Καλησπέρα Αμπά και αναγνώστες! Το πρόβλημα μου είναι πρακτικό και αυτό που θα ήθελα κυρίως να μάθω είναι τι κάνουν όσοι βρίσκονται στην θέση μας. Ο Γιός μου ενός έτους σήμερα, απο τον 8ο μήνα που επέστρεψα στην εργασία μου, μένει σπίτι με μια εξαιρετική κυρία που τον προσέχει και τον φροντίζει πολύ. Το παιδί μου περνάει τέλεια και είμαι και εγώ ήσυχη στην δουλειά. Το πρόβλημα είναι ότι θα ήθελα να τον στείλω μέσα στην ερχόμενη χρονιά παιδικό για να μπορέσει και αυτός να κοινωνικοποιηθεί μια και δεν έχουμε και πολλά παιδάκια στον κύκλο μας. Τα δεδομένα είναι τα παρακάτω: Και εγώ και ο σύζυγος δουλεύουμε 9 ώρες. 8-5 το πρωί. (δεν μπορούν να αλλάξουν τα ωράρια) Δεν έχουμε ΚΑΜΙΑ βοήθεια και από κανέναν και δε παίζει να έχουμε και ποτέ. Στην κυρία που προσέχει το παιδί δίνω ένα σεβαστό ποσό ας πούμε για παράδειγμα το 70% του ενός μισθού και με τα υπόλοιπα καλύπτουμε τα υπόλοιπα έξοδα μας. Δεν δικαιούμαστε λόγω εισοδήματος να μπούμε δωρεάν σε κάποιον σταθμό. Το συνολικό εισόδημα μας δεν επαρκεί σε καμία περίπτωση για να κρατήσω και την κυρία αλλά να στείλω και ιδιωτικό σταθμό το παιδί. Το ζητούμενο τώρα είναι ότι όλοι μου λένε ότι αν το παιδί πάει σταθμό – και άρα σταματήσω την κυρία- ειδικά τον πρώτο χρόνο θα αρρωσταίνει συχνά. Πόσες άδειες να πάρουμε βρε παιδιά; Είμαστε και οι δύο σε θέσεις απαιτητικές στην ιδιωτικό τομέα. Επίσης το παιδί δε μπορεί να κάθεται 10 ώρες στον σταθμό άρα πάλι θα πρέπει να έχω άτομο να τον παίρνει κάποια στιγμή μέσα στην ημέρα. Να σημειώσω εδώ ότι δεν υπάρχει από κάπου να κόψουμε, δεν κάνουμε κάποιο περιττό έξοδο. Δε μπορεί να είμαστε οι μόνοι με αυτά τα δεδομένα, οπότε θα με βοηθούσε να ακούσω πως χειρίζονται και άλλοι το ίδιο θέμα.
-εργαζόμενοι γονείς
Η απάντηση εξαρτάται από τη χώρα που βρίσκεσαι, τις δουλειές που κάνετε, την εργασιακή σχέση που έχετε, την προσωπική σχέση που έχετε στη δουλειά με το αφεντικό, κατά πόσο μπορείτε να δουλεύετε από το σπίτι, τις μέρες απουσίας που σας επιτρέπονται, αν υπάρχουν επαγγελματίες φύλαξης διαφορετικών επιπέδων, αν έχετε φίλους με παιδιά παρόμοιας ηλικίας για να μοιραστείτε κάποια έξοδα και πολλά άλλα που δεν μας αναφέρεις εδώ.
Η λύση θα έρθει σε συζητήσεις που θα κάνεις με άλλους γονείς στην περιοχή που βρίσκεσαι, ή σε φέις γκρουπ τοπικά όπου γονείς μοιράζονται τέτοιες πληροφορίες. Υπάρχουν διέξοδοι που δεν σου είναι γνωστές επειδή δεν ξέρεις ποιον να ρωτήσεις.
Αυτό που ισχύει σε παγκόσμιο επίπεδο είναι ότι στην ερώτηση «πόση άδεια να πάρουμε ρε παιδιά», υπολογίστε για τον πρώτο χρόνο «όλη, και οι δυο» και το «θα αρρωσταίνει συχνά» κάνε το «θα είναι μόνιμα άρρωστο». Υπάρχουν διαβαθμίσεις αρρώστιας ανάλογα με το παιδί, οπότε πόσο σοβαρά ή όχι θα είναι, δυστυχώς δεν προβλέπεται. Άλλα ξεμπερδεύουν με πυρετούς, άλλα πάνε στο νοσοκομείο από τις πολλές ωτίτιδες.
