική βάση.
Ο αδελφός σου δείχνει να είναι χαρακτηριστική περίπτωση κακομαθημένου γιόκα που πρέπει να τον υπηρετούν οι γυναίκες. Ταυτόχρονα, είναι κακός σύντροφος, ανεύθυνος (ανώριμος και τεμπέλης) πατέρας, χειριστικός και ελεγκτικός (σωστό κελεπούρι). Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι θα πρέπει κι εσύ αυτό να το αποδέχεσαι. Σταμάτα να του μιλάς για εσένα και την ζωή σου, να δίνεις αναφορά και να κουβεντιάζεις θέματα της παρέας σου μαζί του. Αν ο ίδιος κάνει ερωτήσεις, μπορείς να μην απαντάς, να αλλάζεις θέμα, ακόμα και να φεύγεις. Ακόμα και για την φροντίδα του παιδιού, πάψε να είσαι πάντα διαθέσιμη για babysitting. Θέσε του όρια. Ο… Διαβάστε περισσότερα »
Για να είναι παντρεμένος ο αδελφός σου φαντάζομαι, ζει αλλού.Είσαι 25 χρόνων, ενηλικη, από πού κι ως πού ξέρει τις παρέες σου και με ποιους βγαίνεις ώστε να μπορεί να έχει και άποψη γι’ αυτούς; Γιατί του δίνεις λογαριασμο; Σταματα να δίνεις αναφορά για τις παρέες σου, με ποιον βγήκες και που και κόψε του τον βηχα. Αν ξανακάνει κάποιο σχόλιο πες του δεν θέλω να μιλάς ασχημα για τους φίλους μου, εγώ δεν μιλώ άσχημα για τους δικούς σου, κι αν το ξανακάνει, κόψε επαφές. Αρκετά με την αστυνόμευση των συγγενών. Το πώς είναι στη ζωή του δεν εχει… Διαβάστε περισσότερα »
Λοιπον η αρχικη μου παρορμηση ειναι να πω οτι ο αδερφος σου ειναι, χμ, οχι και τοσο εξυπνος για να το θεσω ευγενικα, καθως this one hit a bit too close to home. Βλεπεις, κι εγω εχω χαρακτηριστει ετσι απο σοβαροφανη φιλο του αγοριου μου, επειδη δεν ξυπναω νωρις (η δουλεια μου η μια ειναι απογευμα και η αλλη βραδυ, τι να κανω), δεν ειμαι σε σχεση με συγκατοικηση και “προοπτικη” ενω πλησιαζω τα 40 και το αγορι μου ειναι 25, και επειδη ειμαι πολυ vocal σχετικα με την πολυσυντροφικοτητα (παρολο που δεν την εξασκω αυτη την περιοδο). Ομως η… Διαβάστε περισσότερα »
Ο αδερφός σου κριτικάρει, επειδή κατά βάθος ζηλεύει τη ζωή σου και των φίλων σου. Από την αρχη της επιστολής σου πήγε εκεί το μυαλό μου, όταν μάλιστα διάβασα αυτά που λέει για το παιδι του σιγουρεύτηκα. Το έχει πει άλλωστε και η δημοφιλής διαφήμιση: Κράζεις; Θαυμάζεις!!
Είμαστε οι επιλογές μας… Κρίμα για το παιδάκι να ζει σε μια οικογένεια που δεν το επιθυμούν… Κρίμα…
Σε καταλαβαίνω. Έχω κι ‘γω μεγαλύτερο αδερφό, που είχε και έχει ακριβώς την ίδια συμπεριφορά. Θα σου κάνω μία συνοπτική ανάλυση της δικής μου οπτικής επί του θέματος. Θεωρώ, πως τα αδέρφια που είναι άντρες και μεγαλύτεροι, από τη μία νιώθουν ότι έχουν το ρόλο της προστασίας και πάντα πρέπει να είναι εκεί για τη μικρή τους αδερφή, να σου υποδεικνύουν το σωστό άσχετα που μπορεί και να είναι λάθος για εσένα. Αυτοί, πρέπει να το κάνουν. Επίσης, τέτοια άτομα έχουν μπει καλά στο πετσί του ρόλου “τι αρμόζει να κάνει ένας άνθρωπος σε κάθε ηλικία” και αυτό ίσως είναι… Διαβάστε περισσότερα »