H μενταλιτέ της 25άρας που διαφέρει βρε παιδιά τόσο δραματικά;
___________
Η ιστορία της όπως την ξεχώρισα σήμερα
Νιώθω ότι τα χρόνια 20-25 τα ξόδεψα σε διατροφικές διαταραχές, καταχρήσεις και ξενύχτια και τώρα που είμαι 30 όλοι με περνάν για 25. Εμφανισιακά βελτιώθηκα σίγουρα γιατί μετά τα 25 άρχισα υγιεινή διατροφή, άσκηση και ψυχοθεραπεία και άφησα για πάντα πίσω μου τις διατροφικές διαταραχές. Όμως δεν πιστεύω ότι με περνάν για 25 μόνο λόγω εμφάνισης, αλλά και λόγω mentality και αύρας που αποπνέω. Θες επειδή δεν έζησα αυτά που ήθελα / έπρεπε τότε, θες επειδή μου έμειναν απωθημένα.
Είναι πλέον ενοχλητικό, με πλησιάζουν μόνο 25άρηδες, μαξ 27άρηδες ερωτικά, και ακόμα κι εγώ δε νιώθω πολύ μακριά από εκείνους ηλικιακά, η αλήθεια είναι πως με τους 30άρηδες νιώθω κάποια απόσταση, τους βρίσκω βαρετούς και παραιτημένους.
Αυτό που θέλω να ρωτήσω είναι συμβαίνει και σε άλλους να έκαναν κάποια στιγμή στη ζωή τους λόγω ψυχολογικών κάποιο ηλικιακό gap και στη συνέχεια η ζωή τους να συνεχίζει από εκεί που πάτησαν το pause. Κάπως έτσι νιώθω και δεν ξέρω πώς να το διαχειριστώ, νιώθω σαν να μπήκα στη χρονοκάψουλα. Βλέπω φίλους συνομήλικους να κάνουν παιδί και να μη βγαίνουν κι εγώ είμαι πιο δραστήρια και φρέσκια από ποτέ. Σαν να βράζει το αίμα μου ξυπνώντας από έναν μακρύ λήθαργο. Νιώθω αδικημένη να ‘γίνω’ ξαφνικά μια βαρετή 30άρα, ενώ δεν έζησα αυτά που ήθελα στα 25 μου. Σίγουρα και η καραντίνα μου στέρησε 2 χρόνια χαράς και ξεγνοιασιάς.
Τέλος ένα πρόβλημα είναι ότι οι 25άρηδες με τους οποίους βγαίνω όταν μαθαίνουν την ηλικία μου, μετά το πρώτο σοκ συνεχίζουν να θέλουν να βγαίνουμε, όταν συνειδητοποιούν ότι ίσως εγώ να θέλω κάτι πιο σοβαρό και να ζητήσω παιδιά, οπότε και την κάνουν με ελαφρά. Αφού έχω φτάσει να σκέφτομαι να μην αποκαλύψω ποτέ την ηλικία μου σε κάποιον για να δω κατά πόσο αυτό θα επηρεάσει τη σχέση μας. Άλλο ένα θέμα μείζονος πατριαρχίας εδώ.
ΑΠΟ ΤΗΝ – 25άρα στο σώμα 30άρας
___________________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση
Αγαπητή 30άρα, πάντοτε χαμογελώ λιγουλάκι με τον προβληματισμό αυτού του τύπου σε αυτές τις ηλικίες. Στα 30 η βιολογική φθορά που έχει ένας άνθρωπος είναι τόσο μηδαμινή (εκτός κι αν δούλευε χρόνια στα μπαμπακοχώραφα του αμερικανικού Νότου κάτω απο ντάλα ήλιο) ώστε είναι κάπως άνευ ουσίας να μας περνάνε για 5 χρόνια νεότερους. Η πραγματική βιολογική φθορά έρχεται μετά τα 40-45. Εκεί θα έχει κάποιο νόημα (πατριαρχικής υφής ασφαλώς, αλλά τέλος πάντων) η φαινομενική νεότητα, να είσαι ας πούμε 45 και να σε περνάνε 30, εκεί μάλιστα. Δηλαδή μπορώ να σκεφτώ τρόπους να το εκμεταλλευτεί κάποια αυτό, αυτό εννοώ, γιατί αλλιώς είναι και πάλι ένα ανούσιο ζήτημα η σύγκριση.