Αν σας φαίνεται βουνό, μπορείτε να το καθυστερήσετε μέχρι να βρείτε την άκρη για τις λεπτομέρειες έχοντας κάνει την σχετική προετοιμασία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Θεματοθέτρια εδώ. Φυσικά και όλη αυτή η ιστορία διαδραματίζεται στην Ελλάδα. Το παιδί πάει ήδη μουσικοκινητική, κολυμβητήριο και κάθε μέρα πρωί κ απόγευμα πάρκο. Όπως καταλαβαίνετε κάνουμε υπεράνθρωπες προσπάθειες να κολλήσει όσες περισσότερες αρρώστιες γίνεται φέτος μπάς και γλυτώσουμε κάτι όταν ξεκινήσει παιδικό 😛 Τελικά είμαστε πολλοί. Όντας η ίδια ένα πολύ κοινωνικό παιδί, που έκανα πανεύκολα παρέες και ήμουν ιδιαίτερα αγαπητή σε αυτές μπορεί και λανθασμένα να θεωρώ ότι σε αυτό με βοήθησε πολύ ότι ξεκίνησα παιδικό 6 μηνών (μιλάμε για δεκαετία του ’80 σπάνιο για τότε αλλά ήμουν παιδί μονογονειακής οικογένειας και δεν υπήρχε άλλη λύση) αυτός είναι… Διαβάστε περισσότερα »
Με όλο το θάρρος, αλλά μου φαίνεται αχρείαστη όλη αυτή η πίεση να στείλετε δυο χρονών το παιδί σε παιδικό σταθμό. Αν κάποιος θέλει να το κάνει και του βγαίνει πρακτικά και οικονομικά τότε τέλεια. Αλλά δε λέω αυτό. Στα δυο του χρόνια δεν του στερείς κάποια τρομερή ευκαιρία με το να μην πάει παιδικό. Εφόσον είστε ευχαριστημένοι με την κυρία που το φροντίζει, συζητήστε μαζί της τι μπορείτε να γίνει για να στηριχθεί η κοινωνική του ανάπτυξη. Που και πάλι, σύμφωνα με όσα επιστημονικά άρθρα έχω διαβάσει, στα δυο του χρόνια το παιδί έχει βασική ανάγκη άλλα πράγματα, δεν… Διαβάστε περισσότερα »
Έχεις δίκιο, ωστόσο το προνήπιο και το δημοτικό δεν λύνουν το πρόβλημα του μπέιμπι σίτινγκ. Και πάλι πρέπει να υπάρχει άνθρωπος να τα πηγαινοφέρνει σε σχολείο και δραστηριότητες, ή οι γονείς να σχολάνε πιο νωρίς συγκεκριμένες ημέρες. Και τότε έχεις το πρόβλημα “εμ να πληρώνω τα αγγλικά και το καράτε, εμ τ@ν μπέιμπι σίτερ, δεν φτάνουν τα κουκιά”. Είναι ένα πρόβλημα που θα υπάρχει μέχρι να μεγαλώσουν αρκετά τα παιδιά ώστε να μετακινούνται μόνα τους, οπότε καλά κάνει που το ψάχνει από τώρα. Δυστυχώς οι λύσεις είναι sur mesure, δεν υπάρχει ένα στανταράκι να της πούμε για να το εφαρμόσει.… Διαβάστε περισσότερα »
Εχεις απόλυτο δίκιο σε όλα, απλώς ήθελα να πω ότι αλλιώς είναι να πληρώνεις άνθρωπο για το παιδί 10 ώρες τη μέρα και αλλιώς για 2 ώρες. Εκανα τέτοιες επαγγελματικές επιλογές τα τελευταία χρόνια ώστε να είμαι πιο ευέλικτη για το παιδί, ομοίως και ο άντρας μου. Είναι ζόρι τα πρώτα χρόνια.
