Αγαπητή Α, μπα Χθες τσακώθηκα με τον άντρα μου. Μου έκανε σκηνή για ασήμαντη αφορμή (η θέση που θα μπει το στραγγιστηρι των πιάτων στην κουζίνα) και μάλιστα μπροστά στη μαμά μου. Στη συνέχεια έφυγε από το σπίτι, γιατί είχε μια δουλειά. Όταν γύρισε, ειμασταν μόνοι στο σπίτι οι 2 μας, με την 5 μηνών κόρη μας. Ξεκινήσαμε έντονη κουβέντα, πάνω στην οποία μου είπε “Βούλωσε το”. Εκεί δεν άντεξα. Συνειδητοποίησα κάπως αργά στη σχέση μας, μετά τη γέννα μου συγκεκριμένα, ότι μου ασκούσε λεκτική βία συστηματικά και πάντα έλεγε ότι φταίω εγώ για τη συμπεριφορά του. Στο “βούλωσε το” λοιπόν τα’χασα και άρχισα να του ουρλιαζω (δυστυχώς μπροστά στο παιδί μας): “Μην μου λες εμένα βούλωσε το”. Εκεί ήρθε απειλητικά προς το μέρος μου, εγώ έκανα πίσω, συνεχίσαμε λίγο να φωνάζουμε ο ένας στον άλλον και στη συνέχεια πήγα στο μπάνιο να ετοιμάσω το μπανακι του παιδιού για να την κάνουμε μπάνιο. Αυτός πήρε το παιδί αγκαλιά και έτσι όπως ετοίμαζα το μπάνιο, ήρθε και με κλώτσησε δυνατά στον πισινό. Σοκαρίστηκα. Του είπα “Με κλώτσησες μόλις;” και μου είπε “Ναι και καλά έκανα γιατί σου άξιζε”. Μετά ακολούθησε ένας έντονος διάλογος, είπαμε λόγια, αλλά αυτός άρχισε διάφορους χαρακτηρισμους, όπως “ξεφτιλισμενη” και “μαλακισμενη”. Έπρεπε να μπει για μπάνιο το παιδί, οποτε σταμάτησαν όλα έτσι απότομα και από τότε, δεν έχουμε ανταλλάξει κουβέντα. Νιώθω τύψεις απέναντι στο παιδί μου, που την έφερα στον κόσμο αυτό τόσο επιπόλαια, με έναν πατέρα που συμπεριφερεται έτσι στη μάνα της. Και νιώθω την ευθύνη, γιατι κάποια πράγματα τα είχα δει, αλλά πριν έρθει το παιδί είχα μια ευκολία να τον γράφω και να τον αγνοώ, ότι και να έλεγε (και έλεγε πολλά). Αλλά τώρα θέλω να δώσω το σωστό παράδειγμα στο παιδί μου, δεν μπορώ να ανέχομαι να μου φέρεται έτσι κανένας, πρέπει να της δίνω σωστά παραδειγματα και πρότυπα και να της μάθω να μην φερθεί ποτέ έτσι ούτε να αφήσει να της φερθούν έτσι. Ξέρω ότι το διαζύγιο είναι μονόδρομος, οταν όμως σκέφτομαι ότι δεν θα έχει η κόρη μου τον πατέρα της στην καθημερινότητα της πονάω, όταν σκέφτομαι ότι θα περάσω σκ, γιορτές ή αργίες μακριά της πονάω! Ξέρω τι πρέπει να κάνω, απλα νιώθω μουδιασμένη και κουρασμένη, δεν βρίσκω το κουράγιο να το κάνω. Πώς θα βρω το κουράγιο;;
-Faceless
Mε ψυχολόγο και δικηγόρο, και επιστρατεύοντας όλους σου τους καλούς φίλους και τους συγγενείς που εμπιστεύεσαι.
