Η Ρένα απαντά: Το χαστούκι

Δεν είναι τόσο το χαστούκι όσο η σημειολογία γύρω του: η συγκατάβαση, η σιωπή, το δεδομένο…

____________

Η ιστορία της Βάσως όπως την ξεχώρισα σήμερα

Γεια σε ολη την παρεα. Ρενα, πριν λιγο καιρο εγινε ενα σκηνικο που με προβληματισε. Ειχα παει στο σπιτι της αδερφης μου (34 χρονων), ενω επαιζα με τα παιδια, ο συζυγος της δινει ενα δυνατο χαστουκι. Στο σαλονι βρισκομασταν ολοι, δεν ακουσα ομως να ειχε προηγηθει καποιος καυγας, καποια ενταση. Την χαστουκισε και εφυγε απο το σπιτι. Τα παιδια ειδαν την σκηνη και ταραχτηκαν. Οταν την ρωτησα τι εγινε, μου ειπε οτι νευριασε επειδη δεν του ειχε πλυνει καποιο συγκεκριμενο ρουχο. Δεν ξερω αν ισχυει αυτο. Λιγη ωρα νωριτερα την ακουσα που τον ειχε προσβαλει σε μια συζητηση, και ειχα νιωσει αμηχανα. Τελος παντων, δεν ξερω τι τον τσαντισε.

Οπως και να εχει, δεν φανταζομουν ποτε οτι αυτος ο ανθρωπος θα μπορουσε να σηκωσει χερι. Ειναι μαζι 6 χρονια, ολοι οι συγγενεις λενε τα καλυτερα λογια για αυτον, φαινεται ενας καλος χαρακτηρας. Αν δεν το εβλεπα, δεν θα το πιστευα. Ρωτησα την αδερφη μου αν εχει ξαναγινει και μου ειπε οχι. Δεν ξερω τι να πιστεψω. Παντως φαινεται πως ειναι ενα ζευγαρι χωρις προβληματα. Η αδερφη μου δεν εχει παραπονεθει ποτε.

Ρενα, πιστευεις οτι εγινε οντως πρωτη φορα ή οτι μπορει καποιος να ξεφυγει για μια και μονο φορα; Μηπως το γεγονος οτι σε 4 μηνες θα μετακομισουν μονιμα στην επαρχια τον ηρεμησει; Παιζει ρολο το περιβαλλον;

ΑΠΟ ΤΗΝ – Βασω

______________

Ας οργανώσουμε τη συζήτηση

Δεν μου αρέσει η συλλογιστική το περιβάλλον φταίει που κάποιος φέρεται άσχημα. Αυτό ανοίγει την κερκόπορτα της αβεβαιότητας. Το περιβάλλον δεν μπορούμε να το ελέγξουμε απόλυτα, μόνο τον εαυτό μας. Τι θα γίνει άμα γίνει χρεωκοπία, οικονομική κρίση, πανδημία; Θα αλληλοπλακωνόμαστε στο ξύλο; Α στάσου, έγιναν όλα αυτά!

Η σκηνή στην οποία ήσουν μάρτυρας δείχνει να μην είναι παροδική κι αυθόρμητη της στιγμής, ούτε να είναι ασφαλώς “πλάκα” μεταξύ ζευγαριών, ή να έγινε πρώτη φορά. Σε αυτό το συμπέρασμα συντελούν τα εξής:

• το ότι ήταν δυνατό χαστούκι, όπως λες
• η ταραχή των παιδιών (που ξεχωρίζουν την διάθεση των γονιών, σε διαβεβαιώ)
• το ότι έφυγε από το σπίτι αμέσως μετά
• η αταραξία της αδερφής σου, που θεώρησε λογικό ότι επειδή δεν έπλυνε κάποιο ρούχο θα υπάρξει χειροδικία (!)
• το ότι υπάρχει ένταση από πριν (η συζήτηση που άκουσες)

Δεν θα έλεγα ότι αυτά που λένε οι γύρω έχουν μεγάλη σημασία. Πολλοί πεφτοσυννεφάκηδες βγαίνουν σε αντίστοιχες περιπτώσεις, τα έχουμε δει, τα έχουμε ακούσει. Πίσω από τις κλειστές πόρτες γίνονται διάφορα και δεν τα παίρνουμε καν χαμπάρι. Μπορεί να είναι χρυσός κι άγιος ο γαμπρός σου, αλλά το ότι σήκωσε χέρι (και δη στο πρόσωπο, κάτι δηλαδή απόλυτα προσωπικό, το λέει η λέξη -δεν της έριξε μπατσάκι στον πωπό της για χαβαλέ) είναι κακό σημάδι. Θα μπορούσε ενας άνθρωπος σε μια πάρα, μα πάρα πολύ κακή στιγμή -κάτι πραγματικά συνθλιπτικό- να αντιδράσει εκτός εαυτού, ακόμα και να βιαιοπραγήσει, όμως αφενός το αντιλαμβάνεται ότι ξέφυγε κι αφετέρου το αναγνωρίζει και λαμβάνει όλα τα απαραίτητα μέτρα ώστε να μην συμβεί ποτέ ξανά. Και δεν εννοώ κλαμμένες συγγνώμες κι υποσχέσεις για αλλαγή, εννοώ δομικές αλλαγές στο άτομο επειδή το ίδιο αναγνωρίζει ότι δεν αναγνωρίζει τον εαυτό του.

Η μετακίνηση στην επαρχία δεν ξέρω πώς αποφασίστηκε κι αν το άγχος είναι για την παρούσα διαμονή ή για την επόμενη. Δεν πιστεύω ότι η επαρχία σε ηρεμεί αναγκαστικά. Ίσως αντίθετα κάνει πιο εύκολο το “θάψιμο” των κακώς κειμένων, καθώς ο ορίζοντας είναι μικρότερος, οι κοινωνίες γνωρίζονται και το “τι θα πει ο κόσμος” εντονότερο. Επομένως έχε το ως ένα το κρατούμενο: δεν είναι αναγκαστικά για καλό. Θα πρέπει να έχεις το νου σου.

Ακόμη πιο κακό σημάδι όμως είναι η αντίδραση της αδερφής σου.

Θα πρότεινα να είσαι πάρα πολύ διακριτική όσο κι ειλικρινής στους προβληματισμούς σου, να την ακούς πάρα πολύ προσεκτικά, καθώς γυναίκες που μπαίνουν σε τέτοιες καταστάσεις συχνά ντρέπονται υπερβολικά πολύ και λόγω αυτής της ντροπής προσπαθούν να δικαιολογήσουν και να υποτιμήσουν καταστάσεις, και να της δώσεις να καταλάβει ότι σε έχει δίπλα της όπως εκείνη θα αποφασίσει.

Προσοχή: αυτό το τελευταίο σημαίνει ότι πρέπει να είσαι διατεθειμένη να ξεβολευτείς κιόλας για να την στηρίξεις. Γιατί αν είναι να λέμε “χώρισε” αλλά να μην σηκώσουμε χέρι να βοηθήσουμε με τα παιδιά ή την διαμονή, τότε είναι δώρον άδωρον και κούνημα δαχτύλου.

Εάν είστε επιζώσα ενδο-οικογενειακής ή άλλου είδους έμφυλης βίας ή αν στο περιβάλλον σας υπάρχει θηλυκότητα που υφίσταται κάτι από τα παραπάνω, τηλεφωνήστε για βοήθεια και συμβουλευτική στην υπηρεσία Εθνικής Εμβέλειας «Γραμμή SOS»: 15900. Μπορείτε επίσης να αποστείλετε mail στο sos15900@isotita.gr

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News