Αγαπητή Α,μπα, Το ξέρω οτι η απάντηση είναι “Η μόνη λύση είναι ο ψυχολόγος”, το ερώτημα μάλλον είναι “ποιος θα πάει στον ψυχολόγο” και όχι το “αν..”. Η ιστορία μου έχει να κάνει με τη μητέρα μου. Η μητέρα μου είναι ένας άνθρωπος που έχει περάσει πολλά δύσκολα πράγματα στη ζωή της, και εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να τραβάει ζόρια. Χωρίς να μπω σε λεπτομέριες και να γράφω σεντόνια, η καθημερινότητα της ξοδεύεται στη φροντίδα όλων των άλλων, σε σημείο που παραμελεί τον εαυτό της και την υγεία της. Πολλές φορές έχει μία τάση να θέλει να φαίνεται ο ήρωας και το θύμα ταυτόχρονα. Όσες φορές έχω προσπαθήσει να τη βοηθήσω με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πάντα καταλήγουμε στο ότι “κανείς δε με καταλαβαίνει, αν είχες περάσει και συ όσα έχω περάσει εγώ θα ήξερες, δε θέλω τις συμβουλές σου” κλπ. Επίσης έχει πάντα μια τάση να μου προκαλεί ενοχές, π.χ. “Πάλι θα βγεις και θα με αφήσεις μόνη μου?” όταν μέναμε στο ίδιο σπίτι, και τώρα που ζω στο εξωτερικό, πετάει συνέχεια σπόντες για την τάδε που “γύρισε πίσω στην πατρίδα της και στην οικογένεια της, άντε και η σειρά σου τώρα που γερνάω” κλπ κλπ. Παλιότερα μπορώ να πω ότι ο τρόπος της έπιανε και μου δημιουργούσε ενοχές σε σημείο που να νιώθω άσχημα. Όσο όμως γινόμουν ανεξάρτητη (οικονομικά, πρακτικά αλλά και συναισθηματικά) έμαθα να αναγνωρίζω ότι σε ένα βαθμό αυτό που έκανε ήταν χειριστικό. Και συνειδητοποίησα ότι πλέον είμαστε δύο ενήλικοι άνθρωποι (πέρα από μάνα-κόρη) όπου δε χωρούν σχέσεις αλληλοεξάρτησης και εκβιασμού. Χωρίς να πάω να το παίξω ψυχολόγος, αλλά με βάση τα βιώματα και της συμπεριφορές της μητέρας μου, πιστεύω ότι σίγουρα θα της έκανε καλό να πάει σε κάποιον ψυχολόγο. Σίγουρα θα έκανε καλό και σε μένα, αλλά δεν θέλω να πάω στον ψυχολόγο για να λύσω τα ψυχολογικά της μάνας μου, άλλα τα δικά μου. Το πλοτ τουιστ της ιστορίας είναι ότι η μητέρα μου είναι η ίδια ψυχίατρος. Και εκεί νομίζω ότι το όλο πράγμα γίνεται λίγο σουρεάλ. Δεν ξέρω αν κάνει ψυχανάλυση του εαυτού της, δεν ξέρω αν βλέπει τον εαυτό της από άλλο πρίσμα και δεν βλέπει ότι κάτι πάει στραβά, δεν ξέρω αν βλέπει ότι κάτι πάει στραβά και το αγνοεί συνειδητά, δεν ξέρω αν θεωρεί ότι είναι η καλύτερη ψυχίατρος του κόσμου και αρνείται να πάει σε κάποιον άλλον να μιλήσει.. άλλα νιώθω ότι το επαγγελμά της την εμποδίζει να αναγνωρίσει και να αντιμετωπίσει τα θέματα της. Επίσης είναι αδύνατο το να της προτείνω εγώ να πάει σε ψυχολόγο, γιατί θα είναι σα να έρχομαι εγώ η άσχετη να της υποδείξω τη δουλειά της?? Κάνω καπου λάθος? Αν ένας καρδιολόγος έχει θέματα με την καρδιά του, δεν πρέπει να πάει σε κάποιον άλλο καρδιολόγο να το κοιτάξει? Γιατί η μητέρα μου δεν κάνει το ίδιο για τα ψυχολογικά της?
