Ο απών πατέρας που προσεγγίζει τον σύντροφό σου είναι για τον σύντροφό σου ένα τεράστιο κενό μέσα του.
_____________
Η ιστορία της Δήμητρας όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητό ampa,
έχω σχέση πάνω από μία δεκαετία με κάποιον που από την πρώτη στιγμή μου ανοίχτηκε για τα οικογενειακά του, την απουσία του πατέρα του και τη νοητική ανικανότητα της μητέρας του, με αποτέλεσμα το ρόλο του μεγαλώματος να τον έχει ο παππούς του μέχρι να ενηλικωθεί (ο οποίος πλέον δε ζει). Είχα την τιμή να γνωρίσω τον παππού του, όμως όχι τους γονείς του.
Μετά από περίπου 5-6 χρόνια ουσιαστικής απουσίας, ο πατέρας προσεγγίζει ξανά το παιδί του για να “τα ξαναβρούν”, ενώ σε σύντομο χρονικό διάστημα παρατηρώ οτι ο σύντροφός μου δίνει άμεση προτεραιότητα σε εκείνον και περισσότερο από τον ελεύθερό του χρόνο. Είχαν προσπαθήσει ξανά στο παρελθόν ανεπιτυχώς.
Προφανώς έχουν να αναδομήσουν μια σχέση, αυτή τη φορά έχοντας περισσότερη ωριμότητα απ’ ότι φαίνεται, όμως αναρωτιέμαι ποια είναι η δική μου θέση. Την προηγούμενη φορά έμεινα αμέτοχη. Να μείνω και τώρα απ’ έξω; Να ζητήσω να γνωριστούμε; Και πως θα μπορέσω να αλλάξω άποψη για κάποιον που έχει πληγώσει βαθύτατα το σύντροφό μου;
Είμαι στη γκρι ζώνη μεταξύ του “είναι δική σου οικογένεια” και “θέλω να σε βοηθήσω να απελευθερωθείς”
Ποιά είναι η γνώμη σου;
Φιλιά
ΑΠΟ ΤΗΝ – Δήμητρα
________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Είναι λεπτή η θέση σου. Εδώ και μια δεκαετία έχετε παγιώσει μια δυναμική μεταξύ σας. Αυτή η δυναμική είναι ένα περίκλειστο σύμπαν. Μετέχετε οι δυο σας και ως ομάδα απέναντι στο περιβάλλον. Κι αυτή δομήθηκε όχι ως σχέση αίματος, αυτονόητη, δεδομένη, αλλά ως κάτι που θεμελιώθηκε με κόπο και προσπάθεια.
Αυτό δεν σημαίνει ότι οι ίδιοι ως μονάδες είστε αποκομμένοι από το περιβάλλον. Μπορείτε να αλληλεπιδράτε με το περιβάλλον ως μονάδα χωρίς να επηρεάζει αυτό την ομάδα σας.
Εκεί που θέλω να καταλήξω είναι ότι μπορεί να έχει εκείνος μια Χ σχέση με τον πατέρα του, κι εσύ μπορεί να έχεις μια Ψ σχέση με τον πατέρα του. Είναι μια εντελώς δική σας διάδραση, εσού και του συγκεκριμένου πατέρα. Εσύ δεν έχεις γονεική-παιδική σχέση μαζί του, επομένως ξεκινάτε από διαφορετική βάση και με διαφορετικές προσλαμβάνουσες. Άρα θεωρητικά μπορείς να μην έχεις θερμές σχέσεις, ακόμη κι αν ο σύντροφός σου τα βρει με τον πατέρα του.
Καταλαβαίνω ότι σου λείπει τώρα. Ο πατέρας είναι όμως ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο για κάθε άνθρωπο. Είναι λογικό να θέλει να δημιουργήσει ένα “κλείσιμο” σε κάτι που τον ταλάνισε τόσα χρόνια.
Στην πράξη θα σεβαστείς την απόφαση του φίλου σου και θα έχεις μια τυπική επαφή. Είναι το πιο παραγωγικό για την ομάδα σας και το πλέον χρήσιμο για την ψυχική σου ηρεμία.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Να μείνεις αμέτοχη εώς σου ζητηθεί το οτιδήποτε. Η επένδυση του χρόνου μπορει να αφορά μια προσπάθεια αναθέρμανσης εως επιβεβαίωση του μάταιου. Πολυ περίπλοκο για να αναμειχθείς. Μείνε ουδέτερη στο πλάι του ως κάπου που ξέρει πως έχει να στηριχθεί συναισθηματικά. Ακόμα κι η γνώμη σου (καλή/κακή) αυτή την στιγμή θα επηρεάσει το έθραυστο της υπόθεσης. Τα υπόλοιπα θα τα δείς στην πορεία ανάλογα με τις εξελίξεις.
Η θέση σου είναι στο πλάι και με το μέρος του συντρόφου σου, να ξέρει ότι υποστηρίζεις και εμπιστεύεσαι τις επιλογές του. Αυτό δεν σημαίνει ότι πρέπει να έχεις θερμή σχέση με τον πατέρα του. Θα σου πω πώς το χειρίζεται ο συντροφος μου ισως σε βοηθήσει. Ο πατέρας μου είναι δύσκολος άνθρωπος που έχει κάνει αρκετά λάθη σε σχέση με μένα, χωρίς όμως να έχει υπάρξει κακοποιητικος. Ο συντροφος μου τον αντιπαθεί κι εγώ το σέβομαι, γιατί τον αντιπαθεί για τη στεναχώρια που μου εχει προκαλέσει. Εγώ όμως επιλέγω να εξακολουθώ να διατηρώ μια σχετικά καλή σχέση μαζί του,… Διαβάστε περισσότερα »
Θα πρότεινα να μην ανακατευτείς εκτός αν στο ζητήσει να γνωριστείτε ο σύντροφός σου. Πολύ δύσκολη πίστα, γιατί να εμπλακείς από μόνη σου; Ελπίζω να μην σας δημιουργήσει προβλήματα. Αν υπάρξουν ο σύντροφός σου να έχει την ωριμότητα να διαχωρίσει το παρόν που έχτισε από το παρελθόν που τον ταλαιπώρησε και να μην ζημιώσει το παρόν και το μέλλον του.