Από το μπαλκόνι: Για την κυρία Λίνα, αυτή την ενοχλητική άγνωστη ψυχή της πόλης

Όλοι έχουμε “συναντηθεί” με μία κυρία Λίνα. Αυτή την ενοχλητική γειτόνισσα που ξέρει τα πάντα, βλέπει τα πάντα, ακούει τα πάντα και κάποτε παρεμβαίνει σαν από μηχανής Θεός στις στραβές. Είχα μια τέτοια γειτόνισσα. Ήξερε τι ώρα γύρισα, με ποιον μπήκα, ποιοι βγήκαν, πού παρκάραμε, αν μίλησα με τη μαμά μου, αν πέρασα το μάθημα, ποιος άπλωσε τα ρούχα στην ταράτσα, κατά το θρυλικό τραγούδι της παράστασης “Έκτο Πάτωμα”.

Ένιωθα τα μάτια της να σκανάρουν την πόλη από ψηλά. Ήξερε με λεπτομέρειες τους “απέναντι”, ονόματα, ηλικίες, χούγια, καβγάδες. Ποιος έκλεψε ποιον, ποιος είπε τι, ποιος έκανε βρωμιές και κλεψιές στη διαχείριση της πολυκατοικίας, ποιος έκρυβε κάτι, ποια έτρωγε ξύλο βουβά, αν πεινούσε το παιδί της από κάτω.

Κανείς δεν τη χώνευε. Κανείς δεν της χρωστούσε καλή κουβέντα. Όλοι έτρεμαν τη ματιά της. Όταν έσπασε το ισχίο της και λίγο καιρό μετά πέθανε, όλοι έσκυψαν το κεφάλι, τάχα στενοχωρήθηκαν, κάποιοι όντως λυπήθηκαν για το φευγιό. Αυτή η γυναίκα, η “κουτσομπόλα” ποτέ δεν άνοιξε το στόμα της να πει κακή κουβέντα, σήκωνε όμως το τηλέφωνο να πάρει την αστυνομία κάθε φορά που άκουγε το “κρακ” κάποιας βιτρίνας ή κάποιο χαστούκι να φεύγει κατά γυναικείο μάγουλο – ήταν η άϋπνη ψυχή της γειτονιάς.

Μια συνταξιούχα σε ακινησία και πλήρη βάρδια από το πρωί μέχρι το βράδυ.

Τη θυμήθηκα βλέποντας το 12λεπτο animation “Από το μπαλκόνι”, ένα μικρό οπτικοποιημένο ποίημα για μία λαϊκή γειτονιάς της Αθήνας (άραγε, τι σημαίνει “λαϊκή” τώρα πια που όλοι βράζουμε στο ίδιο καζάνι; Όποιος ξέρει, ας πει).

Στο κάδρο του, η κυρία Λίνα. Μία γυναίκα με άγρυπνο βλέμμα που καπνίζει, χαζεύοντας καλοκάγαθα τη γειτονιά από το ρετιρέ της. Όμως, ζούμε σε μέρες που η ιδιωτικότητα του αστικού χώρου προφυλάσσεται με νύχια και με δόντια. Που η παραμικρή λοξή ματιά μπορεί να γίνει αφορμή για μακελειό. Που γυναίκες σαν τη γειτόνισσα μου ή σαν την κυρία Λίνα του animation γεννούν αυτόματα την απέχθεια, το αίσθημα της παραβίασης, την απόλυτη ενόχληση. Η έμφυλη ρετσινιά της “κουτσομπόλας”, της “Κατίνας” παραμονεύει για να χλευάσει και να ακυρώσει τις όποιες καλές προθέσεις.

Όταν το γαλανό βλέμμα του animation σφραγίζεται για πάντα πίσω από τις κουρτίνες του σπιτιού του, βιώνοντας τη δική του τραγωδία, μια τραγωδία που μαθαίνει όλη η γειτονιά, αυτό το άγρυπνο βλέμμα σε κάποιους λείπει. Αυτή η αδιόρατη προστασία -παρά τη δυσφορία- αυτή η σιγουριά ότι κάποιος παρακολουθεί, όχι με ηδονοβλεψία, αλλά με πραγματικό νοιάξιμο τη ζωή σου και μπορεί να παρέμβει, αν τον χρειαστείς, απουσιάζει τραγικά.

Να το δείτε το πολυβραβευμένο “Από το μπαλκόνι” που έκανε τόσο ευχάριστο θόρυβο στο AnimaSyros και το εξασφάλισε με μεγάλο ενθουσιασμό και αγάπη η ΕΡΤ και το ErtFlix.

Ίσως, παρακολουθώντας το, δώσετε ένα μικρό άλλοθι σε όλες εκείνες τις “κουτσομπόλες” της ζωής σας, που αγνοώντας τους σύγχρονους κανόνες περί διακριτικότητας, έκαναν ήσυχα τη διαφορά, ενώ εσείς απλώς γυρίσατε την πλάτη. Όχι από κακία. Αλλά γιατί αυτή είναι η συνθήκη της πόλης, ακόμη και στις μικρές λαϊκές γειτονιές τώρα πια.

INFO:

Βραβεία: 
Festival SocialMed Valencia 2021: Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου, Νύχτες Πρεμιέρας 2021 – Αργυρή Αθηνά Καλύτερης Ταινίας – Βραβείο Καλύτερου Σεναρίου
ANIMASYROS International Animation Festival 2021: Καλύτερης Ελληνικής Ταινίας Animation
Drama International Short Film Festival (Φεστιβάλ Μικρού Μήκους Δράμας 2021): Onassis Film Development Grant – Καλύτερης Ταινίας Νοτιοανατολικής Ευρώπης – 2ο Βραβείο του Διεθνούς Διαγωνιστικού Animation – Βραβείο Κοινού – Σχεδιασμού ήχου – Καλύτερης Ταινίας από την Ο.Κ.Λ.Ε

Συντελεστές:

Σκηνοθεσία: Άρης Καπλανίδης

Σενάριο: Άρης Καπλανίδης, Ηλίας Ρουμελιώτης

Διεύθυνση φωτογραφίας: Άρης Καπλανίδης, Ηλίας Ρουμελιώτης

Μοντάζ: Άρης Καπλανίδης

Ήχος: Αλέξανδρος Βουραζέλης

Ηθοποιοί: Κωνσταντίνα Γεωργαντά, Μαρία Διακοπαναγιώτου, Σπύρος Μαργαρίτης, Γιάννης Οικονομίδης

Παραγωγή: Soul Productions

Παραγωγοί: Ιωάννα Σουλτάνη

Συμπαραγωγή: ΕΚΚ

Ακολουθήστε την Α,ΜΠΑ; στο Google News