Προς το παρόν αντιλαμβάνομαι αυτό που λες ως τον ενδόμυχο πόθο να μην θεωρήσεις χαμένα τα χρόνια των διατροφικών διαταραχών και της πανδημίας, ίσως και το ότι η πιο ανέμελη νεότητά σου με τα ξενύχτια δεν σου άφησε ορατό αποτύπωμα. Βέβαια τίποτα σχεδόν δεν αφήνει ουσιαστικά αποτύπωμα στα 20 εκτός απ’τα τροχαία, στα 20 ο άνθρωπος είναι παντοδύναμος, σχεδόν αθάνατος κι έτσι αντιλαμβάνεται -κακώς για τα τροχαία- τον εαυτό του.
Αυτό που πέρασες λίγο δεν ήταν, ήταν σπουδαίο που μπόρεσες να τα ξεπεράσεις και σου αξίζουν συγχαρητήρια. Μπράβο σου! Η απόφαση φαντάζομαι ήταν απολύτως συνειδητή κι απορρέει από την πάλη με τις διατροφικές διαταραχές. Είναι σημαντικό που αποφάσισες να τις αφήσεις πίσω σου. Αυτό είναι που σου έδωσε άλλη αύρα, η αποφασιστικότητα κι η επιτυχία στο στόχο σου.
Τώρα για τα υπόλοιπα, στη σύγκριση με τους συνομιλήκους. Δεν είναι βαρετοί οι 30άρηδες, τους βλέπεις βαρετούς επειδή αλλάζουν πίστα απ΄ αυτή που είσαι τώρα: γάμους, παιδιά, οικογένεια… Όλα αυτά είναι μια άλλη διαφορετική καθημερινότητα, πιο κουραστική (εξ ου και δεν βγαίνουν τόσο πολύ) κι ίσως την βλέπεις μικροαστική, όμως για κάθε άνθρωπο η στοχοθέτηση είναι διαφορετική. Δεν είσαι υποχρεωμένη να κάνεις τα ίδια.
Όμως κάτι δεν έχω καταλάβει. Λες ότι άφησες τις καταχρήσεις και τα ξενύχτια πίσω σου της πενταετίας 20-25, αλλά παράλληλα λες “δεν έζησες αυτά που ήθελες”, τα οποία όμως δεν είναι αυτά που κάνουν οι “βαρετοί 30άρηδες”. Δηλαδή; Τι σου έλειψε; Ταξίδια, θέατρα, εστιατόρια, διάβασμα; Τι σε εμποδίζει τώρα; Δεν σε πήραν τα χρόνια, ούτε η ζωή έρχεται με χρονοδιάγραμμα. Την γράφουμε μέρα με τη μέρα.
Για τα ερωτικά, ειλικρινά κάπως δυσπιστώ ότι οι 25άρηδες όντως εκπλήσσονται που ανακαλύπτουν ότι είσαι 30! Είναι τόσο μικρή η διαφορά. Ή έτσι σου λένε για δικούς τους λόγους.Το αν φεύγουν, επειδή φαντάζονται ότι θέλεις παιδιά και παντρειές, είναι μια δική σου υπόθεση κι εξήγηση του φαινομένου. Θα μπορούσαν να φεύγουν για διάφορους λόγους, ένας εκ των οποίων είναι το κοινωνικό φαινόμενο του σύγχρονου σχετίζεσθαι. Οι περισσότεροι σχεδόν φεύγουν επειδή δεν θέλουν να παιδευτούν, να ζοριστούν, να προσπαθήσουν. Είναι η κουλτούρα του hook up. Συμβαίνει κατά κόρον στη γενιά σου.
Αν θέλεις συνομίληκους, σίγουρα δεν είναι όλοι με τα μυαλά στην παντρειά, προκύπτει κι από τα παραπάνω links. Πλησίασε εσύ εκείνους που σε ενδιαφέρουν κι όπως πάει. Σίγουρα καλύτερα από το να περιμένεις να σε διαλέξουν λες κι είσαι προϊόν στο ράφι του μαγαζιού.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Στα 40 θα παρακαλας να σε περνανε για 25αρα. 25αρα σε σωμα 40αρας εδω…. Ευχαριστησου τη νιοτη σου, σωματικα και ψυχικα, και μη βιαζεσαι να μεγαλωσεις. Φιλακια απο εμενα!!