Ίσως ένας ψυχολόγος να σε βοηθήσει να δεχτείς τι παρέβλεψες και τι ανέχτηκες και τώρα κατάλαβες ότι δεν έπρεπε να ανεχτείς, παιδί ή όχι παιδί. Καταλαβαίνω τι λες, αλλά δεν είναι το μωρό ο μοναδικός λόγος για να πάρεις διαζύγιο. Το ίδιο θα έπρεπε να κάνεις έτσι κι αλλιώς. Ο αυτοσεβασμός σου είναι πρωτεύων, γιατί ακόμα και αν πάρεις διαζύγιο, θα πρέπει να εξηγηθείς στο παιδί, έτσι δεν είναι; Υπάρχει περίπτωση να παρέβλεψες ό,τι παρέβλεψες, ακριβώς για να αποκτήσεις παιδί;
Ένας άντρας που κλωτσάει μια γυναίκα ενώ κρατάει ένα μωρό στα χέρια (ή και όχι) δεν είναι ένας άντρας που ένα παιδί πρέπει οπωσδήποτε να βλέπει σε καθημερινή βάση. Είναι ο πατέρας της, αλλά είναι ταυτόχρονα αυτός που είναι. Μπορεί να της κάνεις χάρη που θα την απομακρύνεις από τέτοιες συμπεριφορές. Για τον χρόνο που θα περάσεις μακριά σου μη βιάζεσαι, συχνά οι πατεράδες δεν πετάνε τη σκούφια τους για να έχουν τα παιδιά τους μαζί τους μετά το διαζύγιο. Αυτοί, δεν είναι σοβαροί λόγοι για να μην χωρίσεις.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Σαν παιδί που είχε τον μπαμπά του, εμμ πολύ διασκέδαση. Να ουρλιάζουν, να πρεπει να προβλέψω ποτέ θα έχει βρισίδι πάλι, ναα με πιανει φόβος όταν γυρνάει απο τη δουλεια. Τουλάχιστον κράτα της στην άκρη 40 ευρώ /εβδομάδα για τις συνεδρίες που θα χρειαστεί.
40 για τις συνεδρίες, και χιλιάδες ευρώ για όλες τις χρόνιες ψυχοσωματικές ασθένειες θα αναπτύξει στο μέλλον καθώς με αυτά τα “υλικά” διαμορφώνεται τώρα η ψυχή της και το σώμα της.
Γράφουσα, είμαι εσύ. Και αν θα μπορούσα να μιλήσω στον εαυτό μου, θα του έλεγα να φύγει από την εγκυμοσύνη ακόμη. Το ίδιο λοιπόν λέω και σε σένα. Ειλικρινά, όλα όσα σου φαίνονται τώρα βουνό, θα είναι τόσο μακρινά, σαν να ήσουν σε προηγούμενη ζωή. Μακάρι να έχεις ανθρώπους δίπλα σου που σε στηρίζουν, αλλά ακόμη κι αν όχι, ψάξε μέσω κέντρων κακοποιημένων γυναικών ή της ΔΙΟΤΙΜΑ, θα σε βοηθήσουν με όλα. Η κυριότερη συμβουλή που έχω να δώσω την οποία ακολούθησα και εγώ και αυτή με έσωσε από τα χειρότερα είναι: Βρες δικηγόρο και κάνε τις διαδικασίες ΚΡΥΦΑ. Μην… Διαβάστε περισσότερα »
Πω πω μολις το διαβασα και θελω να τον βρω να τον κλωτσήσω η ίδια. Δωσε στην κορη σου το σωστο παραδειγμα αλλα να θυμάσαι πάντα πως την προστασία που αξιζει το παιδί απο τέτοια σκηνικά την αξίζεις κι εσύ. Να αγαπάς τον εαυτο σου σαν να ειναι ενα μικρό παιδί κι αυτό.
