Οι άντρες που γκριζάρουν με τα χρόνια γίνονται πιο σέξι. Πετυχημένοι, γεμάτοι αυτοπεποίθηση και κύρος, το γκρίζο μαλλί στους άνδρες είναι ένα προνόμιο ωριμότητας. Οι γυναίκες που γκριζάρουν, παραμελούν τον εαυτό τους, λήγουν και είναι πλέον προϊόν για πέταμα. Τα γκρίζα ή τα λευκά μαλλιά στις γυναίκες δεν είναι μόνο απωθητικά, αλλά θεωρούνται πολλές φορές και μειονέκτημα στην αγορά εργασίας.
Στην πρεμιέρα της “Annette” την Τρίτη και κατά τη διάρκεια απονομής του Φεστιβάλ Καννών, η Andie MacDowell εμφανίστηκε στο κόκκινο χαλί με τις γκρίζες τις μπούκλες. Η Helen Mirren παρευρέθηκε επίσης στην απονομή, με τα λευκά μαλλιά της σε ένα σινιόν κότσο και η Τζόντι Φόστερ, η οποία έλαβε τιμητικό Palme d’Or στο φεστιβάλ, είχε τα μαλλιά της κάτω, αφήνοντας ορατές τις γκρίζες ραβδώσεις στο στεφάνι του κεφαλιού της.
Η τάση για λευκά, γκρίζα και ασημένια μαλλιά έχει αρχίσει να κατακτά και τις μικρότερες ηλικίες, αφού πολλές γυναίκες αποφασίζουν να αλλάξουν το χρώμα των μαλλιών τους, το οποίο ακόμα δεν έχει προλάβει να ασπρίσει, για να γκριζάρουν το κεφάλι τους. Μια συμμαχία απενοχοποίησης της μεσηλικότητας και της τρίτης ηλικίας στις γυναίκες, μια παραδοχή ότι το να μεγαλώνεις δεν σημαίνει απαραίτητα ότι χαλάς.
Η MacDowell,η Mirren και η Foster – 63, 75 και 58 ετών αντίστοιχα – μαζί με άλλες γνωστές του χόλιγουντ, όπως η Kelis, η Diane Keaton και η Glenn Close έχουν αρχίσει να αποδομούν την ειδωλολατρική εικόνα της νεότητας που συνεπάγονται, όχι μόνο οι λαμπερές τελετές απονομών, αλλά και οι ίδιες οι ταινίες υψηλού εμπορικού θεάματος. Η Whoopi Goldberg και η Sarah Jessica Parker έχουν αρχίσει επίσης να αποκαλύπτουν τις γκρίζες ρίζες τους, ενώ η Kate Winslet ζήτησε πίσω τις ρυτίδες της από το υπεύθυνο για την προώθηση της νέας της σειράς στούντιο, αφότου αντιλήφθηκε ότι είχαν αφαιρεθεί με φώτοσοπ.
Ένας παλμός φαίνεται να ζωντανεύει κάτω από τα πολύ βαριά φώτα του ωραιοποιητικού χόλιγουντ. Ένας παλμός ισχυρά φεμινιστικός, με γυναίκες που εδραίωσαν στο συλλογικό μας ασυνείδητο αναψυχής με εικόνες νεότητας που σημάδεψαν τις δεκαετίες του 90’ και που τώρα, αντί να εξαφανιστούν -όπως θα έπρεπε κανονικά να κάνουν- εμφανίζονται δημόσια, διεκδικώντας τις ρυτίδες και τα λευκά μαλλιά τους, με πλήρη επίγνωση της διαμορφωτικής δύναμης τους για τις γυναίκες που στρέφουν το βλέμμα τους προς εκείνες.
Η MacDowell παραδέχτηκε ότι έπρεπε να αφήσει τις ρίζες της να μεγαλώνουν πέρυσι επειδή δεν μπορούσε να πάει στο κομμωτήριο, λόγω της καραντίνας. Τώρα, οι γκρίζες της μπούκλες δεν της φαίνονται τόσο τρομακτικές και κατέληξε να είναι μεγάλη οπαδός του χρώματος, αλλά και όσων αυτό συνεπάγεται.
Το 2015, η μάρκα καλλυντικών Celine έγινε βάιραλ όταν έκανε την Joan Didion, που τότε ήταν 80, το πρόσωπο της διαφημιστικής της καμπάνιας.