Γιατι πρέπει να κάνεις αυτά που κάνουν οι άλλοι τριαντάρηδες; Έχω περάσει προ πολλού τα 30 και δεν έκανα παιδιά (απο επιλογή) και δε ζηλεύω καθόλου, γιατί πολλές γυναίκες στην ηλικία μου έκαναν παιδι με αυτόν που απλά είχαν σχέση στα 30 και δεν ταίριαζαν ιδιαίτερα και τώρα παίρνουν διαζύγιο ή είναι σε second shift life (αυτό περιγράφει τη γυναίκα που τελείωνει τη βάρδια στη δουλειά και πάει σπίτι για τη δεύτερη βαρδια γτ ο άντρας δεν κάνει τίποτα). Είσαι στην ηλικία που βλεπεις τα νυφικά και τα ταξίδια και τα χαριτωμένα μωρά στα social και αισθάνεσαι ότι μένεις πίσω,… Διαβάστε περισσότερα »
Ποια η διαφορά μεταξύ μίας γυναίκας στα 25 και μίας στα 30??
Είναι ειλικρινής η απορία μου. Το βλέπω να παρουσιάζεται ως ”κατόρθωμα” στην επιστολή και στα αλήθεια δεν καταλαβαίνω το γιατί.
Κάπως άσχετο με την ερώτηση ή και όχι. Ποσο συγκινητική η διατύπωση της Ρενας ότι στα 20 είμαστε παντοδύναμοι, σχεδόν αθάνατοι. Φίλη όντως πιο μετά, πολύ πιο μετα αρχίζει η φθορά. Προς το παρόν δεν υπάρχει τίποτα κακό στο να συνεχίσεις από εκεί που πάτησες pause, αν έτσι νιώθεις. Μην ξεχνάς ότι η ζωή δεν είναι γραμμική βέβαια, δεν πάμε προς συγκεκριμένη κατεύθυνση, δεν οφείλουμε να τελειώσουμε κάποιο πλάνο αν το όραμά μας αλλάζει στην πορεία. Η πανδημία έφερε στις ζωές μας τα πάνω κάτω. Πάρε όμως τα καλά που σου έδωσε η εμπειρία, δες πόσα πράγματα συνειδητοποίησες. Εντωμεταξύ τα… Διαβάστε περισσότερα »
Αθάνατη δήλωση της μάνας μου: από τα 16 στα 76, μία ηλικία είναι!!! Τώρα είναι πάνω από 90.
Δεν είναι πρόβλημα αυτό. Θα το ξαναπώ και βαριέμαι εγώ είμαι 35 και με κάνουν 20-25 και κάποιες κοπέλες της ηλικίας μου επειδή, ίσως δεν πρόσεχαν πολύ με κρέμες κτλ μικρότερες, φαίνονται μεγαλύτερες.
Θα έπρεπε να τα βάψω μαύρα που φαίνομαι μικρή; Έλα τώρα. Μπορεί να είναι και λόγω γονιδίων, όπως και να έχει είναι μικρή η διαφορά του 30 με το 25.
Πέθανα με τα μπαμπακοχωραφα του Αμερικάνικου νότου 🤣 Δεν είναι όμως μόνο αυτά. Παλιά που τις γυναίκες τις είχαν για δούλες και που δεν είχαν οι αμοιρες και τις σημερινές διευκολύνσεις, συνηθιζόταν να φαίνονται πολύ μεγαλύτερες από τις κακουχίες, και συχνά πέθαιναν και νωρίς. Κι εγώ φαίνομαι πολύ μικρότερη, με κάνουν από 18 μέχρι 25, και κάποιοι πιο παρατηρητικοί άντε να φτάνουν τα 30. Γελάω με το σοκ τους όταν μαθαίνουν την ηλικία μου, ειδικά με εκείνους που μένουν με το στόμα ανοιχτό που έχω παιδιά, ενώ νομίζουν ότι πάω ακόμα Λύκειο. Άνοιξα μια μέρα την πόρτα σε πλασιέ και… Διαβάστε περισσότερα »
Σε καταλαβαίνω… Να με παίρνουν τηλ στο σταθερό (παλιά, όταν υπήρχαν ακόμα σταθερά τηλέφωνα) στο σπίτι μου για προοθήσεις και να ζητάνε να μιλήσουν με την μαμά μου ή την “Κυρία του σπιτιού”. Στο δεύτερο βέβαια ακολουθούσε βρισίδι για τον σεξισμό τους και δεν ήξεραν από που τους ήρθε που ένα (νομίζαν) παιδάκι τους έκανε διάλεξη πέρι σεξισμού.