Πάλι καλά που ξύπνησες μόνη σου. Καλά κάνεις και νοιώθεις τύψεις για το παιδί. Αυτό δείχνει ότι έχεις συνείδηση. Μην μένεις όμως στις τύψεις, ξεπέρασε τες και δράσε. Είναι πραγματικά αδιανόητο το πως οι γυναίκες δεν αναγνωρίζουμε τη βία. Είναι τρελό θεότρελο κι όμως συμβαίνει συνέχεια. Αυτό που λες πως νόμιζες ότι τον γράφεις, πόσο παγίδα και πόσο ψέμα και δικαιολογία και πόσο το έχω ακούσει από γυναίκες. Τους ασκούν βία και επαίρονται κι από πάνω ότι είναι πολύ γάτες και πολύ μάγκες γιατί τον γειώνουν, γιατί του σπάνε τα νεύρα με την αδιαφορία τους, γιατί τους τη “φέρνουν” ενίοτε… Διαβάστε περισσότερα »
Επίσης σε κάνουν να αμφισβητείς τη δική σου στάση. Καταλαβαίνω να κάθεσαι σε μια σχέση που δεν πάει καλά. Όλοι το έχουμε περάσει λίγο πολύ. Αλλά να τρως παντόφλα και να νομίζεις ότι είσαι κι από πάνω είναι παράνοια. Τα τελευταία χρόνια κατάλαβα τι γίνεται….. Μέχρι πρόσφατα νόμιζα ότι έχω εγώ πρόβλημα που δεν κάνω κάτι σωστά ώστε να κρατάω τον άντρα. Μακρυά και από τέτοιες φίλες
Με είδα μέσα σε αυτό το σχόλιο. Κατά τη διάρκεια της προηγούμενής μου σχέσης είχα σκέψεις ότι μπορεί να βρίσκομαι σε μια κακοποιητική σχέση (hint: όταν αμφιβάλλεις αν υφίστασαι κακοποίηση ή όχι, ισχύει το πρώτο). Σιγουρεύτηκα όταν η βία έγινε και σωματική. Μέχρι τότε θεωρούσα ότι ο δυναμισμός μου διέλυε τη βία, σαν αυτός να μου την ασκούσε και εγώ είχα ένα φίλτρο που δεν την άφηνε να εισχωρήσει μέσα μου. Αμ δε…
Δεν αντέχω ρε παιδιά. Είναι μέρες που δεν αντέχω.
Το παιδι σου θα είναι πολύ καλύτερα χωρίς αυτόν τον σιχαμενο, κακοποιητικο άνθρωπο στη ζωή του, αυτό μην το σκέφτεσαι καν. Μς την ίδια ευκολία που σου ασκεί λεκτική βία και σωματική, πλέον, θα ασκήσει και στο μικρό παιδί. Μπορει να είναι μαγκωμενος στην αρχή, αλλά όταν το παιδί δοκιμάσει τα νεύρα του, θα βιαιοπραγησει. Επίσης, δεν σημαίνει ότι όλες τις γιορτές θα τις έχει αυτός, ούτε τα σκ, αλλα ακόμα και αν κάποιες σημαντικές γιορτές τις περάσει με αυτόν, ειναι μικρό το τίμημα. Πολυ σωστά κατάλαβες ότι πλέον αυτος ο άνθρωπος δεν έχει θέση στη ζωή σου. Δεν πειράζει… Διαβάστε περισσότερα »
Μου φαίνεσαι δυνατή, ψύχραιμη και αποφασισμένη για όλους τους σωστούς λόγους. Σε παρακαλώ συμβουλεύσου άμεσα ειδικούς και ξεκίνα να κάνεις όλες τις κινήσεις που θα σου διασφαλίσουν μια ασφαλή και οργανωμένη φυγή. Δεν αξίζει σε κανέναν άνθρωπο να δέχεται σωματική και λεκτική βία ανεξαρτήτως παιδιού.
Ήθελα να γράψω σχόλιο ,αλλά στενοχωριέμαι πολύ ,και δε μπορώ να γράψω τίποτα …
Αλλά θα σκάσω .Ορισμένες φορές νιώθω ότι οι ερωτήσεις από γυναίκες είναι μοιρασμένες στο “δε μπορώ να βρω κάποιον για σχέση ,όλοι θέλουν σεξ ” και στο “με κακοποίει,με απατάει ,δεν είμαι ερωτευμένη,δε κάνω καλό σεξ ,τι να κάνω;”. Δηλαδή ή δε θέλουν συναισθήματικες και πρακτικές δεσμεύσεις,ή είναι κακοποιητες ;Όχι όχι δε μπορώ να το δεχτώ αυτό στα 35 μου .Θα υπάρχουν και οι πρίγκιπες κάπου …Τόσο ψέμα από την Disney και την Φίνος Φιλμ δε μπορώ να το δεχτώ ….
