Η απιστία ως γεγονός δεν είναι το θέμα. Το θέμα προκύπτει στο μετά…
____________
Η ιστορία της Εγώ όπως την ξεχώρισα σήμερα.
Να συγχωρείται τελικά η απιστία;
Πριν από έναν χρόνο έμαθα ότι το αγόρι μου, που είμαστε μαζί 7 χρόνια, στις αρχές της σχέσης μας συνέχιζε παράλληλα τις επαφές με κοπέλα που είχε πριν από εμένα. Το έμαθα τυχαία, απογοητεύτηκα πολύ, αλλά επειδή ήταν πολύ παλιό γεγονός είπα να το προσπεράσω.
Έναν χρόνο αργότερα δεν το έχω ξεπεράσει, αλλά όχι σαν γεγονός. Αλήθεια, το θεωρώ ασήμαντο, αλλά έχει φέρει άλλα προβλήματα. Πλέον είμαι πολύ καχύποπτη απέναντι του. Νιώθω ότι θέλω αποδείξεις για το παραμικρό που μου λέει, ότι δεν τον πιστεύω, ότι τον βλέπω πλέον πιο ύπουλο. Γενικά με στεναχωρεί γιατί είναι σαν να έχω ξεχάσει τα χιλιάδες καλά που έχει σαν άνθρωπος και τα έχω αντικαταστήσει με αυτό το αίσθημα της καχυποψίας. Είναι τόσο καλός μαζί μου,μου συμπαραστέκεται και είναι δίπλα μου σε όλα και στα καλά και στα άσχημα,περνάμε υπέροχα μαζί και έχουμε ερωτική χημεία. Γενικά απ’ την πρώτη στιγμή ένιωσα ότι είναι το άλλο μου μισό.
Αυτό που με στεναχωρεί είναι γιατί πλέον δεν μπορώ να δω τα τόσα πολλά και θετικά αυτής της σχέσης και μένω στο ένα αρνητικό. Ενώ εχω εκλογικεύσει πλήρως το γεγονός της αρχής μας, καθώς ήμασταν πολύ νέοι και θεωρώ λογικό στην αρχή μιας σχέσης να μην ξέρεις που πατάς κι που βρίσκεσαι και να σαι πιο χαλαρός, δυστυχώς με κάνει να αναρωτιέμαι για άλλα πράγματα όμως αυτο. Αν θα μου ξανά κρύψει κάτι, αν τελικά στην αρχή δεν με ήθελε όσο έλεγε, δεν έχουμε γερή βάση, αν κάπου δεν τον καλύπτω, αν δεν ξέρω κι άλλα για αυτόν. Όλα αυτά δυστυχώς δεν θέλω, αλλά τα σκέφτομαι συνέχεια, και μας κάνει κακό και σε μένα και σε εκείνον και στην σχέση γενικότερα.
Η στάση του όταν το είχα μάθει ήταν πολύ καλή, κατευθείαν μου ζήτησε συγγνώμη και μου εξήγησε πως έχουν τα πράγματα. Μου είπε οτι απ’ την μια χάρηκε που του έφυγε αυτό το πράγμα από πάνω του, γτ πάλευε πολύ καιρό μέσα του για να μου το πει, αλλά απ’ την άλλη στεναχωρέθηκε πολύ που με είδε έτσι.
Γενικά από τότε του συζητάω συνέχεια τα ίδια κι αντί να κουράζεται έχει όλη την καλή διάθεση να με ηρεμεί, έσβησε και τα σοσιαλ γιατί δεν ήθελε να σκέφτομαι καχύποπτα (γτ εκείνον τον καιρό ειδικά έκανα σκηνές για τα πάντα). Τον αγαπάω και τον θέλω πολύ αυτόν τον άνθρωπο και μακάρι να μπορούσα να το ελέγξω και να το σταματήσω όλο αυτό που κάνω.