Δεν νομίζω ότι φταίει το ότι μοιάζεις 25 και γι’αυτό δεν σε πλησιάζουν άντρες μεγαλύτερης ηλικίας. Τα σάλια τους τρέχουν γιαυτες τις ηλικίες βασικα. Ίσως το ότι δεν έζησες αυτά που ήθελες και έχεις απωθημενα είναι πιο εύκολα ευδιάκριτο σε ένα έμπειρο μάτι, σίγουρα αποτυπώνονται με κάποιο τρόπο στο χαρακτήρα σου αυτές οι ελλείψεις που νιώθεις. Οι περισσότεροι όταν θέλουμε κάποιον για σοβαρή σχέση και όχι μόνο για το ερωτικό κομμάτι, δεν θέλουμε έναν σύντροφο με απωθημένα για τη ζωή που δεν έζησε πριν μας γνωρίσει, γτ δεν ξέρεις ποτέ πότε και με ποιο τρόπο αυτό θα ‘ξεσπάσει’. Δεν ξέρω… Διαβάστε περισσότερα »
Καλέ γιατί είναι πρόβλημα να δέχνεις μικρότερη είτε στην εμφάνηση, είτε στην νοοτροπία. Η ηλικία είναι ένα νούμερο και δεν σημμαίνει κάτι παραπάνω. Οι άνθρωποι είμαστε διαφορετικοί και δεν υπάρχει κανένας λόγος να προσπαθούμε να μπούμε στα κουτάκια που μας ορίζουνε. Εγώ φαίνομαι όχι 5 αλλά 15 χρόνια μικρότερη. Όχι επειδή έκανα ή κάνω κάτι, αλλά επειδή είναι έτσι το DNA μου: Το ίδιο συμβαίνει και στους γονείς μου. Όταν ήμουν 17 έμοιαζα για 12 (και τότε ήταν πρόβλημα γιατί έτρωγα πόρτα στα club). Μέχρι τα 30 έπρεπε να κουβαλάω μαζί μου ταυτότητα γιατί αλλιώς δεν μου πουλάγανε τσιγάρα και… Διαβάστε περισσότερα »
Α τι μου θύμισες τώρα! Ζούσα κι εγώ στο εξωτερικό που ως γνωστόν έχουν μεγάλο πρόβλημα αλκοολισμού, και όχι μόνο δεν μπορούσα να αγοράσω ούτε κουτάκι μπύρας χωρίς να δείχνω ταυτότητα ότι είμαι πάνω από 21, αλλά έπρεπε να τη δείχνω ακόμα κι αν αγόραζα κρουασανακια με γέμιση σαμπάνιας η σοκολατάκια με λικέρ. Ούτε αυτά μου πουλούσαν χωρίς ταυτότητα μα την αλήθεια! Πράγματα που στην Ελλάδα τα τρώγαμε από μικρά παιδιά. Εκεί είχα δυσανασχετήσει με το ότι μικροδειχνα.
Η απορία μου είναι που βρίσκεις παρέες στα 40 να θέλουν την ίδια ζωή με σένα. Κι εγώ κάπως έτσι θα θελα να ζούσα, αλλά όλοι γύρω μου σοβάρεψαν λόγω ηλικίας (όχι ότι ήταν ποτέ και party animals) και δεν έβρισκα παρέα να κάνω αυτά που θέλω. Οπότε κάπως παραιτήθηκα και προσπαθώ να αποδεχτώ ότι η ζωή μου από εδώ και πέρα θα είναι “βαρετή”.
Η ζωή που κάνω ορίζεται από τις δραστηριότητες που μου αρέσουν. Αυτές οι δραστηριότητες προσελκύουν και άλλους ανθρώπους που τους αρέσουν. Και αφού τους αρέσουν αυτές οι δραστηριότητες συνήθως θέλουν και την ίδια ζωή με εμένα. Παράδειγμα: Μου αρέσει το backpacking και προτιμάω να μένω σε hostels. Εκεί είναι πολύ εύκολο να γνωρίσεις και άλλους ανθρώπους με παρόμοια γούστα. Άλλο παράδειγμα: Μου αρέσει το camping. Ε στο camping γνωρίζω και άλλα άτομα που τους αρέσει το camping. Τα βασικά στοιχεία είναι δύο: 1) Δεν χρειάζομαι παρέα για να κάνω μία δραστηριότητα (πχ ταξιδεύω solo) και 2) Δεν είμαι καθόλου ντροπαλή… Διαβάστε περισσότερα »