Δεν θα πας σε ψυχολόγο για να λύσεις τα προβλήματα της μητέρας σου, θα πας για να λύσεις τα προβλήματα που σου δημιουργεί η μητέρα σου, που τελικά, είναι τα δικά σου προβλήματα. Αν πας, θα πας, για να καταλάβεις για ποιο λόγο δεν χρειάζεται να της υποδείξεις απολύτως τίποτα, ούτε να σε απασχολεί γιατί δεν θέλει να λύσει τα δικά της θέματα. Για να αποδεχτείς το χαρτί που σου έλαχε με αυτή τη μάνα που είναι ψυχίατρος και κουβαλάει όλα αυτά τα βαρίδια. Αν είσαι εντάξει με όλα αυτά, και απλώς ήθελες να τα γράψεις κάπου, δεν χρειάζεται να πας.
Όπως ένας καρδιολόγος μπορεί να καπνίζει, έτσι και μια ψυχίατρος μπορεί να έχει δικά της άλυτα θέματα. Αν ήταν ψυχαναλύτρια, θα ήταν άλλη η απάντηση, ωστόσο, η δική της στάση απέναντι σε σένα δεν την κάνει αυτόματα κακή επαγγελματία (ίσως και να είναι, λέω μόνο ότι δεν είναι απόδειξη).
Εσύ ακολουθείς το Α,μπα στο Instagram;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Από όσο ξέρω, το να κάνει ψυχανάλυση ένας ψυχίατρος είναι προαπαιτούμενο για τη δουλειά του. Τουλάχιστον έτσι μου έχει πει ένας παλιός μου μαθητής και νυν ψυχίατρος ο ίδιος. Αν κάνω λάθος συμπαθάτε με.
Μήπως είχε σπουδάσει εκτός Ελλάδας;
Νομίζω ότι αυτό ισχύει για όσους είναι ψυχίατροι-ψυχαναλυτές ή ψυχίατροι-ψυχοθεραπευτές. Αλλά μπορεί να κάνω κι εγώ λάθος.
Δεν το εχω ξανακουσει αυτο
Ξέρω ότι αυτό ισχύει για ψυχολόγους-ψυχοθεραπευτες. Δεν έχω ακούσει κάτι παρόμοιο για ψυχιάτρους στην Ελλάδα. Επίσης από συζητήσεις με γνωστούς έχω την αίσθηση ότι ορισμένοι ψυχίατροι (όχι όλοι, αλίμονο) δεν πολυεκτιμούν τους ψυχολόγους.
Ισχύει αυτό που λένε Margarita και Ophelia. Σύμβουλοι ψυχικής υγείας και ψυχοθεραπευτές οφείλουν να κάνουν προσωπική θεραπεία ως μέρος της εκπαίδευσής τους. Ειδικότερα οι ψυχαναλυτές οφείλουν να κάνουν ψυχανάλυση που είναι μια πολύ πιο χρονοβόρα και κοστοβόρα διαδικασία. Οι ψυχίατροι όχι, εκτός αν είναι επιπλέον και ψυχοθεραπευτές ή ψυχαναλυτές.
Αλλά και να κάνει η ίδια ψυχανάλυση/ψυχοθεραπεία, θα πρεπει να έχει καταλάβει ότι είναι χειριστικη με την κόρη της και να το θεωρήσει προβλημα ώστε να το αντιμετωπίσει. Αλλιώς δεν έχει νόημα, μπορεί να κάθεται να συζητάει έπειτα θέματα αλλά όχι αυτό που καίει την κόρη της.
Έτσι ξέρω και εγω. Οι ψυχολόγοι και οι ψυχίατροι έχουν υποχρεωτικά κάποιον, επόπτης λέγεται νομίζω, και κάνουν υποχρεωτικά και οι ίδιοι θεραπεία. Τώρα αν η συγκεκριμένη είναι συνταξιούχος ίσως να έχει διακόψει.
Όπως η κομμώτρια δεν μπορεί να κουρεψει το δικό της κεφάλι, έτσι και μια ψυχίατρος/ψυχολόγος δεν μπορεί να δει τους εσωτερικούς μηχανισμούς μιας δικής της συμπεριφοράς ή να αναπλαισιωσει μόνη της μια εμπειρία της. Αν μπορούσε, οι ψυχίατροι/ψυχολόγοι θα ήταν οι πιο ισορροπημένοι/ευτυχισμένοι άνθρωποι. Συχνα υπάρχει μια αμφισβήτηση από ψυχίατρους προς ψυχολόγους, και το αντίστροφο, οπότε ενας δισταγμός μπορεί να πηγάζει και από εκεί. Και φυσικά υπάρχει και το κοινότυπο αίσθημα μετάθεσης ευθυνων, του ότι εγώ δεν κάνω κάτι λάθος, είναι μόνο οι άλλοι γύρω μου που δε μου φερονται σωστά (το οποίο μπορεί να ισχύει, αλλά τότε γιατί επιλέγεις… Διαβάστε περισσότερα »
Mrs Lockhart, we’ve been expecting you ♥️
Δεν της υποδεικνύεις τη δουλειά της, δε θα της κάνεις σύσταση ως συνάδελφος αλλά ως κόρη. Καταλαβαίνω ότι είναι δύσκολο να γίνει όλο αυτό διαβάζοντας για τη σχέση σας και το χαρακτήρα της μητέρας σου. Απλά ήθελα να στο πω ώστε να βγάλεις και αυτόν τον παράγοντα ενοχής από πάνω σου.
