Καλησπέρα σε όλους και ένα ειλικρινές ευχαριστώ για την ύπαρξη αυτού του site καθώς έχει καταφέρει να μου ανοίξει πολύ το μυαλό σε πολλά θέματα. Μπαίνω στο ζουμί: Είμαι σε σχέση με ένα παλικάρι εδώ και 6 χρόνια (32 εγώ-34 αυτός). Είναι όλα πολύ καλά, υπάρχει επικοινωνία, κατανόηση, σεβασμός και περνάμε πολύ όμορφα. Το πρόβλημα είναι ότι δε συμπαθώ καθόλου τους γονείς του καθώς είναι αδιάκριτοι και γενικότερα δεν ταιριάζουμε καθόλου, δε βρίσκω τίποτα κοινό και διαφωνώ σχεδόν σε όλα όσα λένε (σε εμένα δεν έχουν συμπεριφερθεί ποτέ άσχημα). Το έχω μοιραστεί με το σύντροφο μου και ενώ στα λόγια το καταλαβαίνει, συνεχώς μου ζητάει να κανονίσουμε να βρεθούμε με τους γονείς του γιατί θα γίνει παρεξήγηση και δε το θέλει. Εγώ δεν έχω οικογένεια οπότε δεν τίθεται τέτοιο ζήτημα από τη μεριά μου. Θεωρείτε πως πρέπει να κάνουμε συμβιβασμούς σε αυτά τα θέματα εφόσον είμαστε μαζί με έναν άνθρωπο, παρόλο που αυτή η συναναστροφή δε μας είναι καθόλου ευχάριστη; Είναι εγωιστικό που δε θέλω να αφιερώσω κομμάτι του ελεύθερου χρόνου μου σε κάτι τέτοιο και προτιμώ να κάνω κάτι αλλο; Να είστε καλά όλοι σας!
Είναι εγωιστικό που δεν σε ενδιαφέρει η θέση του παλικαριού. Από την άλλη η στάση του παλικαριού είναι επίσης εγωιστική, που προτιμάει να βρεθείς εσύ σε δύσκολη θέση, παρά ο ίδιος. Επειδή και οι δυο βάζετε τον εγωισμό σας πρώτο (όπως και θα έπρεπε να κάνετε), ναι, είναι απαραίτητος ο συμβιβασμός, αρκεί να γίνεται και από τις δυο πλευρές.
Έχει σημασία η σχέση του παλικαριού με τους γονείς του. Όσο πιο ανεξάρτητος αυτός, τόσο πιο ανεξάρτητη κι εσύ, άρα εκεί πρέπει να στρέψεις την προσοχή σου.
Για να είναι πετυχημένος ο συμβιβασμός πρέπει και οι δυο πλευρές στο τέλος να νιώθουν ότι έχασαν κάτι. Στην δική σας περίπτωση αυτό σημαίνει ότι εσύ θα βλέπεις τους γονείς του πιο συχνά από όσο θα ήθελες (που είναι: καθόλου) κι αυτός θα πιστεύει ότι τους βλέπεις πιο λίγο από όσο θα έπρεπε. Καθίστε να συζητήσετε πόσο συχνά θα είναι αυτό.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Κοίτα αν πρόκειται για Χριστούγεννα, Πάσχα και 15άυγουστο κάνε τη καρδιά σου πέτρα θα έλεγα και πήγαινε για ένα ρημαδοτραπέζι (μετά να έχετε κανονίσει άλλο άλλο οπωσδήποτε στο καπάκι). Αν πρόκειται όμως για κάθε Κυριακή καλέσματα και αγγαρείες τότε όχι. Πρέπει να κάνεις σαφές ότι δε μπορείς ν ζήσεις έτσι με όποιο κόστος. Να το εννοείς δηλαδή. Επειδή σε καταλαβαίνω και πήγα να μπλέξω κι εγώ σ αυτή τη λούπα, πραγματικά προτιμούσα να χωρίσω από το να τρώω στη μάπα πεθερικά κάθε σ/κ (και είναι και μια χαρα άνθρωποι btw, εγώ είμαι η στριμμένη της υπόθεσης). Ήταν ξεκάθαρο το μήνυμα,… Διαβάστε περισσότερα »
Υπάρχουν και οι χωριστές συναντήσεις βρε παιδιά! Ας τους βλέπετε λιγότερες φορές μαζί, κι ας τους βλέπει εκείνος μόνος του μερικές φορές παραπάνω.
Έχω βρεθεί σε αντίστοιχη θέση να μη συμπαθώ καθόλου τους γονείς του άλλου ενώ δεν μου έχουν κάνει απολύτως τίποτα. Προσωπικά ενώ ένιωθα δυσφορία στις ελάχιστες συναναστροφές που είχα μαζί τους, δεν θα τολμούσα ποτέ να του πω ότι δεν τους συμπαθώ. Το θεωρώ απαράδεκτο, ιδιαίτερα από τι στιγμή που δεν σου έχουν κάνει τίποτα οι άνθρωποι. Για μένα είναι θέμα σεβασμού προς το σύντροφο σου, αλλά αυτή είναι η δική μου άποψη. Όσο για τον συμβιβασμό, δεν βρίσκω πως μια σχέση μπορεί να λειτουργήσει χωρίς αυτόν. Κατά τα άλλα όπως τα λέει η Λένα. Υ.Γ. Αποφεύγω να γνωρίζω γονείς,… Διαβάστε περισσότερα »
Προφανως και δεν είσαι υποχρεωμένη σε τίποτα αλλα απο τη στιγμή που δεν σε έχουν προσβάλλει οι άνθρωποι μου φαίνεται ακραίο να μην θες να τους βλέπεις ποτέ. Δεν μιλάμε για τραπέζωμα κάθε Κυριακή αλλά να μην μπορείς ποτέ, ούτε στις γιορτές να βρεθειτε να πειτε απλά τα τυπικά; Δεν ξέρω αν θα σε πληγώσει αυτό που θα πω αλλά όλη αυτή η ακαμψία βλέπω να σχετίζεται με το γεγονός οτι εσύ δεν έχεις οικογένεια και κάπου νιωθεις μειονεκτικά/ανταγωνιστικά απέναντι στον συντροφό σου και προσπαθεις να τον αποκόψεις να ειναι και εκεινος “μόνος” μαζί σου. Όλοι λιγο πολύ βαριομαστε συναναστροφές… Διαβάστε περισσότερα »
Κοίτα να δεις, κάποιοι έχουν σχέση με επικοινωνία, κατανόηση και σεβασμό και κολλάνε στους γονείς, κι εγώ ακόμα παλεύω να βρω κάποιον να μην μου ακυρώνει το ραντεβού επίτηδες 1 λεπτό πριν την ώρα που έχουμε κανονίσει 😂😂.
