Μας είχε γράψει πολύ καιρό πριν μια ερώτηση για ενδεχόμενη μετακόμιση στο εξωτερικό. Την είχα ενθαρρύνει. Σήμερα έχουμε το update.
Η Ρένα απαντά: Βρίσκω δικαιολογίες για να μην φύγω στο εξωτερικό;
_______________
Το update της ιστορίας
Καλημέρα στη Ρένα και σε όλες και όλους σας.
Είμαι η Μάρω που το 2022 σας έγραψα για την πιθανότητα φυγής μου στο εξωτερικό και συγκεκριμένα στην Γενεύη και ότι ένιωθα ότι βρίσκω δικαιολογίες για να μην προχωρώ στη ζωή μου (Η Ρένα απαντά: Βρίσκω δικαιολογίες για να μην φύγω στο εξωτερικό; και είχα στείλει και update, ως προς το ότι είχαμε αποφασίσει να φύγουμε τελικά.
Να πω ξανά ευχαριστώ σε όσες και όσους απάντησαν. Κάποιες απαντήσεις με βοήθησαν, κάποιες με άγχωσαν, κάποιες με στεναχώρησαν. Βέβαια, προφανώς δεν ζούμε όλες και όλοι με τον ίδιο τρόπο, οπότε λογικές οι διαφωνίες.
Στο δια ταύτα. Σας στέλνω από το σπίτι μου στην Ελβετία, μισό χρόνο αφού είμαι εδώ.
Κοίταξα το γράμμα μου και γέλασα. Δεν είχε καμία σχέση το τι πίστευα από το τι έγινε. Κάπου πόνεσα και μέσα μου, γιατί θυμήθηκα το πόσο έκλαψα τότε και πόση απελπισία είχα. Στην Ελλάδα ένιωθα εγκλωβισμένη και στο εξωτερικό ότι θα ένιωθα ξένη.
Την μέρα που μπήκαμε στο αεροπλάνο με 4 κυριολεκτικά βαλίτσες έκλαψα πολύ. Πάρα πολύ. Άφησα πίσω μια επένδυση ζωής, ουσιαστικά. Χρόνο, κόπο, φίλους, γονείς. Όταν κατέβηκα, όμως, ένιωσα δυνατή και είπα θα τα καταφέρεις. Και αν δεν τα καταφέρεις, είσαι πολύ δυνατή για να γυρίσεις πίσω! Και δεν είσαι μόνη. Είστε 2 και ένα μωράκι. Είστε μαζί και δυνατοί. Τις πρώτες μέρες τρέξαμε πολύ σε πολλά πολλά γραφειοκρατικά αλλά όλα τελείωναν πολύ γρήγορα και στην ώρα τους, όλα με ραντεβού. Και η δουλειά μου αρκετά βοηθητική ως προς το να μου δώσουν βοήθεια και πληροφορίες. Αυτό ήταν το πρώτο θετικό τεστ για μένα.
Μπορώ να πω ότι στο μισό χρόνο που είμαι εδώ, ένιωσα καλοδεχούμενη, Στην γειτονιά μου, στην δουλειά μου, ακόμα και στο τρένο. Ξένη παραμένω, αλλά όχι δακτυλοδεικτούμενη. Ίσως, με “βοηθάει” και το παιδί, καθώς όπου πάμε το αντιμετωπίζουν πολύ φιλικά και με χαμόγελο, άρα κάπως όλα μαλακώνουν. Επίσης, βλέπω ότι είναι χαρούμενο, με αρκετές παροχές, οπότε αυτό με ηρεμεί.
Γαλλικά τώρα μαθαίνω και παραμένει το άγχος μου, αλλά πια δεν με φοβίζουν τόσο. Παντού χρησιμοποιώ αγγλικά, που έπαθα σοκ από το πόσο γρήγορα κατάφερα να γίνω πιο εύγλωττη. Ελπίζω, κάποτε να τα καταφέρω και στα Γαλλικά, ώστε να ενταχτώ παραπάνω στην κοινωνία που μεγαλώνει το παιδί μου και ζω εγώ και ο σύντροφος μου.
Η δουλειά μου είναι πολύ πιο ήρεμη από ότι στην Ελλάδα και ο ελεύθερος μου χρόνος κατοχυρωμένος και δοσμένος σε πράγματα που θέλω να κάνω. Ξεκίνησα ξανά γυμναστική μετά από χρόνια και κάνω περιπάτους στην φύση. Το παιδί μου όταν χρειάστηκε να πάει στο νοσοκομείο, το βοήθησαν πολύ και γρήγορα. Και ο μισθός μας, μας εξασφαλίζει την δυνατότητα μιας μικρής αποταμίευσης που στην Ελλάδα, δυστυχώς δεν το καταφέραμε.
