________________
Η ιστορία της Α όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Α μπά,
Είμαι 20 χρόνων φοιτήτρια σε μια σχολή που πραγματικά μ αρέσει σε μια πόλη που περνάω τέλεια και παρόλο που όλοι πιστεύουν ότι είμαι συνέχεια προσηλωμένη στη σχολή μου , τα πράγματα δεν είναι όπως φαίνονται. Αλλά ας το πιάσω από την αρχή, από τα πολύ εφηβικά μου χρόνια ήμουν άριστη μαθήτρια του 20 , διάβαζα συνέχεια όχι όμως επειδή κάποιος με ανάγκαζε αλλά επειδή εγώ το ήθελα έπαιρνα καλούς βαθμούς ,βραβεια , επαίνους, υπήρξα απουσιολόγος , στη σημαία. Και αυτό συνέχισε μέχρι την τρίτη λυκείου όπου έδωσα πανελλήνιες, πέρασα στη πρώτη μου επιλογή, έγραψα πολύ καλά αποφοίτησα από το σχολείο με 19 και κατι μέσο όρο κι ήρθε η ώρα για το πανεπιστήμιο.
Εκεί τα πράγματα άρχισαν να δυσκολεύουν, σταμάτησα να δίνω τόση βάση στα μαθήματα, δεν αγχώνουμουν να διαβάσω για την εξεταστική, παρόλο που είμαι αγχώδης, διάβαζα τελευταία στιγμή και δεν με ένοιαζε κιόλας. Από τα μαθήματα που δίνω, περνάω αρκετά ευτυχώς χωρίς να διαβάσω σοβαρά, που το αποδίδω σε θέμα γνώσεων από το σχολείο και τύχης. Φέτος θα μπω στο τρίτο έτος και παρόλο που λεω σε όλους μου τους οικείους ότι χρωστάω 4 μαθήματα η αλήθεια είναι ότι χρωστάω 10 .
Και το θέμα είναι ότι δεν κάνω καμιά προσπάθεια για να διαβάσω να τα περασω, σαν να μη με νοιάζει. Όμως η αλήθεια είναι ότι η σχολή μου μ αρέσει πραγματικά, το έχω δει στη πράξη και το αγαπώ αυτό που κάνω γιατί όμως δεν μπορώ να κάτσω να διαβάσω; Τι μου συμβαίνει; Κάνω κάτι λάθος εγώ ή απλά κουράστηκα να προσπαθώ; Θα ήθελα πολύ τη συμβουλή σου!
Με εκτίμηση,
Μια αναγνώστρια
ΑΠΟ ΤΟΝ – Α
_______________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Φίλη, 10 μαθήματα δεν είναι κάτι το τόσο φοβερό, ιδιαίτερα αν δεν αφορούν εργαστήρια. Μπορούν να προγραμματιστούν ώστε να δώσεις σε 3άδες μέσα σε ένα χρόνο μαζί με τα υπόλοιπα, Φεβρουάριο-Ιούνιο-Σεπτέμβριο ή τέλος πάντων να περάσεις άλλα 2 εξάμηνα στις σπουδές σου. Ούτε η πρώτη, ούτε η τελευταία θα είσαι. Γι’αυτό άλλωστε υπάρχουν οι εξετάσεις του Σεπτεμβρίου κι οι προεκτάσεις του έτους.
Το ζήτημα που σε απασχολεί είναι ότι έχεις πάθει ένα burn out από το σχολείο, από τις Πανελλήνιες. Ούτε κι αυτό είναι ασυνήθιστο. Η διαφορετική συμπεριφορά του πανεπιστημίου και της ακαδημαϊκής ζωής δημιουργεί μια αναταραχή. Το γεγονός ότι αντίθετα από το εξωτερικό δεν έχουμε gap year (ελεύθερο έτος προ των σπουδών, για εξερεύνηση και ανασκόπηση εαυτού) δεν βοηθάει.
Συγχώρεσε τον εαυτό σου που ενώ ήσουν αριστούχος τώρα μοιάζεις να έχεις επιβραδύνει. Χρειάζεσαι κι εσύ ένα διάλειμμα. Πήγαινε μια εβδομάδα κάμπινγκ, διακοπές, εκδρομές, κάτι τέλος πάντων που να κουνήσει το νου σου εκτός μαθημάτων κι εκτός άγχους. Δεν βοηθάει το άγχος, αντίθετα σε μπλοκάρει.
Αφού το κάνεις αυτό, βάλε πρόγραμμα για να κάνεις επανάληψη. Πιάσε και οργάνωσε ανά εβδομάδα το πρόγραμμα μελέτης, συγκέντρωσε τις σημειώσεις που χρειάζεσαι, ψάξε στη βιβλιοθήκη για παραπομπές που θα σε βοηθήσουν, όπως και στις ομάδες μελέτης φοιτητών, και διάλεξε να αρχίσεις από τα πιο εύκολα ώστε να τα καταφέρεις. Όσο φεύγουν μαθήματα από πάνω σου το ηθικό σου εξυψώνεται κι έτσι μαζεύεις κουράγιο για τα υπόλοιπα. Αντίθετα αν ξεκινήσεις με κάτι πολύ δύσκολο, είναι πιο πιθανό να απογοητευτείς.
