Αγαπητή «Α, μπα»: Eνοχλούμαι κάθε φορά απίστευτα

Αγαπητή α,μπα. Είμαι 35 ετών, μια αδύνατη κοπέλα κι εγώ, όχι κοκαλιάρα, αλλά έχω λεπτή κατασκευή όπως η μητέρα μου, το 35 το λέω επειδή από το λύκειο είμαι στα ίδια κιλά , τρώω και δεν παχαίνω, οι εξετάσεις μου πολύ καλές, στα σημεία που σαν γυναίκες έχουμε το κάτι τις μας, έχω κι εγώ το στήθος μου κανονικό τον ποπό μου παραπάνω από το κανονικό θα έλεγα για την κατασκευή μου, δεν τρώω βέβαια ιδιαίτερα παχυντικά πράγματα για να βάλω βάρος, αλλά είμαι ορεξάτη δόξα τον θεό κάθε 1 ώρα πεινάω και το φαΐ μου το τρώω ενώ μαγειρεύω συνέχεια και γενικά λατρεύω το ωραίο φαγητό . Δεν ασκούμαι και πολύ, μόνο κάτι βασικά για να μη πονάει η μέση κτλ , τέλος πάντων κρατάμε το ότι δεν παχαίνω και ότι ο μεταβολισμός μου λειτουργεί ακόμα σούπερ. Επίσης δεν έχω κανένα θέμα με όποιον παχαίνει/αδυνατίζει/κάνει δίαιτα/δεν κάνει. Απλά δεν με απασχολεί τι κάνει ο καθένας, πόσα κιλά είναι κτλ εφόσον είναι καλά και περνάει όμορφα μπράβο του να τρώει όσο γουστάρει. Το ζήτημα είναι το εξής. Κάθε (μα κάθε) φορά ΜΑ ΚΑΘΕ φορά όμως, που συναντιέμαι με ορισμένα άτομα (είναι πολλά αυτά τα άτομα) είτε τα βλέπω στον δρόμο είτε σε κάποια παρέα, ακούω τα εξής : βάλε πέτρες στην τσέπη σου μη σε πάρει ο αέρας/ εσύ σήμερα δεν έφαγες;/ σήμερα θα φας ένα μπιζέλι;/ βάλε κανένα κιλό μάνα μου και άπειρα άλλα τέτοια σχόλια που δέχομαι εδώ και χρόνια και δεν μου αρέσουν. Η δική μου αντίδραση πάντα είναι να λέω : ναι έβαλα μεγάλες πέτρες στη τσέπη όλα οκ/ όχι ένα μπιζέλι είναι πολύ δεν μπορώ να το φάω/ δεν τρώω κάθε μέρα, μόνο κάθε Κυριακή κτλ κτλ. Δηλαδή το αντιμετωπίζω με πλάκα. Όμως από μέσα μου κάθε φορά ενοχλούμαι απίστευτα και υπερβαίνω τον εαυτό μου για να το αντιμετωπίσω έτσι. Στην τελική από την μεριά μου ποτέ δεν έκανα υπόδειξη σε άλλον για το πώς να είναι. Τα περισσότερα άτομα που σχολιάζουν με τέτοιον τρόπο είναι μάλιστα άτομα που προσπαθούν σε μόνιμη βάση να χάσουν βάρος. Θα ήθελαν δηλαδή να τους λέω κι εγώ τι να κάνουν; Τι πρέπει να κάνω για να το σταματήσουν χωρίς να τους προσβάλω; Ο άντρας μου, μου λέει να μη δίνω σημασία και ότι είναι άνθρωποι χωρίς επίπεδο και πως ποτέ δεν θα αποκτήσουν λεπτούς τρόπους οπότε να μην κουράζομαι μαζί τους. Ίσως αυτό θα ήταν το λογικό αλλά εγώ σαν άνθρωπος δεν μπορώ αυτά τα σχόλια. Κάθε φορά πιέζομαι πάρα πολύ μέσα μου. Τι να κάνω; Βοηθήστε παιδιά. Σε ευχαριστώ πολύ που με άκουσες.

Είναι εύκολο να λες σε κάποιον άλλον να μην δίνει σημασία για κάτι που δεν σε αφορά και δεν χρειάζεται να δώσεις εσύ σημασία. Είναι ακόμα πιο εύκολο όταν πρόκειται για ένα θέμα που δεν πρόκειται ποτέ να αντιμετωπίσεις στη ζωή σου.
Θα ήθελα να μου πεις ποια είναι αυτά τα άτομα, τι σημαίνει «πολλά», και γιατί τα βλέπεις στο δρόμο ή στις παρέες. Θα ήθελα να μάθω αν είναι άτομα που μπορείς να βγάλεις από τη ζωή σου, να απομακρύνεις ή όχι, για να εκτιμηθεί σε ποιο επίπεδο μπορείς να γίνεις δυσάρεστη, γιατί είναι το μόνο που αξίζει και μπορείς να κάνεις.
Μην το γυρνάς στην πλάκα, και μην κρύβεις τον θυμό σου. Ανάλογα με το ποια είναι αυτά τα άτομα, πώς σχετίζονται μαζί σου και κατά πόσο μπορείς να πεις το «παράτα μας», δείξε την ενόχλησή σου. Δείτε το με τον τρόπο σου, σύμφωνα με τον χαρακτήρα σου, χωρίς να σε ενδιαφέρει αν θα σε πουν ξινή, παρεξηγιάρα, αν θα σου πουν «πλάκα κάναμε» και τα λοιπά. Μην υπερβαίνεις τον εαυτό σου στα σχόλια για το σώμα σου, έχεις κάθε λόγο να περιφρουρήσεις τα όρια σου. Δεν υπάρχει τίποτα αστείο σε αυτά τα επαναλαμβανόμενα σχόλια.
Η ουσία της ερώτησης είναι στο φόβο της κάθε γυναίκας να εκφράσει θυμό, που είναι το συναίσθημα που απαγορεύεται να εκφραστεί. Το μόνο που μας επιτρέπεται όταν θυμώνουμε είναι το κλάμα για να μας πουν «υστερικές». Η φίμωση σου είναι τόσο ισχυρή που ρωτάς πώς να απαντήσεις σε κάτι προσβλητικό χωρίς να προσβάλεις. Γιατί να μην προσβάλεις; Γιατί είναι τα δικά τους συναισθήματα πιο σημαντικά από τα δικά σου; Δείξε το θυμό σου, είναι απελευθερωτικό, και κάνε ό,τι μπορείς να κάνεις για να μην τους συναναστρέφεσαι πέρα από τα τυπικά.

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News