Προσυπογράφω και με τα δυο χέρια. Εξαρτάται ξεκάθαρα περισσότερο από τον χαρακτήρα του παιδιού η κοινωνικοποίηση παρά από τις συνθήκες. Παράδειγμα 1: παιδάκι που έκανε κρα για παρέες από μηνών και έδειχνε τρελή ορεξη να παίξει με παιδάκια, λόγω συνθηκών πήγε παιδικό (μόλις 15 ώρες αρχικά) 3 ετών. Φουλ ταιμ σχολείο στα 5. Κοινωνικό ήταν, κοινωνικό είναι. Παράδειγμα 2: παιδάκι καθόλου κοινωνικό, με καμιά διάθεση να επικοινωνήσει με κανέναν εκτός από τη μητέρα του και με ελαφρά καθυστέρηση στην ομιλία (κάτω από 100 λέξεις 3 ετών) πήγε παιδικό στα 3,5. Έκλαψε στο πρώτο αφημα και μετά δεν έβγαινε. Δεν ήταν… Διαβάστε περισσότερα »
Ακριβώς αυτό το τελευταίο που λες, Γβρμ! Αν υπήρχε η ανάγκη, τότε θα μιλούσαμε αλλιώς. Το point μου είναι ότι έχω την αίσθηση ότι η οικογένεια είναι ΟΚ με τις επιλογές της, κουτσά στραβά τα έχουν βρει και η μητέρα δέχεται πίεση από φίλους και κουνιάδους και ξέρω γω να κάνει αυτό που κάνουν και εκείνοι. Οχι, δε θα πάρουμε.
Φούστα, κι εγώ αυτό που λες διαβάζω ανάμεσα στις γραμμές…
Εγω θα σου πω για Ελλαδα. Δουλευουμε και οι 2 στον ιδιωτικο τομεα. Σχολαω 5:30. Ο αντρας μου σχολαει 8-9. Τα δικα μου παιδια εμειναν/μενουν 10 ωρες στον παιδικο, 8-6. Ακουσα παρα πολλα σχολια για αυτο, δεν εδωσα σημασια σε κανενα. Αυτη ειναι η κατασταση στο σπιτι μου. Οταν παιρνω το παιδι καθομαστε παρεα, τρωμε παρεα, παιζουμε, παμε παιδικη χαρα αρκετα συχνα. Μια χαρα ειναι (αυτο για το 2ο). Το 1ο παιδι ειναι τοσο κοινωνικο και δραστηριο (σε ποιον εμοιασε αραγε 😛 ) που οταν πηγαινα να το παρω δεν εφευγε! Οποτε κοιτα το παιδι σου εσυ ατομικα , αχ… Διαβάστε περισσότερα »
Εμείς κάναμε το μέγα λάθος να τα πάμε 16 μηνών σε ιδιωτικό πανάκριβο παιδικό, να αρρωσταίνουν συνέχεια και να πληρωνουμε ΚΑΙ νταντά με αποτέλεσμα η κράτηση να μας στοιχίζει το 100% Του μισθού του συζύγου και κάτι παραπάνω!!! Αν γύριζα πίσω τον χρόνο, θα τα πήγαινα κατευθείαν προνηπιο ΔΗΜΟΣΙΟ και θα έψαχνα μία φθηνή λύση για τη νταντά μετά. Κατόπιν εορτής έμαθα πώς υπάρχουν γυναίκες που τα κρατάνε τρία τρία ή τέσσερα μαζί καθώς και κυρίες που έχουν διαθέσιμο το σπίτι τους να τα αφήνεις εκεί. Θέλει άπειρο ψάξιμο, πολλή συζήτηση με άτομα που έχουν το ίδιο θέμα, κάποια δημιουργικότητα… Διαβάστε περισσότερα »
Κρατίστε την καλή κυρία που σε κάνει να έχεις το κεφάλι σου ήσυχο και ας το πηγαίνει στην παιδική χαρά για κοινωνικοποίηση…. (Δεν έχω παιδιά θεωρητικά απαντάω..)
Εμενα δεν μου αρεσεινη παιδική χαρά για κοινωνικοποίηση, προτιμώ να υπάρχει ένας υπεύθυνος ενήλικας που λύνει τις διαφορές, εκτός αν εννοούμε κοινωνικοιήση να γίνει λίγο της πιάτσας π.χ. να τα βγάζει πέρα μόνο του κτλ Ας την κρατήσει την κυρία, απλά δεν χρειάζεται παιδική χαρά, μια ζωή κοινωνικοποίηση θα κάνει το παιδί, δεν νομίζω ότι έχει τόσο μεγάλη σημασία η ηλικία που αρχίζει σχολειονουτε πόσες ώρες μένει…!