Δεν ξέρω αν απαντάει το σχόλιό μου σε αυτό και δε θέλω σε καμία περίπτωση να κάνω την έξυπνη ή να πατρονάρω. Απλά οι ερωτήσεις που διαβάζουμε εμπεριέχουν και bias. Κάποια γυναίκα που είναι σίγουρη για τον εαυτο της ή σε μια ισορροπημένη σχέση δε θα στείλει γράμμα στην Α,μπα για αυτό, δεν υπάρχει λόγος. Ολα ξεκινάνε από τη ρημάδα την πατριαρχική κοινωνία, από εκεί και πέρα όλες μας πρέπει να προσπαθήσουμε να βρούμε τα πατήματά μας, μπας και κάνουμε καλύτερες επιλογές και να στηρίξουμε η μια την αλλη,
Μα είναι πολλες οι ερωτήσεις…Και από τις δύο πλευρές,και από τις μονές από 28-45 και από αυτές σε “κακές” σχέσεις/γάμους.
Σε πιάνει απελπισία
Το καταλαβαίνω, είναι μέρες που δεν μπορώ καν να διαβάσω τη σελίδα γιατί δε σηκώνω την αναστάτωση που ίσως φέρουν κάποια γράμματα. Από την άλλη προσπαθώ να σκεφτώ θετικά ότι ναι μεν υπάρχουν πολλές περιπτώσεις (αυτή ειναι η κοινωνία, υπήρχαν και υπάρχουν) αλλά παράλληλα οι γυναίκες κάπως λιγάκι έχουν αρχίσει και ξυπνάνε.
Σωστά τα όσα αναφέρεις, Φούστα. Ωστόσο, το εξοργιστικό της υπόθεσης είναι αυτό που λέει η Pocahontas, είναι πολλές οι ερωτήσεις = δηλ οι περιπτώσεις… Και όταν τα προσθέσεις και διάφορα καθημερινά παραδείγματα (επίσης πολλά, δυστυχώς) που βλέπουμε στον περίγυρό μας, καταλήγει σε μια “μαύρη” εικόνα… Οπότε ευτυχώς ξυπνάμε μεν οι γυναίκες, αλλά σε μια κοινωνία που το μισό της μέρος φαντάζει εφιάλτης. Το χειρότερο δε, είναι η συνειδητοποίηση, του πόσο άργησε αυτή η ευκαιρία, η επίγνωση, η ελευθερία να βλέπουμε τα πράγματα όπως είναι και να τα εκφράζουμε πλέον, να τα συζητάμε ανοιχτά! Θυμάμαι για πόσα χρόνια θεωρούνταν δεδομένο να… Διαβάστε περισσότερα »
Η Φούστα έχει δίκιο: το σάιτ έχει αποκτήσει μια άτυπη ειδίκευση σε τέτοιου τύπου προβλήματα, γι’ αυτό στέλνουν εδώ τόσες παρόμοιες περιπτώσεις. Οι άνθρωποι που είναι καλά με τις σχέσεις τους δεν έχουν λόγο να στείλουν ερώτηση. Είμαστε όμως αρκετοί σχολιαστές και σχολιάστριες που έχουμε υγιείς σχέσεις (εύχομαι ολόψυχα να γίνουμε περισσότεροι). Είναι κι αυτό ένα δείγμα πως αυτές οι σχέσεις υπάρχουν! Υπάρχουν επίσης και ευτυχισμένα σινγκλ άτομα – άλλο ένα θετικό παράδειγμα. Το μεγαλύτερο ψέμα της Ντίσνεϊ είναι ότι δεν στριφογυρίζει το σύμπαν γύρω σου όταν ανταλλάσσεις το πρώτο φιλί, κι αν συμβαίνει, είναι κακό σημάδι γιατί πάει να… Διαβάστε περισσότερα »
@Pocahontas
(δεν διορθώνω, απλά συμπληρώνω για την γράφουσα)
Τα πέντε στάδια της θλίψης:
1. Άρνηση (δεν μπορεί! Θα υπάρχουν και οι πρίγκιπες κάπου)
2. Θυμός (πως γίνεται να μην υπάρχουν πρίγκιπες;)
3. Διαπραγμάτευση (αφού δεν υπάρχουν πρίγκιπες, τουλάχιστον ας συμβιβαστώ με…)
4. Στενοχώρια (πω πω τι έπαθα τώρα που δεν υπάρχουν πρίγκιπες!)
