Το σκοτάδι, το φως κι ο φόβος… Προαιώνιες συνθήκες.
___________________
Η ιστορία της Kατρίνα όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Καλημέρα Ρένα και ευχαριστώ εκ των προτέρων για την απάντηση σου. Έχω ένα θέμα χρόνια τώρα και ψάχνω να βρω έστω μια αρχή στην λύση του.
Κάθε πρωί ξυπνάω έτοιμη να περάσω μια όμορφη μέρα και να είμαι χαρούμενη. Λέω σήμερα είναι η μέρα που αρχίζει κάτι ωραίο. Περίπου 4 χρόνια τώρα. Βάζω τα δυνατά μου. Και όντως είμαι αρκετά καλά.
Κάθε βράδυ, λοιπόν, είμαι χάλια. Κλάματα χωρίς πάντα να έχω λόγο, φόβο στο σκοτάδι, άρνηση ύπνου, κρίσεις πανικού. Και το επόμενο βράδυ πάλι από την αρχή. Από μικρή δεν αγαπούσα το σκοτάδι αλλά πια έχει καταλήξει θηλιά στο λαιμό.
Να πω ότι πάω 4 χρόνια στον ψυχολόγο, αλλά να λύνεται δεν βλέπω και έχω τόσο απογοητευτεί και εννοείται απελπιστεί.
Νομίζω ότι λατρεύω το φως και φοβάμαι το σκοτάδι. Ότι και αν σημαίνει αυτό.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Κατρίνα
________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Aυτό που δεν έχετε λύσει με τον ψυχολόγο επί 4 χρόνια, δύσκολο να λυθεί από μια διαδικτυακή σελίδα, όσο κι αν συμμερίζομαι την αγωνία σου. Οι φοβίες δεν έχουν λογική εξήγηση ώστε να εκλογικευθούν και να πει το άτομο που την έχει “α αυτό ήταν λοιπόν, α μα αυτό είναι ένα τίποτα!”. Οπότε δεν μπορώ να σου προσφέρω την περίφημη a ha! στιγμή.
Ωστόσο αυτό που μπορώ να σου πω είναι ότι πιθανόν να μην έχετε βρει την κατάλληλη μέθοδο, ή να μην ταιριάζετε τόσο ως προς την διάδρασή σας με το συγκεκριμένο άτομο. Αυτό είναι ένα θέμα που οφείλεις να αναρωτηθείς.
Όμως ίσως υπάρχει κάτι άλλο. Όταν βλέπεις ότι δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί κάτι και να αναιρεθεί η άσχημη αντίδραση σε αυτό, μήπως πρέπει να το αγκαλιάσεις και να το δεχτείς ως τέτοιο; Αν ήσουν παιδάκι θα σε πετούσαμε μόνη σε ένα κατασκότεινο δωμάτιο κάθε μέρα με το αιτολογικό “θα το αντιμετωπίσει” και θα μάθει; Άλλωστε ο φόβος του σκοταδιού είναι προαιώνιος, έρχεται από τα βάθη των χιλιετηρίδων, όταν ο άνθρωπος δεν είχε τα μέσα να πορευτεί μέσα του κι η φλόγα ήταν η μόνη προέκταση της μέρας μες την νύχτα.
Βάλε ένα μικρό φωτάκι τη νύχτα (υπάρχουν ωραιότατα με εφέ αστεριών ή ιριδισμών βόρειου σέλαος στο δωμάτιο που καθόλου παιδικά δεν δείχνουν, αλλά πολύ ρομαντικά), βεβαιώσου ότι δεν υπάρχουν μπαμπούλες κάτω από το κρεβάτι και την ντουλάπα κι άγνωστοι στο λοιπό σπίτι, έχε πρόχειρο κάτι που σε κάνει να αισθάνεσαι ασφάλεια και στο κομοδίνο σου ένα πορτατίφ που να μπορείς να ανάψεις άμεσα.
