Έχω μια σχέση εδώ και εννιά μήνες με έναν άντρα 17 χρόνια μεγαλύτερό μου. (Εγώ 32 και εκείνος 49). Από την πρώτη στιγμή υπήρξε μεταξύ μας έντονη χημεία και συναισθηματική επικοινωνία. Από την αρχή σχεδόν μου εξέφρασε πως ήμουν αυτό που πάντα έψαχνε στη ζωή του. Όμως καθώς ο καιρός περνάει αντιλαμβάνομαι πως έχει μάθει να λειτουργεί με τους δικούς του ρυθμούς και δυσκολεύεται να κάνει πράξη πράγματα που για εμένα είναι αυτονόητα σε μια σχέση. Ακόμη και στην εκφραστικότητα μεταξύ μας όταν δεν είμαστε μαζί νιώθω πως δυσκολεύεται (πχ τηλέφωνα, μηνύματα κλπ). Δεν αμφιβάλλω για την αγάπη του και πραγματικά κάνει πράγματα μαζί μου που δεν έχει ξανακάνει ποτέ. Όμως νιώθω πως ο τρόπος ζωής του ως τώρα δεδομένης της ηλικίας δύσκολα θα προσαρμοστεί στον τρόπο που θα ήθελα για να με καλύπτει σε αυτή τη φάση της ζωής μου. Ένα ζευγάρι που επιλέγει να είναι μαζί θεωρώ πως πρέπει να το δείχνει με πράξεις. Όμως κάτι που για εμένα είναι απλό, εκείνον τον δυσκολεύει. Του τα έχω εκφράσει όλα αυτά αλλά δεν έχω δει κάποια ουσιαστική προσπάθεια από την πλευρά του για αλλαγή. Φτάνω στο σημείο να νιώθω πως συμβιβάζομαι επειδή τον αγαπώ και δε μου αρέσει αυτό το συναίσθημα. Τι να κάνω; Δε θέλω να χωρίσουμε αλλά δε με καλύπτει να μην εξελίσσεται η σχέση μας. (Δεν εννοώ κάτι συγκεκριμένο αλλά ακόμη και το να κανονίσουμε από κοινού διακοπές στάθηκε αδύνατο). Μήπως πρέπει απλά να δεχτώ πως έχει μάθει να ζει μόνος και να αποχωρήσω όσο κι αν με πληγώνει;
Υποψιάζομαι το αντικείμενο του πόθου σου έχει κάτι βαθύτερο από το «έχει μάθει να ζει μόνος του» και «έχει μάθει να λειτουργεί με τους δικούς του ρυθμούς» που δεν είσαι σε θέση να διακρίνεις, αλλά δεν έχει και τόση σημασία αυτό.
Αυτό που έχει σημασία είναι πόσο διαστρεβλωμένα βλέπεις αυτή την ιστορία, και είναι ένα μοτίβο που βλέπω να επαναλαμβάνεται συχνά, δυστυχώς.
Από την πρώτη στιγμή υπήρξε έντονη χημεία (δεκτό, γιατί όχι) και «συναισθηματική επικοινωνία» που δεν ξέρω τι είναι. Μήπως είναι πάλι έντονη χημεία που δεν θέλεις να αφήσεις έτσι, γυμνή; Γιατί άκου να δεις τι πιστεύω ότι έγινε. Νιώσατε και οι δυο μεγάλη έλξη, και για να κάνετε σεξ, στολίστηκε η έλξη με κάτι πιο μοιραίο, όπως είναι η «συναισθηματική επικοινωνία» που επισφραγίστηκε από την βαρύγδουπη ατάκα «είσαι αυτό που πάντα έψαχνα στη ζωή μου», που ένιωσες ότι έπρεπε οπωσδήποτε να μας πεις, για να επιχειρηματολογήσεις ως προς το πόσο σημαντική σχέση είναι.