Αχ να πας εσύ άμεσα!
Όσο μένουν άλυτα,τόσο θα μαζευονται και θα σκάσουν εκει που δεν το περιμένεις!
Κ επίσης δεν μπορώ να ακούω το “δεν παω για να λύσω τα θέματα του αλλου”.Για εσένα πας,που για να το συζητας μια χαρα θέματα έχεις.ΕΣΥ.Με την ίδια λογική αν πχ σε χτυπησει με το αμαξι του ενας μεθυσμένος,μην δεχθείς την ιατρική φροντίδα γιατί ο αλλος ειτε δεν σκεφτηκε και επιασε τιμόνι με αλκοολ ειτε γιατί είναι αλκοολικος.
“Όσο όμως γινόμουν ανεξάρτητη (οικονομικά, πρακτικά αλλά και συναισθηματικά) έμαθα να αναγνωρίζω ότι σε ένα βαθμό αυτό που έκανε ήταν χειριστικό. Και συνειδητοποίησα ότι πλέον είμαστε δύο ενήλικοι άνθρωποι (πέρα από μάνα-κόρη) όπου δε χωρούν σχέσεις αλληλοεξάρτησης και εκβιασμού.” dream on, καημενουλα μου… εχεις την εντυπωση οτι δεν τα κανει συνειδητα ολα αυτα για να σου δημιουργει ενοχες και να σε εξουασιαζει; να κανει τι στον ψυχολογο; να της πει οτι ειναι χειριστικη; το ξερει! ειναι ενα απο τα ΠΟΛΛΑ παραδειγματα οπου ειδικοι της ψυχικης υγειας, προσπαθουν να εκμεταλλευτουν τις γνωσεις τους για να βολεψουν τον καλυτερα την κ@#αρα τους.… Διαβάστε περισσότερα »
Μπορείς να μου απαντήσεις και εμένα γιατί κάποιοι γιατροί δεν κάνουν το εμβόλιο;
Επίσης τα όρια επάγγελμα versus προσωπική ζωή στις μέρες μας είναι ρευστά, μπερδεύονται πικρά…
Το είμαι καλή επαγγελματίας & ζω τη ζωή μου επιτυχημένα (λειτουργικότητα σε εργασιακό και κοινωνικό επίπεδο) οπότε αποτελώ πρότυπο και εμπνέω είναι ένας αστικός μύθος.
Έχω γνωρίσει χωρίς να ξέρω τι επαγγέλλονται εξ’ αρχής σε παρέα και σε προσωπικό επίπεδο λάιφ κόουτσες και ψυχιάτρους και νόμιζα ότι μου κάνουν πλάκα.
Τι πρέπει δηλαδή να κάνω; καταγγελία στο σύλλογό τους ή να αρχίσω να σταυροκοπιέμαι κάνοντας παράλληλα downward-facing dog asana?
Να πας εσύ σε ψυχολόγο, το αν θα πάει εκείνη είναι δική της υπόθεση. Το ότι νιώθεις υπεύθυνη για τα προβλήματά της σου το έχει υποβάλει η ίδια. Είναι ανώριμη και χειριστική και δεν έχει καμία σημασία τι δουλειά κάνει. Πήγαινε να δουλέψεις με τον εαυτό σου γιατί αυτή η γυναίκα σε έχει μουρλάνει. Εκτός αν θες να υποκύψεις στις πιέσεις, να πας να μείνεις μαζί της happily ever after και να σου γράφει ισοβίως συνταγές για τα ψυχοφάρμακα που σίγουρα θα χρειαστείς για να την αντέχεις. Δεν αστειεύομαι, έχει συμβεί σε φίλη μου.
Τι σημαίνει αυτό:
Αν ήταν ψυχαναλύτρια, θα ήταν άλλη η απάντηση
Για να γίνεις ψυχαναλυτής /τρια απαιτείται προσωπική ανάλυση πολλών χρονών (τουλάχιστον 5), όπως επίσης και για να ασκήσεις ψυχοθεραπεία (τουλάχιστον 3). Οι ψυχίατροι και οι ψυχολόγοι (εδώ στην Ελλάδα) απαιτείται να έχουν το πτυχίο τους και όχι προσωπική θεραπεία. Αν θέλουν να γίνουν και αναλυτές ή ψυχοθεραπευτες άλλης κατ/νσης , χρειάζεται προσωπική θεραπεία.