Πιστεύω δεν χρειάζεσαι να το σκέφτεσαι κάθε μέρα. Ξεκίνα λέγοντας σήμερα θα φοβηθώ μεν το σκοτάδι, αλλά έχω το φωτάκι κοντά μου, θα κοιμηθώ και δεν θα συμβεί τίποτα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Γιατί, καλή μου, πρέπει ντε και καλά να ΜΗΝ φοβάσαι το σκοτάδι; Ο κάθε άνθρωπος έχει τις ευαισθησίες και τις φοβίες του οι οποίες, όταν μπορούν να αμβλυνθούν με οποιονδήποτε τρόπο, αυτόματα γίνονται πιο διαχειρίσιμες. Ως μη νευροτυπικό άτομο (είμαι σε μεγάλη ηλικία διαγεγνωσμένη και… επισήμως ως αυτιστική και με μια Δ.Ε.Π.Υ. παρέα!) μετά από χρόνια αχρείαστης ταλαιπωρίας (πρακτικής και κοινωνικής) σε διαβεβαιώ ότι: 1) Η απενοχοποίηση των (ΠΟΛΛΩΝ) αισθητηριακών και όχι μόνο θεμάτων που από παιδί με ταλαιπωρούσαν (και με καθιστούσαν “παράξενη” και κατακριτέα και για την οικογένειά μου ακόμη), η αποδοχή και η ικανοποίηση των αναγκών μου είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Τι συμβουλές ειναι αυτες για φωτακια στο σκοταδι κλπ. παιδακι ειναι ; το θεμα της ειναι ενας βαθυς υπαρξιακος φοβος θανατου, που μονο συμβολικη σχεση εχει αποκτησει μεσα της με το σκοταδι. Δεν σωζεται νε αναμενο φως. Ο φοβος υπαρχει γιατι , εστω καπου , υπαρχει- υπαρχουν σκοταδια. Πριτεινω Καμυ (υπαρξιακη φιλοσοφια ) και Ιρβιν Γιαλομ (υπαρξιακη ψυχολογια ) και Καζαντζακη (και τα δυο )
Φίλη μου,η φοβία σου δεν απαλύνεται με τον καιρό, που θα πει ότι πιθανόν κάτι άλλο να συμβολίζει, κάτι άλλο να καλύπτει από κάτω. Αυτο το λέω ορμώμενη από το ότι πάντα σε ενοχλούσε το σκοτάδι, αλλά τώρα πια έχει γίνει ανυπόφορο. Φυσικά δε μπορώ να είμαι σίγουρη, είπαμε διαγνώσεις εξ ‘ αποστάσεως δεν γίνονται, η σελίδα δεν είναι ψυχολογικής/ψυχιατρικής φύσης, για αυτό απλά θα προτείνω κάποια πράγματα. Πρώτον, δεν είμαι αντίθετη με τα φωτάκια κι ο,τι άλλο σε κάνει να νιώθεις καλύτερα, φακούς κλπ. – ίσα ίσα. Πάντα μπορεί να χρειαστεί ένας φακός, ακόμα και πρακτικά να το πάρεις… Διαβάστε περισσότερα »
Το σκοτάδι τρομάζει γιατί νιώθουμε αδύναμοι μέσα σε αυτό, πως αν πλησιάζει κάποιος κίνδυνος δεν τον βλέπουμε. Εκτός από τα παιδικά μου χρόνια με τις ιστορίες με τα φαντάσματα που με έκαναν να τρομάζω, όταν έχασα συγγενικά πρόσωπα με έπιανε πανικός στο σκοτάδι της νύχτας. Δε μπορούσα να σβήσω το φως γιατί ένιωθα ότι κάποιος θα μου σταματήσει την ανάσα και θα βρεθω στο σκοτάδι όπως και εκείνοι…Επίσης όταν κόλλησα κορονοϊό και ήμουν μόνη και πονούσα,δεν έσβηνα τα φώτα γιατί είχα το φόβο του θανάτου λόγω υψηλού πυρετού και ένιωθα με το φως ότι έχω παρέα. Μήπως σου λείπει η… Διαβάστε περισσότερα »
Αυτό είναι ένα θέμα το οποίο το είχα για πάρα πολλά χρόνια, από την εφηβεία μου μέχρι και λίγα χρόνια μετά την ενηλικίωση μου. Αυτό που με βοήθησε να θεραπεύσω αυτή τη φοβία αποτελεσματικά είναι η ψυχοθεραπεία. Θα σου πρότεινα να προσεγγίσετε τη φοβία πιο μετωπικά με τον ψυχολόγο, αλλιώς να αλλάξεις θεραπευτή. Μπορεί να μη μπορεί να σε βοηθήσει άλλο.