Céline casts Joan Didion in its new ads, women’s brains explode: http://t.co/JBMtLjCZXU pic.twitter.com/RFuANTpumG
— The Cut (@TheCut) January 6, 2015
Το περιοδικό New Yorker έκανε φωτογραφικό αφιέρωμα, φέτος τον Ιούνιο, σε γυναίκες που αναγκάστηκαν να αφήσουν τα μαλλιά τους να ασπρίσουν υπό τις εγκλειστικές συνθήκες της πανδημίας και στη συνέχεια άρχισαν ένα πολύ μεγάλο ταξίδι αυτοσυνειδησίας στον χρόνο για να αποδεχθούν ότι τελικά μεγαλώνουν. Και είναι πάρα πολύ αποδεκτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Μα πόσες γενικολογίες και κλισέ μπορεί να βρει κανείς σε μια παράγραφο! Αν τα είχε γράψει όλα αυτά άντρας θα φωνάζαμε: alert, σεξισμός!
πες τα! Πονεσαν τα ματια μου με αυτα που διάβασα.
Μια χαρά τα λέει η Φωτεινή. Γενικά μιλάει και κλισέ χρησιμοποιεί, γιατί περιγράφει τον υπαρκτό σεξισμό. Δεν είναι η ίδια σεξίστρια επειδή λέει για σεξιστικές συμπεριφορές.
Επί του θέματος, οι γυναίκες τα φτιάχνουν με ωριμότερους κυρίως για να είναι φτιαγμένοι οικονομικά, να μπορούν να παρέχουν περισσότερα αγαθά στην οικογένεια, να έχουν σεξουαλική εμπειρία και να μην θέλουν να εξερευνήσουν αφού παντρευτούν και να είναι αρκετά πιο όμορφες από αυτούς για αρκετό διάστημα. Σεξιστικό; απόλυτα! Συμβαίνει κατά κανόνα στα περισσότερα μέρη του πλανήτη; δεν υπάρχει ερώτημα!
Δύο παρατηρήσεις: ο άντρας μετά τα 30 θεωρείται τυχερός όχι αν έχει σκούρα μαλλιά αλλά αν έχει μαλλιά γενικώς, μια και τουλάχιστον οι μισοί τα χάνουν από νέοι. Το άσπρο μαλλί σημαίνει πως… έχουν μαλλί, οπότε λένε και τω θεώ δόξα και το χρώμα δεν τους απασχολεί. Το αντίστοιχο “άσπρισμα” των ανδρών είναι η φαλάκρα – η διαφορά βέβαια είναι πως κανένας φαλακρός άντρας δεν αντιμετωπίζει πρόβλημα στη δουλειά του αν δεν κάνει εμφύτευση μαλλιών. Δεύτερη παρατήρηση: θετικό μεν το μήνυμα, αλλά δεν παύει να είναι μια χολιγουντιανή μόδα. Ελάχιστες γυναίκες ασπρίζουν από φυσικού τους τόσο ομοιόμορφα και γοητευτικά όσο… Διαβάστε περισσότερα »
Ναι! Και περίπου την ίδια ώρα κιόλας! Μαζί τα είδα τα σχόλιά μας.
Η πανέμορφη κυρία στην πρώτη φωτο ΔΕΝ έχει φυσικό μαλλί! Τα άσπρα μαλλιά δε βγαίνουν έτσι.
Είναι αποτέλεσμα κομμωτηρίου. Ρέφλέ , ανταύγειες κλπ.
Καμία σχέση με το πώς φαίνονται σε εμένα οι άσπρες τρίχες.
Είναι πολύ δύσκολο να αφήσεις τα μαλλιά άσπρα. Εγώ το έχω επιχειρήσει μερικές φορές να τις αφήσω και πραγματικά βαρέθηκα να απαντάω και να εξηγούμαι.
Επίσης σίγουρα είναι περιοριστικό για δουλειές που έχεις να κάνεις με κόσμο. Δυστυχώς.
Πες τα ρε Ηλεκτρονιάρα, τα ίδια γράψαμε!
Ωραία η νέα τάση που απενοχοποιεί το γήρας στις γυναίκες…δε λέω…αλλά μη ξεχνάμε ότι πρόκειται μάλλον και αυτό για τάση……Άν και εννοείται ότι θέλουμε τέτοια πρότυπα, ανθρώπινα,αναρωτιέμαι γιατί θα πρέπει πάντα να βαράει το σκοπό το Hollywood και να ακολουθούμε οι υπόλοιποι/ες.Πριν δηλαδή ήταν κακό το γκρίζο μαλλί της κυρά Δέσποινας από το διαμέρισμα του τρίτου ορόφου και τώρα που το λάνσαραν τα μεγαθήρια του θεάματος όλα o.k??