Ότι είσαι αυτό που έψαχνε αυτός στη ζωή του δεν λέει απολύτως τίποτα για σένα και την δική σου ζωή. Μπράβο του αν επιτέλους βρήκε αυτό που έψαχνε μια ζωή, αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι αυτός είναι αυτό που έψαχνες στη δική του ζωή. Για την ακρίβεια, δεν μας λες τίποτα για αυτόν, όπως γιατί σου άρεσε, πέρα από κάτι αόριστα περί «συναισθηματικής επικοινωνίας», γιατί στην πράξη αυτό που έγινε ήταν ότι σου γυάλισε το γκομενάκι και πολύ σύντομα κατάλαβες ότι υπάρχει χοντρό πρόβλημα με τον τύπο.
Ας το πούμε όπως είναι, αγαπητή φίλη. Κάτι έχει ο άνθρωπος και αδυνατεί να κανονίσει κι ένα ταξίδι. Αγάπη ξεαγάπη, εννιά μήνες τον ξέρεις και τώρα κατάλαβες ότι είναι ωραίος αλλά υπάρχει πρόβλημα. Μεγάλο πρόβλημα. Και ούτε σκοπεύει να το συζητήσει, ούτε να ασχοληθεί με το θέμα. Τώρα το «δεν θέλω να χωρίσουμε» πώς να το αξιολογήσω, δεν ξέρω. Γιατί όχι;
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Να προσθέσω στη λίστα με τα πράγματα που δεν πρέπει να μας απασχολούν τη φράση “εκανε/είπε πράγματα που δεν έχει ξανακάνει”, γιατί το βλέπω να παίζει πολύ σε γράμματα στο Α,μπα. Εκτός του ότι μπαίνουμε σε μια διαδικασία υπόγειου ανταγωνισμού με τις πρώην συντρόφους, τι πάει να πει δεν το έχει ξανακάνει. Ήσουν η πρώτη κοπέλα στην οποία έφερε λουλούδια (ας πάρουμε ένα αδρό παράδειγμα) ας πουμε; Άρα ο άντρακλας ο πολλά βαρύς για σένα λύγισε και σου έκανε τη χάρη να φερθεί έτσι; Και γιατί πρέπει εσύ να ξέρεις αυτή την πληροφορία; Αν ο ίδιος στη μετέφερε, θα πρέπει… Διαβάστε περισσότερα »
Εδω μετα βιας βρισκουμε αντρα να μην ειναι κακοποιητικος , τον δοτικο πού ακριβως θα τον συνατησουμε;
ε ναι! α-κ-ρ-ι-β-ω-ς! πόσο κλασικό αυτό το “είναι δύσκολος απρόσιτος έχω χίλια προβλήματα μαζί του”, αλλά είπε πως είμαι η μία και μοναδική, δεν έχει ξανανιωσει έτσι, είπε ότι πρώτη φορά αντιδρά έτσι και χίλιες βλακείες. Με το που το πει κάποιος αυτό, θα έπρεπε να χτυπήσει η καμπανούλα. Τι σημαίνει δηλαδή; Ότι στα 49 του δεν έχει κάνει ποτέ meaningful ουσιαστικές σχέσεις; Κι αυτό είναι καλό;
Φούστα πόσο δίκιο έχεις. Και που να δεις πως ένιωσα όταν κάποιος μου είχε πει μετά το σεξ και αφου μου έκανε στοματικό οτι “πρώτη φορά το κάνω” και οτι “του το έβγαλα”. Και μιλάμε για 36 χρονων αντρα. “Ετσι εξηγειται γιατί ησουν κάπως ατσούμπαλος” σκέφτηκα αλλά αντ’ αυτου είπα: “πρώτη φορά; δεν το έκανες ούτε στις πιο σοβαρές σχέσεις σου; και δεν σε χώριζαν;;”. έπεσε απο τα συννεφα, νόμιζε θα κολακευόμουν που ημουν η πρώτη και ρώτησε “ειναι αιτία χωρισμού; αυτό ειναι που κάνει τη σχέση;”. Απάντησα “όχι δεν ειναι αυτο που κάνει τη σχέση αλλά ναι ειναι αιτια… Διαβάστε περισσότερα »
χαχαχα αυτος προφανως το met by baby in 69 νομιζε ειναι μονο τραγουδι 😛
Νταξ του πήρε μόλις 49 χρόνια να γίνει άνθρωπος, ούτε καν 50. 😂
Αν είναι στ’ αλήθεια μόνο 49. Και αν είναι αυτό που δείχνει. Μπορεί να μην μπορεί να πάει διακοπές γιατί έχει χρέη, κατάκοιτη μάνα, χούι με τον τζόγο, οικογένεια σε άλλη πόλη ή οτιδήποτε άλλο. Άνθρωπος που λέει μεγάλα λόγια αλλά σε κρατάει σε απόσταση, συνήθως κάτι κρύβει.