Είναι όλα ρόδινα; Όχι! Νιώθω συχνά μόνη, κάνω συνέχεια βιντεοκλήσεις με φίλους και γνωστούς και μου λείπει η βόλτα για το καφεδάκι μου, στο μαγαζί που με ήξεραν στην παλιά μου γειτονίτσα. Ζω 6 μήνες εδώ και ακόμα δεν έχω πει είναι το σπίτι μου. Ακόμα προσπαθώ να μάθω το σύστημα υγείας τους και να δεχτώ ότι όταν λένε κλειστά μαγαζιά, εννοούν κλειστά όλα τα μαγαζιά. Ακόμα, στεναχωριέμαι που έφυγα μακριά και σκέφτομαι πως θα ήταν να ζω στην Ελλάδα με την οικογένειά μου, σε άλλες συνθήκες από αυτές που ζούσαμε βέβαια.
Δεν ξέρω αν θα το μετανιώσω, αλλά πια βλέπω πως και να γυρίσω πήρα πολλά από αυτή την εμπειρία. Έστειλα, γιατί διάβασα ξανά το 1ο μου γράμμα και ήθελα κάπως να στείλω ένα update, για κάποια Μάρω που θα τα δει όταν θα ψάχνει λύσεις και θα νιώθει πνιγμένη, όπως ένιωθα εγώ. Δεν λέω ότι πρέπει να φύγουν όλες και όλοι έξω. Λέω ότι στην καθεμιά κουμπώνει κάτι άλλο, που ίσως φαίνεται βουνό αλλά τελικά μπορεί να είναι πολλοί λόφοι μαζεμένοι. Θα πω ότι νιώθω ότι τα κατάφερα ρε γαμώτο. Και σας το γράφω πλημμυρισμένη από δάκρυα, γιατί δεν πίστευα σε μένα. Ταυτόχρονα, ενώ είμαι σε μια νέα χώρα και όλα είναι καινούρια, κάπως έχω λιγότερο άγχος επιβίωσης. Το παρατήρησαν και οι γύρω μου. Ο σύζυγός μου μου είπε ότι χαμογέλαω τόσο πολύ και όμορφα και η ψυχολόγος ότι της φαίνομαι ήρεμη.
Καλή συνέχεια σε όλες και όλους και μακάρι όλες μας να βρούμε αυτό που ηρεμεί και ομορφαίνει τη ζωή μας. ίσως κάθε περίοδο να αλλάζει. Σας στέλνω αγκαλιές από την Ελβετία.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Μάρω
______________
To σχόλιο της Ρένας
Μπράβο, χίλια μπράβο για όλα όσα κάνεις! Χαίρομαι πολύ για σένα και σ’ευχαριστούμε που μας έστειλες την συνέχεια!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Τώρα που ζεις εκεί, είναι καλό να προσπαθείς να ενσωματωθείς, και με αυτό εννοώ να λες και να σκέφτεσαι “τα μαγαζιά μας” “το σύστημα υγείας μας”, όχι “τα μαγαζιά τους”, “το σύστημα υγείας τους”. Σου το λέω με συμπάθεια, όχι επικριτικά, έχω και εγώ υπάρξει μετανάστης. Αν πάντα το μυαλό σου είναι σε αυτά που άφησες, και συγκρίνεις τα πάντα με την Ελλάδα, στο τέλος θα σου φαίνεται ανυποφορη η καινούργια χώρα σου.
