Η μητέρα μου πρόσφατα διαγνώστηκε με αρχή άνοιας. Είχα δει τα πρώτα συμπτώματα πριν 4 χρόνια και τον τελευταίο νομίζω ότι η φθορά επιταχύνεται. Πριν φύγουν οι σκέψεις και η μνήμη της αποφάσισα να της κάνω μια συνέντευξη. Σκέφτηκα να την ρωτήσω για το οικογενειακό μας δέντρο από την πλευρά της. Ίσως και για τα παιδικά χρόνια στο χωριό. Θα ήθελα άλλες ιδέες. Τι θα μπορούσα να την ρωτήσω; Θα ήθελα να το κάνω πιο οργανωμένο.
-Κόρη
Τι ωραία ιδέα! Πόσο τρυφερή ιδέα! Εγώ λέω να την βιντεοσκοπείς με τρίποδο για να φαίνεται ο τρόπος που μιλάει. Τα παιδικά της χρόνια στο χωριό θα είναι ό,τι πρέπει, ξεκινώντας από το πώς βρέθηκαν οι δικοί της γονείς στο χωριό. Δεν θα έλεγα ότι είναι κάτι που εξαντλείται σε μια συνέντευξη, θα χρειαστούν πολλές και μετά θα χρειαστεί και μοντάζ. Αξίζει τον κόπο όμως, οπωσδήποτε. Μας έβαλες ιδέες τώρα.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Πολύ συγκινητικό. Εννοείται ότι θα το βιντεοσκοπήσεις, για να έχεις την εικόνα της και τη φωνή της. Δε χρειάζεται να είναι αυστηρά συνέντευξη, μπορείς να έχεις ερωτήσεις ανά θεματική αλλά να αφήνεις την κουβέντα να κυλάει κάθε φορά. Γιατί θα είναι κουβέντα και θα είναι πολλές φορές. Από τους γονείς της, από τους παππούδες και τις γιαγιάδες της… από αυτά θα αρχίσεις. Απ΄το χωριό, απ΄τα αδέρφια της (υποθέτω είχε), τα παιχνίδια που έκαναν μικρά, αν ποτέ είπε ψέματα στους γονείς της!!! Θα τη ρωτήσεις για τα όνειρά της, αν έκανε αυτά που ήθελε στη ζωή της (σπούδασε πχ; τι θυμάται… Διαβάστε περισσότερα »
Πόσο ωραία ιδέα!
Ίσως θα μπορούσες να την ρωτήσεις για διάφορα γεγονότα, που βρισκόταν και πως τα έζησε, τι έχει κρατήσει. Μια μεγάλη συναυλία ή μια ωραία παράσταση, το Eurobasket του ’87, Πολυτεχνείο και 17 Νοέμβρη, κάποιος σεισμός, μια Eurovision κλπ. Πολλές φορές ξεχνάω πως οι γονείς μας τα έζησαν ως νέοι όλα αυτά και οι δικοί μου συγκεκριμένα στην επαρχία. Τι τους έμεινε, πως τα βίωσαν; Μαζί με ποιον ήταν όταν πανηγύριζαν ή σοκάρονταν από την επικαιρότητα; Τους ενδιέφερε ή μπορεί εκείνη τη δεδομένη στιγμή να ήταν πιο σημαντικό πχ ένα φλερτ τους;
Η γιαγιά μου ξεχνούσε τα ονόματά μας, αλλά πάντα μας αναγνώριζε. Έμπαινα στο δωμάτιο κι έλαμπαν τα μάτια της από την πολλή αγάπη που μας είχε. Αγκαλιά και σε εσένα και στη γράφουσα και σε όσους το περνάνε ή το έχουν περάσει αυτό με τους ανθρώπους τους
Μια μικρή σκέψη απο την πλευρά μου… Δεν γνωρίζω τι σχέση έχεις με την μητέρα σου αλλα νομίζω ότι θέλει ιδιαίτερη διαχείρηση ο τρόπος που θα επικοινωνήσεις μια τέτοια πρωτοβουλία. Ορμώμενη απο προσωπική εμπειρία, αγαπώ πολύ την μητέρα μου και εκείνη είναι προχωρημένης ηλικίας με μια ζωή γεμάτη με ιδιαίτερες εμπειρίες. Νομιζω ότι αν της προτεινα κάτι τετοιο θα σκεφτόταν οτι πνέει τα λησθια και γι αυτό το κάνω. Πάντως σαν ιδέα είναι εξαιρετική και ευχομαι να την προχωρήσεις και να τα περάσετε υπέροχα μαζι.