ελα ντε!
Το ίδιο ακριβώς θέμα έχω με τον αδερφό του συντρόφου μου, τον οποίο δεν αντέχω καθόλου. Με τη διαφορά ότι ο σύντροφός μου τα πάει πολύ καλά με τους δικούς μου και, ιδίως τη μία μου αδερφή και τον άντρα της, με τους οποίους κάνουμε αρκετή παρέα πέρα από τα οικογενειακά πλαίσια (έρχονται Αθήνα, κάνουμε εκδρομές οι 4 μας κλπ). Τον έχω ρωτήσει αν πιέζεται και μου λέει ότι κάνει παρέα επειδή ο ίδιος θέλει και περνάει καλά, όχι μόνο επειδή είναι αδερφή μου. Η λύση με τον αδερφό του είναι αυτή που είπε η Λένα. Βρισκόμαστε περισσότερο από όσο… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ ότι είναι απαραίτητος ο συμβιβασμός. Καταλαβαίνω ότι δεν τους γουστάρεις αλλά από την άλλη δεν γίνεται να μην εμφανίζεται ποτέ γιατί θα δημιουργηθούν τριβές στη σχέση του συντρόφου σου και των γονιών του. Από την άλλη κι εκείνος πρέπει να αποδεχτεί ότι θα τους βλέπεις λιγότερο από ο,τι ίσως να ήθελε. Είναι πολύ σημαντικό όμως το γεγονός ότι μιλάτε για αυτό το θέμα γιατί γενικά είναι ένα θέμα τζιζ στα ζευγάρια. Να πω ρε παιδιά και τον πόνο μου. Φίλες στο παρελθόν μου είχαν πει ιδανικά να έχουν πεθάνει οι γονείς του μελλοντικού συντρόφου μου (δλδ με όποιον κατέληγα… Διαβάστε περισσότερα »
Εδώ δεν μιλάμε για κανακάρη αλλά για κανακάρα που θέλει να χορεύουν όλοι με το ταμπούρλο το δικό της. Χριστούγεννα και σε καμιά γιορτή δεν θα πάθει τίποτα ο πολύτιμος ελεύθερος χρόνος !!
Νανά ήταν γενική η παρατήρησή μου στην κουφη συμβουλή που μου έδωσαν γιατί έκαναν την προβολαρα τους πάνω μου. Δεν εννοούσα την περίπτωση που περιγράφει η γραφουσα.
Απλώς χιούμορ ήταν ο σχολιασμός μου. Εσύ μια χαρά τα έγραψες.
Ρε συ προφανως και πρέπει να υπάρξει καποιος συμβιβασμός, γιατί είναι η οικογενεια του ,ειναι παράλογο να τον αποκόψεις τελειως επειδή εσύ δεν θες να έχεις επαφές μαζι τους, ειδικά κιολλας αφου δεν έχουν συμπεριφερθει ποτε άσχημα!!Στις μεγάλες γιορτές κανε υπομονη για κάνα 3ωρο ποσο κρατάει μια επίσκεψη και αν θέλει ο σύντροφο σου να τους βλεπει πιο συχνά μπορει να πηγαίνει και μόνος του στην τελικη…..
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να έχει οποιαδήποτε σχέση, είτε της έκαναν κάτι είτε όχι. Δεν θέλει και τέλος. Και εγώ δεν θέλω καμιά σχέση με το σόι του συντρόφου, δεν ήθελα από την αρχή και όταν γνώρισα τη μητέρα του, και αφού επιβεβαίωσα πως είναι αρκετά αδιάκριτη (όχι κακιά), απλά είπα δεν θέλω καμιά επαφή. Και δεν έχω απολύτως καμία. Όταν θέλει εκείνος, την επισκέπτεται
Από τότε που έχασα τους γονείς μου και ειδικά από πέρυσι που πέθανε και ο Θείος μου, ο κλασικός θείος που το βράδυ σε τραπεζώνει και το πρωί σε περιμένει για καφέ, ο καθόλου καταπιεστικός θείος που κάνει τα πάντα για να κρύψει πόσο θέλει να μην τον ξεχάσεις όταν πεθάνει; Ε από τότε μου έχει γίνει μεγάλος βραχνάς η επίσκεψη στα πεθερικά, και μόνο επειδή είναι “αναγκαστικό”. Δεν το κάνω πια με αγάπη γιατί δεν έχω καμία αντίστοιχη “αγάπη” για κάποιον δικό-δικό μου. Έχω τα αδέρφια και ανήψια που δεν “πρέπει” να τους δω ή που τους βλέπω απρογραμμάτιστα… Διαβάστε περισσότερα »