Άνθρωπος που λέει μεγάλα λόγια αλλά σε κρατάει σε απόσταση, συνήθως κάτι κρύβει.
ΝΟΜΟΣ
Να κάνουμε εδώ και ένα honorable mention για όσους δεν έχουν δει την ταινία, ο εικονιζόμενος ήρωας λεγεται Γιακουμής.
Και μόνο που έγινε αναφορά στο Κλάμα βγήκε από τον παράδεισο 👏👏
Δεν είναι ηλικία, νοοτροπία είναι. Η νοοτροπία του “δεν ξεβολεύομαι για τίποτα στον κόσμο και τα θέλω όλα όπως ξέρω”. Μπορείς να τη συναντήσεις σε κάθε ηλικία. Απλώς αυτή η νοοτροπία δεν είναι συμβατή με υγιείς σχέσεις που περιλαμβάνουν εξέλιξη και αλληλεπίδραση. Κοινώς, δεν ταιριάζετε. Και μόνο που τονίζει το καθετί καινούργιο που έκανε μαζί σου, σημαίνει πως γι’ αυτόν είναι θυσία και υπέρβαση, για να μην πω τεράστιος συμβιβασμός. Τι καλό θα βγει από την αλληλοκαταπίεση; Γνώρισα τον άντρα μου στα 40. Στα 8 χρόνια που είμαστε μαζί, μετανάστευσα, συνήθισα να ζω μακριά από θάλασσα, άλλαξα επαγγελματικό προσανατολισμό, έμαθα… Διαβάστε περισσότερα »
Βρε, λατρεμένο γατί, μια ζωή ολάκερη σε 8 χρόνια έχει χωρέσει!!
Άντε, και στα δικά μας οι ανύπαντρες;)
(Οκ, χωρίς μίνι γκολφ θα ζούσα, αλλά όλα τ’ άλλα -κυρίως οι γλώσσες, η αλλαγή επαγγ. προσανατολισμού, ο ΑΘΛΟΣ του να μάθεις να ζεις μακριά από τη θάλασσα, αντε & οι χοροί- είναι η δεύτερη ζωή, από τις 7 που έχεις!!!)
Ντέζι, αλήθεια, ακούγεται πιο κουλ από όσο είναι (στην πράξη, αν θες να προσαρμοστείς και να περάσεις καλά στη νέα χώρα που βρέθηκες, ο μόνος τρόπος είναι να κάτσεις να μάθεις πράγματα!)
Αλλά είναι όντως δεύτερη ζωή. Μετά από 15 χρόνια τα ίδια και τα ίδια, ξαφνικά άλλαξαν όλα…
(Το δάσος είναι μια καινούργια αγάπη, αλλά σαν τη θάλασσα τίποτα – απλώς όταν έρχομαι Ελλάδα πάω για μπάνιο πρωί απόγευμα, ό,τι εποχή και να ‘ναι. Περίοδος; Ποια περίοδος; Μέχρι με γαστρεντερίτιδα έχω βουτήξει!)