Οταν νοσουμε παμε στο γιατρο. Η νοσος που εχεις ειναι νοσος που αφορα την ψυχη, και ξερεις σε γιατρο ποιας ειδικοτητας να πας. Θα παρεις θεραπεια , πιθανον να θεραπευτεις , πιθανον οχι , οπως σε ολες τις νοσους ψυχικες και σωματικες, σιγουρα ομως θα απαλυνθουν καποια συμπτωματα. Πας στο γιατρο με αισιοδοξια και η ζωη προχωραει .
Όταν άλλα διαβάζουμε κι άλλα καταλαβαίνουμε; Η κοπέλα μας αναφέρει ρητώς ότι κάνει ψυχοθεραπεία επί 4 χρόνια αλλά φως (χα!) δεν βλέπει. Δεν ξέρω αν χρειάζεται ψυχιατρικά φάρμακα για κάτι τέτοιο όπως αυτό. Όπως ανέφερε κι άλλη σχολιάστρια, υπάρχουν αισθητηριακές ευαισθησίες που είναι νευρολογικής φύσης στον εγκέφαλο και δεν παίρνουν ιατρικής “βοήθειας” -βασικά επειδή δεν είναι ασθένειες αλλά εναλλακτικές μορφές ύπαρξης. Είναι σημαντικό να λαμβάνουμε υπόψιν και τέτοια καθώς υπάρχουν πολλοί ενήλικες αδιάγνωστοι (κι ασφαλώς εγώ δεν κάνω διάγνωση εκ του μακρόθεν).
Καλώς να έχει φωτάκι λοιπόν, ακόμα και παιδικό, ναι, γιατί όχι, αν την βοηθάει.
Φάρμακα μπορούν να προτείνουν μόνο οι γιατροί ακριβώς γιατί δεν είναι καραμέλες,οι υπόλοιποι καλα ειναι να μην παιρνουμε θεση ουτε για τη χρηση τους ούτε για τη μη χρήση τους. Οι φοβίες κρύβουν πάντα βαθύτερα αίτια που η ψυχανάλυση μπορεί να λύσει, όχι απλά η ψυχοθεραπεία,η ψυχανάλυση. Η γράφουσα υποφέρει, αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα καθημερινά που υποβαθμίζει την ποιότητα της ζωής της. Δεν θα λυθεί διαβάζοντας δύο βιβλία ή με τις απλές συμβουλές για φωτάκια. Λέτε να κοιμάται στο σκοτάδι; Άλλαξε άμεσα ψυχολόγο κοπελα μου. Αναζήτησε ψυχαναλυτή, είτε ψυχίατρο ψυχαναλυτή,είτε ψυχολόγο ψυχαναλυτή. Είναι διαδικασία που απαιτεί χρόνο αλλά μπορεί να σου… Διαβάστε περισσότερα »
Τα ψυχικά προβλήματα αποτελούν ιατρικά προβλήματα. Όσοι δεν είμαστε γιατροί ας αφήσουμε την κριτική για τα φάρμακα κι ας σιωπουμε. Έσεις μπορείτε να πιστεύετε ότι θέλετε, δεν εμπιστεύεστε την επιστήμη ,δικαίωμα σας.
Έδω η κοπέλα αντιμετωπίζει ένα πρόβλημα που δυσκολεύει τη ζωή της, δεν θα λυθεί ούτε με βότανα, ούτε με μαντζούνια, ούτε με βιβλία. Μόνο το ξεμάτιασμα και οι αγιασμοι λείπουν από τις προτάσεις.
Οι φοβίες και οι κρίσεις πανικού αντιμετωπίζονται στις μέρες μας. Ψυχίατροι και ψυχαναλυτές δίνουν λύσεις. Όσοι ενημερώνονται σωστά και δεν αντιστέκονται στην πρόοδο της επιστήμης βρίσκουν θεραπεία.