Γεια σου γράφουσα! Τι γλυκιά ιδέα που έδωσες. Θέλησα να σου γράψω ως άτομο με μεγάλη εμπειρία σε αυτό το κομμάτι, δεδομένου ότι ένα πολύ κοντινό συγγενικό μου πρόσωπο είχε άνοια και Alzheimer για ένα μεγάλο διάστημα της ζωής του και πέρασα πολλές ώρες μαζί του. Επειδή είναι μια δύσκολη συνθήκη, καθώς ο ίδιος ο πάσχων δεν αντιλαμβάνεται ότι βυθίζεται στη λήθη, για αρχή να σου πω να οπλιστείς με αρκετή υπομονή και κατανόηση για το διάστημα που θα έρθει. Δε το λέω για να σε τρομάξω, η κάθε περίπτωση είναι μοναδική και παράγοντες όπως ένα ήρεμο περιβάλλον χωρίς πολλές… Διαβάστε περισσότερα »
Ποσο με συγκινισες. Δε μπορω να καταλαβω πως λειτουργει αυτη η ασθενεια. Θυμαμαι κι εγω ειχα παει διακοπες στο χωριο, ημουν ηδη μερικες μερες και η γιαγια καθε μερα με ρωτουσε ποια ειμαι. Αλλα ενα πρωι ξυπνησα και πηγα στην αυλη να πιω καφε, και η γιαγια οχι μονο με θυμηθηκε αλλα με ρωτησε πως παει η σχολη μου κλπ. Δυστυχως κρατησε μονο για λιγο 🙁 ειναι απο τις πιο ομορφες αναμνησεις που εχω μαζι της, ομως.
Είναι πολύ τρυφερή κίνηση αυτή❤️ Μπράβο σου για την πρωτοβουλία, είναι ο,τι καλύτερο θα μπορούσες να κάνεις.
Πολύ ωραία ιδέα!
Μπορείς να κάνεις και ένα κολλάζ με φωτογραφίες (φωτοτυπησε τις έγχρωμες αν μπορείς) και διάφορα μεμοραμπιλια.
Επίσης μπορείς να ρωτήσεις αναμνήσεις ανά κατηγορίες πχ καλοκαιρινές διακοπές ή ανά άτομο πχ τι θυμάται από την αγαπημένη της θεία.
Υπέροχες εκδόσεις! Τα έχω δωρίσει και και στους δύο μου γονείς (για παππού και γιαγιά αντίστοιχα), σε μια φιλότιμη (και συμβολική) προσπάθεια να επικοινωνήσουμε και να τους θυμίσω τι έχει υπάρξει γι’ αυτούς σημαντικό στη ζωή τους, όπως και για να “συστηθούν” και με τρόπο διαφορετικό και σε εμένα και στα παιδιά μου. Κυρίως όμως για να “συστηθούν στον σημερινό εαυτό τους (Βέβαια λέξη δεν έχουν γράψει ακόμα, ούτε ο ένας ούτε η άλλη, και αυτό είναι ένα ενδεχόμενο που ήξερα από πριν αλλά… πού ξέρεις!)…
Αχ το είδα κι εγώ πρόσφατα αυτό Sally, και μ έπιασε ένα ψυχοπλάκωμα. Μακάρι να είχα “γνωρίσει” περισσότερο τους παππούδες μου ως ανθρώπους και όχι ως μονοδιάστατους ρόλους παππού και γιαγιάς όσο ήταν εν ζωή. Γενικά όσο μεγαλώνω έχω τόσες απορίες για εκείνους, πώς έζησαν, πώς πήραν την απόφαση να φύγουν από το χωριό, τι όνειρα είχαν κτλ.