Αιλουρε με μάγεψες με αυτά τα 8 χρόνια..σκέψου τι έγινε τα προηγούμενα 40
Siouxie, θα σου πω, δεν θα μας πάρει πολύ. Το παίρνω από την ενηλικίωση και μετά: – 19-28: πάλευα να τελειώσω τη σχολή δουλεύοντας, γιατί κατάθλιψη, (εντάξει, την τέλειωσα με τα πολλά), είχα 2 χρόνια έναν αποφευκτικό γκόμενο και τα υπόλοιπα μια προβληματική on off σχέση που μου έκανε χαλάστρες. 28-40: πάλευα να βρω μια δουλειά που να μου επιτρέπει να αυτονομηθώ (δεν έγινε), πάλευα να τελειώσω το ωδείο (που δεν το τέλειωσα), είχα άλλον έναν αποφευκτικό γκόμενο της διετίας, άρχισα ψυχοθεραπεία. Ε, μετά από 6 χρόνια ψυχοθεραπείας, άρχισαν να συμβαίνουν όλα μαζεμένα μάλλον! (Για να μην απαξιώνω τα νιάτα… Διαβάστε περισσότερα »
Ας υποθέσουμε ότι αποφασίζετε να μείνετε «για πάντα» μαζί (αφού είσαι αυτό που πάντα εκείνος έψαχνε, κι εσύ φαίνεσαι πανευτυχής με αυτή τη δήλωση…). Το μόνο που χρειάζεται είναι να κάνεις έναν υπολογισμό, σύμφωνα με το προσδόκιμο ζωής γυναικών και ανδρών (στην Ελλάδα υποθέτω), για πόσες δεκαετίες θα πηγαίνεις διακοπές χωρίς τον σύντροφό σου. Μετά θα βρεις το πλάνο που σου ταιριάζει: Θα πηγαίνεις μόνη σου; με συγγενείς; με φίλους/συναδέλφους/γνωστούς; με οργανωμένο γκρουπ; με τους πιστούς της ενορίας σου; με το ΚΑΠΗ αργότερα; Όλα θεμιτά· στην επιστροφή θα βρισκόσαστε και θα του διηγείσαι πώς πέρασες. Ελπίζω να καταλαβαίνεις πως όλα… Διαβάστε περισσότερα »
Για αρχή αυτο που θα σου πρότεινα θα ήταν να μην χαλαρώσεις ρυθμούς απο τη δική σου ζωή. Σε ότι θέλεις αλλά δεν μπορεί εκείνος να συμμετέχει πχ ταξίδια ή εξόδους, κανόνισέ τα με φίλους χωρίς εκείνον. Μην χααεις την ταυτότητά σου με λίγα λόγια και η απομάκρυνση θα έρθει απο μόνη της αν δεν κάνει εκείνος κίνηση να προσαρμοστεί στα νέα δεδομένα.
“Φτάνω στο σημείο να νιώθω πως συμβιβάζομαι επειδή τον αγαπώ και δε μου αρέσει αυτό το συναίσθημα.”
Δεν νιωθεις. Συμβιβαζεσαι. Κ δεν σου αρεσει. Δι εντ.
Μια χαρά σου τα αναλύουν οι συντρόφισσες, απλά να προσθέσω ότι αυτό το δόλωμα “Από την αρχή σχεδόν μου εξέφρασε πως ήμουν αυτό που πάντα έψαχνε στη ζωή του”, είναι ΜΕΓΑΛΗ παγίδα. Βάζει εσένα στο τριπάκι να “αποδείξεις” ότι όντως είσαι αυτή που ΕΚΕΙΝΟΣ πάντα έψαχνε, όντως, ναι, αυτή είμαι μπράβο σου που με βρήκες. Αυτός όμως ειδικά τότε που στο είπε, μη σου πω και σήμερα ακόμα, ήταν ένας ξένος. Δε σε ένοιαζε τι έψαχνε. Μια που το ακούς μια που παύει να έχει υπάρξει ως ήχος για σένα (κάτι σαν τα εκνευριστικά μηχανάκια με τις κομμένες εξατμίσεις). Το… Διαβάστε περισσότερα »
Γιατί να μην έχω διαβάσει αυτό το σχόλιο 35 χρόνια νωρίτερα, γιατίιιι…; (κλαψ, λυγμ)
Επίσης: “τι ήμουνα για σένανεεεε, τι ήσουνα για μένανεεε…” (συγγνώμη αλλά έπαιρνα πολλά ταξί στα 00s)
(Μεταξύ μας, ήμουν πάντα του εντέχνου -τόνος στην παραλήγουσα- αλλά αυτό είναι ΥΜΝΟΣ!)
