Χαιρετώ την Α, μπα και την όμορφη παρέα, Τι μπορω να κανω οταν ενα παιδακι το χτυπαει η μαμα του;; Και εξηγούμαι, η κολλητή μου απο το δημοτικό έγινε μικρή μαμα, απο τα 20, τωρα ειμαστε 23, μένουμε πολυ κοντά , φοιτητριες και οι δυο. Αυτη παντρεύτηκε στα 19 , γιατι οι δικοι της ειναι συντηρητικοί γενικά και παντρευτηκε για να συγκατοικήσει με τον αντρα της. Έχει δυο παιδιά, ενα τριών και ένα πέντε μηνών. Το παιδι που ειναι τριών πολλες φορες μου εχει παραδεχτεί (φουλ στεναχωρημένη ή κλαιγοντας) οτι οταν ειναι πολυ ατακτο το χτυπάει, μου εχει πει οτι οταν το χτυπαει μετα κοιμαται πιο εύκολα και οταν φτανει στα ορια της το κανει. μετα το μετανιωνει και σε εμενα κλαιει. εγω λυπαμαι για ολη την κατάσταση αλλα δεν ξερω τι να κανω ή πως να βοηθήσω. Δεν εχω σκεφτει στιγμη να την κατηγορήσω και να την πω κακη μητερα, πώς μπορω να κρίνω τις δυσκολίες που περναει; Αλλα πώς θα μπορουσα να βοηθήσω κάπως; Ο αντρας της δουλεύει κυριολεκτικά ολη μερα μεχρι πολυ αργα το βράδυ και βοηθαει οσο μπορει οταν γυρνάει.
Και να την κατηγορήσεις και να την κρίνεις μπορείς. Το παιδί κακοποιείται και χρειάζεται βοήθεια. Πάρε τηλέφωνο στο Χαμόγελο του Παιδιού, μίλα με τον άντρα της, με τους γονείς της, πρέπει να παρέμβει κάποιος. Πες της να πάει σε ψυχολόγο άμεσα, αλλά δεν αρκεί. Προέχει το καημένο το παιδί.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμείς ως παιδιά φάγαμε πολύ ξύλο από τη μητέρα μας. Ήταν η εποχή που θεωρούνταν φυσιολογική μέθοδπς διαπαιδαγώγησης. Ευτυχώς αυτή η εποχή πέρασε κι ελπίζω να μην ξαναγυρίσει. Όταν μεγάλωσα και η αδερφή μου απέκτησε την πρώτη μας ανιψιά είδα για πρώτη φορά πως κοιτάει ένα μωρό, ένα μικρό παιδάκι τη μαμά του όταν του αλλάζει πάνα και το ταχτιρίζει. Για το μωρό αυτή η γυναίκα είναι ο κόσμος όλος. Οι γονείς είναι για τα παιδάκια ο κόσμος όλος. Το καταφύγιο. Κι εκεί στο καταφύγιο τρώνε ξύλο και πονάνε. Μου είναι τόσο οδυνηρή η σκέψη αυτή που δεν την αντέχω.… Διαβάστε περισσότερα »
Πσοο ευαισθητα το εθεσες, εχεις απολυτο δικιο.
Κι εγώ το ίδιο. Ειδικά δύο συγκεκριμένες φορές τις θυμάμαι ολοκάθαρα: μία που έσπασε ένα πλαστικό παιχνίδι τόξο στα πόδια μου, επειδή είχα πάει στην παιδική χαρά χωρίς να της το πω και με έψαχνε κι άλλη μία που δεν θυμάμαι τι είχα κάνει, αλλά από το ξύλο μου άφησε σημάδι στο μάγουλο και πήγα στο σχολείο την επόμενη μέρα και με ρώτησε η νηπιαγωγός πώς το έπαθα και της απάντησα ότι είχα χτυπήσει στο πόμολο της πόρτας, γιατί, ενώ δεν με είχε συμβουλεύσει να πω ψέματα, ήξερα κάπως ότι θα την εξέθετε η αλήθεια.
Πολύ με άγγιξε το σχόλιο σου luckystrike. Έτσι κι εμείς τρώγαμε πάρα πολύ ξύλο, κάθε μέρα μέχρι τα 13 μας, από τη μάνα μας κι όσο ζούσε μαζί μας και από τον πατέρα μας. Ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω πώς το άντεχαν να βαράνε μικρά παιδιά. Ο πατέρας μου έχει πει το αμίμητο: πρέπει να βαράς τα παιδιά σου γιατί όταν θα μεγαλώσουν και θα μπλέξουν σε καβγάδες πρέπει να έχουν φάει ξύλο από σένα πρώτα για να το νιώθουν ως αγάπη, να μην το πάρουν βαριά. Είναι απολύτως απαραίτητο να προστατεύουμε όλοι τα παιδιά γύρω μας από κακοποιητικούς γονείς,… Διαβάστε περισσότερα »
Ο μπαμπάς μας δεν μας χτύπησε ποτέ. Δεν νομίζω πως θα το άντεχε. Νομίζω λίγο μίκραινε στα μάτια της μαμάς σου γι’αυτό, η οποια καμια φορά τον έβαζε να μας απειλήσει πως θα μας χτυπήσει. Αλλά εμείς ξέραμε. Από αλλού θα ερχόταν το ξύλο. Όσο για τη γειτονιά, όλοι το ίδιο ήτανε. Άλλοι ακόμα χειρότερα. Εκεί το ξυλο έβγαινε απ’τον παράδεισο. Ακούγαμε και τις φωνές από δίπλα αλλά και τι; μήπως και ήταν οι μοναδικοί; όλοι τρώγαμε ξύλο. Γιατί όποιος σ’αγαπάει σε κάνει και κλαις. Αυτό ήταν το μότο της μάνας μου.