Ο γες, η επιστροφή στο φυσικό χρώμα είναι ένα ταξίδι από μόνο του. Πέρα από το συμβολικό, οφείλω όμως να πω ότι υπάρχει και ένας πολύ πρακτικός δείκτης δυσκολίας. Εγώ σταμάτησα να βάφω τα μαλλιά μου έναν χρόνο πριν την καραντίνα, και σύντομα ήρθα αντιμέτωπη με το ερώτημα: “καλά τα άφησες, μέχρι να γίνουν όλα στο φυσικό, τι κάνεις;” Γιατί πέρα από τις ασπρόμαυρες τρίχες που κατέβαιναν σαν στεφάνι γύρω από την κορυφή του κεφαλιού μου, είχα και το βαμμένο καστανό να ξεβάφει με τον καιρό σε ένα ωραιότατο πορτοκαλί χάλι. Γάτα κάλικο για πολλούς μήνες. Τιπ για όσες το… Διαβάστε περισσότερα »
Γάτα κάλικο; 👏
Δε γίνονται πιο σεξι – απλά κάποιοι, που νεώτεροι ήταν πολύ μπρουταλ, ασπριζοντας αποκτούν μια πιο γλυκιά φυσιογνωμία. (αντίστοιχα πολλές γυναίκες εγκαταλειπουν τους σκουρους τόνους για πιο “γλυκές” ανοιχτές αποχρωσεις.) Το βασικό όμως είναι ότι – με εξαιρέσεις τύπου “θάνατος στη Βενετία” – δεν έχουμε συνηθίσει οι αντρες να βάφουν τα μαλλιά τους, σε αντίθεση με τις γυναίκες, οπότε δεν μας φαίνεται γέρος ένας γκρίζομάλλης στα σαράντα. Δεν ξέρω πού στηρίζεις το ότι οι γυναίκες προτιμούν μεγαλύτερους από φόβο εγκατάλειψης (υπάρχει σχετική έρευνα;), όμως, αν ισχύει, νομίζω ότι η πιθανοτητα να σε αφήσει κάποιος για κάτι που δεν είναι δικό… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν είναι το ζήτημα της απιστίας Φωτεινή μου, ο “ώριμος” συνήθως έχει λεφτά και αυτό είναι ένα πολύ βασικό κριτήριο για μια μεγάλη μερίδα γυναικών. Το ότι θα πεθάνει πρώτος επίσης συμπεριλαμβάνεται στα προτερήματα για τη συγκεκριμένη κατηγορία. 😂
Είναι δύσκολο να σταματήσεις στο ντούκου να βάφεις τα μαλλιά αν χρησιμοποιείς μόνιμες βαφές. Οι καστανές παιρνουν κοκκινωπό/πορτοκαλί χρώμα. Αν έχεις άσπρα μαλλιά, βγαίνει άσπρο στεφάνι στις ρίζες και τα υπόλοιπα είναι άλλο χρώμα. Και ίσως χρειάζεται να τα βάψεις όλα άσπρα. Η τελευταία φορά που έβαψα μαλλιά ήταν για συνέντευξη δουλειάς γιατί άσπρες τρίχες είναι μειονέκτημα στην αγορά δουλειάς.
Έχω γκρίζα μαλλιά από έφηβη και και δε βλέπω να έχουν δημιουργήσει κανένα θέμα στην επαγγελματική ή στην προσωπική μου ζωή. Βλέπω γύρω μου πάρα πολλές γυναίκες με γκρίζα μαλλιά και δε νομίζω ότι το θέμα είναι τόσο σημαντικό ή ότι η κοινωνία υποτιμά και στιγματίζει τις γυναίκες θέλουν να βάφουν το κεφάλι τους.
Τώρα είμαι πολύ περίεργη τι δουλειά κάνεις.
Μόνο καλλιτεχνική/ελεύθερη επαγγελματίας νομίζω το σηκώνει. Εταιρεία; Καφετέρια; Ρεσεψιόν; Υπάλληλος σε οποιοδήποτε κατάστημα; Δε χρειάστηκε ποτέ να κανεις αυτές τις δουλειές;
Εκεί θα στεκόταν εμπόδιο. Αν όχι, τότε είσαι τυχερή.
Γιατί ο νέος θεωρητικά μπορεί να σε παρατήσει για κάποια ΑΛΛΗ. Οπότε θεωρώ ότι φοβόμαστε τα υπαρξιακά που μπορεί να συνεπάγεται αυτή η πιθανή απόρριψη. Ο θάνατος δεν εμπεριέχει αυτού του είδους την απόρριψη.