Έχεις πολύ δίκιο σε αυτό Γιωργο και επίσης η Μάρω κάνει λάθος που στενοχωριέται για το πώς θα ήταν να ζει στην Ελλάδα, σε άλλες συνθήκες. Λοιπόν καλή μου Μάρω, η Ελλάδα για την οποία στενοχωριέσαι ΔΕΝ υπάρχει και δεν υπήρξε ποτέ. Και δεν θα υπάρξει στο άμεσο μέλλον. Αυτά που χαλάνε την Ελλάδα θα πάρει πολλές γενιές να αλλάξουν. Αν υπήρχε αυτή η Ελλάδα, δε θα έφευγες ποτέ. Δε θα έφευγε κάνεις μας. Όσοι φύγαμε, φύγαμε γιατί δεν αντέχαμε να μείνουμε. Δεν ξυπνήσαμε ένα πρωί και είπαμε άντε ας ξεβολευτούμε τώρα. Συγκρίνεις μια φαντασία με το παρόν σου, αδιαφορώντας… Διαβάστε περισσότερα »
Μπράβο Μάρω. Το update σου θα δώσει ελπίδα και σε άλλες γυναίκες να αναζητήσουν κάτι καλύτερο. Μην ξεχνάς ένα πράμα τώρα που είσαι σε άλλη χώρα. When in Rome, do as the Romans do! Πέρα από τα γαλλικά μάθε και τις γιορτές τους και μάθε αντίστοιχες ευχές και γρήγορα θα δεις περισσότερη αποδοχή και ενσωμάτωση από την τοπική κοινωνία που σε περιτριγυρίζει. Έπειτα έρχεσαι Ελλάδα για διακοπές όποτε θελήσεις και λαμβάνεις την δόση σου της νοσταλγίας. Να χαίρεσται την οικογένειά σας.
Τώρα που θα ανοίξει ο καιρός, την άνοιξη προς καλοκαιράκι, συνιστώ βόλτα στο Annecy, απέναντι από τη Γενεύη (1 ώρα με το λεωφορείο). Θα σας φτιάξει η διάθεση.
Πόσο μάλλον που το χρώμα των αναγεννησιακών κτιρίων της πόλης και το ιταλικό στυλ της θα είναι μια ευχάριστη αλλαγή από την ωραία, αλλά σχετικά αυστηρού στυλ και βαριά αρχιτεκτονική της Γενεύης
Επειδη εχουμε συγγενεις και μαλιστα πολιτες στη συγκεκριμένη χωρα, το σκεφτομαστε παρα πολυ συχνα να μετακομισουμε εκει. Χαιρομαι ιδιαίτερα που ακουω τοσα θετικα, τωρα τελευταία εδω, η ζωη ειναι αβασταχτη απο οικονικης αποψης. Μακαρι να εισαι παντα ετσι καλα!
Στείλε μου να πάμε για καφέ (σε κάποια απ’αυτά δουλεύουν και Έλληνες και εννοείται ότι ο καφες που φτιάχνουν είναι φανταστικός ;)))) – danaelinaki@yahoo.com
Γλυκεια Μάρω θυμαμαι το γραμμα σου κι το αγχος σου. Και χαιρομαι πολυ για το update. Θα παρει καιρο να αισθανθείς το σπιτι «σπιτι σου». Θα πρεπει να χτίσετε αναμνήσεις πρωτα μεσα σε αυτό. Η εξελιξη ειναι πολυ θετική και χαιρομαι που εισαι αισιόδοξη και βλεπεις τα θετικά. Σου ευχομαι οτι καλυτερο για το μελλον σας
Ευχαριστούμε Μάρω για το update, κ χαίρομαι που πάνε όλα καλά.
Υποθέτω πολλοί ήμασταν εμείς που κλάψαμε σαν μωρά όταν φεύγαμε (είχα βεντουζωθει στη μαμά μου κ με εσπρωχνε να περάσω τον έλεγχο εκείνο το ξημερωμα…). Με τον καιρό θα κάνετε κ γνωριμίες, ειδικά όταν πάει κ το παιδί σχολείο θα γνωριστείτε με άλλους γονείς κ θα αλλάξει ο κύκλος σας. Είναι νωρίς ακόμα, θα δεις που θα γίνουν τα πράγματα ακόμα καλύτερα 🙂
Μπράβο και χίλια μπράβο ξανά και ξανά. Όχι για το ότι ξενιτεύτηκες αλλά για το ότι αντιμετώπισες το πρόβλημα και έκανες κάτι για αυτό αποδεικνύοντας στον εαυτό σου τη δύναμή σου, όπως και να εξελιχθεί η κατάσταση μετά. Στην επομενη δυσκολία, θα τη θυμάσαι αυτή τη δύναμη και θα τη διδάξεις και στο παιδί σου. Στα βαφτηστηρια μου λέω, θαρραλέος δεν είναι αυτός που δε φοβάται, αυτός είναι τρελός. Θαρραλέος είναι αυτός που ενώ φοβάται, προσπαθεί να αντιμετωπίσει τους φόβους του. Ετοιμάσου τώρα, για άπειρα μηνύματα γνωστών και φίλων, για συμβουλές για μετανάστευση. Οι πιο πολλοί θα ψάχνουν στα λόγια… Διαβάστε περισσότερα »