Αν το παιδάκι το χτυπούσε ο μπαμπάς του δε τον έλεγες κακό πατέρα? Τι φάση με το να μη κρίνουμε τις μητέρες? Αυτό που λες είναι έλλειψη σεβασμού προς το θύμα. Αν μεγαλώσει δηλαδή λίγο το παιδάκι και απευθυνθεί σε σένα θα του πεις οτι η μαμά του το κακοποιεί, αλλά δεν είναι κακή μαμά? ΤΟ ΧΤΥΠΑΕΙ. Πόσο χαμηλά δηλαδή είναι ο πήχης? Υπάρχουν κακές μαμάδες, κακοί μπαμπάδες, κακοί γονείς. Δε θα γίνεις πιο πολύ φεμινίστρια εθελοτυφλόντας απέναντι σε μια κακοποιητική μητέρα. Ο μπαμπάς του το ξέρει αυτό που συμβαίνει? Αν ναι εξίσου απαράδεκτος, αν όχι, πρώτα απ όλους πρέπει… Διαβάστε περισσότερα »
Πες της να πάει σε ψυχολόγο πρώτον, δεύτερον εξήγησέ της ότι το παιδί “κοιμάται πιο εύκολα” γιατί γανιάζει στο κλάμα από το ξύλο και μετά εξαντλείται, ή τρομοκρατείται και καταφεύγει στον ύπνο για να ξεχαστεί. Μακροπρόθεσμα, αυτό οδηγεί σε σοβαρές διαταραχές ύπνου, άρα θα τσακίσει και την ψυχική και τη σωματική του υγεία. (Δηλαδή αν ο άντρας της είχε προβλήματα αϋπνίας θα έπρεπε να τον πλακώνει στις μπουνιές για να τον βοηθήσει να κοιμηθεί;) Πες της, ακόμα, να μιλήσει στον άντρα της. Πρέπει να βρουν λύση να κοιμάται εκείνη και να ξεκουράζεται περισσότερο. Η εξάντληση σε κάνει άλλο άνθρωπο, και… Διαβάστε περισσότερα »
Παντως να πω κάτι, ως θέμα για συζήτηση. Αν το χτύπαγε ο πατέρας, θα λέγαμε να παει στον ψυχολόγο ή στην άστυνομια; Για εμένα τέτοια μορφή βίας δεν δικαιολογειται από ψυχική κατάσταση. Θεωρώ πως πρέπει να παρέμβει κάποιος λειτουργός άμεσα.
Αν ένας νεαρός, πελαγωμένος, εξαντλημένος πατέρας χωρίς δικό του εισόδημα, που φροντίζει μόνος του δύο μωρά, εξομολογηθεί κλαίγοντας από τύψεις στον κολλητό του ότι ξεσπάει στο νήπιο όταν δεν μπορεί να το κάνει καλά, τότε αυτός ο άνθρωπος χρειάζεται βοήθεια. Δεν ξεπλένω τη βία, υπάρχουν όμως διαφορετικές περιπτώσεις που χρήζουν διαφορετικής αντιμετώπισης. Όχι, δε θα φώναζα την αστυνομία σε μια τέτοια περίπτωση πατέρα. Θα του έλεγα έντονα να δει ψυχολόγο και να βρει τρόπο να κοιμάται μια στάλα παραπάνω – για αρχή. Ο πηχυαίος τίτλος “χτυπάει το παιδί” μας παραλύει, με κίνδυνο να μη διαβάσουμε προσεκτικά ολόκληρο το κείμενο. Η… Διαβάστε περισσότερα »
Συμφωνώ αιλουροειδεστατο. Μια τουλάχιστον ευκαιρία της αξίζει σίγουρα . Δυστυχως υπαρχουν σκοτεινες πτυχες του εαυτού μας που βγαίνουν στην επιφάνεια οταν είναι ήδη αργα, δηλαδή αφου είμαστε ήδη γονείς κ εξαρτώνται από εμάς μικρά αθώα πλασματάκια που δε φταίνε εννοείται σε τίποτα (λόγω κουρασης/πιεσης;) Θελω να πω επισης ότι συχνά οι βιαιες συμπεριφορες οφείλονται σε «μοτίβα» που έχουν υπέστη κ οι ίδιοι οι γονεις στην παιδική τους ηλικία. Το θέμα είναι να τα αναγνωρίζουμε/αντιμετωπίζουμε. Είχα ακούσει τελευταία κάποιον , τραγουδιστή νομίζω, που είπε ότι δεν θέλει να κάνει ποτε παιδιά γιατί φοβάται να μην επαναλάβει την βίαιη συμπεριφορά του/των γονιών… Διαβάστε περισσότερα »