Αφού έχετε βρει καλή βοήθεια,ο παιδικός μόνο προβλήματα θα σας φέρει σε αυτή τη φάση. Κρατήστε τα πράγματα ως έχουν προς το παρόν και κοινωνικό ποίηση μπορεί να έχει με άλλους τρόπους. Εξάλλου όταν είναι τόσο μικρά δεν κοινωνοικοποιουνται και τρελά. Μην πιέζετε καταστάσεις και ζοριζεστε όλοι μαζί
Να μην το πάτε παιδικό σταθμό, να συνεχισετε με την κυρία που το κρατάει. Για την κοινωνικοποίησή του μπορείτε να τον πηγαίνετε καθημερινά στην παιδική χαρά ή σε παιδότοπο όταν γυρνάτε απο τη δουλειά.
Sally δυστυχώς έχω πολύ διαφορετική εμπειρία όπου στο δήμο που υπαγομασταν γίνονταν πολλές παρατυπίες. Είχαμε την προσωπική εμπειρία να φάμε πόρτα για την κόρη μου από το δημοτικό παιδικό σταθμό στον οποίο πήγε ο γιος μου. Όταν πήγα στη διευθύντρια να κάνω ένσταση μου είπε ότι με τα εισοδήματα μας μπορούμε να πληρώσουμε ιδιωτικό (not). Εκεί έγινα εξαλλη και της είπα ότι θα φέρω κανάλια και θα ανοίξω έναν έναν τους φακελους όλων των προηγούμενων και θα κάνω τόση φασαρία που θα εκτεθεί η ίδια και όλες οι οικογένειες που εξυπηρετεί. Να σημειώσω ότι επειδή είναι γειτονιά και ξέραμε τους… Διαβάστε περισσότερα »
Σε ευχαριστώ για την απάντηση Sally. Το σημαντικό είναι ότι έγιναν κάποια βήματα. Τότε είχαμε απηυδήσει με την κατάσταση. Θέλω να πιστεύω ότι με τα χρόνια που πέρασαν έγιναν και στο δικό μας δήμο κάποιες αλλαγές, αλλά από τότε που φύγαμε δεν τα παρακολουθω.
Ήμουν ακριβώς στην θέση σου και σταμάτησα τον παιδικό γιατί έπρεπε να δίνω 500 ευρώ, για να πηγαίνει 3-4 φορές τον μήνα, να αρρωσταίνει και μετά να τρέχει η μύτη του για 3 εβδομάδες. Αρα πλήρωνα και την νταντά να τον προσέχει σχεδόν πλήρη μισθό (τα παιδιά συνήθως αρρωσταίνουν 3 μέρες και μετά τρέχει η μύτη τους ή βήχουν για αρκετές μέρες – δεν ειναι μεταδοτικά, αλλά δεν τα παίρνουν στον παιδικό – ειδικά τώρα με τον covid). Προτίμησα την λύση της νταντας, που τον πηγαίνει 4 ώρες (2 το πρωί και 2 μετά τον μεσημεριανό ύπνο) την ημέρα στην… Διαβάστε περισσότερα »
Είμαι οπαδός του παιδικού σταθμού, αλλά αφού ρωτάτε γνώμες, μήπως να κρατήσετε την κυρία για την ώρα και να το πηγαίνει παιδική χαρά καθημερινά; ‘Ετσι και κοινωνικοποιείται και αντισώματα θα κάνει παίζοντας με τα άλλα παιδάκια. Θα σας δώσει και ένα περιθώριο να βρείτε μια λύση. Επίσης μπορεί του χρόνου να σας πάρουν στο δημόσιο και να μπορείτε να έχετε και τη βοήθεια στο σπίτι. Συμφωνώ με τη Λένα ότι το κάθε παιδί είναι διαφορετικό, αλλά μετά τα τρία το ανοσοποιητικό βρίσκεται σε καλύτερη κατάσταση από ότι σε μικρότερη ηλικία.
Δεν ισχύει δυστυχώς sally, μέχρι τα 2.5 είναι αρκετά περιορισμένες οι θεσεις. Εμένα δεν την πήραν τη μικρή μου σε δημοτικό σταθμό παρολο που εργαζόμαστε και οι δυο και παρολο που την προηγούμενη χρόνια ήμουν σε άδεια μητρότητας για ένα μεγάλο διάστημα (με το βασικό μισθό που δίνει ο ΟΑΕΔ) όποτε είχαμε σχετικά χαμηλό εισόδημα. Εξαρτάται από το δήμο.
Ισως παίζει ρόλο και το ότι από φέτος το προνήπιο είναι υποχρεωτικό από τα 4 (βασικά 3.5 για κάποια παιδιά) όποτε άδειασαν πολλες θεσεις στους σταθμούς για ηλικίες ανω των 2.5.