Σκέφτομαι μήπως τελικά έπρεπε να χωρίσω; Μήπως μετά δεν θα ξανά είμαι ποτέ καλά σ αυτή την σχέση όσο κι αν το θέλω; Ή μήπως είμαι υπερβολική;
ΑΠΟ ΤΗΝ – Εγώ
______________
Ας οργανώσουμε τη συζήτηση.
Σε τέτοιες περιπτώσεις δεν μπορούμε να βγάλουμε γενικό κανόνα. Είναι μάταιο. Επιπλέον το θέμα δεν είναι καν αν συγχωρείται η απιστία. Όπως βλέπεις εσύ την συγχώρεσες, εκλογικεύοντάς το, αλλά δεν μπορείς να την ξεχάσεις. Η μνήμη είναι το πρόβλημα.
Δυστυχώς δεν υπάρχει κάποιο κόλπο για να ξεχάσεις αυτό που σε ενοχλεί και σε κάνει καχύποπτη. Το να είναι κάποιος καχύποπτος είναι μια στάση ζωής που απορρέει από την κοσμοθεωρία ότι στη ζωή το βασικό είναι να μην σε ξεγελάσουν. Είναι μια βαθιά ριζωμένη πεποίθηση που ευθύνεται και για άλλες παθογένειες (αυτό το “να μην με περνάνε και για μ@λ@κα” που καθορίζει αρκετές συμπεριφορές μας). Άπαξ και θεωρείς ότι η καταστροφή είναι να σε ξεγελάσουν, όταν η εμπιστοσύνη σπάσει, είναι δύσκολο να επανέλθει, ακριβώς επειδή αποτελεί δομικό πυρήνα της προσωπικότητας. Εμπιστεύομαι μέχρι εκεί που δεν έχω δείγματα αντίθετα από το επιθυμητό. Έχει να κάνει με τον έλεγχο, όπως επίσης έχει να κάνει με τον εγωϊσμό (δεν θέλει το Εγώ να νιώσει υποδεέστερο δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι υπογράφεις έτι). Ας πούμε το να σβήσει ο άλλος τα σόσιαλ για να μειώσεις τις υποψίες είναι έμμεση άσκηση ελέγχου. Δεν θα το έκανε αλλιώς, το έκανε επειδή δεν θέλει να δίνει λαβή, αναγνωρίζει ότι επιθυμείται μια ένδειξη καθαρότητας κι αγνότητας.
Επιπλέον έχει να κάνει με κάτι ακόμη: την πεποίθηση του ατόμου ότι ΕΓΩ (να’το πάλι το Εγώ) ποτέ δεν θα έκανα κάτι τέτοιο, δεν υπάρχει περίπτωση ούτε μία στο εκατομμύριο! Η ζωή μας διαψεύδει, προσοχή στην Ύβριν, την αλαζονεία του αλάνθαστου.
Η αντιθετική στάση ζωής είναι εμπιστεύομαι επειδή επιλέγω να εμπιστευτώ, αποδέχομαι ότι οι άνθρωποι είναι ελλιπείς κι ατελείς, ότι δυνητικά όλοι υποκείμεθα σε πειρασμούς και λάθη, ακόμα κι ΕΓΩ (εσύ) που το φέρω βαρέως και ότι είναι καλύτερα να μην λέμε μεγάλες κουβέντες. Άλλωστε η πίστη δοκιμάζεται στις δυσκολίες και στις ευκαιρίες, το έχω ξαναπεί, άτομο που δεν έχει καμμία δυνατότητα να παρεκτραπεί για Χ λόγο, δεν είναι κανένα κατόρθωμα να παραμείνει πιστό.
Με βάση αυτά, είναι προσωπική σου απόφαση κι επιλογή πλέον αν θα συνεχίσεις στη σχέση ή όχι. Πάντως αν συνεχίσεις έτσι θα την διαλύσεις θέλοντας και μη και μέσω της αυτοεκπληρούμενης προφητείας ως και να συμβεί απιστία από το όποιο μέλος του ζεύγους μπορεί. Όταν κοιτάς την άβυσσο συνεχώς, κοιτά κι η άβυσσος εσένα. Κάπως έτσι.
Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News
Εσύ είσαι πάντα απόλυτα σίγουρη για τον άλλον και που θα πάει η ιστορία σας από την αρχή μιας σχέσης; Βαζεις το χέρι σου στη φωτια; Εδώ στέλνουν συνέχεια ερωτήσεις που ενώ όλα δείχνουν φαινομενικά καλά, ο άλλος εξαφανίζεται μετά από ενα δύο μήνες που βγαίνουν. Ειναι διερευνητική περιοδος αυτο το στάδιο. Εμένα περισσότερο θα με ανησυχούσε αν από την πολλή αρχή ο άλλος φέρεται λες και βρήκε τον έρωτα της ζωής του και μου ορκίζονταν αιώνια πιστη.Αν δεν είχα αλλά δείγματα κι ήμουν καλά στη σχέση μου, εγώ δε θα εδινα σημασια. Φυσικά και θα στο έκρυβε. Τι περίμενες;… Διαβάστε περισσότερα »
Καλώς ή κακώς, συνήθως η “καινούρια” ξέρει για την “παλιά” και περιμένει τον άλλον να ξεμπλέξει.
Ρε κορίτσια, τι έχετε πάθει και τρώγεστε με τα ρούχα σας με κάτι που συνέβη προ Χριστού; Πέρασαν 7 (!!!) ολόκληρα χρόνια από τότε και δεν μας αναφέρεις ότι σε αυτό το χρονικό διάστημα σου έχει δώσει κάποιο δείγμα ώστε να τον υποψιάζεσαι..Τότε λοιπόν για ποιον ακριβώς λόγο κάθεσαι και σκαλίζεις τα παλιά; Σημασία δεν έχει τι έκανε τότε σας αλλά τι κάνει έπειτα.. Οκ στην αρχή βρίσκετε ακόμα τα πατήματά σας και γνωρίζετε ο ένας τον άλλον..Δεν είναι τόσο τραγικό που είχε επαφές και με άλλη, ούτε πρέπει να του πάρουμε το κεφάλι..Αλήθεια, εσένα δεν σου έχει τύχει ποτέ… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν νομίζω ότι στην πραγματικότητα το πρόβλημα είναι η ανασφάλεια μην το ξανακάνει. Είναι θέμα πληγωμένου εγωισμού. Μου κόλλησε με το πρόσφατο βίντεο της μουτιδου που λέει σ ένα σημείο “τι σ ενοχλεί περισσότερο στην απιστία, που πήγε με μια άλλη ή που το έκανε πριν από σένα;” Ένα γαμώτο που εσύ έκανες κάποιους συμβιβασμούς και περιορίστηκες σε μια σχέση κι ο άλλος όχι. Ή ένα καταπιεσμένο “δηλαδή τι, καλύτερος είναι αυτός από μένα;” Κάτι τέτοιο μου βγάζει. Το χω ζήσει κιόλας με γκόμενο, που το πρόβλημα του δεν ήταν να είμαστε αποκλειστικά, αλλά επειδή εγώ είχα το παρελθόν της… Διαβάστε περισσότερα »
Δεν ξέρω εντέλει αν είναι ανασφάλεια τύπου “θα το ξανακάνει”, το γαμώτο που λες κι εσύ, ο πληγωμένος εγωισμός “γιατί ο άλλος κι όχι κι εγώ”, ζήλια ή κάτι άλλο. Η ουσία όλων είναι η εμπιστοσύνη..Αν δεν εμπιστεύεσαι τον άνθρωπο που έχεις δίπλα σου και πρέπει συνέχεια να σου αποδεικνύει ότι δεν είναι ελέφαντας τότε βράστα..