Το πρώτο πράγμα που χρειαζεται είναι να απομακρυνθεί το θύμα από το θύτη. Μετά ο θύτης ας κάνει όση ψυχοθεραπεία θέλει. Δεν αφορά κανέναν ο λόγος που ο θύτης κακοποιεί, αν είναι κουρασμένος ή αν το μετανιώνει. Τι πρέπει να γίνει; Πόσο καιρό πρέπει να κακοποιείται το παιδί; Μήπως η θεραπεία θα την κάνει καλή μάνα στο άψε σβήσε; Αν φάει ξύλο το παιδί για δυο χρόνια ακόμα είναι οκ; Και όταν μεγαλώσει αυτό το παιδί και είναι σε κακό ποιητική σχέση και δεν φεύγει γιατί θα περιμένει ο κακοποιητης να πάει σε ψυχολόγο; Και αν εκεί που χτυπάει το… Διαβάστε περισσότερα »
Πριν από μερικά χρόνια σε πτήση από Γενεύη Στοκχόλμη κάθεται στη διπλανή πλευρά του διαδρόμου Σουηδέζα μαμά με δυο παιδιά. Το αγόρι, γύρω στα 8 κάθεται στο παράθυρο. Παρατηρώ τη μαμά που τσακώνεται και αρχίζει να τραμπουκίζει το παιδί. Λίγο πριν την απογείωση ξεκινάει να του ρίχνει γροθιές στο σώμα. Αρχίζω να ουρλιάζω έξαλλη, το αεροπλάνο παγώνει. Παγώνει κι εκείνη, το κοριτσάκι αρχίζει να κλαίει, η μαμά αρχίσει κάτι μισόλογα τύπου ότι την προκαλεί το αγόρι και τι δύσκολο που είναι και άλλες τέτοιες μπούρδες που άρχισαν να εξαγριώνουν και τους υπόλοιπους επιβάτες οι οποίοι όμως δεν είχαν δει το… Διαβάστε περισσότερα »
Μιλάμε για Σουηδία όμως ε; Και πάλι δεν γνωρίζεις τι ακριβώς σημαίνει ο δρόμος της δικαιοσύνης.
Όταν το χτυπάει κοιμάται πιο εύκολα! ΤΙ ΑΛΛΟ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ! Τι συμβαίνει, την κοινωνία μου μέσα? Κλαίω γι αυτό το παιδακι! Δράσε! ΜΙΛΑ!
Ξέρεις πόσο συχνά ένα παιδί είναι πολύ άτακτο; Ένα τρίχρονο παιδί; Πόσο συχνά μία μαμά με τρίχρονο και 5 μηνών παιδί δεν αντέχει άλλο; Το παιδί χρειάζεται άμεσα βοήθεια και η μαμά.
Χτυπάει το παιδι για να κοιμηθει;; Αίσχος, τι τραύματα θα έχει το καημένο το παιδάκι. Η φιλη σου είναι ακατάλληλος γονιος, δεν αναγνωρίζω κανένα ελαφρυντικό. Όλοι φτάνουμε στα όρια μας, μπορεί να μιλήσουμε απότομα να φωνάξουμε γι να μας ακούσει το παιδι, να το ακινητοποιησουμε καξ να πονέσει αν του δίνουμε ένα φαρμακο, αλλα να το χτυπάει συστηματικά για να κοιμηθει; Καμια δικαιολογία.
Είναι δυνατόν να περνάς τόσο αψήφιστα την παιδική κακοποίηση;
Πριν αρκετά χρόνια νοικιάζαμε ένα σπίτι από κάτω μας σε μια οικογένεια. Η μαμά κλεισμενη σπίτι όλη μερά με ένα αδιάφορο μπαμπά χτύπαγε τα κοριτσάκια της. Εκείνη την περίοδο δούλευα σε μια Νομαρχία και απλά έστειλα τον πατέρα μου και της είπε ότι αν ξανακούσουμε κλάμα παιδιών θα ενημερώσω την πρόνοια και θα έρθουν να της πάρουν τα παιδιά. Δεν ξανακούστηκε τίποτα και είδα αυτές τις φατσούλες να χαμογελούν επιτέλους.
Η άσκηση βίας δεν δικαιολογείται από κανέναν, ούτε από την μητέρα, ούτε από τον πατέρα ούτε από κανέναν. Αν θες να βοηθήσεις μην ψάχνεις ελαφρυντικά,κάνε αυτό που λέει η Λένα.