Ο αδερφός σου είναι πρωτίστως ευθύνη των γονιών σου.
________________
Η ιστορία της Big Sister όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Αγαπητή Ρένα,
Ανησυχώ για τον αδερφό μου. Πλέον βρίσκεται στο σταυροδρόμι ανάμεσα στην εφηβική και την ενήλικη ζωή και δεν δείχνει να έχει σχέδια για το μέλλον ,τουλάχιστον σχέδια που να μην υπάρχει η πιθανότητα να μπει φυλακή. Πάντοτε ήμασταν σαν την μέρα με την νύχτα,εγώ να είμαι ήπιων τόνων,να διαβάζω και να σχολουμαι με τα δικά μου και αυτός να είναι ένας μικρός επανάστατης,ωστόσο τώρα που είναι 18 χρόνων εμφανίζει συμπεριφορά η οποία δεν είναι συνηθισμένη σε αυτή την ηλικία.
Είμαστε μια οικογένεια μεταναστών και ζούμε σε περιοχή που υπάρχουν μετανάστες. Όπως αρκετοι εκεί,υπήρχαν δυσκολίες αλλά στο τέλος καταφέραμε να ενταχθούμε στην μικρή κοινωνία και να φτιάξουμε και ένα όνομα για τον εαυτό μας. Ωστόσο,υπάρχουν και κάποιοι μετανάστες (οι οποίοι συνήθως είναι φρέσκοι) που έχουν έρθει παράνομα στην χώρα,χωρίς καμία πρόθεση να γίνουν νόμιμοι. Συνήθως έχουν έρθει από την χώρα τους έχοντας το εύκολο χρήμα στο μυαλό και καταλήγουν να είναι βαπορακια η συχνά μπλέκονται σε βίαιους καυγάδες (με λίγα λόγια,νομίζουν πως ζουν “that life” ).
Ο αδερφός μου συχνά μιλά με αυτούς, κάτι που προβληματίζει εμένα και τους γονείς μου,και τώρα έχει αυτές τις ιδέες να πάει εξωτερικό και να δουλέψει μπας και βγάλει κάνα φράγκο, το οποίο πλέον χωρίς πτυχίο και χωρίς ειδίκευση είναι αδύνατο ,άσε που θα είναι πιο εύκολο να μπλέξεις με “shady business”. Πιο παλιά είχε έναν φίλο,ο οποίος είχε την ίδια νοοτροπία,και έμπλεξε σε καυγά με έναν 30αρη, ο οποίος έβγαλε μαχαίρι, και ο αδερφός μου του έσπασε το χέρι. Παρόλο που αργότερα μαζεύτηκε μια ομάδα γύρω από εκείνον και τον πατέρα μου να τον σπάσουν στο ξύλο και τα λόγια όλων μας, εκείνος είπε ότι δεν το μετάνιωσε και ότι θα το ξαναέκανε, γιατί και καλά με έβρισε, ενώ δεν γνωριζόμασταν.
Δουλεύει με τον πατέρα μου, αλλά δεν έχει σκοπο να εξελιχθεί, ούτε να σπουδάσει καμία ειδικότητα. Υπάρχει και η περίπτωση του στρατού,αλλά εξαιτίας της κατάστασης στην Ουκρανία η μητέρα μου έχει το άγχος μήπως τον στρατολογήσουν, και μπορεί να έρθει και σε εμένα να συγκατοικησουμε και να δουλέψει, αλλά έχω τον φόβο μήπως μπλέξει χειρότερα πλέον που δεν θα είναι υπό την επίβλεψη των γονιών μου.
Τι να κάνω; Δεν μπορώ να τον αφήσω έτσι,αλλά αν τον πάρω φοβάμαι ότι με την συμπεριφορά του θα μπλέξει χειρότερα.
ΑΠΟ ΤΗΝ – Big sister
____________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Αν κατάλαβα καλά είστε Ουκρανοί/Ρώσοι διαμένοντες στην Ελλάδα. Συγχαρητήρια που ενταχθήκατε και για τα τέλεια ελληνικά.
Ο αδερφός σου είναι πρωτίστως ευθύνη των γονιών σου, όχι δική σου. Ο έλεγχος που εκείνοι μπορούν να του ασκήσουν είναι αποτελεσματικότερος, καθώς εσύ δεν έχεις εξουσία πάνω του. Μοιάζει να διαπνέεται από την λεγόμενη “τοξική αρρενωπότητα” (μου έβρισαν την αδερφή μου, ας τους σπάσω το χέρι). Αυτό είναι δύσκολο να καταπολεμηθεί, το παλεύουμε γενικότερα όλοι, και δεν μπορείς να κάνεις πολλά εσύ. Αν έχετε πρόσβαση σε κοινωνικούς λειτουργούς ή κάποια υποστήριξη στο δήμο που ζείτε, να την ζητήσετε. Είναι καλύτερη η γνώμη ενός επαγγελματία.
Μοιάζει ότι δουλεύοντας κοντά στον πατέρα σου θα είναι ασφαλέστερα. Θα πρότεινα να μείνει έτσι και να τον έχετε από κοντά. Στείλε μας update.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Καλή μου κατ’ αρχήν μπράβο, για εσένα. Πάμε τώρα στον αδελφό/γονείς. Απο οτι κατάλαβα μένετε σε διαφορετικά σπίτια/μέρη κι οι γονείς σκέφτονται να μείνει μαζί σου. Το βλέπουν ως πιθανότητα βελτίωσης και σου ζητούν να συνδράμεις ως μέλος της οικογένειας. Παραβλέπω αν ο αδελφός σου ερωτήθηκε οπως κι εσύ. Το κλειδί εδω είναι αν έρθει ως τι θα έρθει? Σαν αυτόνομο μελος ισότιμος – συγκάτοικος με τις ίδιες υποχρεώσεις οπως εσύ ή ως ‘μικρός αδελφός’ που πρέπει να πάρεις υπο την επίβλεψη σου? Υποψιάζομαι το δεύτερο για αυτό κι η αγωνία σου. Ούτε θες να φανείς η αχάριστη κόρη/αδελφή ούτε… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν μπορείς να κάνεις και πολλά για κάτι που αφορά κάποι@ άλλ@. Το ίδιο συμβαίνει και για τον αδελφό σου, την ευθύνη του οποίου έχουν οι γονείς. Καταλαβαίνω την ανησυχία και την αγωνία σου, όμως δεν μπορείς να πείσεις κάποιον να κάνει οτιδήποτε, αν δεν το θελήσει και ο ίδιος. Μπορείς να προσπαθήσεις να κουβεντιάσεις μαζί του, ώστε να πεις τις σκέψεις σου. Όμως, μέχρι εκεί, αφού δεν έχει νόημα να προσπαθήσεις να του βάλεις εσύ μυαλό. Είναι πολύ σκληρό, αλλά ο καθένας υπόκειται τις συνέπειες των πράξεων του (ή της αδράνειάς του). Φρόντισε τον εαυτό σου, βάλε στόχους (για… Διαβάστε περισσότερα »