Άσε Αιλουροειδέστατο… αυτό είναι 90s
“Κάτσε τώρα να δούμε τι είσαι εσύ για μένα.”
παει για αφισοκολληση αυτο.
(και να το επαναλαμβανουμε καθε μερα το πρωι μετα το “ειμαι δυνατη”, σα φαρμακο)
Και μετά το “Δεν είναι αποτυχία το διαζύγιο, διόρθωση λάθους είναι, ευλογημένο το blanco”
Δευτερολογία: Και πού το κατάλαβες, ρε φίλε, ότι είμαι αυτή που ψάχνεις, πριν καλά καλά με γνωρίσεις; Μπορεί να ροχαλίζω, να χαζεύω όλη μέρα στο κινητό, να είμαι φωνακλού, να βάζω το χαρτί της τουαλέτας από τη λάθος πλευρά, να παίρνω τους δρόμους στις 4 το πρωί με κωλοφτιαγμένο αμάξι παίζοντας σκυλολάτιν χιτάκια στη διαπασών, εσύ πού το ξέρεις;
Από πολύ πικρή πείρα, ξέρω πως αυτή η ατάκα σημαίνει: “Σκασίλα μου τι είσαι, άπαξ και αποφάσισα πως μου γυάλισες θα σου πω εγώ πώς οφείλεις να είσαι”.
Στα 32 μου είχα σχέση με έναν 48. Ακριβώς όπως εσύ. Αυτός ενώ ήταν καλλιεργημένος και ενδιαφέρον άνθρωπος, ήταν συναισθηματικά μπλοκαρισμένος φουλ. Ακριβώς όπως κι εσύ, απορούσα πως είναι δυνατόν να μην μπορεί να εκφράσει απλά πράγματα. Είχε και θέμα με το χρόνο, δηλαδή τα έκανε όλα με το δικό του αργό ρυθμό και δεν μπορούσε να υπολογίσει ποτέ το χρόνο τον δικό μου, με αποτέλεσμα να έχω εξαντληθεί από την κούραση. Για παράδειγμα, εγώ τότε δούλευα σε γραφείο και έπρεπε 9 το πρωί να είμαι σε κάποιο ή κάποια δικαστήρια. Αυτός ποτέ μα ποτέ , δεν μπορούσε να βγει… Διαβάστε περισσότερα »
Είσαι σε μια σχέση που δεν σε καλύπτει. Έχεις επικοινωνήσει το πρόβλημα σου αλλά δεν έχεις δει αλλαγή, οπότε τι μπορείς να κάνεις;
“Εσύ σκέφτεσαι γάμο και παιδιά ή όχι; Το λέω γιατί συνήθως εκεί πάει η “εξέλιξη της σχέσης” όταν η γυναίκα είναι 32.” Μόνο εμένα μου φαίνεται κάργα σεξισμός αυτό;
salt and pepper το σχόλιο “συνήθως εκεί πάει η “εξέλιξη της σχέσης” όταν η γυναίκα είναι 32” είναι σαφέστατα μια γενίκευση. Όσο για τη γράφουσα, πουθενά δεν μιλάει για γάμο και παιδιά, ούτε και κατάλαβα κάτι τέτοιο. Το πρόβλημα της το λέει ξεκάθαρα: ο τύπος δεν “κάνει πράγματα που γι’ αυτήν είναι αυτονόητα σε μια σχέση” (παρακάτω μιλάει για διακοπές, τηλέφωνα κτλ). Ο γάμος & παιδιά είναι δική σου προβολή, πάει πακέτο με το σχόλιο σου για το τι θέλουν οι γυναίκες στα 32….