γι αυτο και “εδω στην ελλαδα” υπαρχουν διαταραγμενοι ψυχολογοι που δουλευουν ανεξελεγκτα..
Καλά Franny εδώ η κατάσταση είναι ανεξέλεγκτη πραγματικά. Έχω εκπλαγεί από το πλήθος των “ψυχολόγων” που βγαίνουν από κάτι ιδιωτικά ΙΕΚ της πλάκας, ανοίγουν γραφεία και δίνουν συμβουλές του τύπου “άκου τους ήχους της φύσης και νιώσε τη ζεστασιά του ήλιου”. Δεν υπερβάλλω, μιλάω για ατάκες που άκουσαν φίλοι μου και οι οποίοι πήγαν εκεί έχοντας σοβαρά προβλήματα.
Ο ψυχαναλυτης/ψυχοθεραπευτης ειναι υποχρεωμενος να κανει ψυχαναλυση…ο ψυχιατρος οχι.Δεν ειναι ολοι οι ψυχιατροι θεραπευτες.
Στις περισσότερες περιπτώσεις σε όλες τις σχολές και κατευθύνσεις ψυχολογιας έχεις επόπτη που σε καθοδηγεί.Εκπαιδευεσαι αργά με την βοήθεια ενός έμπειρου ατόμου.Μετα έχεις τον δικό σου ασθενή αλλά ταυτόχρονα εποπτεία που σε καθοδηγεί. Αποκτάς μια βασική γκάμα και παλέτα εργαλείων ενώ ταυτόχρονα καλεισαι να κάμψεις τις δικές σου άμυνες αντιστάσεις και τα λοιπά. Ο ψυχίατρος είναι κυρίως για να συνταγογραφει και να παρακολουθεί , μπορεί όμως να μην παρακολουθεί το άτομο σε εβδομαδιαία βάση πχ. Η ψυχανάλυση σαν σχολή αυτή κάθεαυτη έχει πολλά χρόνια εκπαίδευσης και δυσβάσταχτο κόστος.Ειναι εν ξεχωριστό είδος από μόνο του που δεν κάνει και δεν χρειάζεται… Διαβάστε περισσότερα »
Η μητέρα σου είναι ψυχίατρος με πτυχίο ιατρικής και ειδίκευση στην ψυχιατρική ή ψυχολόγος/ψυχοθεραπεύτρια με πτυχίο από τμήμα ψυχολογίας ή σπουδές σε (ιδιωτική) σχολή ψυχοθεραπείας; Η ψυχοθεραπευτική προσέγγιση μπορεί να είναι αρκετά διαφορετική από την ψυχολογική προσέγγιση (χωρίς όμως αυτό να είναι απαραίτητο), είναι όμως πολύ διαφορετική από την ψυχιατρική προσέγγιση η οποία ασχολείται κυρίως με ψυχοδιαγνωστική και παροχή φαρμάκων. Η μητέρα σου μπορεί φυσικά να τα ξέρει όλα αυτά και να μην θέλει να απευθυνθεί σε ψυχοθεραπευτή/τρια για ένα σωρό λόγους (κάποιοι από τους οποίους μπορεί και να μην είναι τελείως αβάσιμοι). Λόγος Νο. 1: στην Ελλάδα (Αθήνα;) όλοι… Διαβάστε περισσότερα »
Ακόμη να μην ξεχνάμε ότι ο ψυχολόγος δεν είναι το ίδιο με τον ψυχίατρο. Ο ψυχολόγος μπορεί να παραπέμψει σε ψυχίατρο, αλλά και στα δύο κάποιος μπορεί να πάει μονάχα με την θέληση του και, απαισιόδοξο αυτό που θα πω, αλλά δεν μπορείς να πείσεις κανέναν. Αν η ίδια δεν αναγνωρίσει τα προβλήματα της κι έπειτα δεν προσπαθήσει να τα λύσει εσύ ότι και να λες δεν πρόκειται να αλλάξει κάτι. Πιστεύω ότι πρέπει να της προτείνεις να πάει, γιατί το ότι είναι ψυχίατρος δεν σημαίνει ότι μπορεί να θεραπεύσει τον εαυτό της, όπως ένας καρδιολόγος δεν μπορεί να κάνει… Διαβάστε περισσότερα »