Φτιάξε ένα excel με την ύλη ή κάνε αποδελτίωση τα θέματα ώστε να μπορείς να χωρίσεις σε τμήματα και ξεκίνα!
Εύχομαι καλό πτυχίο!
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εμένα όταν ήμουν σε αντίστοιχη φάση, με βοηθούσε πολύ να πηγαίνω για διάβασμα σε βιβλιοθήκες ή αναγνωστήρια. Εκεί θα έχεις λιγότερα πράγματα που θα αποσπάσουν την προσοχή σου (ευτυχώς εγώ διάβαζα από συγγράμματα και σημειώσεις, όχι σε λάπτοπ). Επίσης με βοηθούσε αυτή η αίσθηση του “συλλογικού” διαβάσματος, κάπως μου έδινε την αίσθηση ότι δεν ήμουν μόνη μου σ’ αυτό. Στο σπίτι δεν μπορούσα με τίποτα να συγκεντρωθώ, ήδη από το σχολείο το είχα αυτό το πρόβλημα.
Κι εγώ το ίδιο, διάβαζα 10-20 λεπτά συνεχόμενα και μετά έκανα διάλειμμα, μετά βαριόμουν να συνεχίσω, εν τέλει έφτανε 10-11 το βράδυ και δεν είχα διαβάσει ούτε τα μισά. Μετά βρήκα κάτι βιντεακια “study with me” στο YouTube και με βοήθησαν πολύ, ένιωθα αυτή την αίσθηση που περιγράφεις, του “συλλογικού” διαβάσματος, επομένως ήταν πιο εύκολο να συγκεντρωθώ
Εγώ δεν βλέπω κάποιο πρόβλημα, όπως λέει και η Ρένα 10 μαθήματα μπορείς να τα περάσεις και σε ένα χρόνο, και να σπουδάσεις κι ένα δύο εξάημηνα παραπάνω δεν χάλασε ο κόσμος. Εγώ πιστεύω ότι καλά κάνεις κι έχεις πάρει τις σπουδές λίγο πιο χαλαρά. Σε 10 χρόνια, από τα φοιτητικά σου χρόνια δε θα σου μείνει το πόσο διάβασες, αλλά όλα τα υπόλοιπα που έκανες αυτή την περίοδο. Άσε που είναι και η μάλλον τελευταία φάση στη ζωή σου που έχεις τόση ελευθερία και χρόνο και ελάχιστο έλεγχο, απόλαυσέ το!
Καταρχάς ηρέμησε, σταμάτα να αυτομαγιστώνεσαι, σταμάτα να δίνεις λογαριασμό δεξιά κι αριστερά για το τι κάνεις, και μόνο στους άμεσα ενδιαφερόμενους να λες την αλήθεια. Άλλο το Λύκειο, άλλο το Πανεπιστήμιο. Τελείως διαφορετικοί τρόποι προσέγγισης και εκμάθησης. Στο Λύκειο καλείσαι να παπαγαλίσεις, στο Πανεπιστήμιο (αναλόγως το πεδίο σπουδών) καλείσαι να αναλύσεις, να φιλτράρεις, να συνδυάσεις δεδομένα, οπότε είναι εύκολο να πελαγώσει κάποιος. Βάλε ένα πρόγραμμα στο διάβασμά σου, άρχισε ένα χόμπι (ότι γουστάρεις, από κέντημα έως parapente) που θα σε βοηθήσει να ξελασκάρει ο εγκέφαλός σου σε φάσεις υπερφόρτωσης, και ακολούθησε την συμβουλή της Ρένας για το πως θα αρχίσεις… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν σου συμβαίνει τιποτα το συγκλονιστικό, απλά βαριέσαι. Συνήθως τα μαθηματα των 2 πρώτων ετων είναι τα πιο βαρετά κι αν δεν τα περασεις τότε τα κουβαλας σαν βαρίδια. Συμβουλη, στην εξεταστική του Σεπτεμβριου κάνε μια καταδρομική προσπάθεια, κάτσε διάβασε μια εβδομάδα εντατικά, πάρε ένα 5 στην τελική κι αστα πίσω σου. Δεν θα χαλάσει τόσο ο μέσος όρος με ενα δυο 5ρια.
Εγώ κουβαλούσα σαν την καταδίκη, αδιάφορο μάθημα 2ου εξαμηνου ως το πτυχίο. Στο τέλος το είδα σαν να πρέπει να φάω ροκφόρ (μπλιαχ) και στρώθηκα, φυσικά το πέρασα με 5, μην σου πω με 4.5.