5. Αποδοχή (εντάξει, λοιπόν! Δεν υπάρχουν πρίγκιπες!)
Στο στάδιο 5 έρχεται η ελευθερία!
– Μία ελεύθερη εδώ και χρόνια
Τι ωραία που το περιγράφεις, Eanorel!
Pocahontas, πρέπει να βγούμε από τα παραμύθια της Disney και της Φίνος, και να δούμε κατάματα την πραγματικότητα… που είναι ποοολύ διαφορετική…
Έχω υποστεί αυτά που περιγράφεις από την πλευρά του συζύγου (+απιστία, το κερασάκι στην τούρτα). Στη λεκτική βία, απαντούσα κι εγώ για κάποιο διάστημα, δυστυχώς, επίσης μπροστά σε 2 μικρά παιδάκια, μέχρι που συνειδητοποίησα ότι μόνο κακό κάνω σε εμένα και τα παιδιά. Στη σωματική, ευτυχώς δεν κατάντησα να απαντήσω αναλόγως. Στην απόλυτη τοξικότητα και την κακοποίηση, η μόνη λύση είναι οι ξεχωριστοί δρόμοι. Μην αυτομαστιγώνεσαι. Έκανα αυτά που σου προτείνει η Λένα, χωρίς καν να έχω την παραμικρή ελπίδα διεκδίκησης της επιμέλειας. Τώρα, αν και μακριά από τα παιδιά μου, τα οποία υπεραγαπώ, χωρίς να είμαι όσο παρόν θα… Διαβάστε περισσότερα »
Τα παιδιά σου είναι τυχερά που σε έχουν πατέρα! Καλή δύναμη!
Αγάπη μου γλυκιά, ποιος σου πε ότι θα τα περάσεις μακριά της??? Πηγαινε τώρα κ κανε καταγγελία για σωματική κ λεκτική βια κ τον έχεις στο χέρι!! Όταν βγει το διαζύγιο έχεις αυτόματα την επιμέλεια!! Κάνεις εισαγγελέας ανηλίκων εφόσον υπάρχει καταγγελία στη μέση,δεν του δίνει επιμέλεια!! Και φυγε από κει μέσα σε παρακαλώ!!! Πάρε το παιδί κ εξαφανιστειτε!! Είδες τι έπαθε η καρολαιν κ άλλες τόσες γυναίκες φέτος… πρέπει να ζήσεις για τη κόρη σου!!! Κ κάτι τελευταίο..ναι,τα παιδιά χρειάζονται πατρικό πρότυπο.αλλα ΣΩΣΤΟ ΠΑΤΡΙΚΟ ΠΡΟΤΥΠΟ!! Όχι το ρεμάλι που έχεις!! Αν ήταν ναρκομανής,θα το σκεφτόσουν 2η φορά??? Ε,αντιμετώπισε τον σαν… Διαβάστε περισσότερα »
Κατανοώ την διάθεση συμπαράστασης σου και συμφωνώ με τις παραινέσεις σου για την κίνηση των απαραίτητων νομικών διαδικασιών προς τη γράφουσα αλλά ας ξεκαθαρίσουμε τα πράγματα λίγο, για να μην μπερδεύουμε τη γυναίκα: 1) Δυστυχώς οι (απαραίτητες, κατά τη γνώμη μου) καταγγελίες και μηνύσεις δεν δίνουν αυτόματα την επιμέλεια στον καταγγέλλοντα γονιό. Τις περισσότερες φορές οι κακοποιημένες γυναίκες καλούνται να αποδείξουν ότι δεν είναι ψεύτρες/εκδικητικές/ελέφαντες. Το έχω δει να συμβαίνει επώδυνα πολλές φορές. 2) Επίσης, αρμόδιο όργανο για τη ρύθμιση της επιμέλειας ΔΕΝ είναι ο εισαγγελέας αλλά το αρμόδιο Δικαστήριο, κατόπιν αιτήσεως (ασφαλιστικών μέτρων, προσωρινής διαταγής) και αγωγής για την… Διαβάστε περισσότερα »