Αυτό που στέλνετε οι ίδιοι άνθρωποι ξανά και ξανά και ξανά για το ίδιο θέμα και κάθεται η έρμη η Ρένα και σας απαντάει με ξεπερνάει…
https://ampa.lifo.gr/renatalks/h-rena-apanta-prin-sovarepsei-i-schesi-mas-eiche-parallila-desmo-me-alli/
Ρε λες; Το σκέφτηκα και εγώ..
Οχι δεν είναι παλιό. Για αυτόν είναι παλιό, την έκανε την επιλογή του πηρε το δρόμο του τότε, για εσένα ειναι τωρινό απλά καλείσαι εκ των υστέρων να επιβεβαιώσεις εκ νέου προ τετελεσμένων γεγονοτων μία επιλογή που έκανες με λανθασμένα δεδομένα. Γύρνα λοιπον πίσω, ποια ηταν η δομή της σχέση σας, χαλαρά και όλα παϊζουν η αποκλειστικότητα? Ναι δες ΤΙ θα έκανες τότε αν το μάθαινες. Και κάνε το τώρα, αν γι αυτόν είναι αρχαία ιστορία αδιάφορο, ας το σκεφτόταν τότε. Λυπάμαι μαθεύτηκε, ήταν ένα ρίσκο που δεν του βγήκε, πες του δεν σου αφαίρεσε το δικαίωμα της επιλογής τότε,… Διαβάστε περισσότερα »
Αν είναι να συνεχίσεις να βασανίζεσαι και να βασανίζεις και δεν μπορείς να το δουλέψεις και να το βελτιώσεις, δεν έχει και πολύ νόημα αυτή η σχέση.
Στην μανιώδη προσπαθεια να την κρατήσεις, χάνεις τα θετικά της.
Εσένα ,έτσι όπως τα γράφεις …σου δίνω περισσότερο δίκιο που ταραχτηκες με την απιστία ,γιατί μου έδωσες έναν λόγο που σε πείραξε που είναι πολύ σοβαρός και πληγωτικος:τον αποκάλεσε ύπουλο .Ότι τον βλέπεις σαν ύπουλο .Δε το είχα σκεφτεί αυτό σαν χαρακτηρισμό ενός άπιστου.Με προβληματίζεις.Εξακιλουθω και πιστεύω ότι το κερατο ΔΕΝ είναι το χειρότερο που μπορεί να πάθεις σε μια σχέση και ειδικά από έναν άντρα .Αλλά και από μια γυναίκα οκ .Τα φύλα μου είναι αδιάφορα.Το ζήτημα του “ύπουλου” ,δε θα το έβλεπες και σε άλλα ζητήματα;Πχ να σου έκρυψε ότι πήρε δάνειο;Να σου έκρυψε ότι πάτησε ένα σκυλάκι… Διαβάστε περισσότερα »
Θα σταθώ στο γεγονός ότι είχε την επιλογή να σου το πει, αλλά δεν το έκανε. Το έφερε μέσα του για 6 ολόκληρα χρόνια (!!!), δεν είναι ότι το θεωρούσε ασήμαντο και το είχε ξεχάσει. Έβαλε το δικό του συμφέρον, το να μη σε χάσει, πάνω από σένα. Αυτό δεν είναι καλό σημάδι για το χαρακτήρα του. Αν είχε έρθει να στο πει από μόνος του, έστω και με υπονοούμενα για να κόψει αντίδραση, θα μιλάγαμε για μια τελείως διαφορετική ιστορία.
Ασχολείσαι όμως με κάτι που έγινε πριν 7 χρόνια. Τότε γιατί τον δέχτηκες αφού δεν το αντέχεις;
Εξαρτάται πως νιώθει ο καθένας, αν μπορεί να το αφήσει πίσω. Μια φίλη μου είπε δε θα της τον χαρίσω, έχουμε και οικογένεια.. και το άφησε πίσω σα να μην έγινε τίποτα, αρκεί που δε χώρισε. Εγώ δε θα μπορούσα, χάλασε και δε φτιάχνει.
Αλήθεια, πώς το έμαθες???